Dobór farb do malowania wnętrz
Aby cieszyć się efektownie wykończonymi ścianami, trzeba dobrej jakości farb, dopasowanych do rodzaju podłoża i warunków panujących w pomieszczeniach.
1 z 3
2 z 3
3 z 3
To, jakiej farby użyć, powinno zależeć przede wszystkim od rodzaju powierzchni. Kluczem do sukcesu jest bowiem jak najlepsza przyczepność powłoki malarskiej do podłoża. A tę osiągniemy, zapewniając im "chemiczną zgodność".
Rodzaje podłoży
Tynki cementowo-wapienne. Są na tyle uniwersalne, że można malować je farbami akrylowymi, silikonowymi, akrylowo-silikonowymi i silikatowymi.
Beton. Najlepiej malować go farbami akrylowymi. Warto jednak zwrócić uwagę na zawartość spoiwa w emulsji. Im będzie go więcej, tym lepiej. Ile spoiwa jest w farbie, rozpoznamy po klasie odporności na szorowanie na mokro - z reguły im wyższa, tym jest go więcej. Najlepszym wyborem będzie bardzo odporna odmiana farb akrylowych - emulsje lateksowe.
Podłoża organiczne (drewno, korek). Najlepiej potraktować je emulsjami akrylowymi oraz silikonowymi. Dobrym rozwiązaniem będą też farby silikonowo-akrylowe.
Cegły ceramiczne. Malujemy je farbami silikonowymi i akrylowo-silikonowymi.
Barwienie farb
Emulsje można kupić w postaci farb o gotowych kolorach lub jako białą bazę, do której dodaje się pigmenty i w ten sposób uzyskuje żądany odcień. W pierwszej wersji paleta barw jest ograniczona, w drugiej - trudno osiągnąć dokładnie tę samą barwę w kolejnych puszkach farby. Rozwiązaniem jest skorzystanie z mieszalnika (takie maszyny mają sklepy malarskie, markety i składy budowlane). Cena takiej farby jest wyższa od emulsji barwionej fabrycznie lub samodzielnie. Mamy za to wybór spośród kilkunastu tysięcy odcieni. I pewność, że wszystkie puszki będą zawierały emulsję o dokładnie tym samym odcieniu.
Rodzaje farb
Najpopularniejsze preparaty do malowania ścian wewnętrznych to emulsje na bazie dyspersji wodnych. Są gotowe do użycia, nie mają przykrego zapachu, dobrze kryją i nie kapią. Do emulsji dyspersyjnych należą farby akrylowe, lateksowe, winylowe, silikonowe i silikatowe; w pomieszczeniach stosowane są najczęściej dwie pierwsze. Nazwy akrylowa i lateksowa są nieco mylące, bo spoiwem w obu są cząsteczki poliakryli. Farba lateksowa jest jednak zwykle odporniejsza na ścieranie i zmywanie.
Zastosowanie. W większości pomieszczeń domowych wystarczą powłoki z farb akrylowych o przeciętnej odporności na szorowanie. Inaczej jest w kuchniach, łazienkach i pralniach, czyli pomieszczeniach wilgotnych. Tu lepiej zastosować emulsje lateksowe, o wysokiej odporności mechanicznej (znoszące działanie wody, mycie lub szorowanie na mokro).
W skład farb przeznaczonych specjalnie do pomieszczeń wilgotnych, wchodzą substancje zabezpieczające powłokę przed rozwojem pleśni i innych chorób grzybowych, oraz środki antyroszeniowe.
Połysk. Może być wysoki, lekki, półmatowy (satynowy) i matowy. Zwykle powłoki o większym stopniu połysku są odporniejsze mechanicznie i lepiej odbijają światło.
Rodzaje podłoży
Tynki cementowo-wapienne. Są na tyle uniwersalne, że można malować je farbami akrylowymi, silikonowymi, akrylowo-silikonowymi i silikatowymi.
Beton. Najlepiej malować go farbami akrylowymi. Warto jednak zwrócić uwagę na zawartość spoiwa w emulsji. Im będzie go więcej, tym lepiej. Ile spoiwa jest w farbie, rozpoznamy po klasie odporności na szorowanie na mokro - z reguły im wyższa, tym jest go więcej. Najlepszym wyborem będzie bardzo odporna odmiana farb akrylowych - emulsje lateksowe.
Podłoża organiczne (drewno, korek). Najlepiej potraktować je emulsjami akrylowymi oraz silikonowymi. Dobrym rozwiązaniem będą też farby silikonowo-akrylowe.
Cegły ceramiczne. Malujemy je farbami silikonowymi i akrylowo-silikonowymi.
Barwienie farb
Emulsje można kupić w postaci farb o gotowych kolorach lub jako białą bazę, do której dodaje się pigmenty i w ten sposób uzyskuje żądany odcień. W pierwszej wersji paleta barw jest ograniczona, w drugiej - trudno osiągnąć dokładnie tę samą barwę w kolejnych puszkach farby. Rozwiązaniem jest skorzystanie z mieszalnika (takie maszyny mają sklepy malarskie, markety i składy budowlane). Cena takiej farby jest wyższa od emulsji barwionej fabrycznie lub samodzielnie. Mamy za to wybór spośród kilkunastu tysięcy odcieni. I pewność, że wszystkie puszki będą zawierały emulsję o dokładnie tym samym odcieniu.
Rodzaje farb
Najpopularniejsze preparaty do malowania ścian wewnętrznych to emulsje na bazie dyspersji wodnych. Są gotowe do użycia, nie mają przykrego zapachu, dobrze kryją i nie kapią. Do emulsji dyspersyjnych należą farby akrylowe, lateksowe, winylowe, silikonowe i silikatowe; w pomieszczeniach stosowane są najczęściej dwie pierwsze. Nazwy akrylowa i lateksowa są nieco mylące, bo spoiwem w obu są cząsteczki poliakryli. Farba lateksowa jest jednak zwykle odporniejsza na ścieranie i zmywanie.
Zastosowanie. W większości pomieszczeń domowych wystarczą powłoki z farb akrylowych o przeciętnej odporności na szorowanie. Inaczej jest w kuchniach, łazienkach i pralniach, czyli pomieszczeniach wilgotnych. Tu lepiej zastosować emulsje lateksowe, o wysokiej odporności mechanicznej (znoszące działanie wody, mycie lub szorowanie na mokro).
W skład farb przeznaczonych specjalnie do pomieszczeń wilgotnych, wchodzą substancje zabezpieczające powłokę przed rozwojem pleśni i innych chorób grzybowych, oraz środki antyroszeniowe.
Połysk. Może być wysoki, lekki, półmatowy (satynowy) i matowy. Zwykle powłoki o większym stopniu połysku są odporniejsze mechanicznie i lepiej odbijają światło.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Dobór farb do malowania wnętrz