Paciorecznik. Jak pielęgnować kannę przez cały rok

Paciorecznik ogrodowy to kanna

Paciorecznik ogrodowy, chyba jak żadna inna roślina nie obnosi się ze swoją urodą. Kanna swoje kwiaty prezentuje on na sztywnych, wysokich łodygach i jest jednym z mocniejszych akcentów w ogrodzie.

Paciorecznik skąd nazwa

Kanny nie są tak często uprawiane jak dawniej, ale dzięki temu zyskały na oryginalności. Polska nazwa tych roślin nawiązuje od ich okrągłych, twardych nasion podobnych do paciorków, a canna to po łacinie trzcina.

Paciorecznik ogrodowy

Nie bez powodu paciorecznik (Canna) uważany jest za uosobienie elegancji. Eleganckie sylwetki paciorecznika, zwanego też kanną, dodają ogrodom splendoru. Tworzy okazałe kępy, jego duże kwiaty skupione są w długich kłosach. Chociaż bywają też odmiany o białych kwiatach, to w jego kolorystyce przeważają rozmaite odcienie żółtego, pomarańczowego, czerwonego, różowego. Mają też efektowne liście, u niektórych odmian z wielobarwnymi smugami. Kanny kwitną nieprzerwanie od lipca do pierwszych przymrozków.Paciorecznik postrzegany jest często jako roślina o egzotycznym wyglądzie, niektórzy uważają, że jego kwiaty przypominają storczyki. Także duże liście przyciągają wzrok - bywają nie tylko zielone, lecz również purpurowe, brązowe bądź pasiaste.

Paciorecznik ogrodowy - wysokość

Rośliny te warto umieszczać także na rabatach o mniej oficjalnym charakterze. Posadzone pomiędzy ogrodowymi bylinami i trawami tracą nieco ze swego dostojeństwa, a za to nadają kompozycjom bardziej wyrazisty charakter. Na rabaty nadają się zarówno odmiany wysokie, dorastające do 1,5 m, jak i niższe, 50-60-centymetrowe.

Te o słabszej sile wzrostu doskonale sprawdzają się także w uprawie pojemnikowej. Posadzone w ładnej donicy mogą latem zdobić taras, balkon, wejście do domu czy kącik wypoczynkowy w ogrodzie.

Kanna inaczej paciorecznik. Uprawa i ciekawe odmiany pacioreczników

Dlaczego kanna nie kwitnie?

Paciorecznik - uprawa

• Miejsce: ciepłe, słoneczne (ewentualnie mogą być miejsca lekko ocienione przez część dnia), osłonięte od wiatru.
• Gleba: żyzna, próchniczna o pH od 6,5 do 7,0, wzbogacona kompostem lub dobrze odleżałym obornikiem i cały sezon umiarkowanie wilgotna.
• Zimowanie: w pomieszczeniu chronionym przed mrozem.

To pomaga!

Kłącza mocno przyrastają, gdy okres wegetacji jest nie krótszy niż 6 miesięcy, a to z kolei warunkuje obfite kwitnienie w kolejnym sezonie. Uprawę pacioreczników warto rozpoczynać już w marcu.
Wysokie okazy w donicach mogą się przewracać, dlatego trzeba sadzić je w dużych pojemnikach o szerokim dnie i dodatkowo obciążyć je kamieniami.

Paciorecznik choroby i szkodniki

• Na liściach pacioreczników mogą pojawić się ślimaki i mszyce, które zwalczamy tak, jak na innych roślinach.
• Czasem pędy są atakowane przez choroby grzybowe. Silnie zainfekowane okazy usuwamy. Jeśli ognisk choroby jest niewiele, obcinamy zmienione liście, a chore rośliny zaznaczamy, by ich kłączy jesienią nie przeznaczać do przechowywania.

Skąd się biorą dziurki na pacioreczniku?[Eksperci radzą]

Paciorecznik uprawa - wiosna

Kupujemy kłącza -marzec

Wczesną wiosną w sklepach jest ich duży wybór. Powinny być jędrne, grube, nieco wydłużone lub prawie bulwiaste. Przyspieszamy kwitnienie. Kłącza wyjmujemy z przechowalni. Mięsiste, bez ciemnych przebarwień sadzimy do doniczek wypełnionych ziemią kompostową z torfem i piaskiem i lekko je podlewamy (chore lub stare wyrzucamy). Pojemniki ustawiamy w pomieszczeniu o temp. 15-18°C. Po miesiącu, gdy pojawią się zielone pędy, wystawiamy je do jak najjaśniejszego pomieszczenia o temperaturze około 20°C. W marcu kłącza dzielimy na mniejsze części (odcinając najstarszą). Przed sadzeniem duże kłącza dzielimy na części z 1-2 pąkami (najstarszą część odrzucamy). Czekamy, aż rany obeschną, a następnie sadzimy do dość dużych doniczek z żyzną, przepuszczalną ziemią. Ustawiamy w jasnym pomieszczeniu o temperaturze 8-10°C i regularnie podlewamy.

Wysiewamy nasiona. Uzyskane z nich rośliny zwykle nie są dorodne i różnią się od okazów, od których pochodzą. Przy odrobinie szczęścia niektóre mogą okazać się oryginalne i warte uprawy.

