Parkiet na ciepłej podłodze
Choć najczęściej podłogi ogrzewane wykańcza się gresem, terakotą lub kamieniem, to można zastosować także drewno. Ale... nie każdy rodzajposadzki drewnianej się do tego nadaje.
Parkiet na ogrzewaniu podłogowym? Owszem, to możliwe, ale ze względu na higroskopijne właściwości drewna oraz jego wrażliwość na zmiany temperatury i wilgotności względnej powietrza do ułożenia parkietu potrzeba wiedzy, doświadczenia i zachowania szczególnego reżimu technologicznego. Roboty należy powierzyć wyspecjalizowanym, doświadczonym, dobrze współpracującym ze sobą ekipom, z których jedna zajmie się wykonaniem podłoża oraz instalacji grzewczej, a druga ułoży drewnianą podłogę.
Nie każdy parkiet się nadaje
Jeśli parkiet ma być ułożony na ogrzewaniu podłogowym, należy liczyć się z dwukrotnie większymi zmianami wymiarów elementów drewnianych w cyklu lato/zima niż w domu z tradycyjnym ogrzewaniem. Dlatego nie każdy parkiet się do takiego zabiegu nadaje.
Gatunek drewna. Wybierając drewno na podłogę ogrzewaną, należy się kierować przede wszystkim:
współczynnikiem skurczu (powinien być jak najniższy), czasem osiągania przez drewno równowagi higroskopijnej (powinien być jak najdłuższy).
Takie właściwości mają: merbau, doussie, iroko, jatoba, a z gatunków krajowych - dąb i akacja. Na ogrzewaniu podłogowym nie należy układać podłóg z klonu, buku i grabu, z uwagi na wysoki współczynnik skurczu tych gatunków drewna oraz ich jasny kolor, który przez kontrast z ciemnymi szczelinami dodatkowo je uwidacznia.
Grubość i szerokość deszczułek. Niekorzystne jest wykańczanie ciepłych podłóg tradycyjnym parkietem lub układanie na nich desek podłogowych z litego drewna. Te rodzaje wykończenia są zbyt grube (powyżej 15 mm), co stwarza duży opór cieplny (patrz Tabela), a tym samym obniża skuteczność ogrzewania. Parkiet tradycyjny i lite deski odradza się także ze względu na ich szerokość - podgrzewanie w warunkach stosunkowo niskiej wilgotności względnej powietrza powoduje bowiem kurczenie się drewna i powstawanie szczelin między poszczególnymi elementami. Lepiej więc wybrać cieńszy parkiet o wąskich elementach (lamparkiet, mozaikę lub parkiet sztorcowy) niż klepkę parkietową o szerokości 7-8 cm.
Budowa parkietu. Na ogrzewane podłogi najlepiej stosować parkiety gotowe, które mają budowę warstwową z wzajemnie prostopadłym ułożeniem słojów w poszczególnych warstwach. Takie ułożenie warstw zmniejsza zmiany wymiarów liniowych poszczególnych elementów wskutek skurczu i przez to wyraźnie ogranicza powstawanie szczelin - nawet wtedy, gdy deski są szerokie. Taką budowę mają następujące parkiety gotowe:
dwuwarstwowe - DuoParkiet, Finish Parkiet; trójwarstwowe - np. deska barlinecka, parkiet panelowy Baltic Floor czy Bellano-Click.
Sposób wykończenia powierzchni. Zależy on od rodzaju parkietu. Do parkietu lamelowego, sztorcowego i mozaiki można zastosować lakiery na bazie żywic syntetycznych, nie powinno się natomiast stosować lakierów wodnych. Najlepszym sposobem wykończenia parkietu na ogrzewaniu podłogowym jest jednak woskowanie lub olejowanie. Nie ma wtedy warstwy wierzchniej, czyli powłoki z lakieru, która łatwo pęka i uwydatnia przez to szpary w podłodze, a "pracujące" stale drewno jest pielęgnowane przez natłuszczanie.
Parkiety gotowe przeznaczone na podłogi ogrzewane są fabrycznie lakierowane albo olejowane preparatami gwarantującymi właściwe zachowanie się podłogi drewnianej w trudnych dla niej warunkach ciągłych zmian wilgotności oraz temperatury.
