Rozbiórka ścian działowych - krok po kroku
Wyburzanie ścian wiąże się zawsze z powstawaniem dużej ilości pyłu, który wnika w najmniejsze szczeliny i osadza się niemal wszędzie, nawet w zamkniętych szafach i szafkach kuchennych. Z tego powodu podczas wyburzania ścian warto solidnie uszczelnić drzwi do sąsiednich pomieszczeń, a prace prowadzić przy otwartych oknach. Jeśli posadzka nie będzie wymieniana, trzeba ją osłonić przed uszkodzeniami, jakie mogą spowodować spadające odłamki.
Wyburzanie ściany działowej wcale nie należy do rzeczy trudnych – wystarczy tylko dobrze się do niego przygotować. Nim jednak ktokolwiek podejmie działania, mające na celu wyburzenie ściany, musi się upewnić, czy rzeczywiście zabiera się ze ścianą działową. Wyburzenie ściany działowej zaczyna się od góry z oczywistej przyczyny: jest to bezpieczniejsze niż np. zaczynanie prac od środka. W związku z tym, ścianki działowe są znacznie cieńsze od ścian nośnych i często są wykonane z innego materiału. Zwykle nie ma żadnych przeciwskazań do tego, by zezwolić na wyburzenie ścian działowych, a w bloku spółdzielnia wymaga zgłoszenia tylko ze względów formalnych. Wyburzenie ściany nośnej będzie wymagało więcej zachodu niż w przypadku ściany działowej. Ściany nośne mają ogromne znaczenie dla konstrukcji całego budynku, a zatem zwykle wyburzenie ściany nośnej jest niemożliwe. Są jednak sytuacje wyjątkowe, w których taka operacja jest niezbędna, ale wymagają one każdorazowo uzgodnień z konstruktorem i pozwolenia na budowę. Pozwolenia wymaga nie tylko wyburzanie ścian nośnych, ale również wybicie otworu drzwiowego w takiej ścianie.
Ściany murowane
Ścianę działową murowaną z cegieł, pustaków czy bloczków (zwłaszcza na zaprawie wapiennej) można łatwo rozebrać, nacinając jedynie same spoiny. Rozbiórkę zawsze zaczyna się od góry. Niestety najtrudniej jest wybić pierwsze cegły. Żeby to ułatwić, warto otwornicą do muru zamontowaną w mocnej wiertarce nawiercić rząd dużych otworów (o średnicy około 5 cm). Dzięki temu usuwa się pierwsze elementy, w związku z czym wyrzucanie kolejnych jest już dużo łatwiejsze.
Co jest potrzebne do kucia ścian?
Ściany działowe z betonu komórkowego dają się bardzo łatwo ciąć, na przykład piłą do drewna. Po usunięciu całej ściany, trzeba będzie jeszcze skuć strzępia, czyli wystające poprzecznie elementy usuniętego muru, które służyły do połączenia ścian. Powstałe bruzdy trzeba zwilżyć i obrzucić zaprawą tynkarską, a pozostałe ściany wykończyć gładzią gipsową. Dzięki temu ich powierzchnia zostanie wyrównana oraz upodobni się na przykład do nowej ściany z płyt gipsowo-kartonowych.
Do wyburzania lepiej nie używać młotów pneumatycznych, ponieważ powstające drgania mogą spowodować uszkodzenia tynku na pozostałych ścianach czy suficie. Pas w podłodze, który powstaje po usunięciu ściany działowej można różnie wypełnić, co zależy od rodzaju posadzki po obu stronach oraz od poziomów podłogi. Najłatwiej i najszybciej jest zamocować szeroką listwę progową, której wysokość i profil pasują do grubości posadzek i różnicy poziomów. Lepszym sposobem jest wymiana posadzki. Jeśli potrzebne jest wyrównanie poziomów, najlepiej jest zastosować wylewki samopoziomujące lub ułożyć twarde płyty pilśniowe.
Jak wzmocnić sufit po wyburzeniu ściany?
Wzmocnienie sufitu po wyburzeniu ściany zależy przede wszystkim od tego, jakie elementy konstrukcyjne zostały usunięte i jakie obciążenia będą działać na sufit po wyburzeniu.
Jeśli usunięta ściana była ścianą nośną, czyli pełniła funkcję podpierania stropu, to konieczne będzie wzmocnienie sufitu, aby mógł on bezpiecznie wspierać strop. W takiej sytuacji zaleca się skonsultowanie się z fachowcem, np. architektem lub konstruktorem, który dokładnie oceni sytuację i wskaże odpowiednie rozwiązanie.
Jeśli usunięta ściana nie była nośna, a jedynie stanowiła przegrodę działową, wówczas wzmocnienie sufitu może nie być konieczne. W takiej sytuacji jednak warto sprawdzić, czy po wyburzeniu ściany nie pojawiły się nierówności czy pęknięcia na powierzchni sufitu. Jeśli tak, należy je naprawić.
