Okna z PVC
Ceną wygrywają z konkurencją - okna z PVC są obecnie około dwukrotnie tańsze niż drewniane.
Kto wybiera okna plastikowe, robi to również ze względów praktycznych - wszyscy wiedzą, że takie okna nie wymagają pracochłonnego malowanie i wystarczy je regularnie myć. Choć z upływem lat ich powierzchnia staje się coraz bardziej matowa i szara.
Jakie okna wybrać
Systemy umożliwiające produkcję różnych okien opracowują firmy wytwarzające profile PVC. Z tych właśnie profili producenci składają okna: odpowiednio je zgrzewają, wstawiają wzmocnienia i szyby, a na końcu montują okucia. Wszystko to robią zgodnie z zasadami technologicznymi opisanymi w aprobatach technicznych. Firmy o korzeniach zagranicznych w większości produkują te profile już w Polsce, dlatego kraj ich pochodzenia nie ma tu znaczenia. Ważne jest jedynie, aby zastosowany profil PVC był dopuszczony do stosowania u nas.
Oczywiście, każdy wyrób, nawet okna z dobrych profili, można zepsuć, jeśli w produkcji nie stosuje się zaleceń producenta systemu zapisanych w aprobacie lub nie przestrzega się reżimów technologicznych. Najlepszym sposobem na znalezienie dobrego, rzetelnego producenta okien są rekomendacje dotychczasowych użytkowników okien, na przykład sąsiadów czy znajomych. Pomoc w wyborze odpowiedniego producenta oferują również eksperci Związku Producentów, Dostawców i Dystrybutorów - POLSKIE OKNA I DRZWI (tel. 0 *22 678 35 52, www.okna.org.pl).
Ramy okien plastikowych mają stosunkowo niewielką sztywność - nawet mimo stosowania stalowych profili usztywniających. Dlatego wymiary takich okien są ograniczone (dopuszczalne określone są w odpowiedniej dokumentacji systemowej). Jeżeli więc producent podejmie się wykonania zamówionego przez nas okna, to bierze na siebie całkowitą odpowiedzialność za jego właściwe działanie i za jego należytą sztywność - co najmniej przez czas, na jaki udziela gwarancji.
Okien PVC o dużych skrzydłach nie powinno się zostawiać dłuższy czas w pozycji rozwartej - zwłaszcza wtedy, gdy będą równocześnie narażone na nagrzewanie promieniami słonecznymi.
Naklejane folie. To najczęściej stosowany sposób nadawania oknom kolorów. Technologia jest ciągle ulepszana, dzięki czemu kolory takich ram są coraz trwalsze. Kolor ramy okiennej to przede wszystkim efekt estetyczny, ale pamiętać należy, że im jest ciemniejszy, tym silniej rama się nagrzewa (i wydłuża). W skrajnej sytuacji może to spowodować jej zakleszczenie się (nie można otworzyć skrzydła).
Barwienie w masie. Zapewnia najtrwalszy efekt barwny, a powierzchnia tak barwionych profili jest dużo odporniejsza na zarysowania niż pokryta folią.
Lakierowanie profili. Ostatnio, od kiedy opracowano specjalne powłoki lakiernicze do PVC, rozwiązanie to staje się dość popularne. Nie jest to najtrwalszy sposób barwienia, ale z pewnością jeden z tańszych i w dodatku poddający się renowacji.
To warto sprawdzić w sklepie
- Deklarowana przez producenta zgodność z aprobatą techniczną. To najważniejsza informacja o produkcie. Sygnałem, że wyrób ma deklarację zgodności, jest znak budowlany "B", którym powinno być w sposób trwały oznaczone każde okno. Na nasze życzenie sprzedawca powinien przedstawić pełny tekst aprobaty technicznej dotyczący wybranego przez nas okna. Może również posiłkować się wynikami badań wykonanych przez producenta bądź uzyskanymi certyfikatami zgodności z aprobatą. Wszystkie inne "dokumenty" mają jedynie wartość marketingową.
Uwaga! Certyfikat zgodności z aprobatą nie jest dokumentem koniecznym - wystarcza deklaracja zgodności wydana przez producenta.