Hartowanie - maj

Na początku maja stopniowo hartujemy je, a gdy miną ostatnie przymrozki, przesadzamy z pojemników do gruntu, starając się zachować w całości bryłę korzeniową. Dzięki takiemu potraktowaniu paciorecznik zakwitnie już w lipcu. Na początku miesiąca pojemnikowe rośliny wystawiamy na dzień na zewnątrz, a na noc wnosimy do pomieszczenia. Gdy mamy pewność, że ryzyko wystąpienia przymrozków minęło, sadzimy je do gruntu lub zostawiamy na stałe na zewnątrz na balkonie lub tarasie.

Sadzenie do gruntu. Kłącza dotąd będące w przechowalni sadzimy w pierwszej połowie maja. Układamy je poziomo w dołkach, w miejscu wcześniej użyźnionym kompostem lub granulowanym obornikiem. Jeśli mają wykształcone oczko, skierujmy je do góry. Kłącza przykrywamy warstwą ziemi o grubości 4-5 cm. Odmiany niskie rozmieszczamy co 30 × 50 cm, średnio wysokie - w rozstawie 50 × 70 cm, a wysokie - 60 × 90 cm.

Jeżeli nie mamy możliwości przyśpieszonej uprawy w pojemniku i kłącze posadzimy w gruncie na początku maja, roślina wyda kwiaty o kilka tygodni później.

Paciorecznik uprawa - latem

Paciorecznik - podlewanie

Rośliny podlewamy obficie 2-3 razy w tygodniu, a okazy w pojemnikach zwykle codziennie - ziemia pacioreczników nie powinna przesychać.

Paciorecznik - nawożenie

Odmiany wysokie wymagają intensywnego zasilania co 2 tygodnie, mniej obficie nawozimy miniaturki, które można kupić wczesnym latem. Aby przedłużyć kwitnienie, warto usuwać zawiązki owoców. Kilka można zostawić na nasiona do wysiania wiosną.

Paciorecznik uprawa - jesień

Niektóre rośliny cebulowe (w tej grupie także kłączowe i bulwiaste) kwitną u nas latem w ogrodzie, ale ze względu na wrażliwość na mróz nie mogą w nim zimować. Dlatego we wrześniu bądź w październiku wykopujemy z rabat i wyjmujemy z pojemników ich organy spichrzowe. Karpy wraz z kilkunastocentymetrowym odcinkiem liści lub pędów pozostawiamy na kilka dni w przewiewnym miejscu, by obeschły. Potem odcinamy części nadziemne, usuwamy grudki ziemi. Oczyszczone cebule, bulwy i kłącza układamy cienką warstwą w skrzynkach i przykrywamy lekko piaskiem, trocinami lub drobną korą.

Skrzynki ustawiamy w miejscu chłodnym, lecz zabezpieczonym przed mrozem (np. w piwnicy lub w garażu). Tak przetrwają do wiosny.

W temperaturze 5-8°C przechowujemy: dalie, eukomis, mieczyki, nerinę, paciorecznik, sprekelię i tygrysówkę.

W temperaturze 8-10°C: begonię bulwiastą, bletillę, brodieę, jaskier azjatycki, krokosmię, sparaksis i zefirant.

W temperaturze 12-15°C: acidanterę, ismenę, galtonię, gloriozę.

Paciorecznik - zimowanie

Przed pierwszym silnym przymrozkiem zbieramy dojrzałe nasiona, by wiosną je wysiać. Rośliny wykopujemy, nie uszkadzając korzeni. Kłączy nie dzielimy, jedynie skracamy ich pędy kilka centymetrów nad nasadą i otrząsamy je z nadmiaru ziemi. Jedynie te z całkowicie zdrowych roślin układamy w skrzynkach, lekko obsuszamy i przenosimy do pomieszczenia zabezpieczonego przed mrozem.

Paciorecznik uprawa - zimą

Paciorecznik jest rośliną wieloletnią, ale wrażliwą na mróz. Na zimę jego części nadziemne zamierają; pozostaje kłącze, w którym gromadzą się substancje zapasowe. Gdy jesienne przymrozki zetną liście, wykopujemy kłącza z ziemi. Podczas zimowych miesięcy przechowujemy je w ciemnym pomieszczeniu o temperaturze 5-8°C.  W taki sposób pielęgnujemy rośliny przez cały kwiecień.

W przechowalni (może to być ciemna, niezbyt wilgotna piwnica), najlepiej o temperaturze 5-10°C, kłącza warto tak rozłożyć, by się wzajemnie nie dotykały. Obsypujemy je cienką warstwą lekko wilgotnego torfu lub nakrywamy gazetami. Ich stan kontrolujemy co 2-3 tygodnie. Jeśli zaczynają przesychać, lekko je zwilżamy. Natomiast kłącza, które gniją, trzeba jak najszybciej usunąć.

Na wiosnę (zazwyczaj w kwietniu) organy spichrzowe sadzimy do doniczek i w domu lub w lekko ogrzewanym tunelu foliowym "podpędzamy" je, by w porze ich sadzenia w gruncie były już sporymi okazami.