Ślicznotki jakich mało - eksakum, krosandra, eustoma, iksora, szczawik, gardenia
Chcesz mieć w domu coś nowego i pięknego? Spraw sobie doniczkę oryginalnych kwiatów. W mieszkaniu zrobi się od razu jaśniej i weselej!
Domowe rośliny dzielą się na rezydentów, którzy trwają z nami latami, i gości, z którymi prędzej czy później trzeba się pożegnać. Pierwszą grupę stanowią głównie okazy o wspaniałej zieleni, druga to kwitnące cudeńka. Najbardziej cieszą te, które rzadko pojawiają się na kwiaciarnianych półkach. Urocze "bukieciki" w doniczce zachwycają kolorami i oryginalnym wyglądem. Zwłaszcza jesienią, gdy w ogrodach brakuje kwiatów, warto ozdobić nimi pokoje. Są też doskonałym okolicznościowym prezentem. To że ich uroda nie trwa wiecznie, ma swoje dobre strony; nie nudzi się, nie powszednieje i stymuluje nas do wprowadzania w domu zmian, które zawsze odświeżają nasze otoczenie. Sporo gatunków, np. eksakum i eustomę poleca się uprawiać jedynie w czasie, kiedy kwitną. Z natury szybko się starzeją i jeśli już stracą urodę, to bezpowrotnie, czyli należy je traktować jako rodzaj bukietu w doniczce. Nad ciętymi kwiatami mają jednak przewagę - jeśli się z nimi odpowiednio postępuje, zachowują świeży wygląd znacznie dłużej. Natomiast sprzedawane jako bukieciki ciepłolubne byliny (szczawik) i miniaturki wiecznie zielonych krzewów (gardenia, iksora, krosandra) gdy są odpowiednio pielęgnowane, powtarzają kwitnienie.
Eksakum
Pochodzi z wyspy Sokotra, małego skrawka ziemi otoczonego wodami Morza Arabskiego. Eksakum (Exacum affine) jest krewniakiem goryczki, dlatego niektórzy nazywają go goryczką tropikalną. Jego obsypane kwiatami kępy około 15 cm wysokości można kupować praktycznie przez cały rok. Zwykle mają pojedyncze kwiatki niebieskie, liliowe i białe, pełne odmiany są rzadko spotykane. Ich dodatkowym atutem jest delikatny zapach, podobny do fiołków. Jeśli roślina stoi w miejscu, do którego dociera dużo rozproszonego światła i gdzie nie jest za sucho ani za gorąco (optymalna temperatura wynosi 18-20oC) kwiaty utrzymują się przez trzy miesiące. Oczywiście trzeba też uważać, by nie zasuszyć ani nie zalać korzeni. Raz na tydzień podłoże warto zasilać nawozem dla roślin kwitnących o stężeniu dwa razy mniejszym niż zalecane przez producenta. Eksakum jest gatunkiem dwuletnim i po kwitnieniu nadal zachowuje błyszczące listki, jednak powtórnie obficie już nie zakwitnie.
Krosandra
Anglicy krosandrę (Crossandra infundibuliformis) nazywają petardą (firecracker). Jest niewielkim krzewem (do 1,5 m wysokości) zielonym przez cały rok. występującym w półtropikalnych rejonach Afryki i Azji. Kwitnie od wiosny do jesieni. Kwiaty mają wachlarzowaty kształt oraz intensywnie pomarańczową barwę i ułożone są promieniście na wierzchołkach pędów. W doniczkach uprawia się odmiany karłowe, które dorastają do 60 cm. Krosandra wymaga dużo wilgoci w powietrzu. W pomieszczeniach lepiej się czuje w bliskim sąsiedztwie innych roślin, wokół których tworzy się korzystny dla niej mikroklimat. Niemniej i tak trzeba często zraszać jej liście. Lubi ciepło (zimą temperatura nie powinna spadać poniżej 15oC). Poza tym należy zapewnić jej dużo rozproszonego światła. Krosandrę latem podlewamy umiarkowanie, zimą skąpo. Po kwitnieniu pędy przycinamy o 2/3 długości, a wiosną przesadzamy ją do nieco większej doniczki z żyznym próchnicznym podłożem.
Eustoma
Kolejna krewna goryczek, o łacińskiej nazwie Eustoma grandiflorum inaczej Lisianthus russelianus, zwyczajowo nazywana jest dzwonkiem prerii. Wywodzi się bowiem z trawiastych terenów środkowej i północnej Ameryki, a jej płatki (około 4 cm długości) nie rozchylają się całkowicie, więc kwiaty zachowują kielichowaty kształt. Mają jasne odcienie różu, fioletu i błękitu, mogą być także białe. Delikatności roślinom dodają również seledynowosrebrzyste liście. W doniczkach sprzedawane są krępe odmiany około 30 cm wysokości. Można liczyć, że wytworzą do kilkunastu kwiatów. Roślina ta nie potrzebuje zbyt dużo wody ani obfitego nawożenia i może stać w półcieniu. Podobnie jak eksakum uprawia się ją jedynie do końca kwitnienia.
