Wilczomlecz (Euphorbia). Niezwykłe gatunki wilczomleczy

Wilczomlecz lśniący

Wilczomlecz lśniący transport

Wilczomlecze należy chronić przed zbyt niską temperaturą, przykrywając je kocem lub zawijając kilkoma warstwami papieru. W przypadku poinsecji zabezpiecza się kwiatostany, przykwiatki składa się ku górze, owija bibułką i dopiero pakuje w papier. Podczas transportu nie można dopuścić, aby temperatura spadła poniżej 12°C.

Wilczomlecz lśniący zastosowanie

Wilczomlecz lśniący chętnie stosowany jest w wiązankach ślubnych, przede wszystkim w formach spływających. Ze względu na delikatne, ażurowe kwiatostany wykorzystywany jest do wszelkich przypinek, korsarzy i wianków ślubnych. Sztywne, wzniesione pędy tego gatunku dobrze prezentują się w kompozycjach w naczyniach i wiązankach okolicznościowych, zwłaszcza w połączeniu z różami, gerberami i storczykami. Można go także użyć w wiązankach i wieńcach pogrzebowych jako lekki i kolorowy element kwiatowy.

Wilczomlecze stanowią doskonały wypełniacz bukietów i kompozycji okolicznościowych. Jego jasna zieleń dobrze łączy się nie tylko z pastelami, ale również z intensywnymi barwami kwiatów.

Wilczomlecz lśniący zbiór i przechowywanie

Poinsecję ścina się, gdy pylniki w niepozornych kwiatach zaczynają pylić. Innym, lepszym sposobem zapewniającym dłuższą trwałość roślin jest wyrwanie całych kwitnących roślin. Po dokładnym wypłukaniu korzeni poinsecję kondycjonuje się (zanurza końce łodyg) w roztworze Chrysal AVB przez kilka godzin. Następnie bryłę korzeniową owija się wilgotną ligniną i umieszcza w worku foliowym. Dopiero teraz poinsecja gotowa jest do wysyłki. Przywiezione do kwiaciarni rośliny należy rozpakować i podciąć końce pędów. Przywiędłe kwiaty można umieścić w ciepłej wodzie (temp. 40-50°C). Poinsecja lubi pH około 4, dlatego zakwaszenie wody kwaskiem cytrynowym wpływa korzystnie na przedłużenie jej świeżości. Po wstawieniu do wazonu zachowa trwałość przez 2-3 tygodnie.

Uwaga! Wspólną cechą wszystkich wilczomleczy jest obecność w ich tkankach toksycznego soku mlecznego, który wyciekając z pędów, przyspiesza więdnięcie, gdyż zmniejsza trwałość po ścięciu i utrudnia pobieranie wody. Aby temu zapobiec, końce ściętych pędów zanurzamy na moment w gorącej wodzie lub przypalamy. Zanim wstawimy rośliny do wazonu albo umieścimy w gąbce florystycznej, usuńmy zakrzepły sok mleczny. Nie zapominajmy o tym, przycinając pędy za każdym razem. Pamiętajmy, że sok wilczomleczy może powodować podrażnienia oczu i skóry.

Wilczomlecz nadobny

• z grupy Sonora - White Glitter (czerwone z białym nakrapianiem), White (białe), Marble (kremowe z jasnym różem wokół głównego nerwu), Dark Red (ciemnoczerwone);
• z grupy Cortez - Candy (jasnobrzoskwiniowe), Burgundy (burgund);
• z grupy Compact - Lemon Snow (cytrynowe), Pink Elf (różowe).
• Winter Rose (czerwona pełna) - szczególnie polecana na kwiat cięty,
• Carousel Pink (różowa),
• Da Vinci (łososiowa).
  
  Cięte kwiaty powinno się przechowywać na mokro, w temperaturze nie niższej niż 15°C, w wodzie lub w roztworze pożywki do kwiatów, np. Chrysal Professional 2, przez 4-7 dni. Obniżona temperatura powoduje szybkie opadanie liści. Poinsecja ponadto jest bardzo wrażliwa na fluor. Już niewielka zawartość tego pierwiastka w wodzie wodociągowej powoduje uszkodzenia blaszki liściowej.

Wilczomlecz groszkowy

Wilczomlecz groszkowy dorasta nawet do 1m, ma małe wymagania - dobrze rośnie na słabej glebie i surowym klimacie. Ogrodnicy znają go jako skuteczną broń w walce z kretami i nornicami. Roślina jest zimozielona i w drugim roku kwitnie na żółto.  Jest to gatunek łatwy w uprawie rosnący dobrze na każdej glebie oraz w każdych warunkach klimatycznych.

Wilczomlecz białounerwiony

W Polsce to prawdziwy rarytas dla kolekcjonerów sukulentów. W naturze osiąga 1,8 m wysokości i rośnie na Madaksakrze. Ze względu na przepiękne unerwione na biało liście nazywany jest "skarbem Madagaskaru. Uprawiany jako roślina doniczkowa osiąga wysokość ok 60 cm przy rozłożystym pokroju. Nie jest zbyt wymagający w uprawie i szybko rośnie.

Wilczomlecz sosnka czyli wilczomlecz ogrodowy

Bylina ta pochodzi z Syberii i Afryki południowej. A Ameryce północnej jest uważany za gatunek inwazyjny i jest tępiony. W Polsce występuje na polach i nieużytkach. Jeden z najbardziej trujących gatunków wilczomleczy. Może powodować oparzenia skóry, pęcherze czy owrzodzenia.

Wilczomlecz trójżebrowy

Wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona) to jeden z ciekawszych gatunków wilczomleczy. Wyglądem przypomina kaktusa i należy do sukulentów czyli roślin gromadzących wodę w swoich organach, ale kaktusem w rzeczywistości nie jest. Decydując się na zakup sadzonki powinniśmy wiedzieć że roślina ta szybko rośnie i osiąga nawet 2,5 m wysokości.

Wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona)

Wilczomlecz okazały

Roślinna ta pochodzi z północnej części Magadaskaru i tam używana jest jako roślina żywopłotowa. Wilczomlecz  uprawiany jest od 1821 r. jego największą ozdobą są czerwone, różowe, żółte, pomarańczowe lub białe przykwiatki. W kwiaciarniach rośliny można kupić przez cały rok. Ciekawe odmiany to:

• ‘Marathon’ – kwiaty duże białe
• ‘Vulcanus’ – kwiaty duże czerwone ‘
• Mini’ – jak nazwa wskazuje to niska odmiana o czerwono-różowych przykwiatkach

Wilczomlecz mirowaty

Wilczomlecz mirowaty (Euphorbia myrsinites) to niewielka bylina (10-20 cm) o płożących pędach o długości 30-40 cm ze spiralnie ułożonymi mięsistymi liśćmi pokrytymi jakby białym szronem. W maju i czerwcu ozdobą są niewielkie żółte kwiaty.

Gdzie kupić wilczomlecz Griffitha (Euphorbia griffithii) 'Fireglow'