Państwo Zielińscy wybierają ogrzewanie - tradycyjny kocioł gazowy
Tradycyjny kocioł gazowy, zwany również atmosferycznym, powietrze do spalania pobiera z pomieszczenia, w którym został zamontowany. Dostępny jest zarówno w wersji stojącej, jak i wiszącej.
1 z 9
2 z 9
3 z 9
4 z 9
5 z 9
6 z 9
7 z 9
8 z 9
9 z 9
Anna i Jan Zielińscy, małżeństwo z dwójką dzieci, wybrali projekt domu "Aston" z katalogu pracowni Lipińscy Domy. Jedną z ważniejszych decyzji, którą muszą teraz podjąć, jest wybór systemu ogrzewania.
Rozważali już zastosowanie tradycyjnych paliw takich, jak węgiel i drewno oraz nowego typu - pelet. Brali też pod uwagę systemy grzewcze na prąd oraz czerpiące energię cieplną z gruntu bądź powietrza. Teraz przyszła kolej na gaz ziemny. Paliwo to pozwala korzystać w domu z nowoczesnego, bezobsługowego systemu ogrzewania, którego głównym elementem jest kocioł służący zarówno do ogrzewania domu, jak i podgrzewania wody. Oferta tych urządzeń jest bardzo szeroka. Do wyboru są modele jedno- i dwufunkcyjne, wiszące lub stojące, z otwartą albo zamkniętą komorą spalania i wreszcie kondensacyjne.
Na polskim rynku (ze względu na niższą cenę w porównaniu do pozostałych rodzajów kotłów gazowych) wciąż popularne i chętnie montowane są urządzenia z otwartą komorą spalania (atmosferyczne). Dlatego rodzina Zielińskich najpierw przeanalizuje koszty montażu i eksploatacji takiego właśnie rozwiązania.
Wymagania dla tradycyjnego kotła gazowego (atmosferycznego)
Ze względu na dużą liczbę domowników oraz możliwość jednoczesnego korzystania z ciepłej wody w obu łazienkach (szczególnie rano i wieczorem) fachowcy nie polecają zakupu kotła dwufunkcyjnego. Znacznie lepiej sprawdzi się model jednofunkcyjny z zasobnikiem. Państwo Zielińscy do wyboru mają kocioł stojący lub wiszący.
Miejsce montażu. Gazowe kotły grzewcze o mocy do 30 kW można montować w dowolnym pomieszczeniu, jeśli nie jest ono przeznaczone na stały pobyt ludzi - czyli takim, w którym przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa nie dłużej niż cztery godziny. Z tych względów w małych domach (szczególnie tych bez podpiwniczenia) kotły umieszcza się na przykład w kuchni, łazience lub przedpokoju.
Jeżeli jednak planujemy zakup urządzenia atmosferycznego, lepiej zamontować je w osobnej kotłowni. Potrzebuje ono bowiem około 13-14 m3 świeżego powietrza na każdy m3 spalonego gazu. Dlatego zimą, w czasie dużych mrozów, gdy jest duże zapotrzebowanie na ciepło, lub podczas długiego poboru ciepłej wody, pomieszczenie, w którym działa taki kocioł, jest bardzo wychłodzone. W prezentowanym domu przewidziano miejsce na osobną kotłownię, zatem kocioł można ustawić w niej lub powiesić w pobliżu komina, a drugą część pomieszczenia przeznaczyć na spiżarnię, suszarnię lub pokój majsterkowicza.
Zgodnie z przepisami, kubatura pomieszczenia, w którym umieszczony jest kocioł z otwartą komorą spalania, nie może być mniejsza niż 8 m3, a wysokość - niż 2,2 m. Musi być w nim zamontowana kratka nawiewna (zapewniająca stały dopływ powietrza) oraz wywiewna (umożliwiająca usunięcie gazu lub spalin w razie awarii urządzenia). Należy też pamiętać o tym, że w pomieszczeniu, w którym znajduje się kocioł z otwartą komorą spalania, nie wolno stosować wentylacji mechanicznej.
Wielkość zasobnika. Pojemność zasobnika współpracującego z kotłem zależy od wyposażenia łazienki. Jeśli mamy w niej wannę i standardowy prysznic, zwykle wystarcza zbiornik o pojemności 150 l. Gdy zamontowane są przybory sanitarne z hydromasażem lub mamy w domu dwie łazienki lub więcej (każda z wanną) i chcemy z nich korzystać w tym samym czasie, powinniśmy zdecydować się na co najmniej dwa razy większy zasobnik.
