Podłogi drewniane: polskie drewno na podłogi

Podłogi drewniane: co jest ważne przy wyborze

Przy wyborze podłóg drewnianych nie można kierować się samym wyglądem. Istotne są też właściwości fizyczne, takie jak masa objętościowa drewna i związana z nią odporność na ścieranie, a także twardość czy wrażliwość na wilgoć (współczynnik skurczu i rozkurczu). Nie bez znaczenia są również właściwości termiczne, które odgrywają kluczową rolę, gdy planujemy montaż ogrzewania podłogowego, jak również izolacyjność akustyczna oraz cena.

Podłoga drewniana do salonu, kuchni i łazienki

Główną zasadą dobrego wyboru materiału na podłogę jest dopasowanie go do konkretnego pomieszczenia oraz do stopnia intensywności użytkowania posadzki. Oznacza to, że warto zdecydować się na okładzinę z takiego drewna, które będzie miało odpowiednie parametry i cechy adekwatne do warunków panujących w danym wnętrzu (np. pokoju, holu czy kuchni).

Na szczęście możliwości jest dużo, a rodzime gatunki drewna dobrze sprawdzają się w naszych warunkach i są rekomendowane przez specjalistów - producentów i parkieciarzy.

Czytaj też o podłogach postarzanych

Parametry i cechy drewna na podłogi

Gęstość drewna decyduje, czy nadaje się ono do produkcji drewnianych podłóg. Dla gatunków liściastych gęstość powinna wynosić co najmniej 600 kg/m3, a iglastych - 500 kg/m3. Takimi parametrami charakteryzują się najpopularniejsze: buk, jesion i dąb, ale też brzoza, czy mniej popularne grusza, akacja i modrzew. Lżejsze gatunki drewna nie nadają się na materiały podłogowe.

Twardość drewna na posadzki

Od twardości drewna i rodzaju jego wykończenia zależy odporność podłogi na uszkodzenia. Drewno w klasach IV i D przeznaczone jest do produkcji posadzek w obiektach przemysłowych, mocno obciążonych i intensywnie użytkowanych (choć wykonuje się z nich również podłogi w mieszkaniach), drewna w klasach II-III i C używa się do pomieszczeń mieszkalnych i ciągów komunikacyjnych, w których odbywa się intensywny ruch. Pozostałe sprawdzają się na mniej obciążonych podłogach.

Generalnie, im twardsze drewno, tym odporniejsza posadzka, zwykle jednak o jego wyborze przesądza wizualna atrakcyjność.

Klasy twardości drewna

Twardość drewna oznacza się metodą Brinella lub Janki. W pierwszej używa się cyfr - im drewno twardsze, tym wyższa wartość. W drugiej gatunki drewna grupuje się w klasach:

klasa I - miękkie; klasa II - średniej twardości; klasa III - twarde; klasa IV - bardzo twarde; klasa V - twarde jak kość

Klasy odporności na ścieranie

A - mała; B - średnia; C - duża; D - bardzo duża

Podłogi drewniane: dąb

Parametry dębu: klasa twardości - III; skala Brinella - 3,7; klasa odporności na ścieranie - C

Dąb należy do najwartościowszych rodzajów drewna użytkowego, a przy tym jest jednym z najbardziej dekoracyjnych (ma ciekawą strukturę i usłojenie). Solidne, ciężkie i twarde drewno dębowe jest bardzo odporne na ścieranie.

Duża wytrzymałość umożliwia wykorzystanie dębu do produkcji podłóg w rozmaitych wariantach (litych i warstwowych, w postaci mozaik, bruków, deszczułek parkietowych i desek). Dębowa podłoga sprawdzi się we wnętrzach o dużym natężeniu ruchu, można ją zastosować także na ogrzewanych podłogach.

