Projektowanie ogrodów cz. 4. Efektowne i niedrogie nawierzchnie ogrodowe.
Nawierzchnie na działce spełniają bardzo ważną rolę - w dużej mierze od ich przebiegu zależy funkcjonalność całego ogrodu. Ładnie zaprojektowane i wykonane potrafią być niewątpliwie wielką ozdobą ogrodu, świadczyć o dobrym guście czy statusie właścicieli. Źle dobrane - będą szpecić, mogą tez być trudne w utrzymaniu.
Co zrobić, jeśli jednak na nawierzchnie nie możemy przeznaczyć dużo pieniędzy?
Na początku trzeba określić jakie będzie ich użytkowanie.
Nawierzchnie przeznaczona dla pojazdów muszą być wytrzymałe na obciążenia, powinny też być łatwe do sprzątania i odśnieżania. W takich miejscach należy położyć materiał, który będzie w miarę gładki, na odpowiednio przygotowanej podbudowie, utwardzony. Ścieżka od furtki do drzwi wejściowych, łącznik między podjazdem, a wejściem do domu oraz dojście do śmietnika powinny być łatwe w utrzymaniu i odśnieżaniu. W tych miejscach, przy doborze materiału należy kierować się przede wszystkim funkcjonalnością i raczej nie szukać oszczędności.
Placyki i ścieżki mniej uczęszczane, prowadzące w głąb ogrodu, mogą być układane z wielu materiałów. Przy wyborze należy jedynie pamiętać, żeby pasowały do pozostałych nawierzchni oraz stylu domu i ogrodu.
Betonowe płyty.
Wróciły do łask, zwłaszcza przy nowoczesnych budynkach. Można je układać pojedynczo na trawie lub mieszać z innymi materiałami np. żwirem lub kostką kamienną. Takie dodatki czasami są potrzebne, żeby nawierzchnia była bardziej użytkowa (jeśli służy jako placyk lub taras) lub nawiązywała do pozostałych nawierzchni w ogrodzie.
Żwir.
Nawierzchnie żwirowe pasują do każdego stylu. Są łatwe do wykonania, można je bez większego problemu położyć samodzielnie. Jedyną trudność może stanowić wykonanie dla nich obrzeża, chociaż jest to uzależnione od tego, z czego je zrobimy. Najłatwiejsze do wykonania są obrzeża z desek drewnianych (jeśli nawierzchnie mają proste kształty). Przy kształtach krętych i łukach bardziej sprawdzi się kostka drewniana, kamienna czy betonowa. Bardzo nowocześnie i efektownie wyglądają też obrzeża z blachy. Nawierzchnie żwirowe mają jednak wady. Są trudne do zamiatania i odśnieżania, a kruszywo trzeba co jakiś czas uzupełniać - ubywa go przy odśnieżaniu i jest wynoszone na butach oraz przez zwierzęta.
Drewno.
Drewniane kostki lub deski mogą być stosunkowo niedrogim materiałem na nawierzchnie, zwłaszcza jeśli ma się dostęp do taniego drewna (np. z rozbiórki lub kantówek, które pozostały z budowy domu czy budynku gospodarczego). Trzeba jednak pamiętać, że większość gatunków drewna szybko się rozkłada w naszym klimacie - trzeba je dobrze zaimpregnować lub użyć tych odpornych np. dąb, jesion, modrzew lub gatunków egzotycznych. Przy niewielkiej ilości drewna jakim dysponujemy, można je efektownie połączyć ze żwirem.
Materiały z odzysku.
Jeśli wiemy, że nasz budżet na nawierzchnie będzie ograniczony, rozglądajmy się za materiałami z rozbiórki, resztkami pozostałymi po budowach lub końcówkami w sklepach i składach z materiałami budowlanymi. Zbierajmy rożne kostki i płyty kamienne (można ich użyć do ułożenia mozaiki lub obrzeży). Świetnie sprawdza się cegła klinkierowa, stare "spatynowane" płyty betonowe czy polne kamienie (otoczaki). Czasami nawet niewielka ilość luźno ułożonych kamiennych płyt wystarczy do przejścia suchą nogą przez trawnik.
