Tulipany - pielęgnacja i zastosowanie w ogrodzie

Kwietne dywany i obwódki

Tulipany podziwiamy jako kwiaty cięte, uprawiamy je na parapecie, ale przede wszystkim królują na rabatach i kwietnikach. Można z nich tworzyć regularne rabaty dywanowe, jednolicie pokrywające powierzchnię. Z racji swojego wyglądu doskonale prezentują się w dużych i mniejszych grupach, np. na tle iglaków, krzewów liściastych czy bylin. Jednak przy tworzeniu takich kompozycji trzeba być bardzo uważnym, żeby tulipany nie zostały zagłuszone przez swoje towarzystwo.

Na wzór angielskich ogrodów można również tworzyć tulipanowe rabaty okalające trawnik. Warto wykorzystać wtedy kilka różnobarwnych odmian czy gatunków. Głównym założeniem takiej kompozycji jest stworzenie tła dla starannie wypielęgnowanej darni.

Jak w naturze

Tulipany pochodzą z suchych rejonów Europy, Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej. Ich natura pozwala zatem wykorzystywać rośliny w ogródkach skalnych. Wytworzenie cebul sprawiło, że tulipany doskonale znoszą okresy suszy, a kiepsko czują się w mocno zawilgoconej glebie. Zatem panujące w ogrodach skalnych warunki są doskonałe dla ich rozwoju. Wybornie nadaje się do tego gatunek Tulipa bakeri 'Lilac Wonder', który jest niewysoki, a kwitnie niezwykle efektownie. Dzięki niewielkim rozmiarom doskonale harmonizuje z innymi roślinami.

Wytrzymałe z natury tulipany potrzebują niewiele starań. Na suche stanowiska szczególnie polecam gatunki z grupy 14. - mieszańce Greiga, odmiany botaniczne, które radzą sobie z brakiem pielęgnacji i bezpośrednim towarzystwem roślin ekspansywnych. Mogą zatem towarzyszyć trawom. Tulipany wykazują zresztą niezwykłe zdolności do aklimatyzowania się w nowych, nieznanych warunkach. Potrzebują jedynie słonecznego stanowiska, sporadycznego podlewania, a po przekwitnięciu - okresu spoczynku. Nie należy zatem obcinać liści, gdy tylko opadną płatki, ponieważ trwa proces fotosyntezy, który dożywia cebulę i przyczynia się do powstania nowych. Zanim pozbędziemy się nieatrakcyjnych liści i pędu, należy odczekać około ośmiu tygodni.

Żeby były piękne

Chcąc uzyskać odpowiedni efekt kolejnej wiosny, należy bezwzględnie przestrzegać terminu sadzenia roślin cebulowych, który w przypadku tulipanów przypada od sierpnia do października. Przy wyborze cebul kierujemy się przede wszystkim ich wyglądem. Odrzucamy miękkie, z widocznymi plamami i przebarwieniami, całkowicie pozbawione łusek okrywających (częściowe odchodzenie łusek jest naturalne), wyschnięte lub przywiędłe.

Przed posadzeniem cebul należy usunąć z ziemi wszelkie chwasty i zanieczyszczenia (kamienie, kawałki gałęzi). Tulipany nie lubią być nadmiernie zalewane, trzeba więc zapewnić im odpowiednie stanowisko, a gleby ciężkie i gliniaste wymieszać z rozdrobnioną korą, torfem lub piaskiem. Na dnie wykopanego dołka można usypać warstwę drenażową z piasku grubości około 5 cm. Cebule tulipanów umieszcza się w ziemi na głębokości 10-15 cm, uważając, by zawiązki pędów skierowane były ku górze.

Lepiej unikać symetrycznego sadzenia, gdyż takie regularne kompozycje wyglądają nienaturalnie. Cebule należy przykryć warstwą ziemi i starannie ją ugnieść, by pozbyć się przestrzeni wypełnionych powietrzem.

Zapamiętaj

Tulipany sadzimy po kilka sztuk do spulchnionego gruntu, przykrywając cebule warstwą gleby równą podwójnej ich wysokości.

Tulipany nie znoszą podmokłych gleb. Tam, gdzie ziemia jest gliniasta, trzeba pod cebule podsypać drenaż z grubego piachu lub żwirku.

Po sadzeniu podlewamy tulipany tylko raz, ale obficie.

I jeszcze ładnie je prosimy, by urosły. Co prawda nie ma na naukowych dowodów na skuteczność tego zabiegu, ale ja tak robię i wiosną pięknie się rozwijają.