Wyjątkowy storczyk - Katleja

Storczyk - Katleja

Był rok 1824. Do ogrodu botanicznego w Glasgow dotarła przesyłka roślin z brazylijskiej dżungli. Jako wyściółkę cennych okazów użyto pędów storczyka, których nadawca najwyraźniej nie uważał za wartościowe. Jednak tamtejszy pracownik William Cattley umiejętnie się nimi zajął, za co rośliny odwdzięczyły się, wydając jedne z najpiękniejszych na świecie kwiatów. Na jego cześć storczyk ten nazwano katleją (Cattleya labiata).

Na zdjęciu powyżej: BLC 'Chunyeach'

Fot. Flora Press

Na zdjęciu powyżej: Tak wygląda najbardziej typowy kwiat katlei (Cattleya jenmanii). Podobne tworzy C. labiata i katleja Warszewicza - ta na fryzowanej warżce ma jasne "oczy", czyli dwie wyraźne żółte plamki

Katleje - naturalne środowisko

Katleje zasiedlają korony drzew, przytrzymując się konarów mięsistymi korzeniami o srebrzystej barwie (kolor ten pochodzi od komórek martwej skórki otaczającej korzenie). Żywią się butwiejącymi w szczelinach kory szczątkami, a źródłem wilgoci są dla nich okresowe deszcze. Zdobyte zasoby gromadzą w zgrubiałych łodygach, tzw. pseudobulwach. Z ich wierzchołków, w zależności od gatunku, wyrasta liść lub ich para. Aby zakwitnąć, katleje potrzebują sporo energii słonecznej. Ich kwiaty są bowiem ogromne, zazwyczaj kilkunastocentymetrowe. Zdobią roślinę przez 2-6 tygodni, a wiele z nich słodko pachnie. Zwykle pojawiają się jesienią i zimą albo wiosną, tylko u nielicznych gatunków latem. Do tych ostatnich należy katleja Warszewicza (Cattleya warscewiczii) tworząca kwiaty o średnicy ponad 20 cm, najokazalsze wśród storczyków. Nosi nazwę na cześć Józefa Warszewicza, żyjącego w XIX wieku polskie-go orchidologa o światowej sławie. Ale jest też grupa miniaturek (mających ok. 20 cm wys.) o kwiatach zaledwie kilkucentymetrowych.
Od królowej storczyków wywodzą się liczne mieszańce międzyrodzajowe. Niezwykle udane są brasolaeliokatleje (Blc) i laeliokatleje (Lc) o efektownym dolnym płatku zwanym warżką i rozmaitych barwach.

Na zdjęciu powyżej: LC 'White Jade'

Fot. Shutterstock

Na zdjęciu powyżej: BLC 'Sunnset'

Uprawa katleji

Podlewanie: Korzenie muszą być obficie, ale krótko nawilżane, zwykle co tydzień. Potem powinny lekko obeschnąć. W czasie spoczynku wystarcza im 2-3 razy mniej wilgoci niż w okresie wzrostu. Do podlewania warto używać miękkiej, np. przegotowanej i odstałej wody wodociągowej. Twarda pozostawia wykwity solne, które powodują rany na korzeniach.

Światło: Katleje podczas wzrostu potrzebują go dużo. Jednak by przedłużyć kwitnienie, tuż przed rozchyleniem się pąków warto je przenieść do półcienia.

Temperatura: Rośliny te lubią, gdy w dzień jest cieplej niż w nocy - nawet o 10°C. Dlatego dobrze im służy pobyt latem pod chmurką. Najlepiej zimują w pomieszczeniu, w którym temperatura w dzień wynosi ok. 15°C, a w nocy spada do 8°C.

Wilgotność powietrza: Powinna wynosić powyżej 50%. Gdy jest niższa, pędy należy zamgławiać. Nawożenie. W okresie wzrostu zasilamy specjalnie przeznaczonym dla orchidei nawozem płynnym. Przez cały okres spoczynku katlei nie dokarmiamy. Uwaga! Katleja powinna mieć liście barwy oliwkowej. Ciemnozielone świadczą o przenawożeniu lub braku światła, a żółtawe - o braku składników pokarmowych lub nadmiarze słońca.

Na zdjęciu powyżej: BLC 'Angjubabtana'

Fot. Lilianna Sokołowska

Na zdjęciu powyżej: Cattleya  preciosilla

Katleja w doniczce

Katleja jest mało absorbująca, wręcz nie znosi częstego podlewania ani nawożenia. Odpowiednie dla niej są typowe dla storczyków podłoża, pojemniki i odżywki.

Podłoże: Musi być przewiewne i dobrze chłonące wilgoć. Gotowe podłoża najczęściej składają się głównie z drobnych kawałków przekompostowanej kory oraz torfowych i kokosowych włókien.

Doniczki: W mieszkaniu najlepiej sprawdzają się pojemniki bezbarwne z dużymi otworami odpływowymi.

Na zdjęciu powyżej: Katlejom najlepiej służą przezroczyste pojemniki. Tu, dla Lc ?Yellow Bird?, magazynem wilgoci są kryształki hydrożelu i pędy srebrzystej oplątwy brodaczkowatej (Tillandsia usneoides).