Dom w standardzie 2025 - ciepły i cichy

Patronat honorowy - Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

Od stycznia 2021 roku możemy budować jedynie domy w standardzie energooszczędnym, wybierając materiały i rozwiązania gwarantujące niskie zużycie energii. Dobrze dobrana izolacja cieplna budynku pozwala zmniejszyć koszty ogrzewania. Jednak wyliczenie korzyści wynikających z izolacji akustycznej jest trudne do oszacowania, ponieważ nie wiąże się z kosztami eksploatacyjnymi.

Energooszczędność w liczbach

Każdy nowo powstały budynek musi spełniać minimalne wymagania. Najważniejszym z nich są współczynnik zużycia energii, określany symbolem Ep i współczynniki U poszczególnych przegród.

Współczynnik Ep. Określa on maksymalne roczne zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia, przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz oświetlenia. Obecnie zgodna z przepisami wartość tego współczynnika kształtuje się na poziomie 70 kWh/m2/rok. Dzięki temu nowe budynki są bardziej energooszczędne, a tym samym potrzeba mniej energii do ich ogrzania. Ten współczynnik można obniżyć przez zastosowanie właściwych izolacji – termicznej  i przeciwwilgociowej, pozyskanie energii z odnawialnych źródeł, wykorzystanie nowoczesnych rozwiązań do ogrzewania, na przykład montaż wentylacji z odzyskiem ciepła lub też pompy ciepła.

Współczynnik przenikania ciepła U. Określa, jak wiele ciepła ucieka z domu na zewnątrz – im niższa jego wartość, tym mniejsze straty ciepła. Przepisy dotyczą przede wszystkim przegród zewnętrznych – fundamentów, ścian zewnętrznych, dachów, okien pionowych i dachowych oraz drzwi. Muszą one zapewnić termoizolacyjność na wysokim poziomie.

Ciepłe fundamenty

Niezależnie od sposobu posadowienia, dom trzeba oddzielić od gruntu odpowiednio grubą warstwą izolacji termicznej. W warunkach technicznych znajdziemy informację o współczynniku przenikania ciepła U dla podłóg na gruncie, który wynosi 0,30 W/(m2K). Obecnie nie zapewnia to wystarczającej energooszczędności i lepiej zastosować grubszą izolację niż to wynika z obliczeń. Decyzję dotyczącą grubości izolacji termicznej najlepiej podjąć już podczas projektowania domu, a najpóźniej – na etapie wykonania fundamentów.

W Polsce najpopularniejszym sposobem posadowienia domów jednorodzinnych są fundamenty, które składają się z ław i ścian fundamentowych oraz podłogi na gruncie. Przez takie fundamenty ucieka z domu do gruntu 5-10%.

Ławy i ściany fundamentowe. Do ocieplania ścian fundamentowych powinny być stosowane materiały nienasiąkliwe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, gnicie i rozwój pleśni. Dlatego najczęściej stosuje się styropian, polistyren ekstrudowany i keramzyt.

Oprócz grubości ważne jest, aby taka izolacja nie była w żadnym miejscu przerwana i „przechodziła” w izolację ścian zewnętrznych. Chodzi o to, aby wyeliminować możliwie największą liczbę mostków cieplnych.

Podłoga na gruncie. Wiele obecnie wznoszonych budynków jednorodzinnych buduje się bez podpiwniczenia, więc podłoga na gruncie stanowi jednocześnie podłogę kondygnacji mieszkalnej. Przy dostępnych na rynku materiałach izolacyjnych, których współczynniki przewodzenia ciepła λ wahają się od 0,03 do 0,04 W/(mK), taka zmiana współczynnika U oznacza ułożenie jedynie 10-centymetrowej warstwy izolacji termicznej. Jednak optymalna jej grubość to z pewnością ponad 10 cm (im więcej, tym lepiej). Do ocieplenia podłogi na gruncie używa się styropianu odmiany dach/podłoga, polistyrenu ekstrudowanego lub keramzytu.

