Ogrody
Rośliny
Kwiaty doniczkowe cebulowe: hipeastrum, amarylis i inne domowe kwiaty

Kwiaty doniczkowe cebulowe: hipeastrum, amarylis i inne domowe kwiaty

Alicja Gawryś. KJ12-02-2020 15:15

Kwiaty cebulowe może wymagają nieco więcej troski niż inne rośliny doniczkowe, ale ich kwiaty wynagradzają wszystkie wysiłki

Kwiaty cebulowe doniczkowe

Rośliny cebulowe - tak mówimy zarówno o tych, które naprawdę tworzą cebule, jak i o tych, które mają bulwy. Obecność organów gromadzących zapasy oznacza, że te gatunki w swym naturalnym środowisku muszą przetrwać okresy suszy bądź inne niedogodności. W tym czasie zwykle tracą liście i zapadają w stan spoczynku. Każdy z tych gatunków zakwita w innej porze roku. Mają nieco inne wymagania, ponieważ pochodzą z różnych rejonów i stref klimatycznych. Wymagają także odmiennego sposobu pielęgnacji.

Najpiękniejsze wiosenne kwiaty doniczkowe. Rośliny cebulowe w domu [Miejscy ogrodnicy]

Kwiaty cebulowe doniczkowe gatunki

Najbardziej popularne jest hipeastrum tworzące ogromne kwiaty, skupione po cztery na jednej mięsistej łodydze. Pięknych, różnobarwnych odmian tej rośliny jest zatrzęsienie.
Przy niej "blado" pod tym względem wypadają inne gatunki, takie jak sprekelia i błonczatka. Ubierają się skromnie - na biało lub różowo, lecz ich kwiaty, dzięki ciekawej budowie i sporym rozmiarom, zawsze prezentują się imponująco.

Miłośnicy pięknych woni wybiorą z tego zestawu eucharis lub tuberozę - gatunki obecnie nieco zapomniane, lecz warte "odkurzenia" także ze względu na niebanalną urodę.

Wszystkie domowe gatunki cebulowe mają długie, dość wąskie liście, jak to zwykle bywa w rodzinie liliowatych i amarylkowatych, do których należą. Gdy przekwitną, warto je ustawić w towarzystwie roślin bardziej dekoracyjnych, gdyż same tracą atrakcyjny wygląd.

Wiosenne kwiaty: cebulowe w doniczkach

Kwiaty cebulowe doniczkowe pielęgnacja

Kiedy wejdziemy w posiadanie kwitnącej cebuli, zapewniamy jej miejsce najbardziej dogodne pod względem jej wymagań. Zazwyczaj jest to parapet lub stolik w pobliżu okna. Dopóki roślina kwitnie i ma zielone liście, podlewamy ją regularnie, uważając, by podłoże nie przeschło, a także zasilamy nawozem dla gatunków kwitnących co dwa tygodnie.

Gdy płatki zaschną - obcinamy sam kwiatostan. Łodygę pozostawiamy do czasu, aż pożółknie. Roślinę nadal podlewamy i nawozimy, bo musi odżywić cebulę wyczerpaną kwitnieniem. Po kilku tygodniach stopniowo coraz bardziej ograniczamy podlewanie, aż liście zaschną. Rozpoczyna się okres spoczynku.

Drzemiącą roślinę umieszczamy w chłodnym miejscu (np. w piwnicy) i nie podlewamy jej do chwili, gdy zaczyna wy- puszczać pąk kwiatowy lub liście. Warto od czasu do czasu zaglądać do niej, by nie przegapić momentu przebudzenia.

Gdy cebula czy bulwa budzi się do życia, przesadzamy ją do nowej doniczki z żyzną ziemią i drenażem na dnie. Cebule niektórych gatunków (np. amarylisa lub hipeastrum) sadzimy w taki sposób, by wystawała do połowy z ziemi, inne (np. sprekelię bądź ismenę) zagłębiamy nieco bardziej. Ustawiamy w jasnym miejscu i zaczynamy podlewać. W zależności od gatunku wyrasta jedna lub kilka łodyg kwiatowych. Ich liczba zależy też od rozmiarów cebuli.

Prawie wszystkie gatunki cebulowe potrzebują dużo słońca; wyjątkiem jest eucharis, który woli światło rozproszone.

Rośliny te można rozmnożyć przez oddzielenie małych cebul potomnych, które tworzą się przy macierzystej. Zakwitają po 2-3 latach uprawy, gdy osiągną dostateczne rozmiary. Pamiętajmy - im większa cebula, tym bardziej okazałe i liczniejsze wydaje kwiaty.

Różnice pomiędzy gatunkami cebulowymi polegają na tym, że poszczególne fazy rocznego cyklu przebiegają u każdej w nieco innym czasie. Odmienny jest też optymalny zakres temperatur, w jakich rośliny te kwitną bądź odpoczywają. Niektóre z nich tracą w tym czasie wszystkie liście, inne częściowo je zachowują.

Kwiaty cebulowe doniczkowe: Hipeastrum (Hippeastrum).

Jeśli cebulę posadzimy jesienią - zakwitnie na Boże Narodzenie, jeśli w styczniu lub w lutym - kwiaty zaprezentuje w marcu lub kwietniu.

