Uprawa piwonii w ogrodzie

Miejsce

Kupione w pojemnikach krzewy możemy sadzić przez cały okres wegetacji. Stanowisko wybierzmy starannie, bo rośliny nie lubią przesadzania (później przez 2-3 lata nie kwitną). Najlepiej, by miejsce było lekko ocienione - wystarczą 3 lub 4 godziny pełnego słońca dziennie - i zaciszne, najlepiej przy wschodniej lub zachodniej ścianie domu. Podłoże powinno być przepuszczalne, żyzne, np. z dodatkiem kompostu.

Uwaga! Piwonie krzewiaste sadzimy głęboko, w taki sposób, by nasady pędów zostały przysypane ziemią do wysokości 10 cm. Wokół rozkładamy warstwę ściółki.

Nawożenie

Krzewy te w zasadzie nie wymagają dokarmiania. Przenawożone stają się podatne na choroby grzybowe, a w kolejnym roku słabo kwitną. Tylko na nieurodzajnych glebach wiosną można je zasilić nawozem dla roślin kwitnących.

Podlewanie

Piwonie krzewiaste lubią wilgotne podłoże, ale niezbyt mokre. Przed szybkim przesychaniem ochronimy je, osłaniając ziemię warstwą przekompostowanej kory. W czasie długotrwałej suszy trzeba je jednak podlewać, ale od spodu, nie mocząc kwiatów ani liści.

Choroby

Podczas deszczowego lata piwonie może porazić szara pleśń. Na ich liściach powstają wtedy brunatne plamy pokrywające się szarym nalotem. Gdy zaobserwujemy pierwsze objawy choroby, rośliny kilkakrotnie, w tygodniowych odstępach, opryskujemy preparatem grzybobójczym, jak np. Biosept, Kaptan, Rowral, Sarfun lub Sumilex.

Pojawiające się na gałęziach mrówki są nieszkodliwe, żywią się tylko słodką wydzieliną znajdującą się na okrywach pąków kwiatowych.

Zabezpieczanie na zimę

Śnieg chroni dolne części pędów piwonii przed mrozem. Jeśli nawet ich wierzchołki przemarzną, krzewy odbiją po wiosennym przycięciu. W chłodniejszych rejonach kraju młode piwonie warto u nasady obsypać ziemią lub suchym obornikiem. Okrywanie całych krzewów nie jest zalecane, bo za bardzo przyspiesza wiosenny rozwój pąków.

Przycinanie Na przedwiośniu usuwamy wyłącznie uschnięte pędy. W maju młodym roślinom obcinamy przekwitłe kwiaty (kilka centymetrów nad pąkiem skierowanym na zewnątrz krzewu). Starsze okazy, ogołocone u podstawy, można odmłodzić, wiosną przycinając gałęzie 30-40 cm nad ziemią.

Korzeń na zdrowie

Od tysiącleci Chińczycy uważali piwonie krzewiaste za symbol szczęśliwego życia, a także wykorzystywali je w medycynie. Substancje zawarte w korzeniach tych roślin pozwalają dłużej zachować młodość i urodę, łagodzą bóle miesiączkowe, pomagają w leczeniu hemoroidów i chorób bakteryjnych. Niektóre preparaty, np. krople Paeonia (przeciw hemoroidom i zaparciom), są sprzedawane również w Polsce.

Smakowite kwiaty

Płatki piwonii są jadalne. Można ozdabiać nimi desery - w Chinach i USA dekoruje się nimi weselne torty. Dodaje się je też do sałatek, uciera na surowo z cukrem lub robi z nich aromatyczne konfitury.

Rady autorki

W szkółce uprawiam piwonie krzewiaste od kilku lat. Oto moje obserwacje:

- Odmiany pełne kwitną niezbyt obficie, za to pojedyncze i półpełne są wręcz obsypane kwiatami.

- Kwiaty młodych roślin mają niewiele płatków, nawet u odmian pełnych. Dopiero po kilku latach prezentują całą swą urodę.

- Jeśli roślina przez 2-3 lata nie rośnie, może nie odpowiada jej miejsce. Wówczas sadzimy ją gdzie indziej i nieco głębiej, niż dotąd rosła.