Cis w ogrodzie

Najczęściej podkreślaną cechą cisów jest to, że można je przycinać jak się tylko zechce. Nawet gdy zostaną bardzo mocno - niemal do pnia - przycięte, odrastają wydając nowe pędy ze zdrewniałych już gałęzi. Ta wartościowa cecha sprawia, że doskonale nadają się na żywopłoty i wszelkie formy strzyżone.

Zaraz po tym podkreśla się jednak, że cisy wolno rosną, ale to nie do końca jest prawdą. Jeśli cisy posadzone zostaną w żyznej, dobrze przygotowanej glebie i będą starannie pielęgnowane (podlewane, nawożone), urosną dużo szybciej, niż nam się wydaje. Poza tym są odmiany przeznaczone przede wszystkim na żywopłoty, które rosną szybciej niż inne cisy (np. Hicksii, Hatfield czy Hillii). Roślina, której od początku zapewnimy komfortowe warunki, urośnie nawet do 30 cm rocznie.

Charakterystyka

Jest wiele gatunków i odmian cisów, lecz wszystkie one mają wspólne cechy charakterystyczne. Ich igły są wąskie, od góry ciemniejsze, od spodu jaśniejsze. Cisy są dwupienne, co oznacza, że charakterystyczne czerwone nasiona zawiązują się tylko na egzemplarzach żeńskich.

Prawie wszystkie części tej rośliny są dla człowieka trujące (z wyjątkiem czerwonej otoczki nasion, zwanej osnówką), więc lepiej nie sadzić owocujących cisów w ogrodach, w których bywają małe dzieci. Na szczęście są też odmiany, na których owoce w ogóle się nie zawiązują.

Z czystym sumieniem można polecić cisy tym właścicielom ogrodów, którzy nie lubią strzyżonych roślin, albo po prostu nie mają na te zabiegi czasu. Jest wiele odmian cisa, które zachowują interesujący kształt bez formowania. Można je wykorzystywać do kompozycji z innymi iglakami lub krzewami liściastymi. Dobrze jest przy tym trzymać się ważnej zasady, że ciemnozielone cisy ładnie się prezentują przy budynkach i ogrodzeniach o jasnej elewacji oraz jako tło dla kolorowych rabat kwiatowych. Natomiast odmiany o igłach barwy żółtej lub złocistej wyglądają najpiękniej w pełnym słońcu, w kompozycjach z krzewami o purpurowych lub ciemnozielonych liściach.

Wymagania

Cisy są dość tolerancyjne co do gleby. Podczas gdy prawie wszystkie iglaki potrzebują gleby kwaśnej ziemi, cisy mogą rosnąć również w zasadowej. Powinna być ona jednak żyzna. Na suchych piaskach się nie udadzą. Cisy można przesadzać. Ich system korzeniowy jest zwięzły i bogato rozgałęziony, co sprawia, że nawet duże egzemplarze - wykopane z bryłą ziemi - dobrze się przyjmują w nowym miejscu.

Cisy mają jeszcze jedną niewątpliwą zaletę - najlepiej ze wszystkich iglaków znoszą cień, nawet bardzo głęboki. Dotyczy to jednak tylko odmian o ciemnozielonych igłach.

Ciekawe odmiany cisów

- Dowastonii Aurea - piękna odmiana cisa pospolitego, o pokroju drzewka. Osiąga 1,5 m wysokości. Ładnie wygląda posadzony pojedynczo.

- Fastigiata - odmiana cisa pospolitego, o kolumnowym pokroju. Dorasta do 1,5 m. wysokości. Może przemarzać w płn.-wsch. Polsce.

- Wojtek - polska odmiana cisa pośredniego, o pokroju wąskiej kolumny. Osiąga 2 m wysokości. Igły mają ciemnozielony kolor. Odporna na mrozy i suszę.

- Hicksii - najlepszy cis na wysokie strzyżone żywopłoty. Dość szybko rośnie, osiągając 3 m wysokości. Bardzo odporny, również na miejskie zanieczyszczenia.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

</>