Dom z pokojem na wszelki wypadek
Myśląc o projekcie przyszłego domu, dobrze jest zastanowić się nad tym, czy znajdziemy w nim zaciszne miejsce dla kogoś, kto będzie musiał zatrzymać się u nas na dłużej... Bez względu na to, czy będą to rodzice, opiekunka dla dzieci, czy po prostu gość, warto zadbać o to, by czuli się u nas jak u siebie w domu - i zarazem, by ich obecność nie wpływała na komfort życia stałych mieszkańców.
Główne założenia:
- dom z wydzielonym pokojem gościnnym, w którym można ulokować gosposię, nianię lub okazjonalnych gości
- orientacyjna wielkość domu: 180-220 m2
- liczba stałych mieszkańców: rodzina czteroosobowa - rodzice i dwoje dzieci
Dom z poddaszem - metryczka
- Powierzchnia użytkowa: 191 m2
- Powierzchnia zabudowy: 181,5 m2
- Minimalna szerokość działki: 23,3 m
- Autor: architekt Leszek Kalandyk
- Kontakt: 012 412 42 71
Główna zaleta
Dom ma skromny, trochę niedzisiejszy wygląd. Prosta bryła nakryta zwykłym dwuspadowym dachem i uzupełniona parterowymi elementami zachowuje ludzką skalę, nie przytłacza ani nie onieśmiela. Pełne bezpretensjonalnego uroku domostwo robi jednocześnie wrażenie "zasie- działego" i solidnego. Choć nie udaje dworku, w podobny sposób nawiązuje do tradycyjnych form zabudowy, a przy tym zmieści się na niewielkiej działce i nadaje się do "zbliźniaczenia" (domy łatwo połączyć garażami). O ile na przeszkodzie nie staną gabaryty parceli, garaż da się poszerzyć o drugie stanowisko. Rozłożysty parter ułatwia wpisanie budynku w otoczenie i dobre połączenie (zarówno bryły jak i wnętrz) z ogrodem.
Usytuowanie na działce
Plan budynku przypomina odwróconą do góry nogami literę T. Charakterystyczne poszerzenie znajduje się w partii frontowej. Tworzą je parterowe części z garażem i salonem, znad których wyłania się tradycyjna bryła z dwuspadowym dachem, zwrócona szczytem do drogi dojazdowej.
Dom może stanąć na parceli o szerokości około 23 m i powierzchni co najmniej 600 m2. Nadaje się na działkę z dojazdem od południa. Na łukowo wygiętej ścianie salonu, przy wejściu, rozmieszczono rząd smukłych portfenetrów, przez które światło dotrze daleko w głąb pomieszczenia, ale wgląd z zewnątrz jest ograniczony. Otwory - przeważnie właśnie portfenetry - są rozmieszczone dosyć równomiernie na wszystkich elewacjach, doświetlają także większość pomieszczeń na poddaszu. Jest to możliwe dzięki rozlokowaniu przebić w ścianach szczytowych i w lukarnach unoszących połacie dachowe w środkowej części domu. Wysokie okna doskonale podkreślą rangę najważniejszych pomieszczeń, a w łazience (lub w garażu), jeśli zajdzie taka potrzeba, łatwo zastąpić je mniejszymi, pod którymi można zawiesić grzejnik, albo ustawić dodatkowe sprzęty. Znając konkretną lokalizację, warto dokładnie przeanalizować układ otworów. Może się okazać, że lepiej wyróżnić słoneczną, boczną fasadę wyraźnie większymi przebiciami, na przykład dodając szklane drzwi w obszarze stołowym, a przeciwległą elewację, zacienioną przez większość dnia, zamknąć niewielkimi, "gospodarczymi" okienkami.
Elewacje
Miłą dla oka ludzką skalę podkreślono przez zróżnicowanie materiałów wykończeniowych na ścianach budynku. Rozłożysty salon wyróżnia elegancka, klinkierowa okładzina - najbardziej charakterystyczny element domostwa. Gładkie, jasne tynki na pozostałych ścianach ładnie kontrastują z ceglanymi murami, podkreślając świeży i schludny wygląd siedziby. Szczególny, sielski klimat nadamy domowi, używając klinkieru także na nawierzchni tarasu, do utwardzenia podjazdu czy ogrodowych ścieżek. Odrębnym elementem pozostanie za to część garażowa, z ciemniejszym tynkiem oraz boniowaniem.
Dwa wyoblenia przy wejściu zapraszają do środka, ale jeśli dla kogoś to zbyt dużo, warto przemyśleć wyprostowanie narożnika garażu, tak by po jednej stronie drzwi pojawiła się ostra, porżnięta boniami krawędź jako przeciwwaga dla łagodnie zakrzywionej ściany salonu.
Część dzienna
Na parterze zaplanowano otwartą część dzienną, którą uzupełniają pomieszczenia gospodarcze oraz osobny pokój na tyłach domu. Pokojowi niczego nie brakuje i z powodzeniem może pełnić rozmaite funkcje (gościnnej sypialni, gabinetu), a u nas dziś zagra rolę służbówki. Ulokowany na zapleczu, z dala od sypialni domowników, za to w pobliżu łazienki może bowiem być całkiem wygodnym i niekrępującym lokum dla niani czy gosposi.
