Szeflera drzewkowata (Schefflera actinophylla) oraz szeflera ostrolistna (Schefflera actinophylla). Uprawa i pielęgnacja w domu
Szeflera drzewkowata? Komu zależy na roślinie przypominającej drzewko, powinien wybrać szeflerę. Ma wzniesiony pokrój i dekoracyjne liście, podobne do parasolek. O szeflerze mówi się, że jest rośliną środka, co oznacza, że ma umiarkowane wymagania pod różnymi względami. Dzięki temu łatwo ją pielęgnować i to, oprócz urody, zdecydowało o jej popularności.
Gdzie rośnie szeflera w naturze
Szeflera występuje w naturze w Australii, na Tajwanie, Nowej Gwinei i na wyspach Nowej Zelandii. W stanie dzikim jest okazałym drzewem dorastającym do 40 m. Czerwone kwiaty szeflery ostrolistnej porównywane są do ośmiornicy - niestety, w warunkach domowych gatunek ten nie zakwita. Zdarza się to w przypadku szeflery drzewkowatej, jednak jej kwiaty nie są tak efektowne. Botanicy zaliczają szeflery do rodziny araliowatych (Araliaceae).
Szeflera drzewkowata sklep
Szeflery sprzedawane w kwiaciarniach są do siebie podobne. Kupując je, zwracamy głównie uwagę na zabarwienie liści, bo tym najczęściej różnią się od siebie poszczególne odmiany. Nie wszyscy wiedzą, że w mieszkaniach uprawia się trzy gatunki tych roślin.
Szeflera drzewkowata cena
Walorem dekoracyjnym tej rośliny są dłoniaste, zazwyczaj dwubarwne liście, przypominające parasole. Szeflera świetnie czuje się w temperaturze pokojowej i jest łatwa w uprawie. Lubi wilgotne powietrze. Można ją zraszać i nabłyszczać jej liście. Jej cena jest zależna oczywiście od wielkości sadzonki. W Leroy Merlin roślinę o wysokości 55 cm można kupić za ok 60 zł.
Szeflera drzewkowata encyklopedia
Szeflera - kwiat doniczkowy gatunki
Uprawia się przeważnie trzy gatunki szeflery: arboricola i actinophylla elegantissima oraz ich odmiany, często o dwubarwnych liściach. Lubią dużo rozproszonego światła (najwięcej potrzebują go barwne odmiany). Odpowiada im temperatura 18-20 st. C i próchniczne, stale umiarkowanie wilgotne podłoże.Szeflera nadaje się do uprawy hydroponicznej, a także do formowania bonsai.
Kwiaty doniczkowe - 10 roślin doniczkowych nie do zdarcia. Najbardziej wytrzymałe rośliny domowe
Szeflera ostrolistna
Najokazalsza jest szeflera ostrolistna (Schefflera actinophylla), zwana także parasolowatą. Może dorosnąć do sufitu i ma duże liście, które w dobrych warunkach osiągają nawet 25-30 cm. Poszczególnie listki są ostro zakończone, a ich liczba może wynosić od 3 u młodych okazów do 15 u starych roślin. Gatunek ten wymaga sporo miejsca, gdyż rozrasta się nawet na szerokość 1,5 m.
Szeflera drzewkowata
Szeflera drzewkowata (S. arbicola) ma węższy pokrój, dlatego wystarczy jej nawet niewielki kąt w mieszkaniu. Wieloletnie okazy osiągają wysokość około 2 m. Liście tego gatunku są bardziej owalne niż u szeflery parasolowatej i półokrągło zakończone.
Odmiany szefler
Oba wymienione wyżej gatunki występują w odmianach, licznych zwłaszcza w przypadku szeflery drzewkowatej. Wiele z nich (np. 'Trinette', 'Janine', 'Gerda') ma żółte lub białe plamy na liściach. Niektóre, jak 'Compacta' i 'Gold Capella', wyróżniają się wąskim pokrojem.
Schefflera elegantissima
Schefflera elegantissima to trzeci gatunek. Nazywana była dotychczas dizygoteką, jednak botanicy włączyli ją do rodzaju szeflera. Łatwo ją odróżnić po ząbkowanych wąskich liściach, dzięki którym wygląda lekko, a jej korona wydaje się zrobiona z koronki.
Kwiat szeflery
W warunkach domowych szeflera nie kwitnie. Dekoracyjnie wyglądają za to odmiany o pstrym ulistnieniu, np. 'Trinette' czy 'Gold Capella'.
Szeflera drzewkowata pielęgnacja
Szeflera drzewkowata rośnie dobrze i w widnym i półcienistym pomieszczeniu (odmiany pstrolistne wymagają więcej światła). Na południowym parapecie należy ją jednak cieniować - ostre słońce powoduje żółknięcie liści. Szeflera zadowoli się standardowym podłożem dla roślin doniczkowych i umiarkowanym podlewaniem. Okazy uprawiane blisko rozgrzanego kaloryfera należy od czasu do czasu zrosić.
Rozmnażanie szeflery
Sadzonki wierzchołkowe, pędowe.
Choroby szeflery
Najczęstsze choroby i szkodniki szeflery to: wełnowce, tarczniki, przędziorki, mszyce.
Uprawa szeflery
Jaka ziemia dla szeflery
Ziemia gliniasta lub torfowa.
Najlepsze miejsce dla szeflery
Dużo rozproszonego światła, toleruje miejsca lekko zacienione. Temperatura latem pokojowa. Temperatura zimą 13-18oC, (18oC dla odmian o pstrych liściach).
Wilgotność powietrza
Zraszamy miękką wodą, 2 razy na tydzień, przez cały rok. W czasie upałów zamgławiamy codziennie. Ustawiamy doniczkę na podstawce z kamykami zanurzonymi w wodzie. Powyżej 27oC wietrzymy.