W przypadku wzmocnienia sufitu po wyburzeniu ściany, można rozważyć kilka metod:
- Zamontowanie dodatkowych belek stalowych lub drewnianych, które połączą przeciwnościami istniejące belki nośne i zwiększą ich nośność.
- Wykorzystanie tzw. stropów żelbetowych. W tym przypadku na stropie wykonywana jest warstwa betonu, która wraz z już istniejącą konstrukcją tworzy jeden spójny element.
- Montaż podwieszanej konstrukcji sufitu, np. z płyt gipsowo-kartonowych. Taka konstrukcja pozwala na równomierne rozłożenie obciążenia na stropie.
W każdym przypadku ważne jest, aby wzmocnienie sufitu zostało wykonane przez specjalistę, który dokładnie oceni sytuację i dobierze odpowiednie rozwiązanie.
O czym trzeba pamiętać?
Warto zadbać o to, by na bieżąco był usuwany gruz. Dzięki temu nie dopuścimy nie tylko do uciążliwego jego składowania, ale i do nadmiernego obciążenia stropu.
Po usunięciu ściany warto sprawdzić miejsce, w którym znajdowała się ona na stropie. W starych domach bowiem stropy bezpośrednio pod ceglanymi ścianami działowymi bywały wzmacniane, na przykład dodatkowymi belkami lub żebrami rozdzielczymi. Gdy ściana stanie w nowym miejscu, może okazać się, że właśnie tam musi pojawić się podobne wzmocnienie.
Niekiedy ściana nie jest wyburzana w całości. Czasem wystarczy wykuć w niej jedynie otwór na drzwi lub swobodne przejście. Jeżeli będzie miał on wysokość mniejszą niż wysokość ściany, najprawdopodobniej potrzebne będzie wstawienie nadproża, które przeniesie ciężar ściany nad nowym otworem. Takie nowe nadproże a najczęściej postać prefabrykowanego elementu żelbetowy lub jest to kształtownik stalowy. Niezależnie od tego, z czego będzie nadproże, osadza się je w bruździe wykutej nad nowym otworem i zabetonowuje. Ścianę pod nadprożem usuwa się dopiero po związaniu zaprawy, która go mocuje. Jeśli wykonywany otwór ma być bardzo szeroki, zwykle lepiej jest zburzyć całą ściankę działową i nowe przejście wykonać od początku w innej technologii.
Ściany szkieletowe
W starych domach tego typu ściany były budowane z elementów drewnianych i wypełniane gruzem zmieszanym z gliną i pokrywane deskami płytami oraz tynkiem. Jeśli takie ściany nie maskują elementów konstrukcyjnych, warto rozebrać je w całości. Oczywiście, możemy też natknąć się na fragmenty ścian wykonanych w nowszej technologii, czyli z metalowego rusztu obudowanego płytami gipsowo-kartonowymi. Przy rozbiórce tych elementów również należy sprawdzić, czy podczas usuwania ścian nie zostały naruszone elementów konstrukcyjne budynku, na przykład słupy.
Co zrobić z gruzem?
Najlepszym sposobem, aby pozbyć się pozostałych po wyburzeniu ścian odpadów jest ich wywiezienie na składowisko. Taką usługę oferuje wiele firm, w tym zakłady komunalne. Wystarczy więc zamówić kontener (zwykle wystarczy do 10 m3), w którym pozostawi się niepotrzebne resztki. Po zakończeniu prac, wywozi się je na składowisko. Koszt usługi odebrania gruzu budowlanego wynosi około 50 zł/t.
Uwaga na instalacje w usuwanych ścianach
Wyburzenie ścian wiąże się często z przeróbką instalacji. Przewody elektryczne prowadzone w usuwanej ścianie można przenieść w podłogę, wykuwając w niej bruzdę w miejscu, gdzie była ściana. Rury centralnego ogrzewania czy z wodą użytkową też można schować w podłodze. Niestety dla rury kanalizacyjnej biegnącej pionowo trzeba znaleźć inne miejsce. Czasem rozwiązaniem problemu związanego z odprowadzaniem ścieków z wyższej kondygnacji może okazać się specjalny zestaw przepompowy. Pomporozdrabniacz pozwala odprowadzać ścieki rurami o dowolnym przebiegu i mniejszych średnicach niż są wymagane w kanalizacji grawitacyjnej. Charakteryzująca się zwartą budową i mocą silników do 500 W. Pozwalają one na rozdrobnienie ścieków i przetłoczenie ich na maksymalną wysokość 5 m i do 100 m w poziomie, a parametry tłoczenia są ze sobą ściśle związane.
Skomentuj:
Rozbiórka ścian działowych - krok po kroku