Izolacja termiczna ścian dwuwarstwowych
W ścianach dwuwarstwowych za ograniczenie strat ciepła odpowiada przede wszystkim izolacja termiczna, dlatego warto zadbać o to, aby wartość współczynnika przenikania ciepła ściany U była jak najmniejsza. Wpływ na to mają materiały wykorzystywane do wznoszenia ścian zewnętrznych.
1 z 10
2 z 10
3 z 10
4 z 10
5 z 10
6 z 10
7 z 10
8 z 10
9 z 10
10 z 10
Decydując się na konkretny produkt do izolacji termicznej ścian zewnętrznych (styropian lub wełnę mineralną), warto zwrócić uwagę na jego współczynnik przewodzenia ciepła L (lambda). Im jest on niższy, tym lepiej materiał chroni przed ucieczką ciepła. Jeśli wybierzemy produkt o lepszym współczynniku L (lambda), będziemy mogli wykonać cieńszą warstwę izolacji lub lepiej ocieplić dom.
Grubość izolacji termicznej ścian zewnętrznych
Jest podana w projekcie. Zwykle jest dobrana tak, by współczynnik przenikania ciepła U ściany nie przekroczył, zgodnie z obecnymi przepisami, 0,25 W/(m2K).
Aby mieć cieplejszą ścianę, warto dodać kilka centymetrów ocieplenia. Trzeba jednak wiedzieć, że w ścianie z bardzo grubą warstwą ocieplenia trudniej będzie osadzić okna (do montażu potrzebne będą specjalne rozwiązania, na przykład drogie wysięgniki), można też mieć problemy ze znalezieniem kołków o odpowiedniej długości. Dlatego producenci systemów ociepleń zalecają, by maksymalna grubość ocieplenia wynosiła 20 cm.
System ocieplenia ścian zewnętrznych
Ocieplenie domu można wykonać na mokro lub na sucho.
Metoda lekka mokra. Inaczej ETICS albo BSO (bezspoinowy system ociepleń). Oprócz materiału termoizolacyjnego (który często kupuje się oddzielnie), najważniejsze elementy systemu ociepleń ETICS to zaprawa klejowa, zaprawa zbrojąca (zatapia się w niej siatkę zbrojeniową) i tynk cienkowarstwowy. W skład systemu wchodzą również kołki (z tworzywa sztucznego dla styropianu, z trzpieniem metalowym - dla wełny mineralnej) i listwy montażowe; czasem też preparaty do gruntowania i farby. Zakup systemu gwarantuje, że wszystkie elementy będą do siebie dopasowane. W żadnym razie nie należy stosować przypadkowo dobranych klejów i tynków.
Metoda lekka sucha. Przy tym sposobie ocieplania ścian nie używa się zapraw ani klejów. Ruszt drewniany lub stalowy mocuje się do muru nośnego, a pomiędzy jego elementami układa się ocieplenie, osłaniając je wiatroizolacją. Na końcu montuje się oblicówkę (drewnianą, winylową lub betonową). Niektórzy producenci okładzin elewacyjnych oferują nie tylko wykończenie elewacji, ale również systemowy ruszt.
Wykonanie ocieplenia ścian
Płyty izolacyjne przykleja się do ściany, zachowując układ mijankowy tak, aby spoiny pionowe płyt z warstwy pierwszej nie pokrywały się z tymi z warstwy nad nią.
Metoda lekka mokra. Na płyty ze styropianu i wełny mineralnej (z wyjątkiem lamelowych) klej nanosi się metodą pasmowo--plackową. Jego pasma umieszcza się wzdłuż brzegów płyty, a placki - po środku. Po odciśnięciu na ścianie klej powinien zajmować nie mniej niż 40% powierzchni płyty.
Płyty z wełny mineralnej lamelowej (o układzie włókien prostopadłym do podłoża) powinny być przyklejane do ściany metodą grzebieniową - całą powierzchnię płyty pokrywa klej.
