Róża chińśka - uwodzicielska roślina

Ketmia róża chińska - tak brzmi pełne imię tej rośliny. Niektórzy nazywają ją też hibiskusem, od łacińskiej nazwy Hibiscus rosa sinensis. Przydomek "róża" podkreśla urodę kwiatów. Imponują rozmiarami, osiągając 10-13 cm średnicy. Odmiany pojedyncze mają elegancką, prostą formę - pomiędzy mięsistymi, gęsto unerwionymi płatkami wyrasta prosty słupek, a na nim umiejscowione są również żółte pręciki. U odmian pełnych zamiast słupka powstały dodatkowe płatki. Ich obfitość sprawia, że kwiaty upodabniają się do pomponów. Paleta barwna jest ciepła: oprócz mocnej czerwieni obejmuje kolor łososiowy, pomarańczowy, żółty, różowy i kremowy. Rarytasem są odmiany o płatkach wielobarwnych.

Róża chińska kwitnie chętnie przez większość roku, odpoczywając jedynie podczas kilku zimowych miesięcy.

Co z niej wyrośnie

W sprzedaży są zazwyczaj młode okazy wysokości 20-30 cm o zwartym pokroju. Producenci zazwyczaj traktują róże chińskie preparatami skarlającymi, co sprawia, że pędy nie są wybujałe, za to na ich szczycie zawiązuje się mnóstwo pąków kwiatowych. Przez najbliższe kilka miesięcy roślina zachowa taką budowę, ale później odzyska swój naturalny pokrój i będzie wydawać coraz dłuższe łodygi. Po kilku latach może osiągnąć 1,5-2 m wysokości. Kto chce, by nie wybujała zbyt szybko w górę i pozostała zgrabnym krzewem, powinien ją co roku przycinać. Robimy to wiosną, zanim zawiąże pierwsze pąki kwiatowe. Pędy skracamy o 1/4 długości, tnąc je tuż nad liściem. Dzięki temu roślina dobrze się rozgałęzi.

Gdzie jej miejsce

W domu ustawiamy różę chińską blisko okna, bo potrzebuje sporo światła. Jest to ważne zawłaszcza zimą, przy pochmurnych dniach. Jeśli w mieszkaniu jest wtedy ciepło i za ciemno, roślina tworzy wiotkie, cienkie gałązki. Duże egzemplarze dobrze się czują tuż przy oknie balkonowym.

Latem roślinę najlepiej wynieść na balkon lub taras (oczywiście wcześniej stopniowo przyzwyczajamy ją do warunków zewnętrznych, wystawiając codziennie na kilka godzin na dwór). Najpierw ustawiamy ją w półcieniu, dopiero po pewnym czasie przenosimy na pełne słońce. Unikniemy dzięki temu przypalenia liści.

Róża chińska może przebywać na zewnątrz od połowy maja do nadejścia jesiennych chłodów. Koniecznie musimy ją zabrać do domu przed pierwszymi przymrozkami. Wzmocniona po wakacjach pod chmurką często kwitnie jeszcze długo w domu.

Jak o nią dbać

Chińska dama nie należy do kapryśnych, ale warto jej poświęcić trochę troski, bo wówczas odwdzięczy się bardzo obfitym kwitnieniem.

Temperatura. Od wiosny do jesieni roślina najlepiej się czuje w temperaturze pokojowej. W miesiącach zimowych warto przenieść ją do chłodniejszego pomieszczenia (15-18°C). Gdy jednak jest za zimno (poniżej 10°C), gubi liście.

Woda. Wiosną i latem, czyli w okresie intensywnego rozwoju roślin, ziemia w doniczce szybko wysycha, dlatego różę chińską podlewamy nawet codziennie. Kiedy procesy życiowe ulegają spowolnieniu, roślinie wystarczy 1-2 niewielkie dawki wody w tygodniu. Nie wolno dopuścić do zalania (mogą zgnić korzenie) ani do przesuszenia podłoża, bo roślina gubi wówczas pąki kwiatowe. Zimą roślinie dobrze robi spryskiwanie lub delikatny prysznic letnią wodą co pewien czas. Dzięki temu na liściach nie gromadzi się kurz i mniej chętnie osiedlają się przędziorki.

Zasilanie. Od wczesnej wiosny wzmacniamy różę chińską nawozami. Korzystnie wpływają na nią zarówno odżywki organiczne oparte na biohumusie, jak i mineralne, przeznaczone dla roślin kwitnących (np. Florovit, Piękne Kwiaty). Przy okazji przesadzania można roślinie zaaplikować dawkę nawozu o przedłużonym działaniu (np. Osmocote), która wystarczy na cały sezon. Zimą można stosować tzw. nawozy zimowe o zmniejszonej zawartości azotu. Wzmacniająco działa też zaaplikowana doglebowo szczepionka z żywej grzybni mikoryzowej. Jednorazowy zabieg wystarczy na całe życie rośliny. Dzięki niemu silniej rośnie, obficiej kwitnie, uodparnia się na choroby. Przesadzanie. Korzenie młodych okazów rozrastają się szybko, dlatego takie rośliny trzeba przesadzać co roku. Starsze przesadzamy co 2-3 lata. Używamy ziemi uniwersalnej o pH ok. 6.

Rozmnażanie

Różę chińską najłatwiej rozmnożyć z półzdrewniałych sadzonek. Pobieramy je wiosną (np. przy okazji skracania pędów). Powinny mieć 2-3 liście (w górnej części, tak aby po posadzeniu znalazły się nad ziemią). Przed umieszczeniem w podłożu ich końcówki zanurzamy w preparacie do ukorzeniania.

Gdy zachoruje

Czasami zdarza się, że stan rośliny budzi niepokój.

-Na liściach pojawiają się jasne plamy, a na ich dolnej stronie pajęczynka - przędziorki. Różę chińską opryskujemy jednym z preparatów: Apollo Plus, Karate Zeon lub Provado Plus.

-Na liściach obserwujemy brązowopurpurowe plamy, blaszki zamierają - alternarioza ketmii. Chorobę zwalczamy jednym ze środków: Rovral, Bravo lub Baymat.

Różę chińską mogą też nękać niektóre przypadłości opisane w artykule "Akcja reanimacja".