Podlewanie
Latem podlewamy 2-3 razy w tygodniu, tak by ziemia była stale wilgotna, a zimą raz w tygodniu.
Nawożenie szeflery
Od marca do września roślinę nawozimy co dwa tygodnie jedną z odżywek dla gatunków o dekoracyjnych liściach.
Przycinanie szeflery
Pęd należy przyciąć na 20 cm, nie na 15 cm (musi być na nim widać kilka śpiących oczek) i w tym momencie rozpocząć przesadzanie. Na dno doniczki oczywiście trzeba dać trochę drenażu, a na to warstwę ziemi uniwersalnej. Wstawiamy bryłę korzeniową i obsypujemy po bokach ziemią. Postukujemy doniczką, by warstwy dobrze się ułożyły, lekko uciskamy palcami, podlewamy.
Odmładzanie szeflery
Jeżeli szeflera urośnie do sufitu, trzeba ją odmłodzić, przycinając czubek w odległości kilkudziesięciu centymetrów od góry. Uzyskaną w ten sposób sadzonkę możemy ukorzenić, otrzymując nową roślinę. Najszybciej ukorzeniają się sadzonki szeflery drzewkowatej. Przy szeflerze ostrolistnej i dizygotece warto zastosować preparat do ukorzeniania.
Pielęgnacja szeflery
Liście czyścimy poprzez zraszanie, a raz w miesiącu stosujemy nabłyszczacz. Wysokie rośliny mogą wymagać palika. W celu rozgałęzienia rośliny przycinamy wierzchołki pędów. Jeśli roślina ma wyciągnięte łodygi, oznacza to za wysoką temperaturę - przenosimy roślinę w chłodne i przewiewne miejsce. Z kolei odbarwianie pstrych liści jest wynikiem zbyt ciemnego miejsca.
Przesadzanie szeflery
Przy okazji przesadzania szeflery, zwłaszcza starej, można roślinę skrócić. Jeżeli korzenie są zdrowe, lepiej ich nie przycinać, tylko użyć doniczki trochę większej od tej, w której szeflera rosła dotychczas.
Aby z pędu wybiły śpiące pąki, pęd trzeba często zraszać, a jeszcze lepiej na pewien czas założyć nań kapturek z przezroczystej folii. W marcu powinny się pojawić nowe odrosty. Wtedy należy folię zdjąć i rozpocząć zasilanie rośliny nawozem dla gatunków zielonych.
Odciętej części nie powinno się wyrzucać w całości. Z ulistnionego wierzchołka warto zrobić sadzonkę lub dwie. Powinna mieć kilkanaście centymetrów długości i obejmować 2-3 węzły. Najniżej położone liście trzeba usunąć, by pozostał kawałek pędu, który można umieścić w podłożu.
Górny czubek należy usunąć poprzez uszczknięcie (to jest odcięcie paznokciami ok. 0,5 cm najmłodszej części pędu).
Dolną część sadzonki warto potraktować preparatem do ukorzeniania sadzonek zielnych. Podłoże powinien stanowić wilgotny piasek lub jego mieszanina z torfem. Można je wsypać do zwykłej doniczki, ale lepiej użyć małej domowej szklarenki, w której łatwo utrzymać wysoką wilgotność powietrza.
Patyczkiem robimy w podłożu wgłębienie na 2-3 cm i tam wsadzamy sadzonkę. Obciskamy ją palcami. Zraszamy i (jeśli nie jest w szklarence) otaczamy mini namiotem z folii, którą można wesprzeć na pałąku z wygiętego w kabłąk drutu.
Pojemnik umieszczamy w ciepłym jasnym miejscu.
Sadzonka powinna się ukorzenić po około 3 tygodniach. Wtedy należy ją przesadzić do zwykłego podłoża.
Sadzonka przyda się, jeśli próba odmłodzenia starego pędu się nie powiedzie. A jeśli z obu (z pędu i sadzonki) wyrosną 2 młode rośliny, można jedną komuś podarować.
Choroby szeflery drzewkowatej
Wzrost rośliny jest zahamowany, liście żółkną, a podstawa pędu i korzenie gniją - zgorzel zgnilakowa. Roślinę wyjmujemy z doniczki, odcinamy nadgniłe korzenie, przesadzamy do świeżej ziemi. Podlewamy jednym z preparatów: Aliette, Bravo lub ekologicznym Bioseptem. Profilaktycznie ograniczamy podlewanie.
Na liściach pojawiają się brązowe i czarne, rozszerzające się plamy, liście opadają - alternarioza. Roślinę opryskujemy Dithane lub Gwarantem.
Liście pokrywają się żółtymi przebarwieniami i opadają. Na ich dolnej stronie widoczna delikatna pajęczynka - przędziorki. Zwalczamy je preparatem Karate lub Nissorun. Pomocne są także pałeczki doglebowe Provado Combi Pin lub Tarcznik.
Na roślinie widać zgrubienia długości 0,3-0,5 cm, liście pokrywa lepka wydzielina - miseczniki lub tarczniki. Roślinę opryskujemy Confidorem lub Mospilanem, w ziemi umieszczamy pałeczki przeciw szkodnikom.
- Więcej o:
Protea królewska - uprawa i pielęgnacja
Jak kwitnie zamiokulkas?
Zamiokulkas — jaka ziemia będzie najlepsza i dlaczego?
Zamiokulkas — jaką doniczkę wybrać? Poradnik
Zamiokulkas żółknie: co robić i dlaczego tak się dzieje?
Jesienne cebulki kwiatowe - które z nich warto posadzić w ogrodzie?
Kalatea nie podnosi liści na noc — co zrobić? Poradnik
Przelana monstera — jak ją uratować?