Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Skalnica rodem ze skał

Magda Narkiewicz

Skalnice to rośliny tak maleńkie, że na niewielkim skalniaku można mieć ich całą kolekcję. Rozrastając się tworzą kwitnące dywany lub barwne poduchy.

Skalnica Arendsa 'Blutenteppich'. Rośliny na skalniaki
Skalnica Arendsa 'Blutenteppich'. Rośliny na skalniaki
Fot. Lilianna Sokołowska
Jak sama nazwa wskazuje, skalnice (Saxifraga) są roślinami wysokich gór. Pomiędzy kamieniami znajduje się sporo dogodnych dla nich nisz, słonecznych lub cienistych, które zapewniają osłonę przed wiatrem, a zimą przykryte czapą puszystego śniegu chronią przed mrozem. Nie trzeba jednak zapuszczać się na dzikie uroczyska, by je podziwiać. Wiele skalnic zadomowiło się w ogrodach jako ozdoba skalniaków, kamiennych murków a także tarasowych pojemników, czyli miejsc, w których warunki zbliżone są do ich naturalnego siedliska. Rośliny, które kupujemy w skle pach są piękniejsze niż te w naturze, co jest efektem pracy hodowców.

Liliputy i średniaki

Skalnice nie stanowią jednolitej grupy. Jedne, tzw. skalnice mchowe, mają delikatne klapowane liście, u innych są one mięsiste i wąskie albo przyjmują charakterystyczne srebrzyste zabarwienie. Mogą wyrastać na smukłych pędach lub tworzyć przyziemne rozety. Z reguły uprawiamy gatunki bylinowe, które nie zasychają jesienią i zimę mogą przetrwać bez szwanku. U większości skalnic kwiaty pojawiają się wiosną, ale są też gatunki rozkwitające latem i jesienią. Kwiaty bywają białe, różowe, purpurowe, żółte, fioletowe i mają lśniące świeżością płatki. Drobniejsze gatunki kwitną wczesną wiosną, np. tworzące niemal płaskie zielone broszki kępy skalnicy Irvinga (S. irvingii), Borisa (S. borisii) i miłej (S. grata), a ich kwiaty dorastają jedynie do 5 cm wysokości. Do wyjątkowych olbrzymów należy skalnica długolistna (S. longifolia), z której rozety o średnicy do 20 cm w lipcu wystrzela prawie półmetrowy kwiatostan z setką drobnych kwiatków i nieco delikatniejsza kwitnąca w czerwcu gruboszowata (S. cotyledon). Trochę mniej okazała jest kępiasta skalnica Fortune'a (S. fortunei) rozwijająca kwiaty od września do października.

W dobrym miejscu

Pochodzące z górskich zboczy rośliny wymagają odpowiednich stanowisk. Dobrze rosną jedynie tam, gdzie jest przepuszczalna, próchniczna ziemia albo gruboziarnisty piasek zmieszany z gliną i kompostem. Dla większości gatunków o srebrzystych liściach podłoże powinno mieć obojętny lub zasadowy odczyn. Ważne, by latem zawsze znajdowało się w nim choć trochę wilgoci, a zimą było niemal zupełnie suche. Istotne jest też światło. Gatunki o delikatnej zieleni znoszą słońce, jeśli nie jest zbyt gorące, np. na brzegu górskiego chłodnego strumienia. W ogrodach zwykle sadzi się je w cieniu, nawet dość głębokim. Więcej światła wymagają gatunki o srebrzystym zabarwieniu, ale i one nie lubią być przypalane w południe, czyli preferują stanowiska o wystawie południowo-wschodniej lub południowo-zachodniej. Na szczęście skalnice są tak niewielkie, że wystarczającą osłoną może być dla nich większy kamień, fragment korzenia, pnia lub wyższa roślina

.Pod baczną kuratelą

Skalnic w zasadzie nie trzeba dokarmiać. W czasie suszy wymagają jednak podlewania. Trzeba też w porę usuwać z nich chwasty, ponieważ odchwaszczanie mocno zarośniętych, gęstych kęp kończy się zwykle ich dewastacją. Warto też co kilka lat dzielić je w celu odmłodzenia, bo gdy zbytnio się zagęszczą, zaczynają obumierać od środka. Uważajmy też na mrówki, które chętnie zakładają w poduchach gniazda. Jeśli pojawią się, wyłóżmy na nie trutkę. Natomiast zimą, gdy jest ciepło i bardzo wilgotno, cenne okazy powinno się osłonić przed opadami szklanym daszkiem.

    Więcej o:

Skomentuj:

Skalnica rodem ze skał