Adaptacja poddasza - nowa podłoga na strychu

Trzeba pamiętać, że domy z czasów PRL-u były często budowane w sposób oszczędnościowy, zatem i nośność stropów może w nich znacznie odbiegać od wymagań, jakie powinny spełniać po adaptacji poddasza na cele mieszkalne. Dlatego przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac konieczne będzie sprawdzenie, czy stan i wytrzymałość stropu są wystarczające, by sprostał on nowym wymaganiom. W tym celu trzeba zamówić ekspertyzę u konstruktora budowlanego .

Jeśli nie mamy żadnego polecanego przez znajomych konstruktora budowlanego, możemy go poszukać w internecie, wpisując w wyszukiwarkę "rzeczoznawca budowlany" i nazwę swojego miasta. Koszt ekspertyzy ustalany jest indywidualnie i zależy m.in. od zakresu prac, zachowanej dokumentacji i rejonu kraju. Średnio można przyjąć, że zapłacimy za nią od 500 zł do 2 tys. zł .

Jaki strop możemy mieć w domu

W domach stawianych w czasach w PRL-u i dawniej, stropy na najwyższej kondygnacji domów jednorodzinnych (oprócz drewnianych) - wykonywane były głównie jako:

- żelbetowe (monolityczne lub gęstożebrowe typu Ackermana) albo

- na belkach stalowych o przekroju dwuteowym (zwanych tregrami), w rozstawie 90-120 cm; wypełnieniem mogły tu być płyty ceglane Kleina zbrojone bednarką, żelbetowa płyta wylewana w podwieszanym deskowaniu lub prefabrykowane płyty międzybelkowe WPS.

Wiedza na temat tego, jaki rodzaj stropu mamy w domu, będzie nam potrzebna do zaplanowania prac związanych z ewentualnym wzmocnieniem stropu oraz przygotowujących podłoże do ułożenia nowej podłogi.

Co zrobić ze starą podłogą

Podłogę na strychu wykonywano najczęściej jako:

- polepę (sieczka lub wióry zmieszane z wapnem i gliną),

- cienką wylewkę betonową przykrywającą ocieplenie z żużla (rzadziej styropianu),

- deski na legarach , z przestrzenią pod spodem wypełnioną różnorodnymi materiałami pełniącymi funkcję ocieplenia.

Przed wykonaniem nowej podłogi wszystkie stare warstwy ułożone na stropie należy usunąć. Pozwoli to na odciążenie stropu i umożliwi optymalny dobór warstw podpodłogowych. Choć strop między piętrem a poddaszem nie wymaga ocieplenia (na poddaszu użytkowym ocieplenie układa się w dachu, a nie na podłodze), warto zadbać o jego dobre wyciszenie, a w razie umieszczenia na nim łazienki - również o ułożenie izolacji przeciwwilgociowej.

Jak wzmocnić strop

Jeśli strop okaże się za słaby, konieczne będzie jego wzmocnienie. W stropach na belkach stalowych można w tym celu obetonować górne stopki belek, a żelbetowe - podeprzeć od spodu, na przykład stalowym podciągiem osadzonym w ścianach. Rodzaj wzmocnienia i sposób wykonania prac zawsze jednak musi określić konstruktor, dopasowując je do konkretnej sytuacji.

Jak przygotować strop pod nową podłogę

Po wyrzuceniu starych warstw podłogowych i ewentualnym wzmocnieniu stropu trzeba przygotować i wyrównać jego powierzchnię, tak by stała się dobrym podłożem pod nową podłogę. Sposób przygotowania stropu zależy od tego, czy nową podłogą będzie klejony do podłoża parkiet lub "pływające" pokrycie z paneli, czy będą nią deski na legarach.

Podłoże pod parkiet lub panele

Jeśli zamierzamy układać na podłodze parkiet lub panele, musimy zadbać o przygotowanie odpowiednio wyrównanego podłoża, co - szczególnie przy stropach na belkach stalowych - jest dość pracochłonne.

- Gdy mamy strop na belkach stalowych , przede wszystkim trzeba schować wystające ponad płytę górne stopki belek. W tym celu na podłodze układa się lekki materiał wypełniający - keramzyt lub bloczki z betonu komórkowego.

- Keramzyt można ułożyć na każdym rodzaju stropu belkowego. Wierzchnią warstwę kruszywa można wyrównać zaprawą cementową (ok. 5 kg na 40 l keramzytu), dzięki czemu uzyskamy stabilny podkład ułatwiający ułożenie następnych warstw.