Jak uniknąć problemów
Najważniejszy - dobry projekt. Układanie podłogi drewnianej na ogrzewaniu podłogowym wymaga uwzględnienia wielu czynników związanych z pracą systemu grzewczego (np. rodzaju elementów grzewczych i ich umiejscowienia w podkładzie), właściwościami drewna (jego podatnością na skurcz i oporem cieplnym) oraz z zastosowaniem materiałów pomocniczych (środków gruntujących, podkładów czy klejów). Z tego względu zaleca się ostrożność w wyborze firm wykonawczych, a system ogrzewania oraz rodzaj podłogi muszą być starannie dobrane już na etapie projektowania.
Przygotowanie podłoża. Podłożem, na którym układa się parkiet, jest jastrych cementowy albo anhydrytowy pokrywający rury ogrzewania podłogowego. Przed rozpoczęciem układania parkietu podłoże to musi zostać dokładnie wysuszone. Po związaniu i stwardnieniu jastrychu (czas na to potrzebny zależy od rodzaju i grubości jastrychu) stosuje się więc jego wygrzewanie. W tym celu należy włączyć ogrzewanie podłogowe, stopniowo podnosząc temperaturę o 5°C dziennie, aż do temperatury maksymalnej 26°C, po czym zaleca się utrzymanie temperatury 24°C przez około 14 dni. Po tym okresie należy redukować temperaturę o 5°C dziennie, do czasu gdy warstwa wierzchnia osiągnie temperaturę 15-18°C, a względna wilgotność powietrza spadnie do 55%. Podczas podgrzewania podłoże oddaje wilgoć, którą inaczej wchłonąłby świeżo położony parkiet. Do układania parkietu można przystąpić, kiedy wilgotność jastrychu nie przekracza następujących wartości:
cementowego - 1,5-1,7%, anhydrytowego - 0,3%.
Wygrzewanie trwa około 21 dni i trzeba je przeprowadzić bezpośrednio przed rozpoczęciem układania parkietu.
Układanie parkietu
Parkiet może być przyklejony do jastrychu lub ułożony bez kleju - jako tzw. podłoga pływająca. Przyklejenie parkietu zapewnia dobre przewodzenie ciepła, natomiast podłoga pływająca może zmniejszać wydajność ogrzewania ze względu na uwięzioną pod wykończeniem warstewkę powietrza, która utrudnia przepływ ciepła do pomieszczenia.
Parkiet należy układać na wcześniej zagruntowanym podłożu. Podłoże musi być równe (dopuszczalna nierówność to 3 mm przy pomiarze liniałem długości 2 m), suche i stabilne. Sposób układania parkietu zależy od jego rodzaju.
Mozaikę i parkiety lamelowe należy przyklejać do podłoża elastycznym klejem poliuretanowym, który nie starzeje się pod wpływem podwyższonej temperatury. Trzeba pamiętać o zachowaniu odstępu od ścian wynoszącego około 1,5 cm.
Parkiety dwuwarstwowe (DuoParkiet, Finish Parkiet) przykleja się do podłoża tak samo jak tradycyjny parkiet z deszczułek (patrz wyżej).
Parkiety trójwarstwowe (deska barlinecka, Baltic Floor, Bellano-Click) układa się jako podłogę pływającą, czyli bez przybijania lub klejenia do podłoża. Aby umożliwić swobodne ruchy posadzki, trzeba zachować odpowiednie odstępy (10-15 mm) od ścian pomieszczenia. Jeżeli w podłożu nie ma żadnych innych warstw izolacji przeciwwilgociowej, koniecznie należy położyć warstwę folii grubości 2 mm (niektórzy parkieciarze zawsze zalecają oddzielenie drewnianej posadzki od jastrychu folią). Jeśli powierzchnia podłogi jest duża (przekracza 8×12 m), zarówno w warstwie jastrychu, jak i w posadzce drewnianej niezbędne są dylatacje.
Uwaga! Większość producentów parkietów trójwarstwowych zaleca klejenie ze sobą czół poszczególnych desek parkietu panelowego oraz ich końcowych odcinków (na przestrzeni 20-30 cm długiego boku każdej deski) przez nakładanie kleju na górną płaszczyznę wpustu. Powstaje wtedy zespolona płyta posadzki.
Są jednak i takie podłogi trójwarstwowe, które w ogóle nie wymagają klejenia (np. deska barlinecka, Baltic Floor lub Bellano-Click). Dzięki złączom bezklejowym wyeliminowane są szczeliny spowodowane wysychaniem lub starzeniem się kleju, a parkiet elastycznie reaguje na zmiany wilgotności i temperatury.