Na wprost wejścia znajdują się schody na poddasze. Mimo braku drzwi między sienią a holem i resztą przestrzeni dziennej, inkasent czy listonosz będą mieć mocno ograniczony wgląd w głąb domu. Taka lokalizacja schodów ułatwi też niezależne działanie stref: wspólnej i prywatnej (można od razu wejść na górę lub wymknąć się z domu bez przechodzenia przez salon). Sercem reprezentacyjnego rejonu warto uczynić kominek między jadalnią i przestronnym salonem. Wybierając wkład kominkowy z przeszkleniem na przestrzał (dwustronny) lub z trzema transparentnymi ściankami, uczynimy ogień atrakcją zarówno dla stołowników, jak i osób korzystających z zestawu wypoczynkowego. Na uwagę zasługują płytka, a jednocześnie szeroka wnęka w bocznej ścianie - idealna na zestaw kina domowego, oraz kameralny kąt za kominem, w którym można urządzić bibliotekę.
Obszerną kuchnię z miejscem do jedzenia można uzupełnić o nowoczesną, modną dziś wyspę, która podzieli sporą powierzchnię (19 m2) na część roboczą i jadalnię. Prosty ciąg szafek pod ścianą, w głębi pomieszczenia, uzupełniony i trochę przysłonięty wyspą kuchenną, uczyni z tego rejonu tło dla dużego, możliwie eleganckiego kompletu stołowego.
Część prywatna
Całe poddasze to prywatna przestrzeń, przeznaczona tylko na potrzeby domowników. Mieszczą się w niej trzy sypialnie, łazienka, garderoba oraz spory hol ze schodami.
Przy frontowej ścianie szczytowej zaplanowano główną sypialnię z dwoma garderobami - dla rodziców. Pojedyncze pokoje dziecinne oddziela od rodzicielskiego apartamentu szeroki, poprzeczny korytarz zakończony po obu stronach wyjściami na tarasy urządzone na stropie salonu oraz nad garażem. Warto zapewnić sobie możliwość wyjścia na nie, ale największy nacisk lepiej położyć na efektowny wygląd i zazielenienie tych obszarów. Stropodach z odwróconym układem warstw umożliwi wykończenie ich żwirem, betonowymi płytami, a nawet uprawę roślin. Powierzchnie tych tarasów nie będą najprawdopodobniej zbyt intensywnie użytkowane. Na tyłach domu znajduje się spora, kompletnie wyposażona łazienka z parą umywalek, wanną, kabiną prysznicową, a także sedesem i bidetem. Na te "najmniej reprezentacyjne" urządzenia jest przygotowana obszerna wnęka w głębi pomieszczenia, z dala od okna.
- dom z wydzielonym pokojem gościnnym, w którym można ulokować gosposię, nianię lub okazjonalnych gości
- orientacyjna wielkość domu: 180-220 m2
- liczba stałych mieszkańców: rodzina czteroosobowa - rodzice i dwoje dzieci
Dom z poddaszem - metryczka
- Powierzchnia użytkowa: 191 m2
- Powierzchnia zabudowy: 181,5 m2
- Minimalna szerokość działki: 23,3 m
- Autor: architekt Leszek Kalandyk
- Kontakt: 012 412 42 71
Główna zaleta
Dom ma skromny, trochę niedzisiejszy wygląd. Prosta bryła nakryta zwykłym dwuspadowym dachem i uzupełniona parterowymi elementami zachowuje ludzką skalę, nie przytłacza ani nie onieśmiela. Pełne bezpretensjonalnego uroku domostwo robi jednocześnie wrażenie "zasie- działego" i solidnego. Choć nie udaje dworku, w podobny sposób nawiązuje do tradycyjnych form zabudowy, a przy tym zmieści się na niewielkiej działce i nadaje się do "zbliźniaczenia" (domy łatwo połączyć garażami). O ile na przeszkodzie nie staną gabaryty parceli, garaż da się poszerzyć o drugie stanowisko. Rozłożysty parter ułatwia wpisanie budynku w otoczenie i dobre połączenie (zarówno bryły jak i wnętrz) z ogrodem.
Usytuowanie na działce
Plan budynku przypomina odwróconą do góry nogami literę T. Charakterystyczne poszerzenie znajduje się w partii frontowej. Tworzą je parterowe części z garażem i salonem, znad których wyłania się tradycyjna bryła z dwuspadowym dachem, zwrócona szczytem do drogi dojazdowej.
