Śniedek baldaszkowaty

Ornithogalum umbellatum

Śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum) Wieloletnia roślina cebulowa, mrozoodporna. Kwiaty gwiazdkowate, białe, bezwonne, z zewnątrz zielono- pręgowane, zebrane w baldachogrona. Liście długie i wąskie. Gatunek ten bywa ekspansywny.

Rozmiary Wysokość 10-30 cm.

Kwitnienie Kwitnie w połowie wiosny.

Wymagania Gleba piaszczysto-gliniasta, lekka, próchniczna i mocno przepuszczalna.

Stanowisko słoneczne lub półcieniste.

Uprawa i pielęgnacja Gatunki śniedków można podzielić na zimotrwałe i nie zimujące w gruncie. Cebule sadzimy do gruntu we IX lub wiosną (gatunki kwitnące później), na głębokość około 6-10 cm w zależności od wielkości cebul i rodzaju gleby. W Polsce okres wegetacyjny jest na ogół zbyt krótki, by śniedki wytworzyły wystarczająco duże cebule, więc jesienią można przykryć rośliny tunelem foliowym, co przedłuży wegetację i ochroni je przed niskimi temperaturami. U gatunków nie zimujących wykopujemy cebule, dosuszamy i przechowujemy w pomieszczeniu o temperaturze 5-8oC. Śniedek baldaszkowaty jest wytrzymały na niskie temperatury. Rozmnażanie Podział cebul przybyszowych lub nasiona. Cięcie Brak.

Podlewanie i nawożenie Podlewamy umiarkowanie, gleba nie powinna być nadmiernie wilgotna. W okresie wzrostu pędu kwiatostanowego podlewamy obficie. Zasilamy rośliny nawozami wieloskładnikowymi.

Choroby i szkodniki Zazwyczaj nie występują.

Zastosowanie Śniedki można sadzić w grupach, na rabatach i kwietnikach. Nadają się na kwiat cięty i do uprawy w pojemnikach. Gatunek objęty w Polsce ścisłą ochroną.