Mirabelka drzewo łatwe w uprawie - najlepsze odmiany

Mirabelka ( Prunus domestica subsp. syriaca) jest odmianą śliwy domowej pochodzącą z Azji . Jest krzewem lub małym drzewkiem dorastającym do 3-6 metrów wysokości.

Wiosna: Tuż przed rozwojem liści mirabelki tworzą małe (o średnicy ok. 1,5 cm) kwiaty, ku uciesze licznie zlatujących się do nich owadów.

Lato: Już można poznać, jaki będzie urodzaj. Zawiązane owoce początkowo są niewielkie, ciemnozielone i mało widoczne na drzewach. Ale rosną zdrowo.

Jesień: Dojrzałe śliweczki krótko wiszą na gałęziach. U wczesnych odmian spadają już w lipcu, u późnych we wrześniu, a nawet w październiku.

Zima: Gdy drzewko straci liście, widać, że niektóre gałązki zakończone są ostrymi cierniami. Jest ich jednak mniej niż u śliwy ałyczy i lubaszki.

Śliwa mirabelka

Gdy tylko temperatura się nieco podniesie, wiele drzew obsypuje się drobnymi białymi kwiatami. Jednym z nich jest mirabelka - podgatunek śliwy domowej (Prunus domestica subsp. syriaca). Jednak drzewko to najbardziej zwraca na siebie uwagę
latem, gdy dojrzewają jego owoce. Drzewka mirabelki potrafią owocować nawet 30 lat !

Najlepsze odmiany mirabelek

Na drzewkach rosnących w słońcu, na średnio żyznej, niezbyt suchej glebie rodzi się tyle owoców, że przez 3-4 tygodnie spadają jak deszcz.

Mirabelki w Polsce : Mirabelki upowszechniły się w Polsce już kilkaset lat temu. Jeszcze nasze prababcie gotowały z nich pyszne kompoty i wyrabiały oryginalne konfitury. Dziś na terenie Polski możemy spotkać dwie odmiany śliwy:

• Najbardziej ceniona jest dojrzewająca w sierpniu stara odmiana francuska "Mirabelka "Nancy". Jest samopylna. Jej owoce są żółte i mają lekki rumieniec i słodki aromatyczny miąższ, który łatwo oddziela się od pestki. Wbrew opinii o słabej mrozoodporności nasze zimy jej nie szkodzą.
• Natomiast dojrzewająca już pod koniec lipca, pochodząca z Austrii "Mirabelka Flotowa" jest obcopylna (wymaga zapylenia pyłkiem innej śliwy), a jej żółte, purpurowo nakrapiane owoce są nieco mniej smaczne. Na zachodzie Europy uprawia się także inne odmiany mirabelek.

Mirabelka - uprawa

• cięcie - drzewa mirabelki zwykle pozostawia się same sobie albo przycina, tworząc szerokie żywopłoty.
• choroby - czasem może osłabiać je wywoływana przez wirusy szarka, czyli ospowatość śliwy, rzadko zaś inne choroby i szkodniki.
• sadzonki- odmiany mirabelek trudno kupić w szkółkach, ale można rozmnażać je za pomocą tworzących się na korzeniach odrostów.
• rozmnażanie - wystarczy metr od pnia wykopać rowek i wypełnić go pulchną ziemią. Po sezonie pojawią się tam młode pędy. Natomiast drzewka uzyskane z nasion zwykle mają drobne kwaśne owoce.

Jak jeść mirabelki?

Małe, kuliste owoce mirabelek są popularne ze względu na swój słodki smak i delikatną konsystencję. Można je jeść na kilka różnych sposobów.

