Wademekum podlewania domowych kwiatów

Podlewanie roślin na parapecie - obraz autorstwa Carla Larssona

Fiołki afrykańskie nie lubią moczenia liści, więc podlewamy je na podstawkę. Rośliny te nie znoszą zalania korzeni, a gdy jest zimno, lepiej podłoże trochę przesuszyć.

Epipremnum łatwiej zniesie lekkie przesuszenie, niż zalanie. Podlewamy je dopiero wtedy, gdy ma trochę sucho, niezbyt dużą ilością wody.

Oleander podczas okresu wegetacji potrzebuje sporo wody, gdy zaś odpoczywa zimą, podlewamy go bardzo skąpo

Storczyki (na zdjęciu dendrobium) podlewamy obficie, potem czekamy aż nadmiar wody wycieknie przez otwory w dnie doniczki i wstawiamy do osłonki. Następnie czekamy aż podłoże przeschnie i dopiero wtedy podlewamy ponownie.

Nefroolepis - łatwa w uprawie paproć, wcale nie może mieć stale mokrego podłoża. Podlewamy ją dość obficie, a potem czekamy, aż ziemia w doniczce trochę przeschnie.

Aglonema jest odporna na krótkotrwały brak wilgoci w podłożu. Podlewamy ją umiarkowanie przez cały rok.

Fikus sprężysty wymaga umiarkowanego podlewania. Zimą nieco je ograniczamy. Roślina jest wrażliwa na zalanie podłoża.

Zamiokulkas nie znosi zalania. Woli, gdy ziemia w doniczce jest lekko sucha.

Kaktusy zimą odpoczywają i wtedy powinny mieć zupełnie suche podłoże (ale także chłodno). W okresie, gdy rosną (od wiosny do końca lata) podlewamy je umiarkowanie, ale dopiero, gdy ziemia w doniczce przeschnie.

Azalię w okresie kwitnienia podlewamy regularnie i dość obficie. Potem, gdy tworzy nowe pędy - także. Tylko, gdy nie rośnie i nie kwitnie - trochę słabiej. Nie dopuszczamy nigdy do zupełnego zaschnięcia podłoża.

Woda jest roślinom niezbędna do życia. Bez niej więdną i zasychają. Niektóre wymagają jej więcej, inne mniej. Zapotrzebowanie na wodę zmienia się w różnych fazach życia roślin, a także w różnych okresach roku.

Podstawowe zasady:

1. Wprowadzając do domu nową roślinę sprawdźmy (na etykiecie, w internecie, w czasopiśmie lub książce) jakie ma wymagania względem wody i nimi się kierujmy przy jej podlewaniu.

2. Nie wlewajmy wody do doniczki lub osłonki na "ślepo", bo dany okaz może mieć w tym momencie mokre podłoże, a dolanie wody spowoduje zalanie korzeni i ich gnicie.

3. Jeśli roślina jest zwiędnięta (i ma suche podłoże!), natychmiast ją podlewamy i ustawiamy w nieco zacienionym miejscu, dopóki nie nabierze tzw. turgoru (dopóki jej pędy i liście nie nabiorą jędrności).

4. Gdy roślina wygląda na zwiędniętą, a ma mokro, to znaczy że jest tak zalana, że korzenie się duszą od nadmiaru wody i niedostatku tlenu. Najpierw należy ustawić doniczkę na grubej warstwie chłonnego papieru i poczekać, aż papier wyciągnie nadmiar wody z podłoża. Jeśli po jakimś czasie roślina nie wstanie, to trzeba ją wyjąc z doniczki i przesadzić do bardziej suchego podłoża.

5. Ogólnie możemy założyć, że rośliny podlewamy 1-2 razy w tygodniu zimą, a co 1-2 dni wiosną i podczas upałów. Ale zawsze lepiej sprawdzić stan podłoża.

6. Rośliny, które zimą odpoczywają, podlewamy rzadziej niż w innych okresach roku.

7. Nasze podopieczne w okresie kwitnienia i silnego wzrostu potrzebują więcej wody, niż te same rośliny, kiedy nie rosną i nie kwitną .

8. Najmniej wody potrzebują kaktusy i inne sukulenty (grubosze, wilczomlecze, itp.), bo mają grubą skórkę na liściach, a także magazynują wodę w pędach lub liściach.

9. Dawki wody uzależniamy od temperatury w pomieszczeniu oraz operacji słonecznej. Im cieplej i jaśniej, tym rośliny więcej jej wypijają.

10. Sprawdzanie stanu podłoża palcem jest najlepszą metodą na określenie, czy wymaga ono nawodnienia. Mokre podłoże "maże się" w palcach, a lekko wilgotne pozostawia palce wilgotnymi. Lekko przeschnięte - przesypuje się pomiędzy palcami. Nadmiernie wyschnięte odstaje od ścianek doniczki, a jego próbka w palcach jest wyraźnie sucha.