- Zgrzewy profili. Łączenia profili w narożach okien powinny być starannie wykonane: gładkie i ciągłe.
- Marka okuć. Powinna być wytłoczona na blasze okucia.
- Liczba zaczepów ryglujących na ościeżnicy. Im jest ich więcej, tym lepiej.
- Rodzaj szyby. Powinien być nadrukowany na ramce w jej wnętrzu.
- Usztywnienia stalowe. O tym, że je założono wewnątrz profilu, świadczą wkręty na całym zewnętrznym obwodzie; można to również sprawdzić, przykładając do ramy magnes.
- Liczba otworów odwadniających. Są to podłużne otwory, które znajdują się w każdym oknie na dolnej ramie ościeżnicy. Informacji o tym, ile ich powinno być oraz gdzie dokładnie mają być umieszczone, należy szukać w odpowiedniej aprobacie technicznej. Najczęściej takie otwory znajdują się pod słupkami okna.
- Zamontowanie uszczelek. Musi być precyzyjne: uszczelki powinny być ciągłe na całym obwodzie, bez zgrubień, a połączenia w narożnikach - wykonane pod kątem 45°.
- Jak otwiera się i zamyka skrzydło. Powinno to odbywać się łatwo i bez tarć.
Jakie okna wybrać
Systemy umożliwiające produkcję różnych okien opracowują firmy wytwarzające profile PVC. Z tych właśnie profili producenci składają okna: odpowiednio je zgrzewają, wstawiają wzmocnienia i szyby, a na końcu montują okucia. Wszystko to robią zgodnie z zasadami technologicznymi opisanymi w aprobatach technicznych. Firmy o korzeniach zagranicznych w większości produkują te profile już w Polsce, dlatego kraj ich pochodzenia nie ma tu znaczenia. Ważne jest jedynie, aby zastosowany profil PVC był dopuszczony do stosowania u nas.
Oczywiście, każdy wyrób, nawet okna z dobrych profili, można zepsuć, jeśli w produkcji nie stosuje się zaleceń producenta systemu zapisanych w aprobacie lub nie przestrzega się reżimów technologicznych. Najlepszym sposobem na znalezienie dobrego, rzetelnego producenta okien są rekomendacje dotychczasowych użytkowników okien, na przykład sąsiadów czy znajomych. Pomoc w wyborze odpowiedniego producenta oferują również eksperci Związku Producentów, Dostawców i Dystrybutorów - POLSKIE OKNA I DRZWI (tel. 0 *22 678 35 52, www.okna.org.pl).
Ramy okien plastikowych mają stosunkowo niewielką sztywność - nawet mimo stosowania stalowych profili usztywniających. Dlatego wymiary takich okien są ograniczone (dopuszczalne określone są w odpowiedniej dokumentacji systemowej). Jeżeli więc producent podejmie się wykonania zamówionego przez nas okna, to bierze na siebie całkowitą odpowiedzialność za jego właściwe działanie i za jego należytą sztywność - co najmniej przez czas, na jaki udziela gwarancji.
Okien PVC o dużych skrzydłach nie powinno się zostawiać dłuższy czas w pozycji rozwartej - zwłaszcza wtedy, gdy będą równocześnie narażone na nagrzewanie promieniami słonecznymi.
Naklejane folie. To najczęściej stosowany sposób nadawania oknom kolorów. Technologia jest ciągle ulepszana, dzięki czemu kolory takich ram są coraz trwalsze. Kolor ramy okiennej to przede wszystkim efekt estetyczny, ale pamiętać należy, że im jest ciemniejszy, tym silniej rama się nagrzewa (i wydłuża). W skrajnej sytuacji może to spowodować jej zakleszczenie się (nie można otworzyć skrzydła).
Barwienie w masie. Zapewnia najtrwalszy efekt barwny, a powierzchnia tak barwionych profili jest dużo odporniejsza na zarysowania niż pokryta folią.
Lakierowanie profili. Ostatnio, od kiedy opracowano specjalne powłoki lakiernicze do PVC, rozwiązanie to staje się dość popularne. Nie jest to najtrwalszy sposób barwienia, ale z pewnością jeden z tańszych i w dodatku poddający się renowacji.