Na początku trzeba określić jakie będzie ich użytkowanie.
Nawierzchnie przeznaczona dla pojazdów muszą być wytrzymałe na obciążenia, powinny też być łatwe do sprzątania i odśnieżania. W takich miejscach należy położyć materiał, który będzie w miarę gładki, na odpowiednio przygotowanej podbudowie, utwardzony. Ścieżka od furtki do drzwi wejściowych, łącznik między podjazdem, a wejściem do domu oraz dojście do śmietnika powinny być łatwe w utrzymaniu i odśnieżaniu. W tych miejscach, przy doborze materiału należy kierować się przede wszystkim funkcjonalnością i raczej nie szukać oszczędności.
Placyki i ścieżki mniej uczęszczane, prowadzące w głąb ogrodu, mogą być układane z wielu materiałów. Przy wyborze należy jedynie pamiętać, żeby pasowały do pozostałych nawierzchni oraz stylu domu i ogrodu.
Betonowe płyty.
Wróciły do łask, zwłaszcza przy nowoczesnych budynkach. Można je układać pojedynczo na trawie lub mieszać z innymi materiałami np. żwirem lub kostką kamienną. Takie dodatki czasami są potrzebne, żeby nawierzchnia była bardziej użytkowa (jeśli służy jako placyk lub taras) lub nawiązywała do pozostałych nawierzchni w ogrodzie.
Żwir.
Nawierzchnie żwirowe pasują do każdego stylu. Są łatwe do wykonania, można je bez większego problemu położyć samodzielnie. Jedyną trudność może stanowić wykonanie dla nich obrzeża, chociaż jest to uzależnione od tego, z czego je zrobimy. Najłatwiejsze do wykonania są obrzeża z desek drewnianych (jeśli nawierzchnie mają proste kształty). Przy kształtach krętych i łukach bardziej sprawdzi się kostka drewniana, kamienna czy betonowa. Bardzo nowocześnie i efektownie wyglądają też obrzeża z blachy. Nawierzchnie żwirowe mają jednak wady. Są trudne do zamiatania i odśnieżania, a kruszywo trzeba co jakiś czas uzupełniać - ubywa go przy odśnieżaniu i jest wynoszone na butach oraz przez zwierzęta.
Drewno.
Drewniane kostki lub deski mogą być stosunkowo niedrogim materiałem na nawierzchnie, zwłaszcza jeśli ma się dostęp do taniego drewna (np. z rozbiórki lub kantówek, które pozostały z budowy domu czy budynku gospodarczego). Trzeba jednak pamiętać, że większość gatunków drewna szybko się rozkłada w naszym klimacie - trzeba je dobrze zaimpregnować lub użyć tych odpornych np. dąb, jesion, modrzew lub gatunków egzotycznych. Przy niewielkiej ilości drewna jakim dysponujemy, można je efektownie połączyć ze żwirem.
Materiały z odzysku.
Jeśli wiemy, że nasz budżet na nawierzchnie będzie ograniczony, rozglądajmy się za materiałami z rozbiórki, resztkami pozostałymi po budowach lub końcówkami w sklepach i składach z materiałami budowlanymi. Zbierajmy rożne kostki i płyty kamienne (można ich użyć do ułożenia mozaiki lub obrzeży). Świetnie sprawdza się cegła klinkierowa, stare "spatynowane" płyty betonowe czy polne kamienie (otoczaki). Czasami nawet niewielka ilość luźno ułożonych kamiennych płyt wystarczy do przejścia suchą nogą przez trawnik.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o ogrodach: encyklopedia roślin, porady ekspertów, zdjęcia pięknych ogrodów w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
