Migdałek - Prunus triloba

Pochodzi z Chin, dokładnie z prowincji Hebei i Shandong, gdzie jego dziko rosnące okazy są zwiastunem prawdziwej wiosny. Od kilku lat i w naszych ogrodach pełni taką funkcję. Choć wygląda jak dekoracja ze szkolnego przedstawienia, nie udaje prawdziwej rośliny - naprawdę nią jest. Migdałek trójklapowy (Prunus triloba) zwany także migdałowcem jest krzewem, lecz nasze serca podbił jako szczepione na pniu drzewko o kulistej koronie. I takich właśnie okazów warto poszukać w szkółce - dorodnych, z prostym pniem, dobrze rozwiniętymi i ładnie rozkrzewionymi pędami. Migdałka w formie piennej otrzymuje się poprzez szczepienie na podkładce ze śliwy wiśniowej (ałyczy), na wysokości około 150 cm. Pień nie rośnie już wzwyż, toteż całe drzewko osiąga taki rozmiar, na jaki pozwolimy rozrosnąć burzy jego pędów.

Uroda

Najpiękniejszą ozdobą migdałka są jego kwiaty, którymi roślina obsypana jest obficie pod koniec kwietnia i w maju. W pączku - ciemnoróżowe, gdy przekwitają - nabierają pastelowej bladoróżowej barwy, a do tego mają kształt małych różyczek (3,5 cm średnicy) gęsto osadzonych wzdłuż ciemnobrązowych nagich pędów. Kicz? Jeśli tak, to dozwolony i w pełni kontrolowany przez naturę. Jakby na dowód tego liście migdałka - trójklapowe, aksamitnie owłosione od spodu - rozwijają się dopiero wówczas, gdy kwiaty tracą swą urodę, rekompensując nam bajecznie wiosenny wygląd tej rośliny.

Wymagania

Migdałek lubi stanowiska słoneczne, zatem w ogrodzie warto mu znaleźć takie właśnie dobrze wyeksponowane stanowisko. Aby kwitł obficie, na czym nam najbardziej zależy, warto zapewnić mu żyzną, próchniczną glebę, niezbyt piaszczystą i nie gliniastą, gdyż na takich gorzej kwitnie. Przepis na to, by świeżo posadzony migdałek się przyjął, jest prosty. Wystarczy kupić w marcu, kwietniu przed kwitnieniem lub w czerwcu, wrześniu egzemplarz uprawiany w pojemniku, umieścić jego bryłę korzeniową w dołku dwukrotnie od niej większym, uzupełnić go ziemią, lekko ugnieść, zostawiając dołek zbierający wodę, a następnie starannie podlać.

Kosmetyka

Migdałek wygląda pięknie, gdy kwitnie, ale kwitnie pięknie tylko na zdrowych, młodych, regularnie przycinanych pędach. Tniemy je w czerwcu, gdy drzewko już nie ma kwiatów, a jego liście są w pełni rozwinięte. Takie coroczne postrzyżyny wpływają na gęstość korony, ważnym zabiegiem jest także wycinanie pędów wybijających z podkładki. U form szczepionych na pniu istnieje ryzyko wyłamywania gałęzi w miejscu szczepienia pod wpływem silnego wiatru. Trudno temu zapobiec, trzeba po prostu posadzić roślinę w zacisznym, osłoniętym miejscu. Pomoże jej to również przetrwać silne mrozy, przed którymi warto też osłonić migdałka chochołem ze słomy.

Towarzystwo

Tak okazała roślina powinna mieć odpowiednią oprawę. Podczas kwitnienia to ona jest najważniejsza w kompozycji, toteż nie zestawiajmy jej z wiśniami i jabłoniami ozdobnymi, różanecznikami ani azaliami. Lepiej wygląda na tle ciemnozielonego żywopłotu z żywotnika lub cisa, w otoczeniu roślin, które kwitną później, a więc hortensji, perukowca, kolkwicji, jaśminowca, tawuł letnich i krzewuszek.

W porze kwitnienia migdałek trójklapowy (prunus triloba) wygląda jak sztuczne drzewko, ustrojone kwiatkami z delikatnej bibułki w kolorze różowych landrynek. Może to trochę kiczowaty widok, ale przykuwający uwagę i efektowny (by nie powiedzieć efekciarski) w ogrodzie, który dopiero budzi się z zimowego snu. Wybaczamy więc migdałkom tę odrobinę kiczu, no bo któż wiosną nie cieszy się z kwiatków, zwłaszcza występujących w takiej obfitości!