To warto sprawdzić w sklepie
- Deklarowana przez producenta zgodność z aprobatą techniczną. To najważniejsza informacja o produkcie. Sygnałem, że wyrób ma deklarację zgodności, jest znak budowlany "B", którym powinno być w sposób trwały oznaczone każde okno. Na nasze życzenie sprzedawca powinien przedstawić pełny tekst aprobaty technicznej dotyczący wybranego przez nas okna. Może również posiłkować się wynikami badań wykonanych przez producenta bądź uzyskanymi certyfikatami zgodności z aprobatą. Wszystkie inne "dokumenty" mają jedynie wartość marketingową.
Uwaga! Certyfikat zgodności z aprobatą nie jest dokumentem koniecznym - wystarcza deklaracja zgodności wydana przez producenta.
- Zgrzewy profili. Łączenia profili w narożach okien powinny być starannie wykonane: gładkie i ciągłe.
- Marka okuć. Powinna być wytłoczona na blasze okucia.
- Liczba zaczepów ryglujących na ościeżnicy. Im jest ich więcej, tym lepiej.
- Rodzaj szyby. Powinien być nadrukowany na ramce w jej wnętrzu.
- Usztywnienia stalowe. O tym, że je założono wewnątrz profilu, świadczą wkręty na całym zewnętrznym obwodzie; można to również sprawdzić, przykładając do ramy magnes.
- Liczba otworów odwadniających. Są to podłużne otwory, które znajdują się w każdym oknie na dolnej ramie ościeżnicy. Informacji o tym, ile ich powinno być oraz gdzie dokładnie mają być umieszczone, należy szukać w odpowiedniej aprobacie technicznej. Najczęściej takie otwory znajdują się pod słupkami okna.
- Zamontowanie uszczelek. Musi być precyzyjne: uszczelki powinny być ciągłe na całym obwodzie, bez zgrubień, a połączenia w narożnikach - wykonane pod kątem 45°.
- Jak otwiera się i zamyka skrzydło. Powinno to odbywać się łatwo i bez tarć.
Przed ostatecznym wyborem
Okna wyposażane są najczęściej w szyby zespolone (pakiety dwuszybowe) o współczynniku przenikania ciepła U = 1,1 [W/(m2.K)]. Należy przy tym pamiętać, że U ramy okiennej z PVC ma najczęściej wartość powyżej od 1,3 do 1,4, stąd zastosowanie szyby "cieplejszej" (czyli jednocześnie droższej) w niewielkim stopniu poprawia izolacyjność całego okna.
Wszystkie te usługi można zamówić u sprzedawcy okien. Ceny są umowne. Koszt transportu i pomiaru mieści się zazwyczaj w cenie usługi montażu.
Obecnie standardem są okna z profili liczących od trzech do pięciu komór (zazwyczaj im większa liczba komór w profilu, tym większa jest jego izolacyjność), ze skrzydłami uchylno-rozwieranymi i okuciami obwiedniowymi. W tym standardzie można mówić o optymalnej relacji jakości i wartości użytkowej do ceny.
Cena okna jest efektem różnych kalkulacji producenta i sprzedawcy, więc różnice cen okien różnych producentów są zupełnie naturalne. Warto jednak znać dolne granice cen okien "jeszcze dobrych" i górne takich, które "jeszcze warto kupić", a zatem:
- lepiej nie kupować okien od producenta, u którego okno o typowych wymiarach 150×150 cm (O-34) kosztuje mniej niż 500 zł netto;
- za rozsądną można uznać cenę takiego okna O-34 w przedziale 550-600 zł netto.
Uwaga! Do niedawna ceny okien plastikowych zależały wyraźnie od liczby komór profili - były tym wyższe, im większa była liczba komór. Obecnie ceny okien z profili z różną liczbą komór mogą się w ogóle nie różnić. Wszystko zależy od kalkulacji producenta i sprzedawcy oraz od tego, jakie są porównywane profile.
Okna antywłamaniowe
Wbrew potocznej nazwie nie ma okien antywłamaniowych, czyli takich, które mogłyby zabezpieczać nas przed włamaniem. Okna nazywane antywłamaniowymi utrudniają jedynie włamanie - ich konstrukcja wydłuża czas sforsowania tej przeszkody przez włamywacza. Takie okna dają zatem szansę na zadziałanie systemu alarmowego, zauważenie przez sąsiadów próby włamania, przyjazd grupy interwencyjnej.
