Zawilec

(Anemone)

Zawilec (Anemone) - rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych liczący około 144-159 gatunków. Występują one niemal na całym świecie, głównie w strefie klimatu chłodnego i arktycznego półkuli północnej, w strefie międzyzwrotnikowej rosną na obszarach górskich. Zasiedlają głownie lasy, zarośla, łąki górskie i suche murawy. Liczne gatunki stosowane w ogrodach przydomowych. Liście mogą być gładkie lub owłosione - Anemone vitifolia ma liście spodem gęsto, wełniście owłosione. Kwiaty w luźnych kwiatostanach, lilaróżowe, 5-8 cm średnicy, z 5-6 płatkami korony.

Rozmiary Niewielkie byliny pochodzenia górskiego

Odmiany Liczne odmiany ogrodowe

Kwitnienie Zawilce różnią się miedzy sobą porą kwitnienia. Zawilec wielkokwiatowy kwitnie już wczesną wiosną. Najdorodniejszy jest mieszańcowy zawilec ogrodowy - gdy kwitnie, osiąga 1,5 m wysokości. Luźne baldachy kwiatów o średnicy 6 cm pojawiają się w sierpniu i we wrześniu. Przeważają odmiany różowe, choć są też białe i fioletowe. Niemal w tym samym czasie kwitnie zawilec japoński (Anemone hupehensis), podobny do ogrodowego, choć nieco mniej okazały, oraz omszony (Anemone tomentosa) z meszkiem na spodniej stronie liści.

Wymagania Optymalne stanowisko powinno być półcieniste, o luźnej piaszczysto-gliniastej glebie, w okresie wegatacji stale umiarkowanie wilgotnej, zimą gleba nie może być zbyt mokra.

Uprawa i pielęgnacja Zależne od gatunków. Na przykład: z uwagi na niepewną zimoodporność miejsce wysadzenia zawilca omszonego należy okrywać na zimę warstwą liści. Rośliny te najlepiej rosną w miejscach lekko zacienionych, gdzie gleba jest niezbyt sucha. W rejonach, gdzie zimy są mroźne, jesienią warto je przykryć warstwą ściółki (najbardziej odporny na niskie temperatury jest zawilec omszony).

Rozmnażanie Rozmnaża w okresie zimowym przez sadzonki korzeniowe. Drugi sposób rozmnażania to podział starszych egzemplarzy - wykonuje się to wiosną. Dzielić ich kępy lub ukorzeniać sadzonki, jednak po przesadzeniu długo dochodzą do siebie. Bulwy zawilca greckiego i wieńcowego nie są okazałe (ich średnica zwykle nie przekracza 3 cm). Po wykopaniu trzeba je przechowywać przesypane torfem w niezbyt suchym, przewiewnym pomieszczeniu. W czasie spoczynku mocno przesychają. Dlatego przed sadzeniem do gruntu należy je moczyć w letniej (20°C) wodzie. Natomiast kłącza, które tworzą pozostałe ogrodowe zawilce, najlepiej od razu posadzić do gruntu.

Podlewanie i nawożenie Zależnie od gatunku. Zawilec japoński musi mieć stale wilgotne stanowsiko

Choroby i szkodniki Bardzo odporna bylina.

Zastosowanie Na rabaty, nasadzenia naturalistyczne