Trzeba pamiętać, że połączenie klejowe jest najważniejsze. Kołki pełnią jedynie funkcję pomocniczą, a w niektórych systemach w ogóle nie są potrzebne do pewnych wysokości (dla wełny lamelowej - około 20 m, dla styropianu - 12 m). Kołki powinno się montować dopiero po pełnym związaniu kleju - inaczej wibracje od wiertarek, którymi robi się otwory na łączniki, mogą spowodować znaczne osłabienie kleju.
Metoda lekka sucha. W tym sposobie najlepiej wykorzystać płyty z wełny mineralnej laminowane welonem szklanym, który pełni funkcję wiatroizolacji. Chroni wełnę przed zawilgoceniem, usztywnia ją i zabezpiecza przed wywiewaniem ciepła.
Mostki termiczne
O skuteczności grubej warstwy izolacji termicznej ścian dwuwarstwowych w dużej mierze decyduje staranność, z jaką ułoży się ją w tych wszystkich miejscach, w których mogą powstać mostki cieplne.
Wokół okien. Najsłabszym miejscem jest styk ościeżnicy okna z ościeżem. Dlatego obecnie zaleca się stosowanie ciepłego montażu okien. Jednak największa do zaizolowania przestrzeń znajduje się pod parapetem. Straty ciepła da się zmniejszyć, stosując specjalnę kształtkę ze styropianu, zwaną przez producentów blokiem podparapetowym lub ciepłym parapetem. Jej wykorzystanie znaczenie ułatwia właściwą izolację termiczną miejsca pod parapetami - wewnętrznym i zewnętrznym.
Gdy okna zostały zamontowane bez takiej kształtki, trzeba przestrzeń pod oknem wypełnić pianką montażową, styropianem lub wełną mineralną.
Mocowanie ocieplenia. Płyty termoizolacyjne należy przyklejać do muru na styk tak, aby pomiędzy nimi nie było szczelin. Gdy jednak ubytki powstaną i mają powyżej 3 mm, uzupełnia się je tym samym materiałem, z którego wykonywane jest ocieplenie ścian; szczeliny mniejsze niż 3 mm wypełnia się pianką o niskim stopniu rozprężenia. Ubytków pomiędzy płytami nie można uzupełniać klejem, gdyż będzie on stanowił mostek termiczny.
Nadproża. Podobnie, jak wieniec stropowy są ocieplane razem razem ze ścianą warstwą styropianu lub wełny mineralnej.
Wieniec stropowy. W ścianach dwuwarstwowych wieniec, czyli belka żelbetowa, ma szerokość muru nośnego. Nietrudno jest go dobrze ocieplić. Jest on, tak samo jak ściany, izolowany od zewnątrz warstwą wełny mineralnej lub styropianu. Jeśli ściany są wykonane z ciepłych materiałów, dla wyrównania współczynnika przewodzenia ciepła, wieniec stropowy warto dodatkowo ocieplić. Wymaga to zmniejszenia o kilka centymetrów jego szerokości, ale nie ma wpływu na wytrzymałość wieńca.
Styk ściany szczytowej z połacią dachu. Na wyrównanych skosach ścian szczytowych należy ułożyć izolację cieplną o grubości takiej samej, jak ocieplenie poddasza. Aby było to możliwe, górna powierzchnia ściany szczytowej powinna znaleźć się na poziomie dolnej płaszczyzny krokwi. Wtedy pomiędzy wierzchem ściany a membraną dachową (lub deskowaniem) zostanie wystarczająco dużo miejsca na ocieplenie. Najlepiej wykonać je z wełny mineralnej, w trakcie układania izolacji poddasza (po zakończeniu krycia dachu i ocieplenia ścian zewnętrznych). Czasem stosuje się też styropian, układając go na skosach przed rozpoczęciem krycia dachu.
Ściany kolankowe. To niskie ścianki na poddaszu, które są przedłużeniem ścian parteru lub piętra. Na nich układa się murłaty, na których oparte zostaną krokwie. Ściany kolankowe ociepla się je razem ze ścianami zewnętrznymi. Bardzo ważne jest, by izolacja wystawała ponad górną powierzchnię murłaty.