W oknach, które mają utrudniać włamanie, stosuje się:
- szyby o podwyższonej odporności na wybicie,
- specjalne zaczepy w okuciach, które utrudniają podważenie skrzydła.
Statystycznie najczęstsze są włamania przez drzwi balkonowe, dlatego to one warte są szczególnych zabezpieczeń.
Prawdy i mity o oknach z PVC
Podczas pożaru wydzielają trujące substancje.
Prawda. Podczas pożaru wydzielają się z PVC (PCW; ang. polyvinyl chloride - polichlorek winylu) duże ilości szkodliwego dla zdrowia chlorowodoru i trujących dioksyn. Ale okna nie są głównym "dostawcą" PVC w naszych domach. Tworzywo to znajduje się również w wykładzinach, tapetach, okleinach meblowych, kablach itp. W budownictwie jednorodzinnym nie stanowi jednak większego zagrożenia podczas pożaru, ponieważ wydzielające się gazy raczej nie utrudniają w takich warunkach ewakuacji.
Zaśmiecają środowisko i nie można ich zutylizować.
Mit. Zaśmiecają środowisko tylko wtedy, gdy nie ma właściwie zorganizowanej segregacji i utylizacji odpadów. Stare ramy okienne z PVC można mleć i wykorzystywać do produkcji innych wyrobów, na przykład rur czy pojemników. W odpowiednich warunkach PVC może być również spalane, choć jest to kosztowny sposób utylizacji.
Z upływem czasu kolorowe odbarwiają się, a białe żółkną.
Prawda. Wszystkie barwniki z upływem czasu tracą swoją intensywność, a więc dotyczy to również barwników lakierów do okien drewnianych. Dotychczasowy kłopot z oknami PVC polegał na tym, że nie było dość trwałych lakierów, którymi można by malować ramy tworzywowe. Teraz jednak - dzięki postępom technologicznym w przemyśle farb i lakierów - zaczyna się produkować lakiery przeznaczone do uzyskiwania trwałych powłok na ramach PVC. Pojawia się więc możliwość renowacji tych ram.
Tracą swoją pozycję na rzecz okien z drewna.
Mit. Okna drewniane są po prostu droższe, więc nie każdego na nie stać. Większość okien sprzedawanych w Europie, w tym i w Polsce, to okna z PVC, a najważniejszym argumentem za ich wyborem jest bardziej przystępna cena.
Okna produkowane przez małe firmy (jak wielu mówi - "w garażu") są nic nie warte.
I prawda, i mit. Nie jest to bowiem żadna reguła, choć statystycznie rzeczywiście więcej kiepskich okien powstaje w małych zakładach. Takich zakładów jest po prostu więcej i mają one zwykle gorsze wyposażenie techniczne. Jakość okien nie zależy zatem od wielkości zakładu, lecz od ludzi i stosowanych przez nich technologii. Także w małym zakładzie można produkować dobre okna.
Okna wyposażane są najczęściej w szyby zespolone (pakiety dwuszybowe) o współczynniku przenikania ciepła U = 1,1 [W/(m2.K)]. Należy przy tym pamiętać, że U ramy okiennej z PVC ma najczęściej wartość powyżej od 1,3 do 1,4, stąd zastosowanie szyby "cieplejszej" (czyli jednocześnie droższej) w niewielkim stopniu poprawia izolacyjność całego okna.
Wszystkie te usługi można zamówić u sprzedawcy okien. Ceny są umowne. Koszt transportu i pomiaru mieści się zazwyczaj w cenie usługi montażu.
Obecnie standardem są okna z profili liczących od trzech do pięciu komór (zazwyczaj im większa liczba komór w profilu, tym większa jest jego izolacyjność), ze skrzydłami uchylno-rozwieranymi i okuciami obwiedniowymi. W tym standardzie można mówić o optymalnej relacji jakości i wartości użytkowej do ceny.
