Przewiercona dziura w rurze od wody - jak poradzić sobie z awarią?

Coraz większą wagę przykłada się do odpowiedniej aranżacji wnętrz. Dlatego piony instalacji wodnych i kanalizacyjnych prowadzone w sposób tradycyjny chowane są w specjalnych kanałach, czyli szachtach, podejścia pod przybory sanitarne (umywalki, sedesy, wanny) oraz pod grzejniki - w bruzdach ściennych lub za płytą gipsowo-kartonową, natomiast instalacje w systemie rozdzielaczowym prowadzi się w podłodze. Dzięki temu rury pozostają niewidoczne. Niestety, utrudnia to wykonywanie późniejszych prac montażowych, a w przyszłości - remontowych i modernizacyjnych. Nie do końca przemyślane miejsce wywiercenia otworu w ścianie bądź w podłodze może zakończyć się przewierceniem przewodu elektrycznego lub zalaniem pomieszczenia.

Gdy po ścianie cieknie woda, to znak, że przewierciliśmy rurę napełnioną wodą pod ciśnieniem, czyli instalacji wody zimnej, ciepłej lub centralnego ogrzewania. Z przewierconej rury kanalizacyjnej woda nie popłynie, chyba że właśnie przepływają nią ścieki.

Każdą naprawę powinniśmy rozpocząć od jak najszybszego zakręcenia głównego zaworu, który znajduje się przy wodomierzu, na rurze doprowadzającej wodę do budynku lub za hydroforem, gdy wodę czerpiemy ze studni. Następnie należy spuścić wodę z rur. Opróżnienie instalacji grzewczej najlepiej wykonać przez zawór spustowy zamontowany przy kotle lub na rozdzielaczu w kotłowni. Dobrze jest też zakręcić zawory termostatyczne i powrotne przy grzejnikach. Instalacje wody zimnej i ciepłej mają zawory spustowe przy wodomierzu (hydroforze) - aby woda szybciej spłynęła, warto dodatkowo odkręcić kran nad wanną lub umywalką. W instalacji rozdzielaczowej zakręcamy zawory w szafce z rozdzielaczami.

Potem trzeba odsłonić instalację w pobliżu przewierconej rury, na długości 20-30 cm. Jeśli schowana jest ona pod glazurą bądź terakotą, konieczne staje się usunięcie za pomocą ostrego brzeszczotu fugi i rozbicie co najmniej jednej płytki. Podłogę z paneli najlepiej rozebrać do miejsca wycieku. Jest to więc najmniej przyjemna część operacji, ale niezbędna, aby usunąć awarię.

Producenci rur mają najczęściej w swojej w ofercie złączki lub zestawy naprawcze, które można stosować wyłącznie do ich systemów. Tylko niektóre produkty mogą być wykorzystywane jako rozwiązania uniwersalne. Pamiętajmy też, że wybór spośród asortymentu naprawczego zależy od rodzaju instalacji oraz materiału, z którego została wykonana.

Rury z PVC i jego odmian. Jeśli reperujemy rurę kanalizacyjną, musimy najpierw odsłonić znaczny odcinek instalacji - minimum 30 cm dla rury średnicy 110 mm. W miejsce uszkodzonego fragmentu wstawiamy nowy - z kielichem i nałożoną nasuwką. W sytuacji, gdy dostęp do rury jest utrudniony, stosuje się żeliwne obejmy. Mają one uszczelkę, którą zakłada się na uszkodzone miejsce. Następnie uszczelkę dociska się obiema częściami obejmy przez dokręcenie śrubami.

Często stosowanym sposobem jest naklejenie na dziurę łatki. Po takie rozwiązanie można sięgnąć jedynie wtedy, gdy jesteśmy pewni, z jakiego materiału została wykonana kanalizacja. Jeśli użyjemy niewłaściwego kleju, połączenie nie będzie szczelne.

