Zawilec

Zawilec (Anemone) Bylina kwitnąca w zależności od gatunku od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Organy odziemne w postaci bulw, kłączy lub włóknistych korzeni. Liście u większości złożone, ząbkowane, wyrastają okółkowo po trzy na łodydze kwiatostanowej, często występują liście odziomkowe, kwiaty barwy białej, różowej, czerwonej, żółtej, niebieskiej lub fioletowej. Owoc- niełupka.

Rozmiary 5-150 cm wysokości.

Gatunki i odmiany Zawilec grecki (A. blanda) - kwiaty duże, gwiazdkowate, jasnoniebieskie, kwitnie w IV, roślina na niskie rabaty, na zimę wymaga okrycia, wysokość 10 -20 cm. 'Pink Star'- kwiaty różowe, 'Fairy' - kwiaty białe Zawilec koronowy, wieńcowy (A. coronaria) - tworzy bulwy, kwiaty na ogół pełne, białe, czerwone, niebieskie lub fioletowe, o czarnych pręcikach, wysokość do 35 cm. Odmiany z grupy De Caen cechuje silny wzrost i duże, pojedyncze kwiaty. Grupa St. Brigid - kwiaty pełne lub półpełne. Odmiana 'Mona Lisa'F1 - wysokość około 50 cm, uprawiana tylko pod osłonami, na kwiat cięty. Zawilec mieszańcowy (A. hybrida) - liście podobne do winobluszczu, ciemnozielone, kwiaty białe, różowe, czerwone, kwitnie od VIII do przymrozków, wysokość 40-120 cm Zawilec gajowy (A. nemorosa) - naturalnie występuje w runie lasów liściastych i mieszanych, tworzy kłącza, kwiaty białe, kwitnie III/IV, wysokość 15 cm, 'Alboplena', 'Alba Plena' - kwiaty białe, pełne, 'Robinsoniana' - kwiaty jasnoniebieskie Zawilec żółty (A. ranunculoides) - roślina kłączowa, kwitnie III-V, wysokość 20 cm zawilec japoński (A. japonica) - wysokość 70-90 cm, duże (6 cm średnicy) kwiaty białe i różowe zebrane w w lużne wiechy pojawiają się VIII-IX. Zawilec wielkokwiatowy, leśny (A. sylvestris) - gatunek pod całkowitą ochroną, wysokość 25-40 cm, kwiaty duże i białe, tworzy kłącza i ozdobne puszyste nasienniki, kwitnie IV-V.

Kwitnienie W zależności od gatunku III-X

Wymagania Gleba żyzna i dobrze przepuszczalna. W zależności od gatunku, zawilce lubią stanowisko słoneczne i suche (zawilec grecki, koronowy) lub chłodne i zacienione (zawilec żółty, gajowy, wielkokwiatowy). Zawilec mieszańcowy najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym, ale przy chłodnym i wilgotnym podłożu będzie rósł i w pełnym słońcu.

Uprawa i pielęgnacja Zawilce wcześnie kwitnące sadzimy jesienią, zaś późno kwitnące (A. hybrida) wiosną lub wczesnym latem. Niektóre wymagają okrycia na zimę - zawilec grecki, zawilec mieszańcowy, którego przykrywamy do 2 roku po posadzeniu, pod koniec X, na grubość15-20 cm. Zawilec koronowy jest wrażliwy na mróz - najlepiej bulwki wykopać po zaschnięciu liści i przechować w pomieszczeniu.

Rozmnażanie Wcześnie kwitnące- jesienią lub zaraz po kwitnieniu wykonujemy podział roślin kłączowych, rośliny bulwiaste dzielimy tak, by każda część miała pąk wierzchołkowy, nasiona. Późno kwitnące dzielimy wiosną.

Cięcie Brak.

Podlewanie i nawożenie Podlewamy regularnie, tak by utrzymać stale wilgotną glebę. Nie podlewamy podczas letniego spoczynku. Nawozimy regularnie w okresie wzrostu (A. coronaria).

Choroby i szkodniki Szara pleśń, mączniak rzekomy i prawdziwy, rdza śliwki, śnieć zawilca, wirus mozaiki ogórka. Nicienie, pchełki, ślimaki, skorki.

Zastosowanie W zależności od gatunku, zawilce sadzi się na rabatach bylinowych, w grupach ogrodowych i parkowych, jako runo parków naturalistycznych, uprawia w szklarniach lub tunelach na kwiat cięty.