Pielęgnowanie posadzki
Po ułożeniu parkietu należy powoli (jednorazowo nie więcej niż o 5oC) podnosić temperaturę ogrzewania do maksymalnej. Podczas eksploatacji nie powinno się dopuszczać do szybszych zmian temperatury posadzki. Trzeba też pamiętać, że parkiet na ogrzewanej podłodze jest bardziej wrażliwy na działanie wilgoci i wody niż parkiet na nieogrzewanym podłożu - bo większa jest różnica między stanem największego wysuszenia i stanem największego zawilgocenia parkietu. W miesiącach zimowych, czyli w okresie grzewczym, nieuniknione jest powstawanie szczelin, zwłaszcza na czołach deszczułek, ale także i desek parkietu warstwowego. Latem szczeliny między poszczególnymi deskami zwykle zanikają.
Nie każdy parkiet się nadaje
Jeśli parkiet ma być ułożony na ogrzewaniu podłogowym, należy liczyć się z dwukrotnie większymi zmianami wymiarów elementów drewnianych w cyklu lato/zima niż w domu z tradycyjnym ogrzewaniem. Dlatego nie każdy parkiet się do takiego zabiegu nadaje.
Gatunek drewna. Wybierając drewno na podłogę ogrzewaną, należy się kierować przede wszystkim:
Takie właściwości mają: merbau, doussie, iroko, jatoba, a z gatunków krajowych - dąb i akacja. Na ogrzewaniu podłogowym nie należy układać podłóg z klonu, buku i grabu, z uwagi na wysoki współczynnik skurczu tych gatunków drewna oraz ich jasny kolor, który przez kontrast z ciemnymi szczelinami dodatkowo je uwidacznia.
Grubość i szerokość deszczułek. Niekorzystne jest wykańczanie ciepłych podłóg tradycyjnym parkietem lub układanie na nich desek podłogowych z litego drewna. Te rodzaje wykończenia są zbyt grube (powyżej 15 mm), co stwarza duży opór cieplny (patrz Tabela), a tym samym obniża skuteczność ogrzewania. Parkiet tradycyjny i lite deski odradza się także ze względu na ich szerokość - podgrzewanie w warunkach stosunkowo niskiej wilgotności względnej powietrza powoduje bowiem kurczenie się drewna i powstawanie szczelin między poszczególnymi elementami. Lepiej więc wybrać cieńszy parkiet o wąskich elementach (lamparkiet, mozaikę lub parkiet sztorcowy) niż klepkę parkietową o szerokości 7-8 cm.
Budowa parkietu. Na ogrzewane podłogi najlepiej stosować parkiety gotowe, które mają budowę warstwową z wzajemnie prostopadłym ułożeniem słojów w poszczególnych warstwach. Takie ułożenie warstw zmniejsza zmiany wymiarów liniowych poszczególnych elementów wskutek skurczu i przez to wyraźnie ogranicza powstawanie szczelin - nawet wtedy, gdy deski są szerokie. Taką budowę mają następujące parkiety gotowe:
Sposób wykończenia powierzchni. Zależy on od rodzaju parkietu. Do parkietu lamelowego, sztorcowego i mozaiki można zastosować lakiery na bazie żywic syntetycznych, nie powinno się natomiast stosować lakierów wodnych. Najlepszym sposobem wykończenia parkietu na ogrzewaniu podłogowym jest jednak woskowanie lub olejowanie. Nie ma wtedy warstwy wierzchniej, czyli powłoki z lakieru, która łatwo pęka i uwydatnia przez to szpary w podłodze, a "pracujące" stale drewno jest pielęgnowane przez natłuszczanie.
Parkiety gotowe przeznaczone na podłogi ogrzewane są fabrycznie lakierowane albo olejowane preparatami gwarantującymi właściwe zachowanie się podłogi drewnianej w trudnych dla niej warunkach ciągłych zmian wilgotności oraz temperatury.
Jak uniknąć problemów
Najważniejszy - dobry projekt. Układanie podłogi drewnianej na ogrzewaniu podłogowym wymaga uwzględnienia wielu czynników związanych z pracą systemu grzewczego (np. rodzaju elementów grzewczych i ich umiejscowienia w podkładzie), właściwościami drewna (jego podatnością na skurcz i oporem cieplnym) oraz z zastosowaniem materiałów pomocniczych (środków gruntujących, podkładów czy klejów). Z tego względu zaleca się ostrożność w wyborze firm wykonawczych, a system ogrzewania oraz rodzaj podłogi muszą być starannie dobrane już na etapie projektowania.