Kolory dębu to intensywne brązy w dużej ilości odcieni. Dostępne są również odmiany dębu czerwonego, o lekko różowawym odcieniu i czarnego, modyfikowanego w procesach chemicznych. Dębina starzeje się z wdziękiem, a bogactwo jej odcieni i faktur sprawia, że nadaje się tak do wnętrz klasycznych, jak i nowoczesnych, w połączeniu ze szkłem i kamieniem.

Podłogi drewniane: klon

Parametry klonu: klasa twardości - II; skala Brinella - 3; klasa odporności na ścieranie - C

Klon - w Polsce występujący w trzech odmianach - cechuje niezwykła stabilność i średnia twardość (3 wg metody Brinella), przez co sprawdza się w pomieszczeniach o umiarkowanie natężonym ruchu. Za najważniejszą cechę klonu uważa się jego trwałość i elastyczność, wadą jest wrażliwość na wilgoć.

Klon ma jasnokremowy kolor (w zależności od wieku drewno różni się odcieniem) i teksturę z widocznymi, regularnymi słojami.

Podłogi drewniane: jesion

Parametry jesionu: klasa twardości - III Skala Brinella - 4 Klasa odporności na ścieranie - C

Jesion to jeden z najszlachetniejszych gatunków drzew. Podłoga drewniana wykonana z tego drewna jest bardzo funkcjonalna i twardsza od dębowej.

Choć najpopularniejsze są podłogi z jasnego jesionu, gatunek ten charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem kolorystycznym. Drewno wyróżnia dekoracyjność struktury słojów rocznych - specyficzne, ciemniejsze włókna, występujące w obrębie jednego elementu, efektownie komponują się z jaśniejszą częścią drewna.

Jesion może być poddawany fabrycznej obróbce zmieniającej jego kolor i właściwości, na przykład przez termowanie (działanie wysokiej temperatury i pary wodnej) czy wędzenie (chemiczne działanie amoniaku). Drewno można też uszlachetniać przez bejcowanie, lakierowanie czy olejowanie.

Podłogi drewniane: brzoza

Parametry brzozy: klasa twardości - II; skala Brinella - 2,6; klasa odporności na ścieranie - B

Drewno brzozowe również jest powszechnie stosowane do wykonywania podłóg oraz luksusowych mebli. Wyróżnikiem tego gatunku są jedwabisty połysk oraz usłojenie przypominające symetrycznie położone łuki (usłojenie jest słabo widoczne). Brzoza jest efektowna, ale niezbyt twarda, świetnie sprawdza się jednak w sypialniach i salonach.

Drewno brzozy jest jasne, żółte lub miodowe, ładnie wygląda wykończone olejem lub olejowoskiem, które dodają brzozie złotawego połysku

Podłogi drewniane: buk

Parametry buka: klasa twardości - III; skala Brinella - 3,8; klasa odporności na ścieranie - D

Buk jest zaliczany do najbardziej cenionych użytkowych gatunków drewna. Z racji dużej twardości i wysokiej odporności na ścieranie, buk nadaje się na posadzki nawet w bardzo uczęszczanych pomieszczeniach. Jego wadą jest natomiast wrażliwość na zmiany wilgotności. Powoduje ona kurczenie lub pęcznienie drewna, wywołująca naprężenia, w wyniku których elementy posadzkowe mogą pękać lub paczyć się. Z tego względu drewno bukowe jest dość tanim materiałem podłogowym.

Buk ma delikatną, prostą strukturę włókien. Kolorystyka podłóg bukowych jest jasnożółta, przypominająca kolory piasku, dzięki czemu drewno wprowadza do pomieszczeń ciepło, i sprawia, że są bardziej przytulne. Dostępna jest też odmiana buku czerwonego, nazywana popularnie bukiem parzonym (w procesie obróbki termicznej drewno delikatnie ciemnieje i nabiera czerwonawej barwy - zabieg ten podnosi odporność buku na zmiany wilgotności). Jako wykończenie stosuje się lakier lub naturalny olej.