Odwodnienia liniowe - sucho przed garażem

Dzisiaj, kiedy ze względu na wysoką cenę ziemi kupuje się coraz mniejsze działki, wykonanie odwodnienia staje się koniecznością. Bo co zrobić z wodą deszczową, gdy zabudowa wraz z utwardzonymi nawierzchniami zajmuje ponad połowę działki, albo gdy działka ma nieprzepuszczalny grunt?

W budownictwie terminem "odwodnienie" określa się odprowadzenie wody z danej powierzchni (np. z dachu czy z utwardzonych powierzchni wokół budynku) do gruntu lub kanalizacji deszczowej. Wykonuje się je w celu poprawienia warunków wilgotnościowych w glebie, a także ograniczenia zalewów oraz podtopień na terenach zabudowanych.

Sprawdź, zanim kupisz

Niewielu inwestorów dostatecznie wcześnie myśli o odprowadzeniu nadmiaru wody z działki i otoczenia budynku. Tymczasem należy to zrobić jeszcze przed podjęciem decyzji o zakupie posesji, a już na pewno w fazie wykonywania projektu jej zagospodarowania. W przeciwnym razie skazujemy się na ryzyko mieszkania w wilgoci i brodzenia w kałużach wody.

Jeśli upatrzona przez nas działka ma dostęp do kanalizacji (deszczowej bądź ogólnospławnej), rowu melioracyjnego, stawu albo płynącej w pobliżu rzeczki, z odprowadzeniem nadmiaru wody opadowej nie powinno być problemów. Należy jednak pamiętać, że trzeba będzie na nie uzyskać w odpowiednim urzędzie pozwolenie wodno-prawne. Zarządcą kanalizacji deszczowej i ogólnospławnej jest zakład komunalny lub gmina, natomiast rowów melioracyjnych - spółki melioracyjne (wiejskie lub gminne) albo wojewódzki zarząd melioracji.

Kiedy działka nie ma takiego dostępu, warto wydać kilkaset złotych na badanie geotechniczne gruntu. Dzięki niemu uzyskamy szczegółową wiedzę na temat interesującego nas gruntu, a przede wszystkim dowiemy się, czy ewentualne rozsączenie wody w macierzystym podłożu będzie możliwe.

Najlepiej od razu zrezygnować z zakupu działki z nieprzepuszczalnym gruntem i małą powierzchnią, na której nie wystarczy miejsca na pozbycie się wody (np. na zbudowanie zbiornika chłonnego).

Należy się również mocno zastanowić przed nabyciem działki położonej w zagłębieniu terenu, bo sąsiedztwo może się okazać poważnym zagrożeniem. Jeśli okoliczne parcele lub droga dojazdowa są położone wyżej w stosunku do powierzchni naszej działki, a na dodatek w dużej części utwardzone lub mają wadliwie wykonane odwodnienie, grożą nam nawet okresowe podtopienia.

Jeżeli sami nie wybieramy ziemi pod dom (zamierzamy go zbudować na wcześniej posiadanej lub podarowanej od rodziny), pamiętajmy o zaprojektowaniu systemu odwodnienia w fazie powstawania projektu zagospodarowania działki.

Gdzie przyda się odwodnienie

W budownictwie jednorodzinnym odwodnienie najlepiej jest wykonać:

- przy wylotach rur spustowych;

- na niezadaszonym tarasie;

- przy ścianach znajdujących się blisko ogrodzenia z podmurówką.

Korzystne jest zastosowanie odwodnienia także przy wjeździe na teren posesji, wjeździe do garażu lub wiaty (ewentualnie również w samym garażu lub wiacie), przed wejściem do domu, jak też w miejscu postojowym dla samochodu, albo tam, gdzie zazwyczaj go myjemy. Firmy budujące baseny pod chmurką wykonują instalację odwadniającą dookoła zbiornika.

Odwodnienie służące jako ochrona fundamentów domu przed zawilgoceniem należy wykonać w taki sposób, by zebrało ono i odprowadziło wodę deszczową na odległość minimum 1,5-2 m od ścian budynku. Jeśli tego nie zrobimy, woda może się gromadzić w wykopach przy fundamentach. Dzieje się tak szczególnie na gruntach niejednorodnych (np. kiedy nie ubito ziemi w wykopie wokół budynku), ponieważ woda wsiąka w luźną ziemię znacznie łatwiej niż w nienaruszony wcześniej macierzysty grunt.

Projektowanie odwodnień liniowych

Problem odprowadzenia wody deszczowej architekci projektujący domy traktują bardzo pobłażliwie. Z kolei inwestorzy nie zwracają na ten szczegół uwagi, ignorując problem nadmiaru wody deszczowej i odkładając jego rozwiązanie na później, dopiero po wykończeniu budynku (a wtedy często jest już za późno na tańsze wykonanie odwodnienia).

Pamiętajmy! System odwodnień to nie fanaberia właściciela. Położenie instalacji odwadniającej może być sporo tańsze, jeśli zaplanuje się ją już podczas zagospodarowania działki i - co ważne - wykona (lub przynajmniej przygotuje do realizacji) podczas wznoszenia domu. Warto na przykład wykorzystać do tego ziemię z wykopu pod fundamenty, odpowiednio profilując teren.

