Aranżacja wnętrz: styl orientalny

Moda na styl orientalny pojawiła się w Europie (także i w Polsce) w latach osiemdziesiątych XX wieku na fali zainteresowania religiami Wschodu. Starano się wówczas wiernie odtwarzać wnętrza indyjskie, indonezyjskie, irańskie czy marokańskie, co wyglądało bez wątpienia oryginalnie, ale nienaturalnie. Dzisiaj już tak się nie robi. Owszem, dekoratorzy wnętrz wciąż doceniają urodę kunsztownie zdobionych mebli, przedmiotów dekoracyjnych oraz tkanin wytwarzanych tradycyjnymi metodami przez zręczne ręce azjatyckich i północnoafrykańskich rzemieślników. Proponują jednak stosować je z umiarem - jako dodatek ożywiający nowoczesny wystrój.

CECHY TYPOWE DLA STYLU ORIENTALNEGO W NOWYM WYDANIU

Mieszanka stylowa

Większość mebli powinna mieć proste formy, najlepiej minimalistyczne albo w stylu eko. Sprzęty o orientalnym rodowodzie, jak stoliki z blatem z ręcznie kutego metalu czy komoda zdobiona rzeźbieniami, ażurami czy metalowymi intarsjami, mają być tylko dodatkiem. Na tak neutralnym tle i tak od razu będą rzucać się w oczy!

Bogactwo tkanin

Jeśli chodzi o poduszki, narzuty, kilimy, to możemy poszaleć. Niech leżą na łóżku, kanapie, fotelach, podłodze, ciesząc oczy żywymi barwami i wspaniałymi ornamentami. Ponieważ większość z nich nie kosztuje dużo, przy zmianie wystroju bez żalu zastąpimy je innymi dekoracjami.

Kolorystyczny mix

Barw typowych dla stylu orientalnego, jak kobaltowy błękit, szmaragdowa i trawiasta zieleń, róż w odcieniu magenty, używajmy tylko w akcentach i osłabiajmy ich mocne działanie neutralnymi kolorami - dużymi płaszczyznami bieli (czystej albo złamanej), popielatej szarości, jasnego lub ciemnego beżu, ewentualnie brązu.

Finezyjne ozdoby

Znajdziemy je bez trudu w sklepach z artykułami ze Wschodu. Wiele świeczników, figurek, ram do obrazów i luster zachwyca kunsztem wykonania i kusi niską ceną.