Jałowiec płożący

Juniperus horizontalis

Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis) Gatunek niskiego krzewu okrywowego, o długich i ścielących się po ziemi pędach, niebieskawym lub szarozielonym igliwiu. Jesienią ulistnienie przybiera fioletowy odcień. Roślina rozdzielnopłciowa, dwupienna. Tworzy mięsiste, kuliste szyszkojagody o granatowo-niebieskiej barwie.

Rozmiary Osiąga do 0,5 m wysokości i 2,5-3 m szerokości

Odmiany 'Bar Harbor' - odmiana silnie rosnąca, bardzo niska - po 30 latach osiąga około 30 cm wysokości, rozłożysta o pełzających pędach. Igliwie łuskowate, niebieskawo-zielone, jesienią staje się purpurowe. 'Wiltonii' - odmiana dość szybko rosnąca, pokrój płożący, igliwie o intensywnie niebiesko-zielonym zabarwieniu, osiąga wysokość około 0,2 m i szerokość 2,5 m po 10 latach.

Wymagania Roślina bardzo tolerancyjna względem podłoża. Najlepsze są gleby lekkie, piaszczyste i suche. Stanowisko dobrze nasłonecznione, lekkie zacienienie znoszą niektóre odmiany.

Uprawa i pielęgnacja Roślina łatwa w uprawie. Wytrzymała na susze, mrozy i miejskie zanieczyszczenia. Zimą zaleca się obwiązywanie krzewu sznurkiem, by zapobiec rozłamywaniu się pędów pod ciężarem śniegu. Jałowiec źle znosi przesadzanie ze względu na płytki system korzeniowy. Rozmnażanie Gatunki rozmnażane są z nasion, natomiast odmiany przez sadzonki z piętką. Cięcie Bardzo dobrze znosi strzyżenie i formowanie, ale nie jest wymagane. Podlewanie i nawożenie Podłoże suche.

Choroby i szkodniki Jałowce podatne są na choroby grzybowe. Igliwie mogą atakować mszyce.

Zastosowanie Jałowiec płożący jest jednym z najpopularniejszych gatunków okrywowych, polecany do ogrodów przydomowych, skalnych i wrzosowiskowych, na skarpy i murki, a także do zieleni publicznej.