Komin. Do odprowadzenia spalin z kotłów atmosferycznych wykorzystuje się albo kominy murowane z cegły z umieszczonym wewnątrz wkładem ze stali kwasoodpornej albo gotowe zestawy prefabrykowane
Tradycyjny kocioł gazowy stojący (atmosferyczny)
Na rynku dość trudno spotkać gazowy kocioł stojący o mocy mniejszej niż 16 kW, dlatego też takie właśnie urządzenie weźmiemy pod uwagę. Większość ma wymiennik ciepła z żeliwa. Wyposaża się je w palniki jedno- lub dwustopniowe. W pierwszym rozwiązaniu, po uruchomieniu kocioł osiąga od razu swoją całkowitą moc, niezależnie od temperatury na zewnątrz. Natomiast w drugim - urządzenie po załączeniu działa z połową mocy (pierwszy stopień), a jedynie w czasie silnych mrozów, gdy budynek traci więcej ciepła lub podczas ogrzewania wody do kąpieli włącza się drugi stopień.
Sterowanie. Do sterowania pracą kotłów stojących zaleca się stosowanie automatyki pogodowej. Dzięki temu, że dostosuje ona temperaturę pracy urządzenia do aktualnych warunków zewnętrznych, unikamy cyklicznego rozgrzewania i studzenia kotła, co miałoby miejsce, gdyby jego pracą zarządzał wyłącznie regulator pokojowy. Nie występują też gwałtowne wahania temperatury wody grzewczej w kotle, które mogłyby doprowadzić nawet do pęknięcia żeliwnego wymiennika ciepła.
Obsługa. Kocioł po odpowiednim wyregulowaniu i zaprogramowaniu automatyki pogodowej nie wymaga żadnej obsługi.
Cena. Za kocioł żeliwny stojący o maksymalnej mocy około 16 kW z palnikiem dwustopniowym i zasobnik o pojemności 150 l zapłacimy od 10 000 do 11 000 zł. Do tego należy doliczyć koszt niezbędnego osprzętu - między innymi pompy wymuszającej przepływ wody w instalacji grzewczej, pompy tłoczącej gorącą wodę z kotła do zasobnika, zawór bezpieczeństwa - w sumie 1000-1500 zł. Cena czujnika temperatury zewnętrznej wraz ze sterownikiem, który może być zamontowany w jednym z pomieszczeń, to 800-1000 zł.
Koszty eksploatacji. Przyjmując, że sezon grzewczy to sześć miesięcy, na ogrzewanie domu i przygotowanie ciepłej wody (w łazienkach będą wanny), kocioł atmosferyczny o sprawności 90%, zużyje rocznie 1500 m3 gazu. Uwzględniając aktualną cenę gazu (wraz z opłatami stałymi) na poziomie 2,26 zł/m3, państwo Zielińscy zapłacą za niego około 3400 zł. Do tego należy doliczyć przegląd urządzenia 250-300 zł rocznie.
Tradycyjny kocioł gazowy wiszący (atmosferyczny)
Dużą zaletą modeli wiszących jest to, że większość z nich producenci wyposażają niemal we wszystkie niezbędne elementy potrzebne do funkcjonowania instalacji grzewczej (na przykład pompę obiegową i naczynie wzbiorcze). Wymienniki ciepła w kotłach wiszących wykonuje się przede wszystkim z miedzi (pokrytej czasami specjalną warstwą ochronną), rzadziej - ze stali kwasoodpornej. Dzięki temu urządzenia te są znacznie lżejsze niż stojące żeliwne, łatwiej też je transportować i montować.
W kotłach wiszących stosuje się zazwyczaj palniki z modulacją mocy. Mogą one pracować w zakresie od 40 do 100% mocy, dostosowując ją płynnie do rzeczywistego zapotrzebowania na ciepło. W ten sposób spada liczba włączeń i wyłączeń palnika, a kocioł wiszący pracuje bardziej ekonomicznie niż stojący. Ze względu na to, że prezentowany dom jest energooszczędny, wystarczy zastosować najmniejsze dostępne na rynku modele wiszącego kotła atmosferycznego, czyli o mocy od około 6 do 12 kW lub od 7 do 15 kW.
