Uroki wrzosowiska

GazetaDom.pl - powiedz nam, co o nas myślisz



Azalie i różaneczniki mają mnóstwo odmian w rozmaitych kolorach i wiele osób uważa je za najpiękniejsze kwiaty wiosny. Ale rodzina wrzosowatych (Ericaceae), do której należą, obejmuje także inne atrakcyjne, najczęściej zimozielone rośliny. Już na przedwiośniu zakwitają niziutkie wrzośce i wczesne różaneczniki. W kwietniu triumfy święci pieris, w maju dołączają do niego kiścień i kalmia. W pełni wiosny królują azalie i różaneczniki.

Druga odsłona wrzosowiska następuje na przełomie lata i jesieni, kiedy swą różowo-fioletową paletę prezentują wrzosy. Towarzyszą im rośliny o dekoracyjnych owocach, jak golteria i borówki.

Projekt rabaty wrzosowiskowej, atrakcyjnej przez całą wiosnę i powtórnie jesienią, prezentujemy obok.

Różnorodność

Rośliny na rabatę dobieramy w taki sposób, by zakwitały jedne po drugich. Kompozycję urozmaicamy, dodając odmiany wrzosów o barwnych liściach.

Krzewy azalii i różaneczników mają wprawdzie różne wysokości, ale ich pokrój nie różni się zbytnio. Dlatego warto tu dosadzić gatunki o lekkiej koronie - dereń kwiecisty i żarnowiec miotlasty. Nie należą one do rodziny wrzosowatych, ale lubią kwaśne podłoże.

Niskie wrzosy i wrzośce najlepiej sadzić grupami po kilka sztuk jednej odmiany.

Mogą im towarzyszyć byliny o podobnych wymaganiach, takie jak miodunka wąskolistna i kostrzewa ametystowa.

Co lubią

Azalie, wrzośce i ich kuzyni najlepiej się czują tam, gdzie zimy są łagodne, a powietrze wilgotne. W centrum i na wschodzie kraju warto wybierać dla nich stanowiska osłonięte od wschodnich wiatrów, a przed nadejściem mrozów nakryć je gałązkami iglaków.

Różaneczniki, azalie i inne krzewy lubią półcień, wrzosy zaś najładniej zakwitają w miejscach słonecznych.

Rośliny z rodziny wrzosowatych wymagają podłoża o odczynie kwaśnym, tj. pH 4,5-5,5. Musi być też stale dość wilgotne, a jednocześnie przepuszczające nadmiar wody i dobrze napowietrzone. Nie może być zbite ani ciężkie.

Jak sprostać takim wymaganiom? Najłatwiej na podłożu piaszczystym i już z natury lekko kwaśnym. Tam wystarczy przekopać glebę z kwaśnym torfem na głębokość szpadla, a dla większych roślin zaprawić dołki pod każdy okaz.

Jeśli w ogrodzie mamy przeciętną glebę gliniasto-piaszczystą, przekopujemy ją z dużą ilością kwaśnego torfu (np. worek 50 l /m2). W miejscach przeznaczonych na duże krzewy wybieramy ziemię na głębokość 50 cm. Na dno dołka sypiemy drenaż (np. gruz) - warstwę grubości 5-10 cm). Wybraną ziemię mieszamy z kwaśnym torfem wysokim i korą.

Warto również zaprawić podłoże żywą grzybnią mikoryzową przeznaczoną dla roślin wrzosowatych - zabieg ten bardzo wspomaga ich rozwój.

Jak je sadzić

Odpowiednią porą do sadzenia tych roślin jest wiosna, a następnie okres od początku sierpnia do połowy września. Okazy z pojemników można przesadzać cały sezon, ale nie w okresie intensywnego wzrostu.

Niskie krzewy i krzewinki rozmieszczamy co 25-30 cm, wyższe co 50-60 cm, a szerokim krzewom pozostawiamy 2-3 m na swobodne rozpostarcie gałęzi. Po posadzeniu powierzchnię gruntu ściółkujemy rozłożoną korą sosnową.

Co dalej

Gleba na wrzosowisku powinna być cały rok wilgotna. Trzeba ją podlewać podczas suszy i na przedwiośniu, gdy pozostaje zbyt długo zmarznięta.

Dla roślin wrzosowatych ważne jest wycinanie przekwitłych kwiatostanów. Najlepiej to zrobić od razu, gdy zaschną, a w przypadku wrzosów - dopiero wiosną. Wrzosowate zasilamy tylko odżywkami przeznaczonymi specjalnie dla nich, od kwietnia do końca lipca.