Oczko wodne - czy można odprowadzić do niego deszczówkę?
Czy do budowy oczka wodnego potrzebne jest pozwolenie na budowę i czy można odprowadzać do niego wody opadowe?
Na terenie miejscowości, w której mieszkam, działa punkt skupu złomu i surowców wtórnych (w tym tak szkodliwych, jak rtęć czy ołów). Właściciel tego składowiska wybetonował podłoże i wykonał studzienkę chłonną. Po licznych kontrolach z inspekcji ochrony środowiska, zgłosił w stosownym wydziale miejscowego starostwa wykonanie oczka wodnego o powierzchni około 30 m2 i spuszcza do niego wody opadowe z placu składowego. Oczywiście, firma prowadzi działalność bez przeglądu ekologicznego, nie ma żadnego projektu na to oczko, które jest w rzeczywistości osadnikiem ścieków! Nikt nie kontroluje, czy osadnik jest opróżniany, co dzieje się z osadem, i czy w czasie dużych opadów nie nastąpi przelanie się wody poza oczko. Czy starostwo działało zgodnie z prawem, przyjmując takie zgłoszenie, jeśli wiedziało, że oczko wodne będzie zasilane wodami opadowymi z placu składowego? Czy tego typu budowle podlegają jakimś szczególnym obostrzeniom prawnym w trakcie ich projektowania oraz wykonania i eksploatacji? Andrzej O.
Działka budowlana, na której usytuowane są budynki, powinna być wyposażona w kanalizację umożliwiającą odprowadzenie wód opadowych do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. W razie braku możliwości przyłączenia do takich sieci, przepisy prawa dopuszczają odprowadzanie wód opadowych na własny nieutwardzony teren - do dołów chłonnych lub zbiorników retencyjnych.
Oczko wodne
Nie można jednak traktować oczka wodnego jako zbiornika retencyjnego. Jest to obiekt małej architektury i zgodnie z artykułem 29. Prawa budowlanego - jeśli nie jest ono zbyt duże - nie wymaga pozwolenia na budowę. Nie jest bowiem ono potrzebne dla budowy przydomowych basenów i oczek wodnych o powierzchni do 30 m2.
Budowa takiego oczka wymaga jedynie zgłoszenia miejscowemu staroście. W zgłoszeniu tym należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia.
Należy również, podobnie jak przy pozwoleniu na budowę, dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz - w zależności od potrzeb - szkice lub rysunki oraz inne pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. Zgłoszenia należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych.
Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia starosta nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu, oraz nie później niż po upływie 2 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia.
Ustawodawca zrezygnował tu z wymogu uzyskiwania pozwolenia na budowę, zakładając iż obiekty budowlane, które są objęte zwolnieniem, mają niewielkie rozmiary, nie powodują oddziaływania na środowisko, są budowane z zastosowaniem typowych, powtarzalnych rozwiązań oraz zachowaniem norm budowlanych.
Kontrola obiektów budowlanych
Prawo budowlane w artykule 62. wskazuje, iż obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane kontroli przez właściciela lub zarządcę. Co najmniej raz w roku powinno się sprawdzać stan techniczny:
- elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,
- instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,
- instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).
Natomiast co najmniej raz na 5 lat powinno się kontrolować stan techniczny i przydatność do użytkowania obiektu budowlanego, a także estetykę nie tylko jego, ale i najbliższego otoczenia. Kontrolą tą powinny być objęte również instalacje elektryczna i piorunochronna, m.in. w zakresie zabezpieczeń od porażeń.
Obowiązek kontroli, o których była mowa wcześniej, nie obejmuje jednak właścicieli i zarządców:
- jednorodzinnych budynków mieszkalnych;
- obiektów budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego oraz tych, które wymienione są w art. 29 ust. 1 Prawa budowlanego (a więc takich, na które nie potrzeba pozwolenia - w tym na przykład oczka wodnego).
Od tej zasady jest jednak wyjątek. Inspektor nadzoru budowlanego - w razie stwierdzenia nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska - powinien nakazać przeprowadzenie kontroli, a także żądać przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego części.
Ponadto, artykuł 66. Prawa budowlanego stanowi, iż w razie stwierdzenia, że obiekt budowlany:
- może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska, albo
Działka budowlana, na której usytuowane są budynki, powinna być wyposażona w kanalizację umożliwiającą odprowadzenie wód opadowych do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej. W razie braku możliwości przyłączenia do takich sieci, przepisy prawa dopuszczają odprowadzanie wód opadowych na własny nieutwardzony teren - do dołów chłonnych lub zbiorników retencyjnych.
Oczko wodne
Nie można jednak traktować oczka wodnego jako zbiornika retencyjnego. Jest to obiekt małej architektury i zgodnie z artykułem 29. Prawa budowlanego - jeśli nie jest ono zbyt duże - nie wymaga pozwolenia na budowę. Nie jest bowiem ono potrzebne dla budowy przydomowych basenów i oczek wodnych o powierzchni do 30 m2.
Budowa takiego oczka wymaga jedynie zgłoszenia miejscowemu staroście. W zgłoszeniu tym należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich rozpoczęcia.
Należy również, podobnie jak przy pozwoleniu na budowę, dołączyć oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz - w zależności od potrzeb - szkice lub rysunki oraz inne pozwolenia, uzgodnienia i opinie wymagane odrębnymi przepisami. Zgłoszenia należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych.
Do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia starosta nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu, oraz nie później niż po upływie 2 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia.