Dom może stanąć na parceli o szerokości około 23 m i powierzchni co najmniej 600 m2. Nadaje się na działkę z dojazdem od południa. Na łukowo wygiętej ścianie salonu, przy wejściu, rozmieszczono rząd smukłych portfenetrów, przez które światło dotrze daleko w głąb pomieszczenia, ale wgląd z zewnątrz jest ograniczony. Otwory - przeważnie właśnie portfenetry - są rozmieszczone dosyć równomiernie na wszystkich elewacjach, doświetlają także większość pomieszczeń na poddaszu. Jest to możliwe dzięki rozlokowaniu przebić w ścianach szczytowych i w lukarnach unoszących połacie dachowe w środkowej części domu. Wysokie okna doskonale podkreślą rangę najważniejszych pomieszczeń, a w łazience (lub w garażu), jeśli zajdzie taka potrzeba, łatwo zastąpić je mniejszymi, pod którymi można zawiesić grzejnik, albo ustawić dodatkowe sprzęty. Znając konkretną lokalizację, warto dokładnie przeanalizować układ otworów. Może się okazać, że lepiej wyróżnić słoneczną, boczną fasadę wyraźnie większymi przebiciami, na przykład dodając szklane drzwi w obszarze stołowym, a przeciwległą elewację, zacienioną przez większość dnia, zamknąć niewielkimi, "gospodarczymi" okienkami.
Elewacje
Miłą dla oka ludzką skalę podkreślono przez zróżnicowanie materiałów wykończeniowych na ścianach budynku. Rozłożysty salon wyróżnia elegancka, klinkierowa okładzina - najbardziej charakterystyczny element domostwa. Gładkie, jasne tynki na pozostałych ścianach ładnie kontrastują z ceglanymi murami, podkreślając świeży i schludny wygląd siedziby. Szczególny, sielski klimat nadamy domowi, używając klinkieru także na nawierzchni tarasu, do utwardzenia podjazdu czy ogrodowych ścieżek. Odrębnym elementem pozostanie za to część garażowa, z ciemniejszym tynkiem oraz boniowaniem.
Dwa wyoblenia przy wejściu zapraszają do środka, ale jeśli dla kogoś to zbyt dużo, warto przemyśleć wyprostowanie narożnika garażu, tak by po jednej stronie drzwi pojawiła się ostra, porżnięta boniami krawędź jako przeciwwaga dla łagodnie zakrzywionej ściany salonu.
Część dzienna
Na parterze zaplanowano otwartą część dzienną, którą uzupełniają pomieszczenia gospodarcze oraz osobny pokój na tyłach domu. Pokojowi niczego nie brakuje i z powodzeniem może pełnić rozmaite funkcje (gościnnej sypialni, gabinetu), a u nas dziś zagra rolę służbówki. Ulokowany na zapleczu, z dala od sypialni domowników, za to w pobliżu łazienki może bowiem być całkiem wygodnym i niekrępującym lokum dla niani czy gosposi.
Na wprost wejścia znajdują się schody na poddasze. Mimo braku drzwi między sienią a holem i resztą przestrzeni dziennej, inkasent czy listonosz będą mieć mocno ograniczony wgląd w głąb domu. Taka lokalizacja schodów ułatwi też niezależne działanie stref: wspólnej i prywatnej (można od razu wejść na górę lub wymknąć się z domu bez przechodzenia przez salon). Sercem reprezentacyjnego rejonu warto uczynić kominek między jadalnią i przestronnym salonem. Wybierając wkład kominkowy z przeszkleniem na przestrzał (dwustronny) lub z trzema transparentnymi ściankami, uczynimy ogień atrakcją zarówno dla stołowników, jak i osób korzystających z zestawu wypoczynkowego. Na uwagę zasługują płytka, a jednocześnie szeroka wnęka w bocznej ścianie - idealna na zestaw kina domowego, oraz kameralny kąt za kominem, w którym można urządzić bibliotekę.
Obszerną kuchnię z miejscem do jedzenia można uzupełnić o nowoczesną, modną dziś wyspę, która podzieli sporą powierzchnię (19 m2) na część roboczą i jadalnię. Prosty ciąg szafek pod ścianą, w głębi pomieszczenia, uzupełniony i trochę przysłonięty wyspą kuchenną, uczyni z tego rejonu tło dla dużego, możliwie eleganckiego kompletu stołowego.
Część prywatna
Całe poddasze to prywatna przestrzeń, przeznaczona tylko na potrzeby domowników. Mieszczą się w niej trzy sypialnie, łazienka, garderoba oraz spory hol ze schodami.
Przy frontowej ścianie szczytowej zaplanowano główną sypialnię z dwoma garderobami - dla rodziców. Pojedyncze pokoje dziecinne oddziela od rodzicielskiego apartamentu szeroki, poprzeczny korytarz zakończony po obu stronach wyjściami na tarasy urządzone na stropie salonu oraz nad garażem. Warto zapewnić sobie możliwość wyjścia na nie, ale największy nacisk lepiej położyć na efektowny wygląd i zazielenienie tych obszarów. Stropodach z odwróconym układem warstw umożliwi wykończenie ich żwirem, betonowymi płytami, a nawet uprawę roślin. Powierzchnie tych tarasów nie będą najprawdopodobniej zbyt intensywnie użytkowane. Na tyłach domu znajduje się spora, kompletnie wyposażona łazienka z parą umywalek, wanną, kabiną prysznicową, a także sedesem i bidetem. Na te "najmniej reprezentacyjne" urządzenia jest przygotowana obszerna wnęka w głębi pomieszczenia, z dala od okna.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
- architektura
- dom jednorodzinny