Uprawiane obecnie hipeastra to mieszańce o ogromnych kwiatach, których średnica dochodzi nawet do 30 cm. Wyrastają zazwyczaj po 4-5 na pędzie (pustym w środku) do wysokości 30-50 cm. Duże cebule wydają po kilka takich pędów. Kwiaty hipeastrum nie pachną, ale tę "wadę" rekompensuje mnogość odmian, które mogą być pojedyncze lub pełne i występują w wielu różnych kolorach: czerwonym, różowym, łososiowym lub białym. Sporo jest odmian dwubarwnych lub cieniowanych. Równocześnie z kwiatami wyrastają szablaste liście, które pozostają zielone jeszcze długo po zaschnięciu ostatnich płatków. Pod koniec lata roślinę zasuszamy zupełnie. Do czasu ponownego sadzenia cebulę przechowujemy w pomieszczeniu o temperaturze 10-15 st. C.

Hiacynty, tulipany i szafirki w domu. Kwiaty cebulowe

Kwiaty doniczkowe cebulowe : Amarylis (Amarylis belladonna).

Jest często mylony z hipeastrum, do którego jest podobny. Jego cebulę sadzimy wiosną. Białe lub różowe kwiaty wyrastają na pędzie (pełnym w środku) długości 40-50 cm. Pierwsze pąki rozwijają się późnym latem.

W kwiatostanie doliczymy się 10-12 wonnych kwiatów, kształtem podobnych do lilii.

Gdy roślina przekwitnie, wyrastają liście, które często utrzymują się jeszcze przez kilka tygodni. Amarylis przechowujemy do wiosny w chłodnym pomieszczeniu (10-15 st. C).

Kwiaty cebulowe domowe: Lilia pajęcza - Krynka (Crinum).

W marcu rozpoczyna się jej okres wegetacji i wtedy sadzimy cebule w doniczce. Liść i pędy kwiatowe osiągają 0,7-1 m długości (zależnie od gatunku). Białe lub różowe kwiaty ukazują się w lipcu. Mają kształt trąbki lub rozgwiazdy. Zimą roślina ta, choć nie traci liści, zapada w stan spoczynku i wtedy ograniczamy jej podlewanie do minimum i ustawiamy w jasnym pomieszczeniu o temperaturze 10-15 st. C.

Doniczkowe kwiaty cebulowe : Kwiat z krepy - Nerina (Nerine).

Cebulę sadzimy w doniczkach od marca do połowy maja. Najpierw wyrastają liście, które po pewnym czasie żółkną. Wtedy ograniczamy podlewanie, a od czerwca do sierpnia zupełnie go zaprzestajemy. Gdy pojawi się pąk (zazwyczaj w połowie sierpnia) - wznawiamy nawadnianie.

Nerina kwitnie od września do listopada. Tworzy kuliste kwiatostany, złożone z drobnych białych lub różowych kwiatów. Lubi żyzną ziemię, potrzebuje dużo słońca. Zimą przechowujemy cebule w temperaturze 5-8 st. C, przysypane piaskiem.

Kwiaty doniczkowe cebulowe kwitnące wiosną: Lilia amazońska Eucharis (Eucharis amazonica).

Cebulę sadzimy pod koniec zimy. Zakwita wiosną. Następnie roślina przechodzi letni okres spoczynku (przy ograniczonym podlewaniu), by jesienią ponownie zaprezentować wonne białe kwiaty, skupione w kwiatostanie na szczycie półmetrowej łodygi. Zimowy spoczynek najlepiej przebiega w temperaturze ok. 17 st. C. Jeśli w tym czasie liście nie zaschną - zraszamy je, a roślinę podlewamy rzadko i skąpo.

Kwiaty doniczkowe cebulowe kwitnące latem: Błonczatka - Ismena (Ismene inaczej Hymenocallis).

Cebulę z mięsistymi korzeniami sadzimy w marcu (powinna trochę wystawać z ziemi). Wczesnym latem wyrastają 70-centymetrowe pędy, na których rozwijają się białe lub kremowe kwiaty. U kilku mieszańców, które możemy uprawiać w domu, mają one nieco zróżnicowaną budowę. Po ich zaschnięciu roślinę nadal pielęgnujemy przez kilka tygodni, a potem zasuszamy. Zimą cebula odpoczywa w temperaturze ok. 15 st. C.

Kwiaty cebulowe doniczkowe: Lilia Azteków - Sprekelia urodziwa (Sprekelia formosissima).

Pora jej sadzenia przypada w lutym. Po 2-3 miesiącach doczekamy się ogromnych, czerwonych kwiatów, które rozwijają się na 60-centymetrowych łodygach. Ich żywot trawa tylko parę dni, ale roślina tworzy kolejne, co wydłuża okres kwitnienia do kilku tygodni. Sprekelię podlewamy i zasilamy, dopóki ma liście. Potem ziemię stopniowo zasuszamy. Zimą cebulę przechowujemy w temperaturze 15-18 st. C.

Kwiaty doniczkowe cebulowe kwitnące: Kochanka nocy - Tuberoza (Polianthes tuberosa).

Bulwocebulę sadzimy w marcu-kwietniu (powinna wystawać w 1/4 wysokości ponad ziemię). W ciepłym, słonecznym miejscu zakwita po 3-4 miesiącach. Na sztywnej łodydze (ok. 75 cm wysokości) pojawiają się grona białych dzwonkowatych kwiatów. Pięknie pachną, najsilniej wieczorem (stąd przydomek - "kochanka nocy"). Roślina zasypia jesienią. Zimą cebule przechowujemy w pomieszczeniu o temperaturze 12-15 st. C.

Więcej o: