Pomidory koktajlowe na balkonie
Mieszkańcy miast marzący o świeżej zieleninie z własnego ogródka, mogą stworzyć jego namiastkę na balkonie. A jednym z warzyw, które udaje się tu całkiem nieźle są pomidory koktajlowe.
Pomidorki koktajlowe na balkonie
Do uprawy pomidorów potrzebny jest balkon słoneczny - na pewno nie północny i nie położony w cieniu drzewa. Konieczne są też duże, co najmniej 5-litrowe pojemniki z otworami w dnie i odpowiednie odmiany. Najlepsze będą niezbyt silnie rosnące i - to ważne - odporne na zarazę ziemniaczaną. Warunki te spełniają polskie, sprawdzone w naszych warunkach odmiany ze wszystkich grup pomidorów - i tych tradycyjnych sałatkowych, i malinowych, i koktajlowych, czyli o drobnych owocach. Warto zwrócić uwagę czy odmiana należy do tzw. samokończących, czyli nie wymaga cięcia, ani formowania.
10 zasad uprawy pomidorków koktajlowych na balkonie
- Rozsada z siewu. Możemy ją uzyskać sami, wysiewając w marcu nasiona (kupione w sklepie!) do skrzyneczek. Kilkutygodniowe siewki pikujemy do pojedynczych małych doniczek i uprawiamy na parapecie aż do maja. Wtedy rozsadę stopniowo przyzwyczajamy do warunków na balkonie, wynosząc na kilka godzin w ciągu dnia i chowając na noc do domu. Taką zahartowaną rozsadę sadzimy w pojemnikach na balkonie po 15-tym maja. Wadą samodzielnej uprawy rozsady jest to, że siewki wyciągają się do okna i doniczki trzeba często obracać, by rozsada otrzymywała światło równomierne ze wszystkich stron.
- Rozsada zakupiona w sklepie. Zamiast wysiewać nasiona, czekamy do maja, kiedy to kupujemy rozsadę wyrosłą w szklarni z zakładzie ogrodniczym. Zazwyczaj ma ona zwartą budowę i ciemny kolor zieleni. Takie młode rośliny też trzeba zahartować przed posadzeniem na balkonie.
- Jaka doniczka. Pomidory można posadzić pojedynczo w dużych doniczkach (5 l i więcej), albo po kilka w większych pojemnikach, na przykład drewnianych skrzyniach o głębokości co najmniej 30 cm. Każdy pojemnik musi mieć otwór (odpływ wody).
- Podłoże. Na dno doniczki sypiemy warstwę drenażu (żwiru, bądź keramzytu). Jako podłoże można kupić ziemię uniwersalną lub ziemię do roślin balkonowych w dużych paczkach (zwykle ma ono odczyn lekko kwaśny i taki jest właściwy). Warto wybrać podłoże zmieszane z nawozem długo działającym. Jeśli nie ma domieszki nawozu, to na dno pojemnika sypiemy kilkucentymetrową warstwę granulowanego obornika (nie ma zapachu i jest suchy).
- Podlewanie. Ani przez chwilę pomidory nie mogą być zwiędnięte. Podlewamy je rano lub wieczorem, a podłoże wysychające zbyt szybko z powodu zbyt małych doniczek - nawet 2 razy dziennie.
- Nawożenie. Delikatnym roztworem nawozu możemy zasilić siewki, kiedy rosną na parapecie. Po posadzeniu ich pojemnikach czekamy dwa tygodnie, po czym rozpoczynamy regularne zasilanie co 7-10 dni, najlepiej specjalnym nawozem dla pomidorów (zawiera dużo potasu, fosforu i mikroelementy i jest odpowiednio zbilansowany dla tych roślin). Jeśli podłoże miało domieszkę nawozu, to zasilanie pomidorów w trakcie wzrostu można ograniczyć na przykład do dwóch-trzech oprysków liści odżywką dolistną, albo w ogóle go zaniechać.
- Podpieranie. Zaraz po posadzeniu rozsady, przywiązujemy ją do wysokich palików. W miarę wzrostu łodyg, dowiązujemy je coraz wyżej, by nie połamał ich wiatr i nie złamały się pod ciężarem owoców.
- Zwalczanie chorób. Wszelkie objawy chorób identyfikujemy i zwalczamy według zaleceń. Należy sprawdzić jaki jest okres karencji (czas, który ma upłynąć od opryskania roślin środkiem chemicznym do spożycia) i bezwzględnie go przestrzegać. Zamiast środków chemicznych możemy sporządzać wywary czy napary z krwawnika lub czosnku i nimi opryskiwać chore rośliny. Najlepiej zrywać pierwsze liście, które wydają nam się chore. To często zapobiega dalszej infekcji i może się obyć bez oprysków. Zauważone szkodniki staramy się zbierać ręcznie (dopóki to możliwe). Wywarem z aksamitki możemy opryskać mszyce.
- Zbiory. Zazwyczaj na balkonie nie są obfite, ale za to przyjemne. Gdy zerwiemy dojrzałe pomidory, musimy je koniecznie umyć z kurzu i brudu, który na nich osiadł. Uwaga: przy bardzo ruchliwych arteriach lepiej nie uprawiać na balkonach warzyw do konsumpcji ze względu na dużą ilość szkodliwych spalin.
- Dla ozdoby. Pomidory w pojemnikach można podsadzić niskimi kwiatami, np. aksamitkami, astrami, bądź ziołami. Wówczas taka uprawa będzie też dekoracyjna.
Pomidory koktajlowe i nie tylko - odmiany na balkon
- 'Awizo F2' - Karłowa, wczesna, owoc czerwony cylindryczny, bardzo odporna na zarazę ziemniaka, mało wrażliwa na chłód
- 'Etna F1' - Karłowa wczesna, owoc czerwony, wyjątkowo plenna, niewrażliwa na chłód i deszcz.
- 'Koralik' - Koktajlowych, samo kończąca o silnym wzroście. Rodzi drobne, bardzo liczne owoce na rozgałęzionych gronach. Jest odporna na zarazę ziemniaka. Doskonała do uprawy doniczkowej na balkonie...
- 'Maskotka' - Niska, wczesna, ale długo owocująca, owoce czerwone, drobne, w długich gronach.
- 'Mirabell' - Odmiana pomidorów koktajlowych do uprawy w gruncie, wysoka, o bardzo słodkich, żółtych owocach.
- 'Ola Polka' - Karłowa sztywnołodygowa, bardzo wczesna, żółta.
- 'Perun' - Odmiana plenna, pomidory koktajlowe polecane do uprawy amatorskiej. Tworzy żółte owoce o gruszkowatym kształcie.
- 'Pinokio' - Wczesna, karłowa odmiana pomidorów koktajlowych. Jej owoce tworzą grona i w tej postaci zazwyczaj są zbierane. Wyróżniają się pomarańczowo-czerwoną barwą skórki i miąższu.
- 'Piko F1' - Koktajlowa, karłowa, wczesna; owoce czerwone w długich, równo dojrzewających gronach.
'Pokusa' - Wczesna, silnie rosnąca odmiana pomidorów koktajlowych wymagająca podpór. Tworzy drobne, okrągłe i czerwone - owoce zebrane w bardzo długie grona.
- 'Venus' - Karłowy o krzaczastym pokroju niskim wzroście; koktajlowy, doskonały do uprawy pojemnikach.
- Więcej o:
