Ogrody zimowe - pierwsze decyzje, budowa, przeszklenia, ogrzewanie, wentylacja

Na rynku działa wiele firm oferujących zabudowy ogrodów zimowych, dlatego raczej nie powinniśmy mieć problemów ze znalezieniem wykonawcy. Trudniej będzie z pewnością wybrać jedną z firm, gdyż większość z nich kusi pięknymi zdjęciami swoich realizacji oraz zapewnieniami o długoletnim doświadczeniu, tradycji i najwyższej jakości oferowanych rozwiązań.

Rozmowy na temat ogrodu zimowego zwykle rozpoczynają się od sporządzenia jego wstępnego projektu i wyceny. A z tą bywa różnie - czasem niższa cena w rzeczywistości wcale nie okazuje się konkurencyjna. Porównując oferty, zwracajmy uwagę nie tylko na cenę, ale też na to, co za nią dostaniemy. Czasem wycena uwzględnia tylko konstrukcję i robociznę, a przecież trzeba jeszcze przygotować fundamenty, doprowadzić do ogrodu instalację grzewczą i wentylację, założyć osłony przeciwsłoneczne - to wszystko kosztuje, i to niemało.

Trudno podać średnią cenę ogrodu zimowego (i firmy raczej tego unikają), gdyż wiele zależy tu od indywidualnych rozwiązań. Bardzo orientacyjnie możemy przyjąć, że za 1 m2 powierzchni ogrodu zapłacimy w granicach 2,5-4,5 tys. zł.

Pierwsze decyzje

Najpierw zwykle wybieramy miejsce, w którym dobudujemy do domu ogród zimowy (chętnie wykorzystujemy do tego istniejący taras), oraz jego kształt (najpopularniejsze są ogrody na planie prostokąta, wycinka koła lub regularnego wieloboku). Decyzje te zawsze warto skonsultować z architektem, który zaproponuje najkorzystniejsze umieszczenie ogrodu - pamiętajmy, że ma on stanowić harmonijne uzupełnienie bryły domu, inaczej wcale nie będzie jego ozdobą.

Wiele zależy też od usytuowania domu względem stron świata. Większość inwestorów planuje ogrody od południowej, najbardziej nasłonecznionej strony domu. Pamiętajmy jednak, że ważny jest również widok, jaki będziemy z niego mieli: zawsze lepiej, by był to nasz ogród niż garaż albo dom sąsiada.

Przemyślmy też nasze oczekiwania względem ogrodu, a co za tym idzie - rozwiązania techniczne: czy ma być oranżerią czy pokojem dziennym (od tego zależy np. kwestia ogrzewania), czy będziemy korzystać z niego cały rok (jeśli nie - nie musimy wybierać drogiego szkła termoizolacyjnego); zaplanujmy też sposób otwierania drzwi (harmonijkowe i przesuwne są najdroższe).

Fundament

Fundament, na którym oparta zostanie konstrukcja ogrodu zimowego, musi mieć odpowiednią wytrzymałość, by bezpiecznie przenieść jego ciężar oraz obciążenia wiatrem i śniegiem. Powinien być dobrze zabezpieczony przed wilgocią oraz ocieplony - izolacje przeciwwilgociowa i termiczna mają zapobiec nieszczelnościom i skraplaniu się pary wodnej w dolnej części konstrukcji.

Ogrody zimowe można posadawiać na zbrojonych ławach, wykonanych po obrysie ogrodu zimowego, lub na stopach fundamentowych, wykonanych w miejscu mocowania słupów przenoszących główne obciążenie. Konstrukcje ogrodów można też opierać na płytach fundamentowych z betonu, które stanowią jednocześnie prawie gotowy podkład pod posadzkę. Pamiętajmy jednak, że jeśli pod płytą tarasu planujemy rozprowadzić instalację ogrzewania podłogowego, trzeba ją wykonać jako oddzielny element - nie można bowiem bezpośrednio na niej ustawić wtedy konstrukcji tarasu. Przy ogrzewaniu podłogowym należy też zrezygnować z układania posadzki drewnianej, a zamiast niej wybrać płytki ceramiczne lub kamienne.

Uwaga! Fundamenty ogrodu zimowego nie mogą być połączone z fundamentem domu - trzeba je przedzielić dylatacją wypełnioną elastycznym materiałem, na przykład paskiem styropianu. Dzięki temu - jeśli nowy fundament zacznie osiadać - nie będzie ryzyka, że popęka.