Sterowanie. Ze względu na wyposażenie kotła w miedziany wymiennik ciepła o niedużych gabarytach, nie jest wymagane ciągłe dostosowywanie temperatury pracy urządzenia do aktualnych warunków zewnętrznych. W tej sytuacji wystarczy zastosować regulator pokojowy. Będzie on uruchamiał kocioł tylko wówczas, gdy temperatura w pomieszczeniu reprezentatywnym spadnie poniżej wartości ustawionej przez użytkownika. Po osiągnięciu właściwego komfortu cieplnego w tym pokoju sterownik wyłączy kocioł.
Ceny. Na zakup kotła wiszącego z palnikiem modulowanym i zasobnika o pojemności 150 l należy przeznaczyć około 7000-8000 zł. Koszt sterownika z cyfrową komunikacją (umożliwia płynną kontrolę mocy kotła oraz sterowanie ogrzewaniem ciepłej wody) wynosi 400-500 zł.
Koszty eksploatacji. Będą one nieco niższe niż poprzednio - 3350 zł - z uwagi na lepsze dopasowanie mocy kotła wiszącego do zapotrzebowania domu na ciepło. Koszt przeglądu urządzenia wiszącego nie przekracza 150-200 zł.
Decyzja państwa Zielińskich
Jeśli państwo Zielińscy zdecydują się na zakup tradycyjnego kotła atmosferycznego, to z prezentowanych urządzeń wybiorą model wiszący. Chociaż za żeliwnym kotłem stojącym przemawiała jego długoletnia trwałość (wiele z nich pracuje bez większej awarii nawet po 20 lat), to zakup i montaż kotła wiszącego będzie tańszy. Mniej też zapłacą za jego eksploatację, co wynika z lepszego dopasowania do potrzeb urządzenia pod względem mocy, jak i niższych kosztów przeglądów. Dodatkowo, zastosowanie kotła wiszącego pozwoli zaoszczędzić miejsce w pomieszczeniu gospodarczym. Wolną powierzchnię można będzie wykorzystać do innych celów.
Na roczne wydatki ogrzewania domu i wody składają się: amortyzacja kotłów z zasobnikami i automatyką, koszty przeglądów, opłaty za gaz z sieci. Przyjmując, że żywotność kotłów wynosi 15 lat (koszt zakupu kotła należy zatem podzielić przez 15) wydatki roczne kształtują się następująco:
Rozważali już zastosowanie tradycyjnych paliw takich, jak węgiel i drewno oraz nowego typu - pelet. Brali też pod uwagę systemy grzewcze na prąd oraz czerpiące energię cieplną z gruntu bądź powietrza. Teraz przyszła kolej na gaz ziemny. Paliwo to pozwala korzystać w domu z nowoczesnego, bezobsługowego systemu ogrzewania, którego głównym elementem jest kocioł służący zarówno do ogrzewania domu, jak i podgrzewania wody. Oferta tych urządzeń jest bardzo szeroka. Do wyboru są modele jedno- i dwufunkcyjne, wiszące lub stojące, z otwartą albo zamkniętą komorą spalania i wreszcie kondensacyjne.
Na polskim rynku (ze względu na niższą cenę w porównaniu do pozostałych rodzajów kotłów gazowych) wciąż popularne i chętnie montowane są urządzenia z otwartą komorą spalania (atmosferyczne). Dlatego rodzina Zielińskich najpierw przeanalizuje koszty montażu i eksploatacji takiego właśnie rozwiązania.
Wymagania dla tradycyjnego kotła gazowego (atmosferycznego)
Ze względu na dużą liczbę domowników oraz możliwość jednoczesnego korzystania z ciepłej wody w obu łazienkach (szczególnie rano i wieczorem) fachowcy nie polecają zakupu kotła dwufunkcyjnego. Znacznie lepiej sprawdzi się model jednofunkcyjny z zasobnikiem. Państwo Zielińscy do wyboru mają kocioł stojący lub wiszący.
Miejsce montażu. Gazowe kotły grzewcze o mocy do 30 kW można montować w dowolnym pomieszczeniu, jeśli nie jest ono przeznaczone na stały pobyt ludzi - czyli takim, w którym przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa nie dłużej niż cztery godziny. Z tych względów w małych domach (szczególnie tych bez podpiwniczenia) kotły umieszcza się na przykład w kuchni, łazience lub przedpokoju.
