Oranżeria na balkonie

Ogrody zimowe to przeszklone pomieszczenia, w których nawet zimą można uprawiać wrażliwe rośliny w temperaturze pokojowej. Jest to możliwe dzięki specjalnym szybom izolacyjnym i odpowiednim profilom konstrukcji. W budynku wielorodzinnym łatwo zaadaptować je na wnętrze mieszkalne.

Rodzaje zabudowy

Balkon można zabudować na różne sposoby. W tzw. zimnym systemie zabudowy zamykany jest on tylko pojedynczymi taflami szkła. Nie zapewnia to dostatecznej izolacji termicznej, by można było zimą trzymać tu ciepłolubne rośliny, powstaje jednak wnętrze osłonięte od wiatru, deszczu, śniegu i kurzu ulicznego. Dzięki takiej "poduszce" powietrznej zmniejszy się również wychładzanie mieszkania zimą - zamknięta szybami przestrzeń kumuluje bowiem słoneczne ciepło.

Zamianę balkonu w prawdziwy ogród zimowy umożliwia system zabudowy, w którym, po ociepleniu podłogi i ścian, ze specjalnych szyb i profili konstruuje się pełne światła pomieszczenie. Może ono zwiększyć użyteczną powierzchnię mieszkania o kilka metrów kwadratowych, gdy zdecydujemy się na wyburzenie ściany oddzielającej taki balkon od pokoju. Dobrze zbudowany ogród zimowy nie wyziębia mieszkania i nie powoduje wzrostu wydatków na ogrzewanie.

Elementy konstrukcji

Do budowy ogrodów zimowych używa się specjalnych profili z aluminium lub PCW. Są one skonstruowane tak, by przepuszczały jak najmniej ciepła - mają izolacyjne wkładki i zamknięte poduszki powietrzne, kompensujące różnice temperatur. Każdy producent (w Polsce dostępne są produkty m.in. firm: Solarlux, Rehau, Four Seasons, Copal) ma swoje własne systemy - profile, połączenia, zawiasy czy kotwy zapewniające jak najlepszą izolację termiczną. Nie ma przy tym znaczenia, czy balkon jest otwarty z trzech, czy tylko z jednej strony (tzw. loggia) - różne systemy profili aluminiowych pozwalają na zamknięcie przestrzeni także na planie półkola lub nieregularnego wieloboku.

Konstrukcję wypełnia się szkłem izolacyjnym zatrzymującym ciepło w pomieszczeniu. Są to zespolone szyby, z których jedna pokryta jest niewidoczną warstwą metalu szlachetnego i przepuszcza światło, odbija zaś promieniowanie cieplne, przekazując je z powrotem do wnętrza. Są też szkła tzw. ciepłochronne, w których przestrzeń pomiędzy szybami wypełniona jest gazami szlachetnymi (argon, krypton) dodatkowo ograniczającymi przepływ ciepła. Dzięki temu szyby zespolone mają bardzo mały współczynnik przenikalności ciepła "k" (im jego wartość jest niższa, tym "cieplejsze" szkło). Niemal całkowicie ograniczają one promieniowanie ultrafioletowe, latem chronią pomieszczenie przed upałem, a zimą przed mrozem. Ich rodzaj dobiera wykonawca ogrodu zimowego w zależności od wystawy i kondygnacji - powyżej 6. piętra, ze względu na napór wiatru szyby powinny być grubsze. Można zamówić też szyby z folią antywłamaniową, refleksyjną (lustrzane), pochłaniające hałas, a nawet kuloodporne.

Wentylacja i ogrzewanie

Zamknięty i przeszklony ogród zimowy wymaga regularnej wymiany powietrza, tak by nie zamienił się w cieplarnię. W lecie szyby można łatwo uchylać lub rozsuwać, zimą wymianę powietrza zapewniają regulowane nawiewniki tuż nad podłogą i wywietrzniki przy suficie. Ten sposób wentylacji wykorzystuje zjawisko konwekcji - ciepłe powietrze unosi się ku górze, wciągając do wnętrza zimne. Nawiewniki i wywietrzniki mogą być regulowane ręcznie albo automatycznie - wówczas elektroniczny czujnik znajdujący się w pomieszczeniu reaguje na zmiany temperatury oraz wilgotności i w razie potrzeby uruchamia lub wyłącza wentylację.

Jeśli ogród zimowy jest intensywnie nasłoneczniony, przydadzą się zasłony lub rolety na całą lub część konstrukcji. Mogą one być montowane od zewnątrz (na ogół sterowane elektrycznie) lub od wewnątrz. W gorące dni chronią one pomieszczenie przed przegrzaniem, natomiast zimą przyczyniają się do zmniejszenia strat ciepła. Na nagrzewanie wnętrza wpływ ma również kolor posadzki - płytki w ciemnym kolorze będą pochłaniać energię cieplną i dodatkowo ogrzewać wnętrze.

Przebudowa balkonu

Aby założyć ogród zimowy na balkonie, trzeba go ocieplić (balkony i loggie wykonane są często z płyt zbrojonego betonu). Izolować należy strop (tzn. balkon piętro wyżej) oraz ściany. Architekt oblicza straty ciepła i wykonuje projekt ocieplenia. Podłogę zazwyczaj izoluje się płytami z twardego styropianu lub szkła piankowego, na których przykleja się na tzw. zaprawie elastycznej płytki ceramiczne. Ściany i sufit wymagają ułożenia przynajmniej 5-centymetrowej warstwy styropianu oraz folii paroizolacyjnej. Zakrywa się je płytami gipsowo-kartonowymi i maluje. Ważne jest, by izolacja była szczelna. Przez szczeliny, np. nieocieplone szprosy lub przewężenia, może bowiem uciekać ciepło - powstają wtedy tzw. mostki termiczne. Można to poznać po skraplaniu się w tych miejscach pary wodnej.

Ile to kosztuje?

Niestety koszt zamiany balkonu w oazę egzotycznej zieleni nie jest mały. Za 1 m2 zapłacimy od 1500 do nawet 4000 zł. Zależy to od wybranej technologii zabudowy, sposobu ocieplenia balkonu, wykończenia ścian i podłogi (tynki, ceramika) oraz dodatków, np. automatycznej wentylacji czy zabezpieczenia szyb folią antywłamaniową.