Gdy dostawiamy ogród do gotowego budynku, możemy zbudować go na już istniejącym tarasie. Nie zawsze jest to najwygodniejsze rozwiązanie; taras zwykle ma spadek, który trzeba zniwelować (np. stosując belkę podwalinową) przed ustawieniem na nim konstrukcji ogrodu, poza tym jego adaptacja daje mniej możliwości wyboru kształtu bryły ogrodu zimowego.

Ważnym (choć mało widocznym) detalem ogrodów zimowych są obróbki blacharskie. Montuje się je na na styku dachu ze ścianą (lub ścianami) domu, by chroniły te miejsca przed przeciekami, oraz wokół fundamentów - by odprowadzały wodę ściekającą po szybach poza bryłę ogrodu.

Konstrukcja ogrodu zimowego

Na budowę dostarczane są z wytwórni częściowo zmontowane ramy, zbudowane z przyciętych na wymiar profili. Szkielet ogrodu łączy się z fundamentem i ścianami za pomocą dybli ze stali nierdzewnej. Miejsca połączeń ze ścianą należy później ocieplić pianką poliuretanową.

Uwaga! W ścianach dwuwarstwowych profile nie powinny być montowane do ocieplenia; w wełnie lub styropianie trzeba zrobić wycięcie, a profile zamocować do muru.

Na rynku dostępne są różne systemy profili, różniące się przede wszystkim materiałem użytym do ich produkcji. Obecnie najpopularniejsze jest drewno i aluminium; nie stosuje się już natomiast stali, ze względu na jej podatność na korozję i złe parametry cieplne. Wybór między drewnem a aluminium zależy od indywidualnych preferencji; oba materiały są równie dobre.

Drewno - cenione ze względu na naturalny charakter - ma znakomite właściwości termoizolacyjne, jednak będzie potrzebować okresowej konserwacji.

Aluminium - praktycznie w ogóle nie wymaga tego typu zabiegów. Konstrukcje aluminiowe malowane są proszkowo lub anodowane, co zapewnia im wysoką odporność na czynniki atmosferyczne. Wysokie właściwości izolacyjne uzyskiwane są dzięki przekładkom termicznym.

Ogrzewanie ogrodu zimowego

Aby w chłodnych miesiącach w ogrodzie zimowym było ciepło, trzeba doprowadzić do niego instalację grzewczą. Korzystanie z niezależnych źródeł ciepła, na przykład grzejników elektrycznych, byłoby za drogie w eksploatacji.

W ogrodach zimowych zwykle stosuje się ogrzewanie podłogowe, grzejniki kanałowe lub ścienne.

Ogrzewanie podłogowe sprawdza się bardzo dobrze, bo ciepło rozchodzi się wszędzie równomiernie (co sprzyja roślinom), a podłoga, najczęściej wykończona naturalnym kamieniem lub płytkami ceramicznymi, nie jest dzięki temu zimna. Poza tym instalacja jest niewidoczna.

Grzejniki kanałowe umieszcza się w specjalnie wykonanych w podłodze kanałach. Rozmieszczone wzdłuż szklanych ścian zapobiegają roszeniu się szyb, a także ogrzewają chłodne powietrze dostające się do wnętrza przez nawiewniki.

Grzejniki ścienne są najłatwiejsze do zainstalowania, ale można to zrobić tylko tam, gdzie jest na czym je zamontować. Szyba się do tego nie nadaje, ale wystarczy niski murek lub ścianka z profili. To rozwiązanie jednak jest najmniej estetyczne.

Dobrze jest, gdy ogrzewaniem w ogrodzie zimowym można sterować. Pod wpływem promieniowania słonecznego temperatura w pomieszczeniu może bowiem podnieść się na tyle, by warto było tymczasowo odłączyć dopływ ciepła. Pod tym względem ogrzewanie podłogowe ma wadę. Zanim temperatura spadnie o 1-2°C, musi minąć około trzech godzin.

Dachy, drzwi i okna w ogrodzie zimowym

Oferta firm wykonujących zabudowy ogrodów zimowych jest bardzo bogata. Mogą one mieć niemal dowolne kształty, różnić się nachyleniem dachu czy sposobem otwierania drzwi.

Dach. Najmniej problemów będzie sprawiał dach, któremu nie szkodzi śnieg. Najlepsze są dachy o kącie nachylenia do 45 st. (śnieg sam się zsunie) i zrobione ze szkła bezpiecznego. Na dachu montuje się rynny, które mają odprowadzać wodę spływającą z połaci dachu do profili narożnych, w których umieszczone są rury spustowe.