Iksora
W swojej ojczyźnie, czyli w Indiach, krzew ten (Ixora coccinea) zwany jest płomieniem dżungli (jungle flame). Dorasta do 1 m wysokości i tworzy czerwone kwiaty. W donicach uprawia się jego odmiany karłowe o kwiatach czerwonych, pomarańczowych i żółtych. Mają wielki walor - mogą kwitnąć nawet kilka razy w roku. Tak jak większość roślin z tropikalnych lasów iksora lubi rozproszone światło i częste zraszanie liści. Podlewamy ją dopiero wówczas, gdy powierzchnia ziemi nieco obeschnie. Woda do podlewania powinna być miękka, wodociągową warto zakwaszać odrobiną kwasku cytrynowego lub przegotowywać i pozostawiać na kilka godzin. Zbyt dużo wapnia w podłożu powoduje bowiem, że liście brązowieją na brzegach i przedwcześnie opadają. W czasie wzrostu i kwitnienia co dwa tygodnie iksorę zasilamy nawozem dla kwitnących roślin doniczkowych. Zimą roślinie sprzyja temperatura ok. 17oC i prawie suche podłoże. W niższej temperaturze gubi liście, a gdy jest jej za ciepło, rośnie i się osłabia. Wczesną wiosną pędy dobrze jest przyciąć, by roślina zachowała zwarty pokrój i obficie kwitła, oraz dać jej nową porcję żyznej ziemi kompostowej.
Szczawik
Szczawik (Oxalis triangularis) występuje dziko w Brazylii, Urugwaju i Argentynie. Ponieważ jego liście przypominają czterolistną koniczynę, nazywany jest kwiatem szczęścia. Liście wyrastają z podziemnych szyszkowatych bulwek i osiągają do 20 cm wysokości. Odmiana 'Mijke' ma ciemnobordową barwę i kwitnie na różowo, ale są też odmiany o zielonych liściach z białym wzorem - 'Pink Paula' o różowych płatkach i 'Karo Silver' kwitnąca na biało. Szczawik ma umiarkowane wymagania i dość dobrze znosi półcień. Na noc stula liście, rano ponownie je rozkłada. Od końca listopada do lutego roślina przechodzi okres spoczynku, ale zachowuje liście, i powinna mieć niemal całkowicie suchą ziemię.
Gardenia
Ten wiecznie zielony krzew pochodzi z Azji Wschodniej. Swą popularność zawdzięcza białym lub kremowym kwiatom o średnicy 8-10 cm. Ich woń przypomina jaśmin, dlatego nazwa gatunkowa rośliny to gardenia jaśminowa (Gardenia jasminoides). Uprawiana w doniczkach od-miana 'Veitchii' ma kwiaty o kilka centymetrów mniejsze, za to zawiązuje je wiosną, a także jesienią. Gardenia nie lubi palącego słońca, ale gdy światła jej brakuje, nie kwitnie obficie. Dobrze czuje się w chłodnych pokojach (zimą 16-18oC), w których powietrze nie jest bardzo suche. Od wiosny do końca lata dbamy, by zawsze miała lekko wilgotne podłoże, zimą pozwalamy, by jego powierzchnia na krótko przesychała. W czasie wzrostu i kwitnienia co dwa tygodnie warto do wody dodawać nawozu, najlepiej z biohumusem. Pamiętajmy też, że woda, której używamy, powinna mieć temperaturę pokojową.
Eksakum
Pochodzi z wyspy Sokotra, małego skrawka ziemi otoczonego wodami Morza Arabskiego. Eksakum (Exacum affine) jest krewniakiem goryczki, dlatego niektórzy nazywają go goryczką tropikalną. Jego obsypane kwiatami kępy około 15 cm wysokości można kupować praktycznie przez cały rok. Zwykle mają pojedyncze kwiatki niebieskie, liliowe i białe, pełne odmiany są rzadko spotykane. Ich dodatkowym atutem jest delikatny zapach, podobny do fiołków. Jeśli roślina stoi w miejscu, do którego dociera dużo rozproszonego światła i gdzie nie jest za sucho ani za gorąco (optymalna temperatura wynosi 18-20oC) kwiaty utrzymują się przez trzy miesiące. Oczywiście trzeba też uważać, by nie zasuszyć ani nie zalać korzeni. Raz na tydzień podłoże warto zasilać nawozem dla roślin kwitnących o stężeniu dwa razy mniejszym niż zalecane przez producenta. Eksakum jest gatunkiem dwuletnim i po kwitnieniu nadal zachowuje błyszczące listki, jednak powtórnie obficie już nie zakwitnie.