Cena okna jest efektem różnych kalkulacji producenta i sprzedawcy, więc różnice cen okien różnych producentów są zupełnie naturalne. Warto jednak znać dolne granice cen okien "jeszcze dobrych" i górne takich, które "jeszcze warto kupić", a zatem:
- lepiej nie kupować okien od producenta, u którego okno o typowych wymiarach 150×150 cm (O-34) kosztuje mniej niż 500 zł netto;
- za rozsądną można uznać cenę takiego okna O-34 w przedziale 550-600 zł netto.
Uwaga! Do niedawna ceny okien plastikowych zależały wyraźnie od liczby komór profili - były tym wyższe, im większa była liczba komór. Obecnie ceny okien z profili z różną liczbą komór mogą się w ogóle nie różnić. Wszystko zależy od kalkulacji producenta i sprzedawcy oraz od tego, jakie są porównywane profile.
Okna antywłamaniowe
Wbrew potocznej nazwie nie ma okien antywłamaniowych, czyli takich, które mogłyby zabezpieczać nas przed włamaniem. Okna nazywane antywłamaniowymi utrudniają jedynie włamanie - ich konstrukcja wydłuża czas sforsowania tej przeszkody przez włamywacza. Takie okna dają zatem szansę na zadziałanie systemu alarmowego, zauważenie przez sąsiadów próby włamania, przyjazd grupy interwencyjnej.
W oknach, które mają utrudniać włamanie, stosuje się:
- szyby o podwyższonej odporności na wybicie,
- specjalne zaczepy w okuciach, które utrudniają podważenie skrzydła.
Statystycznie najczęstsze są włamania przez drzwi balkonowe, dlatego to one warte są szczególnych zabezpieczeń.
Prawdy i mity o oknach z PVC
Podczas pożaru wydzielają trujące substancje.
Prawda. Podczas pożaru wydzielają się z PVC (PCW; ang. polyvinyl chloride - polichlorek winylu) duże ilości szkodliwego dla zdrowia chlorowodoru i trujących dioksyn. Ale okna nie są głównym "dostawcą" PVC w naszych domach. Tworzywo to znajduje się również w wykładzinach, tapetach, okleinach meblowych, kablach itp. W budownictwie jednorodzinnym nie stanowi jednak większego zagrożenia podczas pożaru, ponieważ wydzielające się gazy raczej nie utrudniają w takich warunkach ewakuacji.
Zaśmiecają środowisko i nie można ich zutylizować.
Mit. Zaśmiecają środowisko tylko wtedy, gdy nie ma właściwie zorganizowanej segregacji i utylizacji odpadów. Stare ramy okienne z PVC można mleć i wykorzystywać do produkcji innych wyrobów, na przykład rur czy pojemników. W odpowiednich warunkach PVC może być również spalane, choć jest to kosztowny sposób utylizacji.
Z upływem czasu kolorowe odbarwiają się, a białe żółkną.
Prawda. Wszystkie barwniki z upływem czasu tracą swoją intensywność, a więc dotyczy to również barwników lakierów do okien drewnianych. Dotychczasowy kłopot z oknami PVC polegał na tym, że nie było dość trwałych lakierów, którymi można by malować ramy tworzywowe. Teraz jednak - dzięki postępom technologicznym w przemyśle farb i lakierów - zaczyna się produkować lakiery przeznaczone do uzyskiwania trwałych powłok na ramach PVC. Pojawia się więc możliwość renowacji tych ram.
Tracą swoją pozycję na rzecz okien z drewna.
Mit. Okna drewniane są po prostu droższe, więc nie każdego na nie stać. Większość okien sprzedawanych w Europie, w tym i w Polsce, to okna z PVC, a najważniejszym argumentem za ich wyborem jest bardziej przystępna cena.
Okna produkowane przez małe firmy (jak wielu mówi - "w garażu") są nic nie warte.
I prawda, i mit. Nie jest to bowiem żadna reguła, choć statystycznie rzeczywiście więcej kiepskich okien powstaje w małych zakładach. Takich zakładów jest po prostu więcej i mają one zwykle gorsze wyposażenie techniczne. Jakość okien nie zależy zatem od wielkości zakładu, lecz od ludzi i stosowanych przez nich technologii. Także w małym zakładzie można produkować dobre okna.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