Okna i drzwi. Okna umieszcza się głównie w dachu i używa do przewietrzania wnętrza; mogą być uchylne lub przesuwne. Drzwi mogą być rozwierane, przesuwne lub składane harmonijkowo (zbudowane z kilku segmentów) - zwykle są duże, więc warto wybrać takie rozwiązanie, które nie będzie zajmować za wiele miejsca przy otwieraniu. Jeśli chcemy mieć drzwi przesuwane, które zachodzą na ścianę, sprawdźmy, czy nie będzie to kolidowało z roletami (to samo dotyczy uchylnych okien dachowych i osłon zewnętrznych - ich stosowanie może się wykluczać).

Przeszklenia w ogrodzie zimowym

Ogród zimowy zbudowany jest głównie z przeszkleń - dlatego rodzaj szkła, jakie zostanie zastosowane, ma decydujące znaczenie dla jego późniejszej eksploatacji.

Do szklenia ogrodów zimowych stosuje się szyby zespolone, zbudowane z dwóch tafli szkła i wypełnione gazem szlachetnym. Muszą one spełniać równocześnie kilka funkcji:

- ograniczać ucieczkę ciepła - dlatego muszą mieć dobry współczynnik U. Nie może być wyższy niż 1,1 W/(m2K), ale w praktyce spotyka się szyby dużo lepsze. Producenci ogrodów zimowych oferują nawet pakiety szybowe o U = 0,5.

- nie dopuszczać do przegrzewania się pomieszczeń - szyby powinny mieć powłokę chroniącą przed promieniami słonecznymi. Do wyboru mamy szyby z powłoką refleksyjną lub barwione w masie (typu antisol). Z drugiej strony pamiętajmy jednak, by znaleźć złoty środek - w słoneczne, zimowe dni, przez szyby powinno przedostawać się do domu ciepło ze słońca, co pozwoli zmniejszyć rachunki za ogrzewanie.

- zapewniać bezpieczeństwo - szkło musi być odporne na uderzenia (zwłaszcza to na dachu, który jest narażony na uderzenia gradu lub spadających konarów drzew). Najlepiej stosować szkło hartowane oraz bezpieczne (laminowane), które dzięki warstwie folii umieszczonej między taflami, po stłuczeniu nie rozsypuje się na ostre odłamki. Jeśli ogród zimowy jest bezpośrednio połączony z domem, warto zastosować szkło antywłamaniowe.

Aby ogrody zimowe nie przegrzewały się latem, trzeba zadbać o osłony chroniące przed słońcem oraz o zapewnienie wewnątrz odpowiedniej wentylacji. Pamiętajmy, że im mniejszy i niższy jest ogród zimowy, tym szybciej powietrze w nim będzie się nagrzewać.

Wentylacja w ogrodzie zimowym

Ważnym elementem prawidłowego funkcjonowania ogrodu zimowego jest wentylacja, pozwalająca na sprawną wymianę powietrza we wnętrzu.

Wentylacja naturalna. Polega po prostu na wietrzeniu ogrodu poprzez otwieranie drzwi i okien; nagrzane, wilgotne powietrze można w naturalny sposób odprowadzać przez okna w dachu. Nie jest to najlepsze rozwiązanie, przede wszystkim na względu na brak wygody. Korzystanie z wentylacji naturalnej usprawni zamontowanie w drzwiach nawiewników higrosterowanych, które same regulują ilość powietrza wpływającego przez nie do wnętrza (zależnie od poziomu wilgotności powietrza) a także podłączenie okien do automatyki pogodowej (same się zamkną w razie deszczu lub silnego wiatru).

Wentylacja mechaniczna. Jest wygodniejsza i skuteczniejsza. Zimne powietrze napływa do wnętrza ogrodu przez nawiewniki zamontowane w jego dolnej części, a ciepłe usuwane jest przez wentylator mechaniczny zamontowany na górze. System wentylacji jest sterowany automatycznie (przez czujniki temperatury i wilgotności), więc nie wymaga obsługi. Odpowiednia wymiana powietrza w ogrodzie zimowym jest zapewniona również podczas nieobecności domowników.

Wygodnie jest również mieć klimatyzator (który bardzo szybko może schłodzić powietrze), jednak ze względu na wysokie koszty eksploatacji, nie jest on polecany do stosowania na co dzień.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>