Krosandra
Anglicy krosandrę (Crossandra infundibuliformis) nazywają petardą (firecracker). Jest niewielkim krzewem (do 1,5 m wysokości) zielonym przez cały rok. występującym w półtropikalnych rejonach Afryki i Azji. Kwitnie od wiosny do jesieni. Kwiaty mają wachlarzowaty kształt oraz intensywnie pomarańczową barwę i ułożone są promieniście na wierzchołkach pędów. W doniczkach uprawia się odmiany karłowe, które dorastają do 60 cm. Krosandra wymaga dużo wilgoci w powietrzu. W pomieszczeniach lepiej się czuje w bliskim sąsiedztwie innych roślin, wokół których tworzy się korzystny dla niej mikroklimat. Niemniej i tak trzeba często zraszać jej liście. Lubi ciepło (zimą temperatura nie powinna spadać poniżej 15oC). Poza tym należy zapewnić jej dużo rozproszonego światła. Krosandrę latem podlewamy umiarkowanie, zimą skąpo. Po kwitnieniu pędy przycinamy o 2/3 długości, a wiosną przesadzamy ją do nieco większej doniczki z żyznym próchnicznym podłożem.
Eustoma
Kolejna krewna goryczek, o łacińskiej nazwie Eustoma grandiflorum inaczej Lisianthus russelianus, zwyczajowo nazywana jest dzwonkiem prerii. Wywodzi się bowiem z trawiastych terenów środkowej i północnej Ameryki, a jej płatki (około 4 cm długości) nie rozchylają się całkowicie, więc kwiaty zachowują kielichowaty kształt. Mają jasne odcienie różu, fioletu i błękitu, mogą być także białe. Delikatności roślinom dodają również seledynowosrebrzyste liście. W doniczkach sprzedawane są krępe odmiany około 30 cm wysokości. Można liczyć, że wytworzą do kilkunastu kwiatów. Roślina ta nie potrzebuje zbyt dużo wody ani obfitego nawożenia i może stać w półcieniu. Podobnie jak eksakum uprawia się ją jedynie do końca kwitnienia.
Iksora
W swojej ojczyźnie, czyli w Indiach, krzew ten (Ixora coccinea) zwany jest płomieniem dżungli (jungle flame). Dorasta do 1 m wysokości i tworzy czerwone kwiaty. W donicach uprawia się jego odmiany karłowe o kwiatach czerwonych, pomarańczowych i żółtych. Mają wielki walor - mogą kwitnąć nawet kilka razy w roku. Tak jak większość roślin z tropikalnych lasów iksora lubi rozproszone światło i częste zraszanie liści. Podlewamy ją dopiero wówczas, gdy powierzchnia ziemi nieco obeschnie. Woda do podlewania powinna być miękka, wodociągową warto zakwaszać odrobiną kwasku cytrynowego lub przegotowywać i pozostawiać na kilka godzin. Zbyt dużo wapnia w podłożu powoduje bowiem, że liście brązowieją na brzegach i przedwcześnie opadają. W czasie wzrostu i kwitnienia co dwa tygodnie iksorę zasilamy nawozem dla kwitnących roślin doniczkowych. Zimą roślinie sprzyja temperatura ok. 17oC i prawie suche podłoże. W niższej temperaturze gubi liście, a gdy jest jej za ciepło, rośnie i się osłabia. Wczesną wiosną pędy dobrze jest przyciąć, by roślina zachowała zwarty pokrój i obficie kwitła, oraz dać jej nową porcję żyznej ziemi kompostowej.
Szczawik
Szczawik (Oxalis triangularis) występuje dziko w Brazylii, Urugwaju i Argentynie. Ponieważ jego liście przypominają czterolistną koniczynę, nazywany jest kwiatem szczęścia. Liście wyrastają z podziemnych szyszkowatych bulwek i osiągają do 20 cm wysokości. Odmiana 'Mijke' ma ciemnobordową barwę i kwitnie na różowo, ale są też odmiany o zielonych liściach z białym wzorem - 'Pink Paula' o różowych płatkach i 'Karo Silver' kwitnąca na biało. Szczawik ma umiarkowane wymagania i dość dobrze znosi półcień. Na noc stula liście, rano ponownie je rozkłada. Od końca listopada do lutego roślina przechodzi okres spoczynku, ale zachowuje liście, i powinna mieć niemal całkowicie suchą ziemię.
Gardenia
Ten wiecznie zielony krzew pochodzi z Azji Wschodniej. Swą popularność zawdzięcza białym lub kremowym kwiatom o średnicy 8-10 cm. Ich woń przypomina jaśmin, dlatego nazwa gatunkowa rośliny to gardenia jaśminowa (Gardenia jasminoides). Uprawiana w doniczkach od-miana 'Veitchii' ma kwiaty o kilka centymetrów mniejsze, za to zawiązuje je wiosną, a także jesienią. Gardenia nie lubi palącego słońca, ale gdy światła jej brakuje, nie kwitnie obficie. Dobrze czuje się w chłodnych pokojach (zimą 16-18oC), w których powietrze nie jest bardzo suche. Od wiosny do końca lata dbamy, by zawsze miała lekko wilgotne podłoże, zimą pozwalamy, by jego powierzchnia na krótko przesychała. W czasie wzrostu i kwitnienia co dwa tygodnie warto do wody dodawać nawozu, najlepiej z biohumusem. Pamiętajmy też, że woda, której używamy, powinna mieć temperaturę pokojową.
- Więcej o:
- donice z kwiatami
- doniczki
