Tulipanowiec amerykański - Liriodendron tulipifera

To jeden z najstarszych filogenetycznie gatunków liściastych. Trudno znaleźć bardziej oryginalne, szybko rosnące i do tego niewymagające drzewo.

Kwiaty i liście.

Nazwę swa gatunek ten zawdzięcza niezwykłemu kształtowi kwiatów, bladożółtych z pomarańczową nasada płatków, podobnych do tulipanów. Na roślinie pojawiają się one w czerwcu. Równie ciekawe są liście tulipanowca, charakterystycznie klapowane, czworokątne, w kolorze żywej zieleni, jesienią przebarwiające się na intensywnie żółty kolor.

Pokrój

Z daleka tulipanowiec przypomina nieco pokrojem topole. Rośnie szybko, szczególnie w młodym wieku, i może osiągnąć nawet 30mwysokosci.Zdecydowanie wiec nadaje się do dużych ogrodów.

Wymagania

Potrzeby tego drzewa zbliżone są do wymagań magnolii, których jest bardzo bliskim kuzynem. Lubi żyzne, świeże gleby, o odczynie kwaśnym lub obojętnym. Potrzebuje mocno nasłonecznionego, ale zacisznego i osłoniętego stanowiska. Za młodu tulipanowiec może być wrażliwy na mróz, lecz starsze egzemplarze są już w pełni mrozoodporne. Najlepiej prezentuje się jako soliter (pojedynczy okaz) na trawniku.

Gałęzie tulipanowców są dość kruche, silniejsze wiatry z łatwością łamią je niczym zapałki. Kruche są również jego mięsiste, wrażliwe na uszkodzenia korzenie dlatego drzewo to należy sądzić tylko w bardzo młodym wieku, na wiosnę.

Rarytasy

Koneserom poszukującym oryginalnych okazów polecam ciekawa ostrolistną i złocisto obrzeżoną odmianę 'Aureomarginatum', a właścicielom małych ogródków - odmianę 'Fastigiatum'o wąskiej koronie.

Ciekawostki

Korzeń tulipanowca używany jest w Ameryce jako przyprawa do wzbogacania bukietu niektórych gatunków piwa, kora ma właściwości lecznicze. Drewno z kolei służy do wyrobu mebli, instrumentów muzycznych i ozdobnych przedmiotów.