Ściany działowe - lekka zabudowa z płyt gipsowych

Ściany systemowe z płyt gipsowo-kartonowych stawia się na ruszcie z profili z ocynkowanej blachy. Do ścian, posadzki i stropu kołkami rozporowymi mocuje się poziome profile UW (zdjęcie). Ich wzmocnieniem, a jednocześnie elementem umożliwiającym zamocowanie pokrycia, czyli płyt, są profile słupkowe CW, przykręcane w rozstawie 60 cm. Taka konstrukcja wymaga wyciszenia - ochronę przed przenikaniem dźwięków zapewnia warstwa wełny mineralnej (zdjęcie) o grubości co najmniej 4 cm. Ruszt obustronnie pokrywa się płytami o grubości 12,5 mm. Po zaszpachlowaniu spoin masą gipsową wzmocnioną siatką z tworzywa sztucznego ściany są gotowe do malowania lub tapetowania.

Systemowość oznacza, że do wykonania lekkiej ścianki działowej zostały użyte elementy wchodzące w skład systemu zabudowy, dostarczone przez jednego producenta.

Ciche ściany

Współczesna architektura godzi dwie, pozornie sprzeczne tendencje - obniżania kosztów budowy i spełniania coraz ostrzejszych norm izolacji akustycznej budynków. Dotyczy to nie tylko przegród zewnętrznych, lecz i działowych. W ścianach masywnych im większy ciężar metra kwadratowego przegrody, tym lepsza izolacyjność akustyczna. Jeśli chodzi o przenikanie dźwięku, systemy lekkiej zabudowy nie miały niegdyś dobrej sławy, ale obecnie, przy zachowaniu reżimu technologicznego, można osiągnąć dobre parametry izolacyjności akustycznej. Mają na nią wpływ:

- sztywność poszycia z płyt g-k,

- grubość wypełnienia z wełny mineralnej,

- precyzja wykonania elementów zabudowy.

O izolacyjności akustycznej w dużej mierze decyduje też szczelność połączeń obwodowych ściany (na zewnątrz i wewnątrz profili UW przykleja się specjalne systemowe taśmy akustyczne), przejść instalacyjnych, a także konstrukcja narożników wewnętrznych - czyli połączeń ścian działowych. Uszczelnienie akustyczne połączeń uzyskuje się m.in. poprzez wypełnienie spoin płyt systemową masą szpachlową.

Na izolacyjność akustyczną ściany działowej wpływa też wzdłużne przenoszenie drgań akustycznych przez sąsiadujące elementy konstrukcyjne. Do takich uszczelnień używane są uszczelniacze akrylowe oferowane przez wszystkich producentów systemów suchej zabudowy.

W projekcie wykonawczym powinny być uwzględnione izolacje akustyczne przejść instalacyjnych, konstrukcje ścian i sufitów podwieszanych, zaizolowanie ciągów instalacyjnych i wentylacyjnych.

Aby znacznie poprawić właściwości akustyczne ścian, można położyć dwie lub nawet trzy warstwy płyt, których spoiny będą się "mijać" (schemat), albo radykalnie zwiększyć grubość warstwy izolacyjnej (schemat) - nawet powyżej 10 cm.

Płyty kartonowo-gipsowe odporne na wilgoć

W konstrukcji ściany postawionej w lekkiej technologii można ukryć rury i przyłącza. Najprostsze rozwiązanie to ściany instalacyjne (schemat) - zbudowane z dwóch warstw profili wypełnionych wełną i podzielonych pustą przestrzenią, w której poprowadzone zostaną instalacje.

Jeśli taka ściana będzie dzielić łazienkę i część mieszkalną, konieczne jest zastosowanie od strony łazienki folii paroizolacyjnej. Dodatkowo do ścian łazienkowych zalecane jest użycie poza wodoodpornymi płytami g-k także specjalnej taśmy uszczelniającej - szczególnie w narożach, w miejscach połączeń płyt. Na całej powierzchni ścianki należy za pomocą wałka rozprowadzić co najmniej dwie warstwy zaprawy uszczelniającej (zwanej folią w płynie lub folią do gruntowania), która spełni funkcję izolacji przeciwwilgociowej oraz impregnatu. Folię obowiązkowo stosuje się tylko w strefach mokrych, ale w praktyce bardzo często wykonywana jest w łazience od podłogi aż do sufitu. Przede wszystkim wtedy, gdy ściany będą wykończone glazurą, folia zabezpieczy higroskopijny gips przed nasiąkaniem wodą z zaprawy klejowej. Samo układanie glazury na ścianie z płyty gipsowo-kartonowej nie różni się od prac na innych podłożach.

Ważne jest natomiast, aby w miejscach połączeń płyt gipsowo-kartonowych i w narożach, czyli miejscu łączenia płyty ze ścianą nośną, umieścić izolujące, systemowe elementy elastyczne.

W miejscach o podwyższonej wilgotności zalecane jest stosowanie dodatkowego zabezpieczenia przed wilgocią. Dotyczy to podłoża, spoin, przyłączy sanitarnych, przepustów rurowych i odpływów podłogowych. Uszczelnia się je systemowymi masami uszczelniającymi lub specjalnymi kołnierzami z elastycznej gumy.

Plastyczne płyty kartonowo-gipsowe

Płyta gipsowo-kartonowa w rękach przeszkolonego fachowca daje się formować w bardzo wymyślne kształty. Producenci często demonstrują na ekspozycjach targowych możliwości materiału i monterów - wykonywano z nich już nawet łodzie i kopułę obserwatorium astronomicznego (łącznie z teleskopem). Od kilku lat dostępne są specjalne rodzaje płyt elastycznych, zbrojonych włóknem szklanym, oraz profili sufitowych i przypodłogowych, pozwalające na łatwe formowanie powierzchni. Koszty materiałowe ściany prostej i krzywoliniowej są niemal takie same.

Warto jednak wiedzieć, że w warunkach domowych z płyty g-k można stworzyć powierzchnie, które mają płaszczyznę zakrzywioną tylko w jednym kierunku (uformowane tak, jak bez zgniatania można wyginać kartkę papieru). Da się więc z płyt gipsowo-kartonowych wykonać powierzchnie łukowe, stożkowe czy walcowe, ale już nie czaszę kulistą.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>