- Bloczki z betonu komórkowego można natomiast zastosować tylko wtedy, gdy płyty międzybelkowe są w miarę równe - wylewane bądź ułożone z prefabrykatów WPS. Grubość bloczków należy dostosować do wysokości wystających belek stalowych (zwykle jest to 6-10 cm), uwzględniając przy tym grubość zaprawy potrzebnej do ich ułożenia (1-2 cm). Na odkurzone i zwilżone wodą płyty stropu nanosi się zaprawę murarską, a następnie układa bloczki, zwracając uwagę na utrzymanie równej powierzchni wypełnienia.

Na tak wyrównany strop wylewamy następnie jastrych o grubości co najmniej 3 cm (zdjęcie) lub układamy na sucho płyty gipsowo-włóknowe.

- Stropy żelbetowy, monolityczny lub Ackermana - mają stosunkowo równą powierzchnię, więc wystarczy wylewka samopoziomująca albo ułożenie płyt gipsowo-włóknowych, bez wcześniejszego układania warstw wyrównujących.

Uwaga! Jeśli na przygotowanym w ten sposób podkładzie zamierzamy układać:

- parkiet - nierówności podłoża nie mogą przekraczać 2 mm (przy sprawdzaniu łatą o długości 2 m), a wilgotność podłoża nie może być większa niż 3%. Przed przyklejeniem deszczułek konieczne jest zagruntowanie podłoża preparatem dobranym do kleju, który będziemy stosować;

- panele - podłoże musi być bardzo równe. Musi być również zaimpregnowane, żeby w trakcie eksploatacji nie pyliło (inaczej pył mógłby wydostawać się spod brzegów paneli przy ścianach).

Podłoże pod deski na legarach

Nie musi być idealnie równe, choć jego płaska powierzchnia znacznie ułatwia wypoziomowanie legarów. Jeśli mamy strop:

- na belkach stalowych - legary można oprzeć bezpośrednio na nich, prostopadle albo ułożyć równolegle. To drugie rozwiązanie jest polecane, gdy nie chcemy zbytnio podnosić poziomu gotowej podłogi, zmniejszając tym samym powierzchnię użytkową poddasza. Minimalny przekrój legarów to 5×5 cm. Rozstaw zależy od grubości desek; standardowy to 80 cm, choć warto też układać je co 50-60 cm; wtedy ugięcia podłogi będą mniejsze.

Legary układane równolegle do belek stropowych muszą trochę ponad nie wystawać, tak by między podłogą a belkami zostały około 2-3 cm pustej przestrzeni (zapobiegnie to przenoszeniu się dźwięków uderzeniowych). Pod legary układane w poprzek belek trzeba natomiast podłożyć warstwę filcu (5 mm) - doskonale nadają się do tego pocięte wykładziny dywanowe o krótkim runie;

- żelbetowy, monolityczny lub Ackermana - legary układa się bezpośrednio na betonowej wylewce stropu. Powinny one być dość grube, najlepiej 5×7 cm - takie wyższe legary umożliwią ukrycie przewodów instalacyjnych w podłodze.

Ponieważ betonowe podłoże rzadko jest równe i płaskie, legary trzeba wypoziomować, podbijając w miejscach ich mocowania drewniane kliny. Żeby podłoga nie "chodziła", warto wcisnąć pod legary trochę pianki poliuretanowej. Wtedy, nawet jeśli kliny w trakcie użytkowania wysuną się spod legarów, podłoga nie będzie się uginać.

Przestrzeń między legarami wypełnia się wełną mineralną tłumiącą dźwięki powietrzne. Na tak przygotowanym podłożu można po wstępnym zaklinowaniu legarów przy ścianie przybijać deski podłogowe, o grubości 28-32 mm. Deski przybijamy najczęściej na tzw. kryty gwóźdź, wbijany skośnie we wpust - wtedy ich łebki schowają się we wpuście deski.

Jastrych czy płyta

Ponieważ zastosowanie tradycyjnych jastrychów cementowych w użytkowanym domu jest dość uciążliwe i wprowadza do wnętrza dużą ilość wilgoci, więc wygodniej jest zastąpić je łatwymi do ułożenia płytami gipsowo-włóknowymi . Produkowane są one jako dwuwarstwowe - fabrycznie sklejone, z wzajemnym przesunięciem obu warstw. Dzięki temu na ich połączeniach tworzą się zakłady umożliwiające sztywne połączenie.

Jeśli płyty kładziemy na sztywnym, ale niezbyt równym podłożu (np. surowym stropie betonowym), trzeba wcześniej rozłożyć na nim podsypkę z kruszywa lub zaszpachlować większe nierówności zaprawą wyrównującą.

Płyty układa się rzędami, łącząc je przez naniesienie kleju na zakładkę i skręcenie wkrętami. Złącza w kolejnych rzędach powinny być przesunięte o połowę długości płyty. Wzdłuż ścian należy utrzymać odstęp dylatacyjny (ok. 1 cm). Tak wykonany podkład jest gotowy już następnego dnia do ułożenia dowolnej posadzki.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>