Sumak octowiec zamiast palmy

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu mało kto go znał, a dzisiaj ten wyróżniający się egzotycznym wyglądem przybysz z Ameryki Północnej jest jednym z najbardziej popularnych drzew. Sumak octowiec (Rhus typina) urodę ma rzeczywiście niezwykłą. Na niskim, wąskim pniu rozbudowuje szeroką koronę o widlastych rozgałęzieniach, których najmłodsze części pokryte są gęstymi włoskami. Liście ma okazałe - o długości do 40 cm, jesienią przebarwiające się najpierw na kolor złoty, a później na ogniście czerwony (nazwa "sumak" prawdopodobnie pochodzi od wyrazu starofrancuskiego lub arabskiego oznaczającego kolor czerwony). Zdobią go także duże stożkowate zielonkawobiałe kwiatostany; na jednych drzewach męskie - luźne i okazałe, które po przekwitnięciu opadają, na innych żeńskie - mniejsze i zbite. Te przekształcają się w pokryte meszkiem purpurowe owocostany, które, choć stopniowo brunatnieją, zdobią gałęzie przez całą zimę. Owoce są bardzo kwaśne - stąd "octowiec" w nazwie.

Kto po raz pierwszy widzi sumaka, ten od razu chce go mieć w ogrodzie. Wydaje się rośliną idealną. Natomiast osoby, które go dobrze znają, radzą decyzję tę dobrze przemyśleć. Często bowiem staje się on bardzo uciążliwym chwastem. Po posadzeniu jednego egzemplarza szybko może pojawić się ich więcej, i to w miejscach, gdzie tego sobie zupełnie nie życzymy. W sumie będzie to jedno drzewo - bo sumak octowiec ma płytki i bardzo rozległy system korzeniowy, z którego wytwarza odrosty. Często sami go do tego nieświadomie zachęcamy, uszkadzając korzenie przy aeracji trawnika lub spulchnianiu rabat. Ścięcie niechcianych odrostów powoduje, że pojawiają się kolejne w coraz to większej liczbie. Gdy - zwykle po 30 latach - stary okaz murszeje i łamie się, pozostawia po sobie zagajnik młodzieży. Wielu właścicieli toczy więc ciężkie boje, by się sumaków pozbyć (wykopywanie korzeni i opryski Roundupem trzeba stosować wielokrotnie). Perspektywa ta jednak nie wszystkich zniechęca, o czym świadczy popularność octowca. Mniej ekspansywne są jego odmiany, zwłaszcza najnowsza karłowa 'Tiger Eyes', a także znacznie większa, znana od lat 'Dissecta' ('Laciniata'). Obie nadają się do uprawy pojemnikowej. Więcej odmian sumaka octowca na razie nie wyhodowano.

Czy wiesz, że...

Po namoczeniu owoców sumaka w wodzie uzyskamy różowy kwaskowaty napój. To indiański przepis na lemoniadę.

SUMAK MA ZALETY I SEKRETY

Sumak radzi sobie zarówno w słonecznych, jak i półcienistych miejscach, również tam, gdzie ziemia jest piaszczysta i sucha. Jedynie podmakająca gleba nie nadaje się dla niego.

Nie niszczy go mróz, jest odporny na spaliny i zasolenie gleby.

Wygląda malowniczo o każdej porze roku.

Właściwie nie choruje. Zdarza się jednak, że jego gałęzie gwałtownie usychają. To objaw uwiądu - choroby grzybowej. Chore części trzeba odciąć i spalić.

Nie zajmuje dużo miejsca (dorasta maksymalnie do wysokości 5 m).

Dobrze znosi silne cięcie ograniczające rozmiary korony (jesienią) i przesadzanie (wiosną).

Z jego ran wypływa sok mleczny (patrz zdjęcie), który może uczulać. Trzeba więc uważać, by nie zatrzeć nim skóry, a zwłaszcza oczu.