Płyta fundamentowa. Jest konstrukcją, która w najbardziej kompleksowy sposób ogranicza do minimum mostki termiczne w obrębie fundamentów. Jeśli chodzi o przepisy, można uznać, że płyty fundamentowe obowiązuje współczynnik U taki sam jak dla podłogi na gruncie, czyli 0,30 W/(m2K).

Do wykonania płyty fundamentowej potrzebny jest szalunek tracony z twardego styropianu dach/podłoga lub polistyrenu ekstrudowanego, który jednocześnie jest izolacją termiczną. Z reguły stosuje się dwie warstwy układane naprzemiennie, każda o grubości 10-15 cm. To właśnie dzięki niemu płyta jest zabezpieczona z każdej strony przed ucieczką ciepła. Współczynnik izolacyjności takiego ocieplenia wynosi 0,15 W/(m2K). Zaplanowane przez firmy wykonawcze układy warstw umożliwiają wykonanie płyty fundamentowej o izolacyjności nawet U = 0,084 W/(m2K).

Płyta fundamentowa może być ogrzewana. Płyta z ogrzewaniem jest projektowana indywidualnie w zależności od wymagań gruntowych i konstrukcyjnych budynku.

Ciepłe ściany

Maksymalna wartość współczynnika przenikania ciepła U w przypadku ścian zewnętrznych wynosi 0,20 W/(m2K). Warto jednak zmniejszyć ten parametr do poziomu 0,15 W/(m2K). tu również decyzję dotyczącą technologii budowy domu i zastosowanych materiałów musimy podjąć już na etapie projektowania domu. Przy wyborze technologii wznoszenia ścian zewnętrznych zwykle decydujemy się na rozwiązania, które pozwalają ograniczyć koszt ich budowy i późniejszego użytkowania.

Większość inwestorów decyduje się na technologię murowaną. Polega ona na układaniu elementów (pustaków, cegieł, bloków, bloczków itp.) i łączeniu ich ze sobą różnego rodzaju zaprawami.

Jednowarstwowe. Takie ściany to mury wybudowane z jednej warstwy pustaków lub bloczków, otynkowanych z zewnątrz i od środka, dlatego ich wysokie parametry cieplne w dużym stopniu zależą od materiału ściennego. Jeśli planujemy takie ściany, bez większego problemu możemy znaleźć materiały, dzięki którym jest możliwe osiągnięcie parametrów wymaganych przez przepisy. Ściany wymurowane z betonu komórkowego mogą osiągnąć współczynnik U = 0,17 W/(m2K), z ceramiki poryzowanej wypełnionej wełną mineralną i łączonych na suchą zaprawę w piance – 0,16 W/(m2K),  a z pustaków keramzytobetonowych ze styropianem – 0,15 W/(m2K).

Dwuwarstwowe. Ich warstwę nośną można wykonać z dowolnego materiału. Powinna ona spełniać swoją podstawową funkcję – przenosić obciążenia. Nie warto więc budować muru grubszego niż to wynika z jego koniecznej wytrzymałości – będzie to tylko niepotrzebny wydatek. O tym, czy ściana będzie ciepła, decyduje druga warstwa ściany, czyli ocieplenie ze styropianu lub wełny mineralnej. Dostępne w sprzedaży materiały do izolacji termicznej mają współczynnik przewodzenia ciepła wynoszący 0,031-0,042 W/(mK). Im wyższy (gorszy) współczynnik przewodzenia ciepła danego materiału, tym grubszą jego warstwę trzeba położyć. Dlatego spośród dostępnych na rynku produktów warto wybierać te, których współczynnik λ kształtuje się na poziomie 0,031-0,0033 W/(mK). Ważne jest przy tym, aby termoizolacja została ułożona profesjonalnie. To pozwoli zapobiec powstawaniu mostków termicznych.

Trójwarstwowe. To najbardziej złożony rodzaj konstrukcji ścian zewnętrznych spotykany w budownictwie jednorodzinnym. Zwykle uważa się, że ściana trójwarstwowa jest najszersza spośród różnych typów ścian. Jednak przy pewnych konfiguracjach materiałowych może osiągnąć wymiar ok. 40 cm, co jest porównywalne zarówno ze ścianą jednowarstwową (np. 44 cm), jak dwuwarstwową (29 cm ściany konstrukcyjnej plus 10 cm ocieplenia).