Balkony. W domach ze ścianami dwuwarstwowymi zwykle mają one konstrukcję wspornikową. Oznacza to, że płyta balkonowa opiera się na ścianie nośnej domu i przechodzi przez warstwę ocieplającą ściany. Trudno to miejsce dobrze zaizolować. Ucieczkę ciepła wzdłuż linii osadzenia płyty najskuteczniej ograniczy zastosowanie specjalnych łączników z wkładką termiczną. Innym sposobem jest ocieplenie płyty balkonu od góry i od dołu.
Grubość izolacji termicznej ścian zewnętrznych
Jest podana w projekcie. Zwykle jest dobrana tak, by współczynnik przenikania ciepła U ściany nie przekroczył, zgodnie z obecnymi przepisami, 0,25 W/(m2K).
Aby mieć cieplejszą ścianę, warto dodać kilka centymetrów ocieplenia. Trzeba jednak wiedzieć, że w ścianie z bardzo grubą warstwą ocieplenia trudniej będzie osadzić okna (do montażu potrzebne będą specjalne rozwiązania, na przykład drogie wysięgniki), można też mieć problemy ze znalezieniem kołków o odpowiedniej długości. Dlatego producenci systemów ociepleń zalecają, by maksymalna grubość ocieplenia wynosiła 20 cm.
System ocieplenia ścian zewnętrznych
Ocieplenie domu można wykonać na mokro lub na sucho.
Metoda lekka mokra. Inaczej ETICS albo BSO (bezspoinowy system ociepleń). Oprócz materiału termoizolacyjnego (który często kupuje się oddzielnie), najważniejsze elementy systemu ociepleń ETICS to zaprawa klejowa, zaprawa zbrojąca (zatapia się w niej siatkę zbrojeniową) i tynk cienkowarstwowy. W skład systemu wchodzą również kołki (z tworzywa sztucznego dla styropianu, z trzpieniem metalowym - dla wełny mineralnej) i listwy montażowe; czasem też preparaty do gruntowania i farby. Zakup systemu gwarantuje, że wszystkie elementy będą do siebie dopasowane. W żadnym razie nie należy stosować przypadkowo dobranych klejów i tynków.
Metoda lekka sucha. Przy tym sposobie ocieplania ścian nie używa się zapraw ani klejów. Ruszt drewniany lub stalowy mocuje się do muru nośnego, a pomiędzy jego elementami układa się ocieplenie, osłaniając je wiatroizolacją. Na końcu montuje się oblicówkę (drewnianą, winylową lub betonową). Niektórzy producenci okładzin elewacyjnych oferują nie tylko wykończenie elewacji, ale również systemowy ruszt.
Wykonanie ocieplenia ścian
Płyty izolacyjne przykleja się do ściany, zachowując układ mijankowy tak, aby spoiny pionowe płyt z warstwy pierwszej nie pokrywały się z tymi z warstwy nad nią.
Metoda lekka mokra. Na płyty ze styropianu i wełny mineralnej (z wyjątkiem lamelowych) klej nanosi się metodą pasmowo--plackową. Jego pasma umieszcza się wzdłuż brzegów płyty, a placki - po środku. Po odciśnięciu na ścianie klej powinien zajmować nie mniej niż 40% powierzchni płyty.
Płyty z wełny mineralnej lamelowej (o układzie włókien prostopadłym do podłoża) powinny być przyklejane do ściany metodą grzebieniową - całą powierzchnię płyty pokrywa klej.
Trzeba pamiętać, że połączenie klejowe jest najważniejsze. Kołki pełnią jedynie funkcję pomocniczą, a w niektórych systemach w ogóle nie są potrzebne do pewnych wysokości (dla wełny lamelowej - około 20 m, dla styropianu - 12 m). Kołki powinno się montować dopiero po pełnym związaniu kleju - inaczej wibracje od wiertarek, którymi robi się otwory na łączniki, mogą spowodować znaczne osłabienie kleju.
Metoda lekka sucha. W tym sposobie najlepiej wykorzystać płyty z wełny mineralnej laminowane welonem szklanym, który pełni funkcję wiatroizolacji. Chroni wełnę przed zawilgoceniem, usztywnia ją i zabezpiecza przed wywiewaniem ciepła.
