Remont domu - ściany przed tynkowaniem i malowaniem

1. Jak sprawdzić jakość podłoża?

2. Czemu służy gruntowanie?

3. Jak przygotować podłoże do malowania lub tynkowania?

4. Jak poprawnie zagruntować ściany?

1. Najważniejsze testy do oceny stanu podłoża

Nasiąkliwość podłoża. Spryskaj podłoże wodą i obserwuj przez chwilę - jeśli woda szybko wsiąka, oznacza to, że podłoże jest bardzo chłonne i wymaga zagruntowania.

Przyczepność starej powłoki. Naklej na podłoże taśmę malarską, a po chwili oderwij ją. Jeśli odkleja się razem z łuszczącą się farbą, usuń całą starą powłokę i zagruntuj podłoże przed malowaniem.

Nośność podłoża. Zarysuj ostrym narzędziem lub opukaj młotkiem podłoże. Jeśli spowoduje to jego kruszenie się lub odspajanie, trzeba je uznać za słabe, a jeśli z trudem daje się tylko zarysować - za mocne.

Uwaga! Jeżeli nie masz pewności co do stanu podłoża, bezpieczniej będzie usunąć warstwy o wątpliwej nośności.

Stabilność. Dotyczy tylko płyt gipsowo-kartonowych lub drewnopochodnych. Naciśnij ręką podłoże: nie powinno się ugiąć więcej niż 1 mm. Zbyt mała sztywność powierzchni może powodować pękanie i odpadanie kolejnych warstw farby na skutek odkształcania się podłoża.

2. Zalety gruntowania

Preparaty gruntujące i podkładowe, nazywane często gruntami, mogą działać na podłoża następująco:

- zmniejszać lub likwidować nasiąkliwość, a chroniąc przed wchłanianiem wody, poprawiać mrozoodporność oraz izolacyjność cieplną materiałów;

- uniemożliwiać rozwój mikroorganizmów - pleśni, alg lub grzybów;

- poprawiać spoistość i utwardzać podłoże;

- poprawiać przyczepność powłok nakładanych na podłoże;

- zabezpieczać powierzchnie materiałów przed tworzeniem się wykwitów soli.

3. Sposoby przygotowania podłoża zależnie od jego stanu

Gruntowanie nie jest jedynym sposobem przygotowania powierzchni do malowania czy tynkowania: często trzeba stosować przedtem inne zabiegi, dobrane do rodzaju wykończenia.

Stan podłoża	Problemy	Co trzeba zrobić przed malowaniem i tynkowaniem	Uwagi
mokre, wilgotne	miejscowe zawilgocenia; problemy z przyczepnością następnych powłok - tynku lub farby; występowanie alg i grzybów;	koniecznie usunąć przyczyny zawilgocenia, a potem podłoże wysuszyć; zagruntować;	malowanie i/lub tynkowanie mokrych, wilgotnych podłoży może powodować złuszczanie się nowych powłok
osypuje się lub pyli ("kreduje")	łuszczenie się;	usunąć ręcznie lub mechanicznie łuszczącą się farbę; powierzchnie pylące oczyścić szczotką; zagruntować metodą "mokre na mokre";	preparat gruntujący powinien głęboko wnikać w podłoże i wzmacniać je
zanieczyszczone	słaba przyczepność tynku lub farby; łuszczenie, czasami także w kolejnych warstwach;	oczyścić ręcznie lub mechaniczne; zagruntować;	zanim dobierze się sposób czyszczenia, trzeba określić rodzaj zanieczyszczenia
bardzo nasiąkliwe	niska przyczepność tynku lub farby; wniknięcie w podłoże wilgoci ze świeżo nałożonej farby lub tynku może spowodować pylistość nowej powłoki;	gruntowanie powinno być wykonane metodą "mokre na mokre" preparatem głęboko wnikającym w podłoże, wyrównującym jego nasiąkliwość i działającym na nie wzmacniająco;	nie zaleca się gruntowania rozwodnioną farbą dekoracyjną; grunty są podkładami lepszymi i znacznie tańszymi
nienasiąkliwe, gładkie	niska przyczepność kolejnych powłok; trudność ze zwilżeniem wodą lub rozcieńczoną farbą; łuszczenie się farby lub tynku.	zastosować środek gruntujący, poprawiający przyczepność.	powłoki z połyskiem lub satynowe można zmatowić, przecierając je papierem ściernym lub rozcieńczonym roztworem amoniaku i zmyć wodą.

4. Gruntowanie wewnątrz domu

Przed tynkowaniem. Gruntowanie powinno zawsze poprzedzać wszelkie roboty tynkarskie: gruntować należy każde podłoże, na którym ma być ułożony tynk lub gładź. Od tego, jak wykonany będzie ten zabieg, zależy trwałość tynków i gładzi na ścianach i sufitach, a ponadto na zagruntowane podłoże zaprawę tynkarską nanosi się dużo łatwiej, a jej wiązanie i wysychanie jest równomierne. Preparaty gruntujące nanosi się ręcznie pędzlem lub wałkiem malarskim, najlepiej na dzień przed tynkowaniem.

Powierzchnie zwarte, gładkie i mało nasiąkliwe. Taką powierzchnię mają między innymi ściany betonowe, wymagają więc one gruntowania środkami, które zwiększają ich przyczepność.

Powierzchnie porowate o dużej chłonności. Do takich należą podłoża z betonu komórkowego, płyt cementowych i wiórowo-cementowych oraz tynki cementowo-wapienne i gipsowe, płyty gipsowe i gipsowo-kartonowe, a także cegły lub pustaki ceramiczne. Wszelkie takie chłonne podłoża zaleca się zagruntować preparatem wyrównującym chłonność, który też zwiększa przyczepność powierzchni i jej elastyczność, a ponadto nie pogarsza przepuszczalności ścian wobec pary wodnej. Preparaty przeznaczone do gruntowania takich powierzchni wnikają głęboko nawet w bardzo stare i suche podłoża, powodując tym samym ich wzmocnienie.

Przed malowaniem. Przeznaczone do malowania tynki gipsowe powinny mieć wilgotność nie większą niż 5-10%, a więc malować je można dopiero po dokładnym wyschnięciu. Od wykonania zawierającej gips warstwy tynku liczącej powyżej 5 mm powinno minąć co najmniej 4-6 tygodni. Zadaniem gruntowania jest między innymi zmniejszenie chłonności podłoża. Gruntowanie polega na naniesieniu odpowiednich preparatów lub pomalowaniu rozcieńczoną farbą, którą potem będzie malowane podłoże.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>