Prefabrykowane. Wiele domów pasywnych wznosi się w technologii prefabrykowanej. Na rynku są firmy, które się w tym specjalizują. Nic w tym dziwnego, ponieważ taka budowa przebiega sprawnie i może być realizowana przez cały rok. Wszystkie elementy domu są przygotowywane w ciepłej i suchej hali produkcyjnej. Jako gotowe części są przywożone na plac budowy i montowane na wcześniej przygotowanych fundamentach. Elementy ścian, stropów i dachu mogą być przygotowane w różnym stopniu zaawansowania. Najbardziej zaawansowana prefabrykacja skraca czas budowy domu nawet do kilku dni.

Ciepły dach

Przepisy dotyczące termoizolacyjności dachu są znacznie bardziej surowe niż dla ścian zewnętrznych czy podłogi na gruncie. Maksymalna wartość współczynnika przenikania ciepła U wynosi bowiem w tym przypadku 0,15 W/(m2K). Aby osiągnąć taki współczynnik U, ważne są nie tylko bardzo dobre parametry termoizolacyjne materiałów, ale także brak mostków termicznych. Tylko w taki sposób można skutecznie ograniczyć ucieczkę ciepła z domu.

Na rynku jest wiele produktów pozwalających na skuteczne ocieplenie dachu. Najczęściej wybierana jest wełna mineralna. Produkty z wełny mineralnej do ocieplania dachu mają współczynnik przewodzenia ciepła λ kształtujący się na poziomie 0,030-0,045 W/(mK). Zwykle układa się je w dwóch warstwach tak, by grubość ocieplenia wynosiła 20-30 cm. Warto przy tym wiedzieć, że jeśli użyjemy wełny mineralnej o λ = 0,030 W/(mK) i ułożymy ją warstwą o grubości 30 cm, osiągniemy współczynnik U = 0,10 W/(m2K).

Styropian i polistyren ekstrudowany wykorzystuje się raczej do ocieplenia dachu płaskiego. Wyroby ze styropianu mają λ od 0,031 (odmiana grafitowa) do 0,045 W/(mK), co oznacza, że trzeba je ułożyć warstwą o grubości 20-30 cm. Polistyren ekstrudowany z kolei ma λ = 0,030-0,036 W/(mK). Potrzeba go więc odpowiednio 20-25 cm.

Od kilku lat izolację dachów skośnych wykonuje się z płyt PIR/PUR. Ten rodzaj materiału osiąga bardzo niski współczynnik λ – od 0,023 do 0,028 W/(mK). Wykonana z nich warstwa ma więc grubość odpowiednio 15-20 cm. To pozwala zastosować cieńszą termoizolację niż z tradycyjnie stosowanych materiałów, na przykład wełny mineralnej i jednocześnie utrzymać dobre parametry izolacyjne dachu.

Stosunkowo rzadko wybieranym materiałem jest wełna drzewna. Wełny miękkie z włókien drzewnych mają λ = od 0,036 do 0,048 W/(mK). Współczynnik U dla warstwy takiego ocieplenia można osiągnąć, stosując 25-32 cm ocieplenia.

Ciepłe okna

Nowoczesna stolarka okienna jest energooszczędna, zapewnia mniejsze rachunki za ogrzewanie i chłodzenie pomieszczeń. Wybierając okna, nie powinniśmy poprzestawać na porównywaniu ram. Najważniejsze są w nich szyby. Można je dobrać tak, by mieć produkt dopasowany do swoich potrzeb i domu. Szyby w oknach mają bowiem duży wpływ na parametry stolarki. Przeszklenie stanowi nawet do 90% powierzchni okna. Tak znaczny jego udział w całej konstrukcji sprawia, że właściwości eksploatacyjne i użytkowe każdego okna zależą głównie od parametrów zastosowanych w nich pakietów szybowych. Ich jakość i rodzaj decyduje o tym, jak ciepłe i bezpieczne będzie konkretne okno.