Mostki termiczne
O skuteczności grubej warstwy izolacji termicznej ścian dwuwarstwowych w dużej mierze decyduje staranność, z jaką ułoży się ją w tych wszystkich miejscach, w których mogą powstać mostki cieplne.
Wokół okien. Najsłabszym miejscem jest styk ościeżnicy okna z ościeżem. Dlatego obecnie zaleca się stosowanie ciepłego montażu okien. Jednak największa do zaizolowania przestrzeń znajduje się pod parapetem. Straty ciepła da się zmniejszyć, stosując specjalnę kształtkę ze styropianu, zwaną przez producentów blokiem podparapetowym lub ciepłym parapetem. Jej wykorzystanie znaczenie ułatwia właściwą izolację termiczną miejsca pod parapetami - wewnętrznym i zewnętrznym.
Gdy okna zostały zamontowane bez takiej kształtki, trzeba przestrzeń pod oknem wypełnić pianką montażową, styropianem lub wełną mineralną.
Mocowanie ocieplenia. Płyty termoizolacyjne należy przyklejać do muru na styk tak, aby pomiędzy nimi nie było szczelin. Gdy jednak ubytki powstaną i mają powyżej 3 mm, uzupełnia się je tym samym materiałem, z którego wykonywane jest ocieplenie ścian; szczeliny mniejsze niż 3 mm wypełnia się pianką o niskim stopniu rozprężenia. Ubytków pomiędzy płytami nie można uzupełniać klejem, gdyż będzie on stanowił mostek termiczny.
Nadproża. Podobnie, jak wieniec stropowy są ocieplane razem razem ze ścianą warstwą styropianu lub wełny mineralnej.
Wieniec stropowy. W ścianach dwuwarstwowych wieniec, czyli belka żelbetowa, ma szerokość muru nośnego. Nietrudno jest go dobrze ocieplić. Jest on, tak samo jak ściany, izolowany od zewnątrz warstwą wełny mineralnej lub styropianu. Jeśli ściany są wykonane z ciepłych materiałów, dla wyrównania współczynnika przewodzenia ciepła, wieniec stropowy warto dodatkowo ocieplić. Wymaga to zmniejszenia o kilka centymetrów jego szerokości, ale nie ma wpływu na wytrzymałość wieńca.
Styk ściany szczytowej z połacią dachu. Na wyrównanych skosach ścian szczytowych należy ułożyć izolację cieplną o grubości takiej samej, jak ocieplenie poddasza. Aby było to możliwe, górna powierzchnia ściany szczytowej powinna znaleźć się na poziomie dolnej płaszczyzny krokwi. Wtedy pomiędzy wierzchem ściany a membraną dachową (lub deskowaniem) zostanie wystarczająco dużo miejsca na ocieplenie. Najlepiej wykonać je z wełny mineralnej, w trakcie układania izolacji poddasza (po zakończeniu krycia dachu i ocieplenia ścian zewnętrznych). Czasem stosuje się też styropian, układając go na skosach przed rozpoczęciem krycia dachu.
Ściany kolankowe. To niskie ścianki na poddaszu, które są przedłużeniem ścian parteru lub piętra. Na nich układa się murłaty, na których oparte zostaną krokwie. Ściany kolankowe ociepla się je razem ze ścianami zewnętrznymi. Bardzo ważne jest, by izolacja wystawała ponad górną powierzchnię murłaty.
Balkony. W domach ze ścianami dwuwarstwowymi zwykle mają one konstrukcję wspornikową. Oznacza to, że płyta balkonowa opiera się na ścianie nośnej domu i przechodzi przez warstwę ocieplającą ściany. Trudno to miejsce dobrze zaizolować. Ucieczkę ciepła wzdłuż linii osadzenia płyty najskuteczniej ograniczy zastosowanie specjalnych łączników z wkładką termiczną. Innym sposobem jest ocieplenie płyty balkonu od góry i od dołu.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Izolacja termiczna ścian dwuwarstwowych