Ustawodawca zrezygnował tu z wymogu uzyskiwania pozwolenia na budowę, zakładając iż obiekty budowlane, które są objęte zwolnieniem, mają niewielkie rozmiary, nie powodują oddziaływania na środowisko, są budowane z zastosowaniem typowych, powtarzalnych rozwiązań oraz zachowaniem norm budowlanych.
Kontrola obiektów budowlanych
Prawo budowlane w artykule 62. wskazuje, iż obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane kontroli przez właściciela lub zarządcę. Co najmniej raz w roku powinno się sprawdzać stan techniczny:
- elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,
- instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,
- instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych).
Natomiast co najmniej raz na 5 lat powinno się kontrolować stan techniczny i przydatność do użytkowania obiektu budowlanego, a także estetykę nie tylko jego, ale i najbliższego otoczenia. Kontrolą tą powinny być objęte również instalacje elektryczna i piorunochronna, m.in. w zakresie zabezpieczeń od porażeń.
Obowiązek kontroli, o których była mowa wcześniej, nie obejmuje jednak właścicieli i zarządców:
- jednorodzinnych budynków mieszkalnych;
- obiektów budowlanych budownictwa zagrodowego i letniskowego oraz tych, które wymienione są w art. 29 ust. 1 Prawa budowlanego (a więc takich, na które nie potrzeba pozwolenia - w tym na przykład oczka wodnego).
Od tej zasady jest jednak wyjątek. Inspektor nadzoru budowlanego - w razie stwierdzenia nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska - powinien nakazać przeprowadzenie kontroli, a także żądać przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego części.
Ponadto, artykuł 66. Prawa budowlanego stanowi, iż w razie stwierdzenia, że obiekt budowlany:
- może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska, albo
- jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowiska,
- jest w nieodpowiednim stanie technicznym,
- powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia,
- inspektor nadzoru nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.
W decyzji inspektor może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Jego decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
Jeśli po stronie właściciela brak jest chęci usunięcia nieprawidłowości, wówczas wszczęte zostanie postępowanie egzekucyjne. Egzekucja obowiązków nałożonych przez organ na mocy artykułu 66. Prawa budowlanego, po bezskutecznym upływie określonego przez organ nadzoru budowlanego terminie, następuje poprzez wykonanie zastępcze (przez inny podmiot) - na koszt właściciela.
O opisanej przez naszego Czytelnika zaistniałej sytuacji warto więc powiadomić organy nadzoru budowlanego, które mają możliwości działania w tej sprawie.
Nieodpowiedzialny właściciel podlega również odpowiedzialności karnej. Zgodnie z artykułem 91a Prawa budowlanego, kto nie spełnia obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w należytym stanie technicznym, użytkuje obiekt w sposób niezgodny z przepisami lub nie zapewnia bezpieczeństwa użytkowania obiektu budowlanego, podlega grzywnie nie mniejszej niż 100 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Gospodarka odpadami
Inny rodzaj odpowiedzialności - zawodowy - przewidują uregulowania ustawy o odpadach. Określa ona zasady:
- postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju;
- zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ich ilości oraz ich negatywnego oddziaływania na środowisko;
- odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.
W razie niedopełnienia przez posiadacza odpadów, prowadzącego odzysk lub ich unieszkodliwianie, podstawowych obowiązków, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując się stopniem zagrożenia dla środowiska lub zdrowia lub życia ludzi, może wydać decyzję o wstrzymaniu tej działalności.
Posiadacz odpadów, pomimo wstrzymania prowadzonej działalności, jest obowiązany do usunięcia jej skutków na własny koszt.
- jest w nieodpowiednim stanie technicznym,
- powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia,
- inspektor nadzoru nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.
W decyzji inspektor może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Jego decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu i może być ogłoszona ustnie.
Jeśli po stronie właściciela brak jest chęci usunięcia nieprawidłowości, wówczas wszczęte zostanie postępowanie egzekucyjne. Egzekucja obowiązków nałożonych przez organ na mocy artykułu 66. Prawa budowlanego, po bezskutecznym upływie określonego przez organ nadzoru budowlanego terminie, następuje poprzez wykonanie zastępcze (przez inny podmiot) - na koszt właściciela.
O opisanej przez naszego Czytelnika zaistniałej sytuacji warto więc powiadomić organy nadzoru budowlanego, które mają możliwości działania w tej sprawie.
Nieodpowiedzialny właściciel podlega również odpowiedzialności karnej. Zgodnie z artykułem 91a Prawa budowlanego, kto nie spełnia obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w należytym stanie technicznym, użytkuje obiekt w sposób niezgodny z przepisami lub nie zapewnia bezpieczeństwa użytkowania obiektu budowlanego, podlega grzywnie nie mniejszej niż 100 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Gospodarka odpadami
Inny rodzaj odpowiedzialności - zawodowy - przewidują uregulowania ustawy o odpadach. Określa ona zasady:
- postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju;
- zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ich ilości oraz ich negatywnego oddziaływania na środowisko;
- odzysku lub unieszkodliwiania odpadów.
W razie niedopełnienia przez posiadacza odpadów, prowadzącego odzysk lub ich unieszkodliwianie, podstawowych obowiązków, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując się stopniem zagrożenia dla środowiska lub zdrowia lub życia ludzi, może wydać decyzję o wstrzymaniu tej działalności.
Posiadacz odpadów, pomimo wstrzymania prowadzonej działalności, jest obowiązany do usunięcia jej skutków na własny koszt.
Podstawa prawna: Ustawa z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. nr 243, poz. 1623 z 2010 r. ze zmianami);
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75 poz. 690 z 2002 r. ze zmianami);
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. nr 185 poz. 1243 z 2001 r.).
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Oczko wodne - czy można odprowadzić do niego deszczówkę?