Aby zapewnić ochronę przed ucieczką ciepła zimą, należy przestrzegać wymagań izolacji cieplnej, szczególnie dotyczących współczynnika przenikania ciepła Uw, który obecnie dla okien elewacyjnych nie może być większy niż 0,9 W/(m²K), a dla dachowych – 1,1 W/(m²K).

W przypadku okien ważne są też przesłony. Najlepiej sprawdzają się akcesoria zewnętrzne, które zatrzymają promieniowanie cieplne przed szybą. Chronią one wnętrze przed nagrzewaniem skuteczniej niż osłony wewnętrzne, dzięki czemu możemy ograniczyć lub całkowicie zrezygnować z klimatyzacji w budynku.

Równie ważny jak współczynnik U jest sposób osadzenia okien w ścianach i dachu oraz uszczelnienie ich na obwodzie, co przeciwdziała ucieczce ciepła z budynku przez okna.

Ciepłe okna połaciowe

Montuje się je na poddaszach użytkowych. Współczynnik przenikania ciepła w przypadku okien montowanych w dachu nie może być większy niż 0,9 W/(m2K). Na rynku od dawna dostępne są okna o dużo lepszych właściwościach termoizolacyjnych, np. poziomie nawet około 0,50 W/(m2K).

Równie ważny jak współczynnik U jest sposób osadzenia okien w dachu i izolacja termiczna okna. Powinna ona znajdować się na całym obwodzie zewnętrznym okna połaciowego. Dzięki temu na styku ościeżnicy i połaci dachu ograniczone są straty ciepła i powstawanie mostków termicznych. Każdy producent ma własne opracowane rozwiązanie dostosowane do modelu okna dachowego.

Ciche konstrukcje i wnętrza

Hałas w domu wpływa na komfort życia oraz determinuje nasze codzienne decyzje i postawę. O to, by go wyeliminować lub ograniczyć i mieć cichy dom należy zadbać już na etapie jego projektowania. Mamy wtedy dużo więcej możliwości zarówno w doborze rozwiązań, jak i materiałów.

Często budując dom jednorodzinny, inwestorzy nie zwracają uwagi na zalecenia dotyczące akustyki. Jednak każdy, kto mieszkał w bloku lub przy ruchliwej ulicy wie, że warto się postarać, by poziom izolacyjności akustycznej przegród był lepszy niż nakazują obowiązujące przepisy. W wyjątkowych sytuacjach, na przykład w domu położonym przy ruchliwej drodze lub wydzieleniu pokoju dla nastolatka lub melomana warto rozważyć nawet zastosowanie się do wymagań dla budynków wielorodzinnych.

Na rynku jest wiele materiałów o dobrej izolacyjności akustycznej, choć nie ma jednego uniwersalnego, który by nas chronił przed każdym rodzajem hałasu. Różnorodność sprawia, że wystarczy odpowiednio dobrać rozwiązania w zależności od źródła dźwięków, aby skutecznie zapanować nad irytującymi i uciążliwymi decybelami.

Dobierając materiały do budowy domu, warto zwrócić uwagę na ich izolacyjność akustyczną, czyli współczynnik Rw, który jest wyrażony w decybelach. Wartość tego współczynnika jest tym większa, im wyższa jest ochrona przed hałasem.

Uwaga na głośne instalacje!

Każda z wykonanych w domu instalacji emituje charakterystyczne szumy i dźwięki. Nie muszą być głośne, by stały się uciążliwe, skutecznie utrudniały wypoczynek czy koncentrację. Słyszy się je tym wyraźniej, im cichsze jest tło akustyczne. Dlatego nocą może nam przeszkadzać szum klimatyzatora, odgłos wody kapiącej z kranu lub spływającej rurami. Warto więc dopilnować doboru oraz zaizolowania rur wodnych i kanalizacyjnych, a także tego, aby nie były one prowadzone w ścianach o dobrej izolacyjności akustycznej. W instalacjach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych istotne jest właściwe dobranie wentylatora, a w wentylacji mechanicznej także takich elementów jak kanały, czerpnie, nawiewniki i wywiewniki. Inaczej zamiast tłumić hałas, stają się jego źródłami.

