Pantofelniki. Roślina o oryginalnych kwiatach. Pielegnacja pantofelnika

Tę roślinę trudno pomylić z jakąkolwiek inną. Wszystko za sprawą kwiatów, które wyglądają jak nadmuchane. Kojarzą się z balonikami lub malutkimi chodakami, dlatego określana jest też jako pantofelnik.

Płatki pantofelnika zrastają się w małą wargę górną i wydatną dolną, tworzącą przód kwiatu. Zwykle są żółte albo pomarańczowe, z wyrazistym wzorem purpurowych cętek. U kalceolarii mieszańcowej (C. herbeohybrida) wargi czasem są tak szerokie, że przylegając do siebie, przypominają złożone w ciup usta. Kwiaty pęczkami wznoszą się ponad duże żywozielone liście, które wyrastają z krótkiej łodygi.
Te efektowne rośliny wywodzą się od gatunków z andyjskich lasów. Lubią chłodne wilgotne powietrze, ale wiatry i deszcze im szkodzą. Służą więc przede wszystkim do dekoracji mieszkań.

Jak eksponować pantofelniki

Najbardziej popularne odmiany pantofelników należą do grupy Grandiflora. Tworzą wargi szerokie nawet na 8 cm, a ich kępy są zwarte i dorastają do 30-40 cm.

Natomiast grupa Multiflora nie przekracza 25 cm, ma bardziej płaskie rozety, dłuższe łodygi kwiatostanowe i drobniejsze kwiaty. Niektóre odmiany z tej grupy są na tyle wytrzymałe, że sadzi się je na rabatach jako kwiaty sezonowe.

Ze względu na wyrafinowaną urodę pantofelniki najlepiej wyglądają ustawione pojedynczo albo w małej grupie odmian o kontrastowych kolorach. Rośliny o płaskich rozetach i kwiatostanach warto ustawiać nisko, bo widziane z góry lepiej się prezentują.

Upał im nie służy

Doniczkowe pantofelniki to rośliny dwuletnie. W domach pojawiają się zwykle wiosną. Traktujemy je zwykle jak bukiet - kupujemy kwitnące okazy, a po 2-3 miesiącach, gdy pozostaną na nich same liście, wyrzucamy. Warto wiedzieć, że im chłodniej w pokoju, tym dłużej kwitną.

Dochować się kwitnących pantofelników nie jest łatwo. Pierwszy termin wysiewu ich nasion przypada już w lipcu. Uprawę prowadzi się w szklarniach z regulowaną temperaturą oraz oświetleniem i precyzyjnie dopasowuje warunki, by pantofelniki chciały w porę zakwitnąć.

Zagrożone nalotami

Soczyste pędy pantofelnika często padają ofiarami mszyc i mączlików, czyli tzw. białych muszek, które wiosną zakładają kolonie i poszukują obfitych źródeł pokarmu. Owady te kryją się pod liśćmi i początkowo można ich nie zauważyć. Trzeba więc regularnie oglądać rośliny i w razie potrzeby użyć odpowiedniego środka. Gdy szkodniki się rozmnożą, liście gwałtownie żółkną, a wówczas na ratunek dla pantofelnika jest już za późno.

Tajniki uprawy pantofelników

Światło: Pantofelnik lubi półcień. Dobrze czuje się więc
na parapecie północnego okna, a w pokoju południowym - w oddaleniu od szyby.
Temperatura: Najlepiej, gdy wynosi 15-18°C. Wietrząc pokoje, pamiętajmy, że roślinie szkodzą przeciągi.
Woda: Ziemia w doniczce powinna być stale lekko wilgotna. Podlewajmy roślinę obficie, lecz nie pozostawiajmy wody na podstawce. W mokrym podłożu korzenie szybko zaczynają gnić. Wówczas liście żółkną, kwiaty więdną i roślina przedwcześnie ginie.
Nawożenie: Dopóki pantofelnik rozwija nowe pąki, dokarmiamy go co 2 tygodnie mocno rozcieńczonym nawozem dla roślin kwitnących.
Wilgotność powietrza: Zamgławianie sprzyja roślinom, ale nie należy moczyć liści i kwiatów.
Podłoże: Pantofelniki są krótkowieczne, więc nie wymagają przesadzania.

Rodzaj pantofelnik jest bardzo bogaty. Obejmuje około 500 gatunków krzewów, pnączy, bylin i roślin jednorocznych. Ich siedliska rozciągają się od Patagonii do Meksyku. Tylko nieliczne z nich to rośliny ogrodowe.

Miniaturka

Takie śliczne kwiaty o długości 2,5 cm tworzy pochodząca z Ziemi Ognistej górska bylina C. uniflora, inaczej C. darwinii. W klimacie cieplejszym od naszego uprawia się jej odmianę "Walter Shrimpton". Roślina ta dorasta do 10 cm.