Jeżeli jednak planujemy zakup urządzenia atmosferycznego, lepiej zamontować je w osobnej kotłowni. Potrzebuje ono bowiem około 13-14 m3 świeżego powietrza na każdy m3 spalonego gazu. Dlatego zimą, w czasie dużych mrozów, gdy jest duże zapotrzebowanie na ciepło, lub podczas długiego poboru ciepłej wody, pomieszczenie, w którym działa taki kocioł, jest bardzo wychłodzone. W prezentowanym domu przewidziano miejsce na osobną kotłownię, zatem kocioł można ustawić w niej lub powiesić w pobliżu komina, a drugą część pomieszczenia przeznaczyć na spiżarnię, suszarnię lub pokój majsterkowicza.
Zgodnie z przepisami, kubatura pomieszczenia, w którym umieszczony jest kocioł z otwartą komorą spalania, nie może być mniejsza niż 8 m3, a wysokość - niż 2,2 m. Musi być w nim zamontowana kratka nawiewna (zapewniająca stały dopływ powietrza) oraz wywiewna (umożliwiająca usunięcie gazu lub spalin w razie awarii urządzenia). Należy też pamiętać o tym, że w pomieszczeniu, w którym znajduje się kocioł z otwartą komorą spalania, nie wolno stosować wentylacji mechanicznej.
Wielkość zasobnika. Pojemność zasobnika współpracującego z kotłem zależy od wyposażenia łazienki. Jeśli mamy w niej wannę i standardowy prysznic, zwykle wystarcza zbiornik o pojemności 150 l. Gdy zamontowane są przybory sanitarne z hydromasażem lub mamy w domu dwie łazienki lub więcej (każda z wanną) i chcemy z nich korzystać w tym samym czasie, powinniśmy zdecydować się na co najmniej dwa razy większy zasobnik.
Komin. Do odprowadzenia spalin z kotłów atmosferycznych wykorzystuje się albo kominy murowane z cegły z umieszczonym wewnątrz wkładem ze stali kwasoodpornej albo gotowe zestawy prefabrykowane
Tradycyjny kocioł gazowy stojący (atmosferyczny)
Na rynku dość trudno spotkać gazowy kocioł stojący o mocy mniejszej niż 16 kW, dlatego też takie właśnie urządzenie weźmiemy pod uwagę. Większość ma wymiennik ciepła z żeliwa. Wyposaża się je w palniki jedno- lub dwustopniowe. W pierwszym rozwiązaniu, po uruchomieniu kocioł osiąga od razu swoją całkowitą moc, niezależnie od temperatury na zewnątrz. Natomiast w drugim - urządzenie po załączeniu działa z połową mocy (pierwszy stopień), a jedynie w czasie silnych mrozów, gdy budynek traci więcej ciepła lub podczas ogrzewania wody do kąpieli włącza się drugi stopień.
Sterowanie. Do sterowania pracą kotłów stojących zaleca się stosowanie automatyki pogodowej. Dzięki temu, że dostosuje ona temperaturę pracy urządzenia do aktualnych warunków zewnętrznych, unikamy cyklicznego rozgrzewania i studzenia kotła, co miałoby miejsce, gdyby jego pracą zarządzał wyłącznie regulator pokojowy. Nie występują też gwałtowne wahania temperatury wody grzewczej w kotle, które mogłyby doprowadzić nawet do pęknięcia żeliwnego wymiennika ciepła.
Obsługa. Kocioł po odpowiednim wyregulowaniu i zaprogramowaniu automatyki pogodowej nie wymaga żadnej obsługi.
Cena. Za kocioł żeliwny stojący o maksymalnej mocy około 16 kW z palnikiem dwustopniowym i zasobnik o pojemności 150 l zapłacimy od 10 000 do 11 000 zł. Do tego należy doliczyć koszt niezbędnego osprzętu - między innymi pompy wymuszającej przepływ wody w instalacji grzewczej, pompy tłoczącej gorącą wodę z kotła do zasobnika, zawór bezpieczeństwa - w sumie 1000-1500 zł. Cena czujnika temperatury zewnętrznej wraz ze sterownikiem, który może być zamontowany w jednym z pomieszczeń, to 800-1000 zł.
