Brukiew (Brassica napus var. napobrassica) wykorzystywana jest jako warzywo i roślina pastewna. Odpowiada jej klimat umiarkowany i chłodny. W pierwszym roku uprawy tworzy rozetę liści i korzeń spichrzowy o średnicy ok. 10 cm, a w drugim roku - pęd nasienny dorastający czasem do 1,5 m wysokości. Uprawiane odmiany to 'Saba', 'Sator' i 'Wilhelmsburger'. Plony brukwi są duże na glebie wilgotnej i żyznej. Jej nasiona kiełkują w temperaturze 2°C. Tuż po wzejściu siewkom nie szkodzi przymrozek do -4°C, a gdy podrosną - nawet dwukrotnie silniejszy. Zwykle brukiew uprawia się z rozsady. Wysiewa się ją w kwietniu lub w maju i po 6 tygodniach przenosi na grządki, np. po grochu, sadząc ją co 20 cm w rzędach oddalonych o pół metra. W czasie suszy wymaga podlewania. Gdy brakuje jej wody, korzenie stają się ostre i łykowate. Zbiory zaczynają się w sierpniu i trwają do października. Korzenie bardzo dobrze się przechowują, podobnie jak buraki. Brukiew jest wartościowym warzywem. Zawiera m.in. dużo witaminy C, B1 i B2 oraz sole mineralne. Smakuje na surowo, a także gotowana i np. polana bułką tartą z masłem lub jako purée, pieczona, duszona, a nawet kwaszona. Nie mylmy jej z rzepą. Brukiew ma żółty miąższ, a rzepa biały i tworzy mniejsze korzenie.