Z kolei przy zakupie urządzeń domowych – lodówek, pralek, zmywarek – warto zwrócić uwagę na poziom hałasu podany na etykietach energetycznych. Poziom hałasu zmywarki nie powinien być większy niż 42 dB, lodówki – 38 dB, a pralki – 77 dB. Najgłośniejszymi urządzeniami są odkurzacze, ekspresy do kawy i wyciągi kuchenne.

Hałas z zewnątrz i od wewnątrz

Hałas zewnętrzny to ruch komunikacyjny, wentylatory na dachu supermarketu czy dzieci bawiące się na placu zabaw. Każdy z tych hałasów ma inne właściwości: częstotliwość – wentylator to niski dźwięk, krzyczące dziecko – wysoki i poziom ciśnienia – wentylator to niski poziom (cichy), a krzyczące dziecko to wysoki poziom (głośny). Przeszkadzają nam nie tylko głośne hałasy, ale też cichy dźwięk wentylatora lub klimatyzatora ze względu na niską częstotliwość (monotonne buczenie). Hałas wewnętrzny, może być związany z dźwiękami powietrznymi: grającym telewizorem lub głośną rozmową; dźwiękami uderzeniowymi: tupaniem dzieci albo wierceniem dziury w ścianie czy wreszcie hałasem instalacyjnym: monotonnym buczeniem agregatu lodówki. Każdy rodzaj hałasu wymaga innych rozwiązań. Kiedy wybieramy projekt domu, zwracamy uwagę na jego wielkość, wygląd, obecnie także często na to, ile będzie zużywać energii. Przyjmujemy, że jest zaprojektowany zgodnie z przepisami. Tymczasem dla domów jednorodzinnych wymagania izolacyjności akustycznej dla przegród są na dość niskim poziomie.

Dopuszczalny poziom hałasu

Unijna Dyrektywa z 2002 r. zakłada, że dopuszczalny poziom hałasu w terenie zabudowanym nie powinien przekraczać 50 dB w godzinach nocnych oraz 60 dB w ciągu dnia. Tymczasem, jak wynika z pomiarów zawartych w raporcie „Polska w decybelach” przygotowanego przez Grupę Saint-Gobain we współpracy ze stowarzyszeniem Komfort Ciszy, natężenie dźwięków na warszawskim jarmarku bożonarodzeniowym może wynosić ponad 65 dB, na katowickim Osiedlu Tysiąclecia – 73 dB, a przy wiacie tramwajowej w Łodzi – niemal 76 dB.

Ciche ściany zewnętrzne

Izolacyjność akustyczna ściany zewnętrznej nie może być niższa niż 30 dB. I właściwie jeśli chodzi o część konstrukcyjną ściany, wszystkie materiały spełnią to wymaganie. Masywne ściany zewnętrzne, szczególnie wielowarstwowe lub fasady wentylowane lepiej izolują niż ściana z betonu komórkowego i styropianu. Ocieplenie ma większy wpływ w przypadku lekkich wyrobów, wtedy wełna skalna może polepszyć izolacyjność o 1-2 dB. W przypadku cięższych ścian (silikat) wpływ izolacji jest znikomy. Drewniane ściany szkieletowe też spełnią podstawowe wymagania.

Ciche ściany działowe

Żeby mieć pewność, że w naszym domu, jeśli będziemy tego potrzebować, zapewnimy sobie ciszę, nie wystarczy tylko dobrać odpowiednie wyroby na ściany. Jeśli drzwi będą miały słabą izolacyjność akustyczną (np. drzwi wejściowe powinny mieć izolacyjność większą niż 30 dB), jeśli nie będą miały progów (ich brak powoduje, że dźwięk „przecieka” pod nimi), efekt może nie sprostać naszym oczekiwaniom. Problemem w domu jednorodzinnym są też przestrzenie otwarte. Nie wydzielamy przecież klatki schodowej ani nie oddzielamy kuchni od jadalni. Aby trochę to rozwiązać, warto się zastanowić nad zastosowaniem elementów wyciszających: zamocować panele dźwiękochłonne na ścianach czy suficie, które obniżą czas pogłosu. Pogłos powstaje, kiedy dźwięk odbija się od twardych powierzchni, np. otynkowanej ściany.