W instalacjach ciepłej i zimnej wody z CPVC naprawa polega na wycięciu uszkodzonego odcinka przewodu i zastąpieniu go mufką.

Rury z polipropylenu. Wykorzystuje się je w instalacjach ciepłej i zimnej wody oraz centralnego ogrzewania. Przeciek można usunąć za pomocą zestawu naprawczego, w skład którego wchodzą: kołek naprawczy z polipropylenu oraz nasadka grzewcza ze specjalną zgrzewarką, którą należy też wypożyczyć u dystrybutora rur. Kolejne etapy naprawy opisane są w instrukcji dołączonej do zestawu. Zaletą tego rozwiązania jest to, że wystarczy odkuć tynk na niewielkiej powierzchni wokół rury (ok. 1,5 cm), dzięki czemu unikamy zniszczenia kilku płytek glazury w łazience.

Wielu producentów poleca do usunięcia przecieku elektromufę, którą podłącza się do zgrzewarki. Ale aby mieć gwarancję szczelności, musimy zastosować elektromufę z tego samego systemu, z którego została wykonana instalacja.

Z polipropylenu wytwarzane są coraz częściej również rury kanalizacyjne. Reperuje się je analogicznie jak te z PVC.

Rury z polietylenu i jego odmian. Są bardzo popularne w wewnętrznych instalacjach ciepłej i zimnej wody w systemach rozdzielaczowych. Natomiast rury z polietylenu sieciowanego PE-X przeznaczone są do ogrzewania podłogowego i centralnego ogrzewania. Polietylen sieciowany stosowany jest też w rurach wielowarstwowych, gdzie stanowi warstwę zewnętrzną i wewnętrzną przewodu w instalacjach ciepłej i zimnej wody oraz centralnego ogrzewania.

W tych wszystkich systemach do likwidacji wycieku wody wykorzystuje się złączki naprawcze lub obejmy remontowo-naprawcze dostosowane do rur z tworzyw sztucznych.

Złączki wymagają wycięcia fragmentu uszkodzonej rury i wstawienia w to miejsce łącznika naprawczego.

Naprawa za pomocą obejmy polega na założeniu na rurze opaski gumowej, a następnie dociśnięciu jej dwiema żeliwnymi częściami obejmy, które skręca się śrubami.

Rury z miedzi. Niezależnie od typu instalacji (ciepłej i zimnej wody oraz centralnego ogrzewania) do pozbycia się nieszczelności można użyć mufy. Przedtem jednak należy wyciąć uszkodzony fragment rury. Po wstawieniu nowego odcinka instalacji mufę zaciska się na obu jej końcach zaciskarką. Innym sposobem naprawy jest wykorzystanie uniwersalnej obejmy naprawczej ze stali nierdzewnej lub z brązu. Aby właściwie dobrać obejmę, należy powiedzieć sprzedawcy w sklepie hydraulicznym, jaka jest zewnętrzna średnica naprawianej rury.

Rury stalowe. Spotykamy je nadal, szczególnie w instalacjach wodnych starszego typu. Tutaj najlepiej sprawdzą się żeliwne obejmy.

Aby nie uszkodzić rury

Wiercąc otwory do zamocowania umywalki bądź akcesoriów łazienkowych (wieszaki, uchwyty, półki), powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na usytuowanie podejść przewodów ciepłej i zimnej wody pod baterię. Aby nie doszło do awarii, nie powinno się wykonywać żadnych otworów na odcinku pionowym nad lub pod podejściem. Nie należy też wykonywać otworów w podłodze przy szafkach rozdzielaczowych oraz w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym (3).

Po ułożeniu wszystkich instalacji wodnych i kanalizacyjnych warto udokumentować ich przebieg, robiąc zdjęcia lub kręcąc film.

Można też kupić specjalne urządzenie - wykrywacz do przewodów w ścianie. Umożliwia on zlokalizowanie rur i przewodów elektrycznych, a nawet pokazuje, na jakiej są głębokości w stosunku do powierzchni ściany lub podłogi.