Planując wykonanie odwodnień, trzeba określić:

- rodzaj odwodnień (liniowe czy punktowe);

- miejsca, gdzie wodę należy zebrać liniowo, a gdzie punktowo.

Aby optymalnie wyznaczyć miejsca, gdzie należy położyć kanały odwodnień liniowych, a gdzie woda powinna popłynąć rurami, gdzie zamontować studzienkę chłonną, a gdzie wykonać pole rozsączające, architekt bierze pod uwagę:

- wielkość terenu, z jakiego będzie zbierana woda;

- ilość wody deszczowej (i roztopowej), jaką trzeba będzie odprowadzić z danej działki oraz ewentualnie z sąsiedztwa, biorąc pod uwagę tzw. obciążenie deszczem w regionie;

- w jaki sposób można się pozbyć nadmiaru wody deszczowej - czy poprzez kanalizację deszczową lub ogólnospławną, rów melioracyjny, staw lub rzeczkę, czy też należy przystosować do rozsączania macierzysty grunt, a może nawet wybudować szczelny zbiornik;

- jakie funkcje zaplanowano dla ogrodu, parkingu i podjazdu.

Zestawienie powyższych informacji daje szansę zmniejszenia kosztów wykonania najbardziej skutecznej w danych warunkach środowiskowych instalacji odwadniającej. Dobrych rad na temat indywidualnego doboru poszczególnych elementów odwodnienia może udzielić ekspert z firmy oferującej takie produkty.

Rodzaje odwodnień

Właściwe dobranie systemu odwodnienia pozwoli szybko i w sposób kontrolowany odprowadzić deszczówkę. Ze względu na metodę odprowadzenia wody z obszaru wokół budynku wyróżnia się kilka systemów odwodnień.

Odwodnienie punktowe. Do niedawna budowano je w następujący sposób. Po podzieleniu terenu przeznaczonego do odwodnienia na pola w kształcie kwadratów, formowano w każdym z nich cztery spadki w kierunku studzienki chłonnej umieszczonej w ich centrum. Następnie każdą z nich łączono rurami z kanalizacją lub rowem melioracyjnym. Taki sposób wymagał jednak dużej ilości precyzyjnych robót ziemnych, co skutkowało wydłużeniem czasu realizacji i podnosiło koszty. Obecnie odwodnienie punktowe często łączy się z odwodnieniem liniowym, tworząc jeden system.

Typowym odwodnieniem punktowym jest odwodnienie zamontowane pod rurami spustowymi lub wewnątrz garażu, do odprowadzenia wody z kół samochodu.

Jako odwodnienie punktowe można zastosować odpływy powierzchniowe, wycieraczki z odpływem, wpusty deszczowe, osadniki rynnowe i skrzynki odpływowe.

Odwodnienie liniowe. Jest to obecnie najpopularniejszy sposób odprowadzenia wody z powierzchni zabudowanej i utwardzonej.

Prostota jego wykonania polega głównie na tym, że niepotrzebne są przy nim skomplikowane prace ziemne. W terenie formuje się jedynie nieduży spadek w kierunku kanału odwadniającego umieszczonego na niewielkiej głębokości. Jeden taki kanał odwadniający wystarcza aż na 150-200 m2 powierzchni. Kanał może składać się z ciągu kilku korytek oraz osłaniających je od góry rusztów (kratek). Podłącza się go do skrzynek odpływowych, wycieraczek z odpływem, wpustów podwórzowych itd.

Elementy składowe odwodnienia liniowego są łatwe do zamontowania i można je zakupić w kompletach dobieranych przez ekspertów firm do indywidualnych potrzeb. Mają estetyczny wygląd i są niekłopotliwe w eksploatacji.

Odwodnienia liniowe szczególnie dobrze sprawdzają się na glebach "trudnych" (np. gliniastych) oraz z wysokim poziomem wód gruntowych. Doskonale funkcjonują przy wjazdach na działkę, w okolicy wejścia do budynku i garażu, na niezadaszonych tarasach oraz na podjazdach i parkingach.

Uwaga na obciążenia

Projektując instalację odwodnienia, koniecznie trzeba uwzględnić obciążenia, jakim będzie ona poddawana podczas użytkowania.

Systemy liniowe produkowane są w sześciu klasach, od A do F. Do przeprowadzenia skutecznego odwodnienia na terenach przydomowych wystarcza klasa A lub B.

Na terenach przeznaczonych wyłącznie dla pieszych i rowerzystów używa się systemów odwodnień klasy A (najtańsze i najczęściej stosowane są A15, wytrzymujące obciążenie 15kN, czyli 1500 kg). Na parkingach dla samochodów osobowych wykorzystuje się elementy klasy B. Po elementach systemu klasy B125, które wytrzymują nacisk 12,5 t, mogą przejeżdżać również cięższe pojazdy, takie jak wóz asenizacyjny czy dostawcza ciężarówka.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>