Przygotowanie podłoża. Podłożem, na którym układa się parkiet, jest jastrych cementowy albo anhydrytowy pokrywający rury ogrzewania podłogowego. Przed rozpoczęciem układania parkietu podłoże to musi zostać dokładnie wysuszone. Po związaniu i stwardnieniu jastrychu (czas na to potrzebny zależy od rodzaju i grubości jastrychu) stosuje się więc jego wygrzewanie. W tym celu należy włączyć ogrzewanie podłogowe, stopniowo podnosząc temperaturę o 5°C dziennie, aż do temperatury maksymalnej 26°C, po czym zaleca się utrzymanie temperatury 24°C przez około 14 dni. Po tym okresie należy redukować temperaturę o 5°C dziennie, do czasu gdy warstwa wierzchnia osiągnie temperaturę 15-18°C, a względna wilgotność powietrza spadnie do 55%. Podczas podgrzewania podłoże oddaje wilgoć, którą inaczej wchłonąłby świeżo położony parkiet. Do układania parkietu można przystąpić, kiedy wilgotność jastrychu nie przekracza następujących wartości:
Wygrzewanie trwa około 21 dni i trzeba je przeprowadzić bezpośrednio przed rozpoczęciem układania parkietu.
Układanie parkietu
Parkiet może być przyklejony do jastrychu lub ułożony bez kleju - jako tzw. podłoga pływająca. Przyklejenie parkietu zapewnia dobre przewodzenie ciepła, natomiast podłoga pływająca może zmniejszać wydajność ogrzewania ze względu na uwięzioną pod wykończeniem warstewkę powietrza, która utrudnia przepływ ciepła do pomieszczenia.
Parkiet należy układać na wcześniej zagruntowanym podłożu. Podłoże musi być równe (dopuszczalna nierówność to 3 mm przy pomiarze liniałem długości 2 m), suche i stabilne. Sposób układania parkietu zależy od jego rodzaju.
Mozaikę i parkiety lamelowe należy przyklejać do podłoża elastycznym klejem poliuretanowym, który nie starzeje się pod wpływem podwyższonej temperatury. Trzeba pamiętać o zachowaniu odstępu od ścian wynoszącego około 1,5 cm.
Parkiety dwuwarstwowe (DuoParkiet, Finish Parkiet) przykleja się do podłoża tak samo jak tradycyjny parkiet z deszczułek (patrz wyżej).
Parkiety trójwarstwowe (deska barlinecka, Baltic Floor, Bellano-Click) układa się jako podłogę pływającą, czyli bez przybijania lub klejenia do podłoża. Aby umożliwić swobodne ruchy posadzki, trzeba zachować odpowiednie odstępy (10-15 mm) od ścian pomieszczenia. Jeżeli w podłożu nie ma żadnych innych warstw izolacji przeciwwilgociowej, koniecznie należy położyć warstwę folii grubości 2 mm (niektórzy parkieciarze zawsze zalecają oddzielenie drewnianej posadzki od jastrychu folią). Jeśli powierzchnia podłogi jest duża (przekracza 8×12 m), zarówno w warstwie jastrychu, jak i w posadzce drewnianej niezbędne są dylatacje.
Uwaga! Większość producentów parkietów trójwarstwowych zaleca klejenie ze sobą czół poszczególnych desek parkietu panelowego oraz ich końcowych odcinków (na przestrzeni 20-30 cm długiego boku każdej deski) przez nakładanie kleju na górną płaszczyznę wpustu. Powstaje wtedy zespolona płyta posadzki.
Są jednak i takie podłogi trójwarstwowe, które w ogóle nie wymagają klejenia (np. deska barlinecka, Baltic Floor lub Bellano-Click). Dzięki złączom bezklejowym wyeliminowane są szczeliny spowodowane wysychaniem lub starzeniem się kleju, a parkiet elastycznie reaguje na zmiany wilgotności i temperatury.
Pielęgnowanie posadzki
Po ułożeniu parkietu należy powoli (jednorazowo nie więcej niż o 5oC) podnosić temperaturę ogrzewania do maksymalnej. Podczas eksploatacji nie powinno się dopuszczać do szybszych zmian temperatury posadzki. Trzeba też pamiętać, że parkiet na ogrzewanej podłodze jest bardziej wrażliwy na działanie wilgoci i wody niż parkiet na nieogrzewanym podłożu - bo większa jest różnica między stanem największego wysuszenia i stanem największego zawilgocenia parkietu. W miesiącach zimowych, czyli w okresie grzewczym, nieuniknione jest powstawanie szczelin, zwłaszcza na czołach deszczułek, ale także i desek parkietu warstwowego. Latem szczeliny między poszczególnymi deskami zwykle zanikają.
Skomentuj:
Parkiet na ciepłej podłodze