Jeśli chodzi o produkty do budowy ścian działowych, żeby spełnić wymagania normowe (35-38 dB), można stosować każdy rodzaj wyrobu. Oczywiście lepiej jest pomyśleć, czy nie chcemy żyć w większym komforcie (50 dB).

Ciche stropy i podłogi

Na izolacyjność akustyczną stropu od dźwięków powietrznych (wymagania normowe to 45 dB) ogromny wpływ ma jego masa. Im cięższy strop, tym lepiej izoluje. W przypadku lekkich stropów gęstożebrowych czy stropów drewnianych trudno jest osiągnąć odpowiednią izolacyjność, a jeśli chodzi o dźwięki uderzeniowe (wymagania normowe to 55-58 dB) jest to prawie niemożliwe.

Dopiero kilkunastocentymetrowy strop monolityczny daje gwarancję, że osiągniemy zamierzony cel. Ale najważniejsze jest to, aby strop był wyciszony elastyczną izolacją tłumiącą dźwięki uderzeniowe, np. stukanie klocków. Taką izolacją może być wełna szklana czy styropian elastyczny. Natomiast posadzki lepiej wykonać z materiałów pochłaniających dźwięk (np. z wykładziny dywanowej) niż z twardych płytek. Trzeba też pamiętać, że istotną rolę w przenoszeniu dźwięku pełnią nieszczelności. Zatem jeśli wykonawca źle wykona połączenie okna ze ścianą albo nie wykona dylatacji obwodowej na stropie, dźwięk przeniesie się przez tę nieszczelność i obniży jego zdolność izolowania od dźwięków. Należy też bezwzględnie zadbać, aby pod wylewką wykańczającą nasz strop znalazł się sprężysty materiał izolacyjny.

Cichy dach

Z akustycznego punktu widzenia dach jest taką samą przegrodą zewnętrzną jak ściana, zatem wymagania są takie same. Jeśli więc w dachu instalujemy okna połaciowe, musimy zwrócić uwagę na ich izolacyjność akustyczną, na izolacyjność akustyczną nawiewników i oczywiście na liczbę otworów okiennych. Im będzie ich więcej, tym gorzej dach będzie nas chronił przed hałasem. Ponieważ dach izoluje się termicznie materiałami lekkimi, więc tak naprawdę o jego izolacyjności akustycznej będzie decydować masa pokrycia dachowego. Zatem dach z dachówki ceramicznej czy betonowej będzie lepiej izolował niż np. gont bitumiczny na pełnym deskowaniu.

Jednak w tym przypadku ważne jest też, czym zaizolujemy termicznie dach. Jeśli to będzie wyrób, który ma własności akustyczne, czyli pochłania dźwięki, jak np. sprężysta wełna szklana, to oczywiście mniej nam będzie przeszkadzać bębnienie kropli deszczu, bo część fali dźwiękowej przechodzącej przez dach zostanie pochłonięta przez izolację z wełny szklanej.

Ciche okna i drzwi

Wybierając i montując współczesne okna szczelność otrzymujemy w standardzie. Szczelny jest pakiet szybowy i jego połączenie z ramą skrzydła, szczelne jest połączenie skrzydła z ościeżnicą, szczelnie zabezpieczona jest przestrzeń między oknem a murem. O akustyce okien decyduje budowa pakietu szybowego i ramy okna oraz ich uszczelnienie. Poziom izolacji dźwiękowej takiego zestawu badany jest laboratoryjnie (lub obliczany tabelarycznie), a świadectwem – oznaczenie wyrobu znakiem CE i wpisanie wartości Rw w Deklaracji Właściwości Użytkowych (DWU).