11. Jeśli mamy dużo roślin, tym bardziej nie podlewajmy ich wszystkich "jak leci". Najpierw sprawdzajmy stan podłoża, bo w niektórych doniczkach ziemia wysycha szybciej, w innych wolniej.

Jak podlewamy w różnych porach roku

Zimą

Wiele roślin doniczkowych "zawiesiło" teraz swoją działalność - nie rosną, nie kwitną, przechodzą okres spoczynku (najlepiej jeśli odbywa się on w nieco niższej temperaturze). W tym czasie potrzebują mniej wody, niż w innych porach roku, dlatego powinniśmy podlewać je rzadziej i mniejszymi dawkami wody. Z kolejnym podlewaniem najlepiej poczekać, aż ziemia w doniczce lekko przeschnie. Tak postępujemy m.in. z fikusami, szeflerami, dracenami, cissusami, epipremnum i innymi gatunkami o ozdobnych liściach.

Zimą często kupujemy rośliny w pełni rozkwitu: cyklameny, azalie, begonie zimowe. Te powinny otrzymywać regularnie dawki wody. Ile? A tyle, by woda wlana na podstawkę została wchłonięta przez podłoże w ciągu 15-20 minut. Resztę wylewamy.

Regularnego podlewania zimą wymagają też kwitnące w tym okresie szlumbergery oraz fiołki afrykańskie. W ich przypadku dawki wody powinny być jednak mniejsze. Zabieg powtarzamy 1-2 razy w tygodniu.

Pamiętajmy, że w słoneczne dni rośliny szybciej "wypijają" podaną im wodę, niż przy pochmurnej pogodzie, kiedy to parowanie z liści i podłoża jest spowolnione.

Rośliny przechowywane zimą w naprawdę chłodnym miejscu, tj. w temperaturze kilku stopni C (oleandry, laury, oliwki) podlewamy bardzo skąpo i rzadko, a ziemię u większości kaktusów pozostawiamy sucha przez całą zimę.

Wiosną

W marcu nadchodzą dłuższe dni, jest więcej słońca i w mieszkaniu robi się cieplej. Rośliny odżywają - wypuszczają nowe pędy , nowe liście, wiele z nich w tym czasie zaczyna kwitnąć. To okres wzmożonego zapotrzebowania na wodę. Zdarza się więc, że podlewamy je codziennie, bo podłoże tak szybko wysycha. Musimy być w tym okresie czujni, bo młode przyrosty łatwo więdną. Nie dopuszczajmy więc, by podłoże zaschło. Gdy tak się stanie, zanurzamy doniczkę w wiaderku z wodą (na 5-10 min), by ziemia dobrze nasiąkła.

Nigdy jednak nie dopuszczajmy, by jej nadmiar pozostawał długo w podstawce czy osłonce, bo to prowadzi do gnicia korzeni. Zawsze lepiej przed podlanie sprawdzić stan podłoża, zwłaszcza, gdy następuje po sobie kilka pochmurnych i chłodniejszych dni, a kaloryfery już nie grzeją. W takich warunkach łatwo zalać rośliny, jeśli podlewamy je "na pamięć", bez kontroli wilgotności gleby w doniczce.

Wiosną zaczynamy już nawożenie i odżywki (ich wodne roztwory) można podawać podczas podlewania. Jeśli chcemy nawozić, a gleba w doniczce wyschła, to najpierw po prostu podlejmy trochę roślinę i dopiero po kilku godzinach podajmy roztwór odżywki.

Z kolei, jeśli chcemy nawozić, a zimie jest dość mokra, to wstrzymajmy się z nawożeniem płynnym. W takim wypadku można tylko podać nawóz w aerozolu, (dolistnie) lub w postaci pałeczek, które umieszczamy w glebie.

Latem

W tym czasie roślinom najbardziej szkodzą upały, zwłaszcza, gdy stoją one tuż przy oknie południowym bądź zachodnim i są poddane silnej operacji słonecznej. W takiej sytuacji doniczki silnie się nagrzewają i ziemia w doniczce wysycha. Codzienne podlewanie jest obowiązkowe.

Podczas chłodnych i pochmurnych dni rośliny podlewamy co kilka dni, w miarę wysychania ziemi w doniczce.

Jesienią

Wrzesień i początek października to dla roślin domowych naprawdę trudny czas. Kaloryfery są jeszcze zimne, więc temperatura w mieszkaniu spada o kilka stopni. W dodatku panuje wilgoć w powietrzu. Liście transpirują mniej wody, a zimie tez słabiej paruje. Generalnie znacznie zmniejsza się zapotrzebowanie roślin na wodę, a jej nadmiar łatwo powoduje gnicie korzeni. Zbyt mocno podlane kwiatki łatwo zapadają na choroby, zwłaszcza na szarą pleśń i mącznika prawdziwego.

W takich warunkach radzę znacznie ograniczyć ilość dostarczanej im wody. Najczęściej wystarczy to robić raz na tydzień i to niewielkimi dawkami.

Gatunki, które powoli zapadaja w stan spoczynku podlewamy jesienią stopniowo coraz mniej.