Nowy komin do kominka
Jeśli chcemy zainstalować kominek w starym domu, zwróćmy uwagę na stan komina. Częstą przypadłością starych kominów ceramicznych jest nieszczelność, będąca efektem wykruszania się zaprawy spomiędzy cegieł. Nie musi oznaczać to, że komin taki trzeba burzyć. Przewody dymowe można uszczelnić przez zastosowanie specjalnego wkładu ze stali kwasoodpornej.
Zgodnie z przepisami wkłady przeznaczone do kominów ceramicznych powinny być wykonywane ze specjalnych gatunków stali kwasoodpornej. Nie powinno się tu stosować rur wykonanych ze stali zwykłej i ocynkowanej. Nieodpowiednie są też wkłady z folii aluminiowej, które montuje się metodą rozdmuchiwania - cienka folia często ulega wówczas uszkodzeniu. Nie nadają się więc do przewodów dymowych, wkłady takie można wykorzystywać tylko do renowacji kanałów wentylacyjnych.
Uwaga! Wszystkie elementy kominowe powinny być oznakowane, czyli zawierać informacje o przeznaczeniu i dopuszczalnych parametrach pracy. Jeżeli takich oznaczeń brak, prawdopodobnie element nie nadaje się do stosowania w kominie.
Dobór wkładu
Gdy komin ma wymagane dla kominków wymiary 14 × 14 cm lub średnicę 15 cm i jest prosty na całym przebiegu, możemy samodzielnie dobrać wkład (pamiętając, że musi mieć wymiary wewnętrzne minimum 12 ×12 cm lub średnicę 15 cm).
W starych domach te warunki nie zawsze są spełnione, więc o dobór i montaż wkładu lepiej poprosić fachowca. Ten zacznie od przeczyszczenia komina i ustalenia, czy przekrój komina jest taki sam na całej jego długości. Dla doboru odpowiedniego wkładu istotne jest również, czy komin jest prosty. Jeśli przewód dymowy nie ma żadnych załamań ani odchyleń od pionu, wtedy można zastosować rury proste. Gdy jednak "na trasie" komina są zmiany kierunku, wtedy trzeba użyć specjalnych rur giętkich.
Niemniej istotne jest dobranie właściwej średnicy wkładu. Czasem, gdy komin ma zbyt mały przekrój, aby dało się w nim zastosować wkład o przekroju okrągłym, można zamontować wkład o przekroju owalnym, wcześniej jednak trzeba obliczyć, czy nie spowoduje to pogorszenia parametrów pracy komina.
Montaż wkładu
Remont starego komina rozpoczyna się od wykucia w jego ścianie dwóch otworów - do wstawienia trójnika (do którego zostanie podłączony czopuch) i wyczystki.
W dolnej części komina, poniżej wyczystki, wykonuje się podporę (może być to być stalowy kątownik lub podmurówka z cegieł), na której oparty zostanie wkład kominowy. Podpora musi być na tyle solidna, aby wytrzymała ciężar wkładu, wynoszący od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu kilogramów.
Poszczególne odcinki rury (długości od 1 do 1,5 metra) łączy się jeszcze przed wstawieniem wkładu do komina. Rury proste łączy się przez wsunięcie węższego końca rury w mufę następnego odcinka. W rurach elastycznych stosuje się natomiast specjalne wkręcane złączki.
Jeżeli komin wystaje nad dach powyżej 60 cm, górna część wkładu powinna być zaizolowana termicznie. Zapobiega to nagłemu wychłodzeniu spalin, które może powodować zaniki ciągu i kondensację pary wodnej w kominie.
Uwaga! Wszystkie elementy kominowe powinny być oznakowane, czyli zawierać informacje o przeznaczeniu i dopuszczalnych parametrach pracy. Jeżeli takich oznaczeń brak, prawdopodobnie element nie nadaje się do stosowania w kominie.
Dobór wkładu
Gdy komin ma wymagane dla kominków wymiary 14 × 14 cm lub średnicę 15 cm i jest prosty na całym przebiegu, możemy samodzielnie dobrać wkład (pamiętając, że musi mieć wymiary wewnętrzne minimum 12 ×12 cm lub średnicę 15 cm).
W starych domach te warunki nie zawsze są spełnione, więc o dobór i montaż wkładu lepiej poprosić fachowca. Ten zacznie od przeczyszczenia komina i ustalenia, czy przekrój komina jest taki sam na całej jego długości. Dla doboru odpowiedniego wkładu istotne jest również, czy komin jest prosty. Jeśli przewód dymowy nie ma żadnych załamań ani odchyleń od pionu, wtedy można zastosować rury proste. Gdy jednak "na trasie" komina są zmiany kierunku, wtedy trzeba użyć specjalnych rur giętkich.
Niemniej istotne jest dobranie właściwej średnicy wkładu. Czasem, gdy komin ma zbyt mały przekrój, aby dało się w nim zastosować wkład o przekroju okrągłym, można zamontować wkład o przekroju owalnym, wcześniej jednak trzeba obliczyć, czy nie spowoduje to pogorszenia parametrów pracy komina.
Montaż wkładu
Remont starego komina rozpoczyna się od wykucia w jego ścianie dwóch otworów - do wstawienia trójnika (do którego zostanie podłączony czopuch) i wyczystki.
W dolnej części komina, poniżej wyczystki, wykonuje się podporę (może być to być stalowy kątownik lub podmurówka z cegieł), na której oparty zostanie wkład kominowy. Podpora musi być na tyle solidna, aby wytrzymała ciężar wkładu, wynoszący od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu kilogramów.
Poszczególne odcinki rury (długości od 1 do 1,5 metra) łączy się jeszcze przed wstawieniem wkładu do komina. Rury proste łączy się przez wsunięcie węższego końca rury w mufę następnego odcinka. W rurach elastycznych stosuje się natomiast specjalne wkręcane złączki.
Jeżeli komin wystaje nad dach powyżej 60 cm, górna część wkładu powinna być zaizolowana termicznie. Zapobiega to nagłemu wychłodzeniu spalin, które może powodować zaniki ciągu i kondensację pary wodnej w kominie.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
</>
Skomentuj:
Nowy komin do kominka