Jaki komin do kotła gazowego?
Wymagana wysokość komina i jego średnica zależą od rodzaju kotła. Producent podaje te informacje w instrukcji montażu i eksploatacji urządzenia. Określa też, z jakiego materiału powinien być wykonany komin.
1 z 3
2 z 3
3 z 3
Wysokość i przekrój
Aby kocioł z otwartą komorą spalania działał właściwie, komin musi wytwarzać niezbędny ciąg, który umożliwia zassanie wystarczającej ilości powietrza potrzebnej do procesu spalania, a następnie usunięcie spalin. W związku z tym komin powinien mieć średnicę co najmniej 120 mm i wysokość nie mniejszą niż 4-5 m.
Z kolei dzięki temu, że kotły z zamkniętą komorą spalania oraz kondensacyjne wyposażone są w wentylator wymuszający przepływ powietrza i spalin, można stosować bardzo krótkie lub - jeśli zachodzi taka potrzeba - długie przewody powietrzno-spalinowe. Zwykle producent kotłów oferuje kilka wariantów odprowadzenia spalin i poboru powietrza:
- system poziomy. W tej sytuacji kocioł najczęściej montuje się na ścianie zewnętrznej i podłącza do niego krótki, poziomy przewód powietrzno-spalinowy przechodzący przez ścianę. Jest to niewątpliwie rozwiązanie najtańsze, ale nie pozbawione wad. Przede wszystkim na elewacji budynku po jakimś czasie może powstać ciemna smuga od spalin. Poza tym według polskich przepisów jest to rozwiązanie dopuszczalne tylko w wolno stojącym budynku jednorodzinnym, pod warunkiem że moc kotła nie przekracza 21 kW;
- system pionowy współśrodkowy. Składa się z dwóch rur umieszczonych jedna w drugiej: wewnętrzną spaliny wypływają ponad dach, a przestrzenią między tą rurą i rurą zewnętrzną napływa powietrze w kierunku kotła. Zaletą tego układu przewodów jest możliwość zbudowania nowego komina, gdy istniejący nie nadaje się do wykorzystania;
- system rozdzielczy. Kocioł połączony jest z dwoma oddzielnymi rurami (powietrzną i spalinową). Z uwagi na ich średnicę (około 80 mm) i małe opory przepływu, taka instalacja pozwala stosować bardzo długie przewody;
- system szachtowy. Odmianę systemu z rurami współśrodkowymi stanowi wkład ze stali kwasoodpornej wstawiony w istniejący murowany przewód kominowy. Rurą ze stali spaliny są odprowadzane na zewnątrz, a powietrze do spalania dopływa w przeciwnym kierunku - przez przestrzeń między kominem murowanym a stalowym przewodem spalinowym. Warunkiem zastosowania tego rozwiązania jest odpowiedni przekrój komina murowanego (co najmniej 14×14 cm).
Materiał
Wszystkie przewody spalinowe stosowane do kotłów gazowych muszą być odporne na działanie kwaśnego kondensatu, który będzie powstawał w kominie. Wytwarza się je więc ze stali lub ceramiki kwasoodpornej. Natomiast producenci kotłów z zamkniętą komorą spalania polecają do swoich urządzeń gotowe zestawy przewodów, które wykonuje się zazwyczaj ze stopu aluminiowo-krzemowego.
Aby kocioł z otwartą komorą spalania działał właściwie, komin musi wytwarzać niezbędny ciąg, który umożliwia zassanie wystarczającej ilości powietrza potrzebnej do procesu spalania, a następnie usunięcie spalin. W związku z tym komin powinien mieć średnicę co najmniej 120 mm i wysokość nie mniejszą niż 4-5 m.
Z kolei dzięki temu, że kotły z zamkniętą komorą spalania oraz kondensacyjne wyposażone są w wentylator wymuszający przepływ powietrza i spalin, można stosować bardzo krótkie lub - jeśli zachodzi taka potrzeba - długie przewody powietrzno-spalinowe. Zwykle producent kotłów oferuje kilka wariantów odprowadzenia spalin i poboru powietrza:
- system poziomy. W tej sytuacji kocioł najczęściej montuje się na ścianie zewnętrznej i podłącza do niego krótki, poziomy przewód powietrzno-spalinowy przechodzący przez ścianę. Jest to niewątpliwie rozwiązanie najtańsze, ale nie pozbawione wad. Przede wszystkim na elewacji budynku po jakimś czasie może powstać ciemna smuga od spalin. Poza tym według polskich przepisów jest to rozwiązanie dopuszczalne tylko w wolno stojącym budynku jednorodzinnym, pod warunkiem że moc kotła nie przekracza 21 kW;
- system pionowy współśrodkowy. Składa się z dwóch rur umieszczonych jedna w drugiej: wewnętrzną spaliny wypływają ponad dach, a przestrzenią między tą rurą i rurą zewnętrzną napływa powietrze w kierunku kotła. Zaletą tego układu przewodów jest możliwość zbudowania nowego komina, gdy istniejący nie nadaje się do wykorzystania;
- system rozdzielczy. Kocioł połączony jest z dwoma oddzielnymi rurami (powietrzną i spalinową). Z uwagi na ich średnicę (około 80 mm) i małe opory przepływu, taka instalacja pozwala stosować bardzo długie przewody;
- system szachtowy. Odmianę systemu z rurami współśrodkowymi stanowi wkład ze stali kwasoodpornej wstawiony w istniejący murowany przewód kominowy. Rurą ze stali spaliny są odprowadzane na zewnątrz, a powietrze do spalania dopływa w przeciwnym kierunku - przez przestrzeń między kominem murowanym a stalowym przewodem spalinowym. Warunkiem zastosowania tego rozwiązania jest odpowiedni przekrój komina murowanego (co najmniej 14×14 cm).
Materiał
Wszystkie przewody spalinowe stosowane do kotłów gazowych muszą być odporne na działanie kwaśnego kondensatu, który będzie powstawał w kominie. Wytwarza się je więc ze stali lub ceramiki kwasoodpornej. Natomiast producenci kotłów z zamkniętą komorą spalania polecają do swoich urządzeń gotowe zestawy przewodów, które wykonuje się zazwyczaj ze stopu aluminiowo-krzemowego.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Jaki komin do kotła gazowego?