• Surowe: Dla zdrowia nie ma oczywiście nic lepszego niż spożywać mirabelki na surowo i to codziennie. Owoce można także mrozić (z pestkami) i wykorzystywać do deserów poza sezonem.
• Dodatek do sałatek: Mirabelki można dodać do różnego rodzaju sałatek, zarówno owocowych, jak i warzywnych. Ich słodycz i soczystość będą stanowić smaczne uzupełnienie dla innych składników.
• Konfitury i dżemy: Mirabelki są idealne do przygotowania konfitur i dżemów. Możesz je gotować z dodatkiem cukru i ewentualnie innych owoców lub przypraw, a następnie wykorzystać do smarowania pieczywa czy dodania do deserów.
• Pieczone: Mirabelki świetnie sprawdzają się również w różnego rodzaju wypiekach, takich jak placek, ciasto lub babka. Możesz je dodawać do ciasta lub umieścić na wierzchu jako dekorację.
• Zamiennik śliwek: Mirabelki często są używane jako zamiennik śliwek w różnych przepisach. Możesz wykorzystać je do przygotowania ciast, kompotów, musów lub nadzień na naleśniki.
• Mirabelki w kuchni: Mirabelki po zerwaniu szybko się psują, nawet, jeśli przechowujemy je w lodówce. Stąd tak wiele pomysłów na przetwory z małych, słodkich śliwek, pozwalające cieszyć się intensywnym smakiem nawet zimą.

Mirabelka i jej żółte owoce

Opadłe śliwki trzeba szybko sprzątać, bo na ziemi łatwo się psują i wabią osy. Ze względu na obfitość plonów trudno je od razu zjeść na surowo, jednak są doskonałe na konfitury, dżemy, kompoty i nalewki.

Bomba witaminowa - owoce mirabelki zawierają wiele minerałów

Warto pamiętać, że mirabelki są małymi owocami, dlatego aby dostarczyć znaczną ilość tych minerałów, trzeba zjeść większą ilość owoców. Jednak dodanie mirabelek do zrównoważonej diety może stanowić wartościowy wkład w dostarczanie niektórych minerałów do organizmu.

Potas: Mirabelki są dobrym źródłem potasu, który odgrywa ważną rolę w utrzymaniu równowagi płynów w organizmie, regulacji ciśnienia krwi i funkcjonowania mięśni.
Magnez: Mirabelki zawierają magnez, który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, mięśniowego i sercowo-naczyniowego. Magnez jest również ważny dla zdrowych kości.
Miedź: Mirabelki dostarczają również miedzi, która jest niezbędna do produkcji czerwonych krwinek, utrzymania zdrowej tkanki łącznej i funkcjonowania układu immunologicznego.
Żelazo: Chociaż mirabelki nie są najbogatszym źródłem żelaza, wciąż dostarczają tego minerału. Żelazo jest niezbędne do produkcji hemoglobiny, która transportuje tlen we krwi.
Mangan: Mirabelki zawierają również mangan, który jest ważny dla metabolizmu energetycznego, prawidłowego funkcjonowania kości i ochrony przed stresem oksydacyjnym.
Pestki mirabelki mogą być dla człowieka trujące – zawierają amygdalinę (którą zawierają migdały), czyli witaminę B17, która w większych ilościach jest silną trucizną blokującą enzymy oddechowe.

Mirabelka - konfitury

Na złociste konfitury owoce mirabelki najpierw musimy wydrylować. Miąższ zagęszczamy, podgrzewając w garnku o grubym dnie. Na koniec dodajemy sporo cukru (do smaku) i ewentualnie koniak (1-2 łyżki na 1 kg masy). Zamykamy na gorąco w słoikach.

Mirabelki i spółka

• Drobne owoce rodzi też śliwa lubaszka, inaczej damaszka (P. domestica subsp. insititia) - są zazwyczaj fioletowe, z ciemnym sokiem i z miąższem przyrośniętym do pestki.
• Podobne owoce ma ałycza, czyli śliwa wiśniowa (P. ceracifera) - od żółtych po ciemnofioletowe. (Nazewnictwo obu tych gatunków śliw nie jest w pełni uzgodnione).