Szyba zajmuje ponad 80% powierzchni okna, dlatego w ogromnym stopniu wpływa na to, jakimi właściwościami dźwiękoizolacyjnymi dysponuje cały element. Z tego powodu warto zwrócić szczególną uwagę na wybór szkła. Obecnie standardem rynkowym jest szkło o parametrze Rw wynoszącym ok. 30 dB, co wystarcza do zmniejszenia odczuwanego hałasu na niskim i średnim poziomie. Jeśli naszym celem jest ochrona przed hałasem na podwyższonym poziomie, dobrym wyborem okażą się szyby o współczynniku Rw wynoszącym przynajmniej od 40 do 50 dB. Taki stopień tłumienia hałasu mogą zapewnić m.in. szyby zespolone, np. w wariancie o grubości 35 mm (Rw = 43 dB), 55 mm (Rw = 46 dB) czy 60 mm (Rw = 48 dB).

Oczywiście także drzwi i ich izolacyjność dźwiękowa maja wpływ na komfort ciszy w domu, a już szczególnie, gdy są to drzwi tarasowe. Wobec nich obowiązują te same reguły co w przypadku okien, choć tutaj pakiet szyb bezpiecznych, a więc o wyższych parametrach izolacyjności, powinien być standardem.

W drzwiach wejściowych konstrukcja skrzydła zapewnia zazwyczaj dźwiękochłonność powyżej 30 dB, a we drzwiach o cechach przeciwwłamaniowych nawet powyżej 40 dB. Zagrożenie dla ciszy tkwi w systemie uszczelnienia skrzydła z ościeżnicą, a jeszcze bardziej w uszczelnieniu progu. A choć wejście bezprogowe jest najbardziej wygodne, to jednocześnie najtrudniejsze do uszczelnienia. Znacznie łatwiej jest to uzyskać we drzwiach z tradycyjnym progiem, do którego dociskana jest uszczelka w skrzydle. We drzwiach, podobnie jak w oknach, szczelność jest precyzyjnie badana, a izolacyjność dźwiękowa zadeklarowana jest przez producenta w DWU takich drzwi.

Komfort ciszy zaczyna się od nas samych – pamiętajmy, że często za ścianą lub płotem mieszkają ludzie, którzy też potrzebują ciszy i spokoju.

Zmiany w przepisach akustycznych

Prawidłowa izolacja akustyczna domu wpływa pozytywnie na komfort życia domowników. Natomiast zła akustyka pomieszczeń może negatywnie odbijać się na ich samopoczuciu i zdrowiu. Nowelizacja przepisów akustycznych odnoszących się m.in. do domów dwulokalowych, szeregowych i bliźniaków miała miejsce w sierpniu 2024 r.

W świetle nowych przepisów każdy nowy projekt budowlany domu jednorodzinnego z dwoma lokalami, budynków w zabudowie bliźniaczej lub szeregowej oraz wielorodzinnej musi zawierać analizę akustyczną. Powinna ona zawierać informacje o przewidywanym poziomie hałasu zewnętrznego, izolacyjności akustycznej przegród oraz dopuszczalnym poziomie hałasu w pomieszczeniach i sposobach spełnienia tych norm. Wcześniej aspekt ten często był pomijany, w efekcie czego powstawały budynki, których mieszkańcy narażeni byli na oddziaływanie szkodliwego hałasu pochodzącego zarówno z zewnątrz, jak i z sąsiednich lokali.

Nowelizacja przepisów zawiera również zapis, który ujednolica wymagania co do standardów izolacyjności dla ścian i stropów międzylokalowych. Domy jednorodzinne z dwoma lokalami oraz budynki w zabudowie bliźniaczej i szeregowej muszą spełniać identyczne standardy jak budownictwo wielorodzinne.

Nowe wymogi prawne poruszają jeszcze jedną ważną kwestię. Wszelkie roboty budowlane podejmowane w budynku nie będą mogły pogorszyć jego izolacyjności akustycznej. Co istotne, przepis ten nie odnosi się do normy, a do wymogów zawartych w analizie.

Przy okazji warto wspomnieć o izolacyjności drzwi wejściowych do mieszkań z klatki schodowej lub korytarza komunikacji ogólnej, która zgodnie z nowymi wymogami nie powinna być mniejsza niż 37 dB.