Koszty eksploatacji. Przyjmując, że sezon grzewczy to sześć miesięcy, na ogrzewanie domu i przygotowanie ciepłej wody (w łazienkach będą wanny), kocioł atmosferyczny o sprawności 90%, zużyje rocznie 1500 m3 gazu. Uwzględniając aktualną cenę gazu (wraz z opłatami stałymi) na poziomie 2,26 zł/m3, państwo Zielińscy zapłacą za niego około 3400 zł. Do tego należy doliczyć przegląd urządzenia 250-300 zł rocznie.
Tradycyjny kocioł gazowy wiszący (atmosferyczny)
Dużą zaletą modeli wiszących jest to, że większość z nich producenci wyposażają niemal we wszystkie niezbędne elementy potrzebne do funkcjonowania instalacji grzewczej (na przykład pompę obiegową i naczynie wzbiorcze). Wymienniki ciepła w kotłach wiszących wykonuje się przede wszystkim z miedzi (pokrytej czasami specjalną warstwą ochronną), rzadziej - ze stali kwasoodpornej. Dzięki temu urządzenia te są znacznie lżejsze niż stojące żeliwne, łatwiej też je transportować i montować.
W kotłach wiszących stosuje się zazwyczaj palniki z modulacją mocy. Mogą one pracować w zakresie od 40 do 100% mocy, dostosowując ją płynnie do rzeczywistego zapotrzebowania na ciepło. W ten sposób spada liczba włączeń i wyłączeń palnika, a kocioł wiszący pracuje bardziej ekonomicznie niż stojący. Ze względu na to, że prezentowany dom jest energooszczędny, wystarczy zastosować najmniejsze dostępne na rynku modele wiszącego kotła atmosferycznego, czyli o mocy od około 6 do 12 kW lub od 7 do 15 kW.
Sterowanie. Ze względu na wyposażenie kotła w miedziany wymiennik ciepła o niedużych gabarytach, nie jest wymagane ciągłe dostosowywanie temperatury pracy urządzenia do aktualnych warunków zewnętrznych. W tej sytuacji wystarczy zastosować regulator pokojowy. Będzie on uruchamiał kocioł tylko wówczas, gdy temperatura w pomieszczeniu reprezentatywnym spadnie poniżej wartości ustawionej przez użytkownika. Po osiągnięciu właściwego komfortu cieplnego w tym pokoju sterownik wyłączy kocioł.
Ceny. Na zakup kotła wiszącego z palnikiem modulowanym i zasobnika o pojemności 150 l należy przeznaczyć około 7000-8000 zł. Koszt sterownika z cyfrową komunikacją (umożliwia płynną kontrolę mocy kotła oraz sterowanie ogrzewaniem ciepłej wody) wynosi 400-500 zł.
Koszty eksploatacji. Będą one nieco niższe niż poprzednio - 3350 zł - z uwagi na lepsze dopasowanie mocy kotła wiszącego do zapotrzebowania domu na ciepło. Koszt przeglądu urządzenia wiszącego nie przekracza 150-200 zł.
Decyzja państwa Zielińskich
Jeśli państwo Zielińscy zdecydują się na zakup tradycyjnego kotła atmosferycznego, to z prezentowanych urządzeń wybiorą model wiszący. Chociaż za żeliwnym kotłem stojącym przemawiała jego długoletnia trwałość (wiele z nich pracuje bez większej awarii nawet po 20 lat), to zakup i montaż kotła wiszącego będzie tańszy. Mniej też zapłacą za jego eksploatację, co wynika z lepszego dopasowania do potrzeb urządzenia pod względem mocy, jak i niższych kosztów przeglądów. Dodatkowo, zastosowanie kotła wiszącego pozwoli zaoszczędzić miejsce w pomieszczeniu gospodarczym. Wolną powierzchnię można będzie wykorzystać do innych celów.
Na roczne wydatki ogrzewania domu i wody składają się: amortyzacja kotłów z zasobnikami i automatyką, koszty przeglądów, opłaty za gaz z sieci. Przyjmując, że żywotność kotłów wynosi 15 lat (koszt zakupu kotła należy zatem podzielić przez 15) wydatki roczne kształtują się następująco:
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Państwo Zielińscy wybierają ogrzewanie - tradycyjny kocioł gazowy