Umywalka, miska ustępowa i bidet z dala od ściany
Wyspy i półwyspy z wiszącymi na stelażach urządzeniami umożliwiają odejście od tradycyjnego sposobu aranżacji łazienki.
1 z 3
2 z 3
3 z 3
Takie rozwiązania są również bardzo praktyczne, jeśli planujemy wydzielenie w łazience stref funkcjonalnych. Może to być na przykład strefa sanitarna z sedesem i bidetem, które zostały ukryte za lekką ścianką działową - dzięki czemu nie musimy ich oglądać na pierwszym planie.
Innym pomysłem jest wyeksponowanie na wyspie lub półwyspie nietypowej umywalki bądź natrysku. Coraz chętniej także, zwłaszcza w dużych łazienkach, tworzy się przestrzeń relaksu, określaną często jako wellnes.
Ponadto, w ściance wyspy lub półwyspu bez problemu ukryjemy wszystkie mało estetyczne podejścia wodne oraz kanalizacyjne.
Taką ściankę najczęściej obudowuje się płytą gipsowo-kartonową lub gipsowo-włóknową, ale można też wykorzystać odpowiednio zaimpregnowaną płytę meblową, z której wykonuje się na przykład półki lub szafki.
Różne typy stelaży podtynkowych
W zależności od aranżacji łazienki, do montażu przyborów sanitarnych - najczęściej miski ustępowej, bidetu, umywalki - stosuje się różne typy stelaży, bądź specjalne systemy samonośne.
Zabudowa ciężka. Inne określenie to zabudowa mokra. Jest ona niestety dość praco- i czasochłonna. Wynika to stąd, że stelaż należy najpierw zamocować do murowanej ściany (nośnej lub działowej) lub w jej wnęce, a potem obmurować. Dopiero wtedy cały system osiąga odpowiednią wytrzymałość.
Są różne odmiany stelaży do zabudowy ciężkiej - z ramą lub styropianowymi bloczkami konstrukcyjnymi. Pierwsze są znacznie tańsze, ale i mniej wygodne w montażu. Pustą przestrzeń wewnątrz ramy należy bowiem wypełnić zaprawą z kawałkami styropianu, bloczków betonu komórkowego lub cegłami. Drugie - mają fabrycznie przygotowane bloczki styropianowe, do których można, bezpośrednio po otynkowaniu tynkiem zbrojonym siatką szklaną, przykleić na przykład glazurę.
Wymiary stelaży wynoszą: do sedesu - szerokość 42,5 cm, wysokość 82-120 cm, grubość zabudowy 12-20,5 cm, a do bidetu odpowiednio - szerokość 55 cm, wysokość 36-55 cm, grubość 12-16 cm.
Zabudowa lekka. Równie często spotykana nazwa tej metody to zabudowa sucha. Tutaj stelaże nie wymagają obmurowania, wystarczy je osłonić wodoodpornymi płytami gipsowo-kartonowymi lub gipsowo-włóknowymi. Umożliwia to odpowiednia konstrukcja stalowej ramy stelaża. Ma ona zarówno wystarczającą wytrzymałość, jak i sztywność, by bezpiecznie przenosić ciężar miski lub bidetu razem z jej użytkownikiem.
Do wyboru mamy montaż przy ścianie murowanej - wówczas stelaż mocowany jest za pomocą wsporników dystansowych do podłogi dwoma kołkami rozporowymi. Druga metoda to umieszczenie stelaża w lekkiej ściance gipsowo-kartonowej. Ostatnie rozwiązanie wymaga użycia samonośnego systemu wolno stojącego.
Wymiary stelaży - zarówno do miski ustępowej, jak i do bidetu są takie same, i wynoszą odpowiednio: szerokość 40-50 cm, wysokość 82-120 cm. Z kolei grubość zabudowy sedesu wynosi 13,5-17 cm, a bidetu - 7,5-9 cm.
Innym pomysłem jest wyeksponowanie na wyspie lub półwyspie nietypowej umywalki bądź natrysku. Coraz chętniej także, zwłaszcza w dużych łazienkach, tworzy się przestrzeń relaksu, określaną często jako wellnes.
Ponadto, w ściance wyspy lub półwyspu bez problemu ukryjemy wszystkie mało estetyczne podejścia wodne oraz kanalizacyjne.
Taką ściankę najczęściej obudowuje się płytą gipsowo-kartonową lub gipsowo-włóknową, ale można też wykorzystać odpowiednio zaimpregnowaną płytę meblową, z której wykonuje się na przykład półki lub szafki.
Różne typy stelaży podtynkowych
W zależności od aranżacji łazienki, do montażu przyborów sanitarnych - najczęściej miski ustępowej, bidetu, umywalki - stosuje się różne typy stelaży, bądź specjalne systemy samonośne.
Zabudowa ciężka. Inne określenie to zabudowa mokra. Jest ona niestety dość praco- i czasochłonna. Wynika to stąd, że stelaż należy najpierw zamocować do murowanej ściany (nośnej lub działowej) lub w jej wnęce, a potem obmurować. Dopiero wtedy cały system osiąga odpowiednią wytrzymałość.
Są różne odmiany stelaży do zabudowy ciężkiej - z ramą lub styropianowymi bloczkami konstrukcyjnymi. Pierwsze są znacznie tańsze, ale i mniej wygodne w montażu. Pustą przestrzeń wewnątrz ramy należy bowiem wypełnić zaprawą z kawałkami styropianu, bloczków betonu komórkowego lub cegłami. Drugie - mają fabrycznie przygotowane bloczki styropianowe, do których można, bezpośrednio po otynkowaniu tynkiem zbrojonym siatką szklaną, przykleić na przykład glazurę.
Wymiary stelaży wynoszą: do sedesu - szerokość 42,5 cm, wysokość 82-120 cm, grubość zabudowy 12-20,5 cm, a do bidetu odpowiednio - szerokość 55 cm, wysokość 36-55 cm, grubość 12-16 cm.
Zabudowa lekka. Równie często spotykana nazwa tej metody to zabudowa sucha. Tutaj stelaże nie wymagają obmurowania, wystarczy je osłonić wodoodpornymi płytami gipsowo-kartonowymi lub gipsowo-włóknowymi. Umożliwia to odpowiednia konstrukcja stalowej ramy stelaża. Ma ona zarówno wystarczającą wytrzymałość, jak i sztywność, by bezpiecznie przenosić ciężar miski lub bidetu razem z jej użytkownikiem.
Do wyboru mamy montaż przy ścianie murowanej - wówczas stelaż mocowany jest za pomocą wsporników dystansowych do podłogi dwoma kołkami rozporowymi. Druga metoda to umieszczenie stelaża w lekkiej ściance gipsowo-kartonowej. Ostatnie rozwiązanie wymaga użycia samonośnego systemu wolno stojącego.
Wymiary stelaży - zarówno do miski ustępowej, jak i do bidetu są takie same, i wynoszą odpowiednio: szerokość 40-50 cm, wysokość 82-120 cm. Z kolei grubość zabudowy sedesu wynosi 13,5-17 cm, a bidetu - 7,5-9 cm.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Umywalka, miska ustępowa i bidet z dala od ściany