Migdałki kwitną na bezlistnych jeszcze pędach. Kwiaty mają kształt różyczek o średnicy 3,5 cm i niezwykle gęsto oblepiają wyprostowane gałązki tego krzewu. W naturze bowiem jest to niewielki krzew, pochodzący z Chin. Nasze serca podbił jednak jako szczepione na pniu drzewko o kulistej koronie. W takiej właśnie postaci jest sprzedawany najczęściej w sklepach ogrodniczych, choć czasami można też spotkać w sprzedaży migdałki w postaci zwykłych krzewów.

Jeśli kupujemy roślinę szczepioną na pniu, to warto zwrócić uwagę, by ten pień był prosty, a korona ładnie, regularnie rozkrzewiona. Migdałki są szczepione na podkładce ze śliwy ałyczy, najczęściej na wysokości 150-170 cm. Pień nie rośnie już wzwyż, a całe drzewko osiąga taki rozmiar, na jaki pozwolimy urosnąć pędom jego korony.

Praktyczne wskazówki

Migdałki lubią miejsca słoneczne. Wtedy najlepiej rosną i obficie kwitną. Warto więc znaleźć w ogrodzie dla tej rośliny stanowisko dobrze wyeksponowane i oświetlone.

Nie ma ona wielkich wymagań glebowych, poza tym że ziemia nie może być zbyt piaszczysta ani gliniasta.

Przepis na to, by migdałek dobrze się przyjął, jest bardzo prosty. W marcu przed kwitnieniem kupujemy drzewko wyhodowane w donicy i umieszczamy jego bryłę korzeniową w dołku dwukrotnie od niej większym. Przysypujemy bryłę korzeniową ziemią, lekko ugniatamy, tworząc "misę", w której będzie się gromadzić woda, a następnie starannie podlewamy. Kiedy ziemia osiądzie, można jeszcze uzupełnić dołek ziemią. W drugiej połowie kwietnia drzewko powinno zakwitnąć. Oczywiście, można też sadzić migdałki w innych miesiącach, ale na kwiaty trzeba wtedy poczekać do przyszłego roku.

Migdałki powinny być co roku przycinane. Wtedy korona ładnie im się zagęszcza, a wszystkie pędy rośliny są młode i zdrowe. Drzewka przycinamy w czerwcu, po kwitnieniu, kiedy liście są już w pełni rozwinięte. Można przyciąć wszystkie pędy nawet do połowy ich długości.

Uwaga! Jeśli przytniemy gałązki migdałka wczesną wiosną, przed kwitnieniem, roślina nie zakwitnie w tym roku.

Ważnym zabiegiem jest także usuwanie wszystkich pędów wybijających z podkładki. Ma to znaczenie nie tylko estetyczne. Rozwijające się pędy ałyczy zabierają bowiem właściwej roślinie życiodajny pokarm i wodę.

Migdałki są odporne na mrozy, ale mogą im szkodzić silne wiatry, które zagrażają właściwie wszystkim formom szczepionym roślin (miejsce szczepienia jest podatne na wyłamywanie się). Dlatego powinno się je sadzić w miejscach zacisznych i osłoniętych od silnych wiatrów, na przykład otoczonych żywopłotem.

Kłopoty z migdałkami

Dość często rośliny te padają ofiarą choroby grzybowej zwanej "brunatną zgnilizną drzew pestkowych", na którą są bardzo wrażliwe.

Najczęściej porażeniu ulegają młode pędy w trakcie rozwoju liści. Wygląda to tak, jakby migdałek nagle zaczął więdnąć i usychać.

Należy wtedy jak najszybciej wyciąć i spalić porażone gałązki, a następnie całe rośliny opryskać jednym z preparatów grzybobójczych, na przykład Kaptanem albo Topsinem.

Można też zadziałać profilaktycznie, opryskując tymi preparatami rośliny wtedy, gdy rozwijają się pąki kwiatowe (mniej więcej w połowie kwietnia). Zabieg należy powtórzyć w odstępie siedmiodniowym. Dzięki temu unikniemy późniejszego "usychania" rośliny.