Gres bez tajemnic
Gres to jeden z najtwardszych i najtrwalszych ceramicznych materiałów wykończeniowych. Parametrom technicznym i bogatemu wzornictwu zawdzięcza pozycję jednej z popularniejszych okładzin na posadzki - tak wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków.
Materiał ten powstaje z mieszanki szlachetnych i naturalnych surowców: glin, kaolinu, skaleni, piasku kwarcowego oraz barwników mineralnych. Płytki formuje się i następnie poddaje prasowaniu na prasach o bardzo dużej sile nacisku. Kolejny etap to obróbka termiczna - kafelki wypala w temperaturze powyżej 1200°C. Dzięki takiej technologii produkcji gres uzyskuje bardzo dobre właściwości użytkowe - jest trwały, odporny na ścieranie i mrozoodporny, dzięki czemu z powodzeniem może być wykorzystany jako okładzina nawierzchni zarówno w pomieszczeniach, jak i na tarasach czy balkonach. Wysoka odporność na ścieranie sprawia, że materiał ten doskonale sprawdza się w miejscach o dużym natężeniu ruchu.
Płytki gresowe można układać zarówno na ścianach, jak i podłogach, ale to właśnie na posadzkach używa się go najczęściej. To dlatego, że jest wyjątkowo twardy: w mierzącej twardość skali Mohsa osiąga 9. stopień, wyższy - 10. - ma tylko diament. Gres jest też bardzo spoisty, a w zależności od nasiąkliwości w danej klasie odporny na chłonięcie wody i plamienie.
Przy zakupie gresu szkliwionego jak i nieszkliwionego należy kierować się oznaczeniami odcieni zamieszczanymi na opakowaniach. Gres nieszkliwiony, produkowany w technologii podwójnego zasypu, ma niepowtarzalny wzór na każdej płytce. Przed ułożeniem należy wymieszać płytki z różnych paczek
Rodzaje gresów
Powierzchnia płytek może być nieszkliwiona lub szkliwiona; bywa też fakturowana i ozdabiana w najróżniejszy sposób. W ten sposób powstaje kilka rodzajów gresów. Najpopularniejsze z nich to szkliwiony o różnym wykończeniu powierzchni oraz nieszkliwiony w wersji matowej, strukturalnej lub polerowanej.
GRES SZKLIWIONY Ma bardzo dobre parametry użytkowe i bogate wzornictwo. Powstaje po nałożeniu i zapieczeniu warstwy szkliwa na płytce z gresu naturalnego. Szkliwo nadaje mu wysoką odporność na ścieranie, ale jeśli płytka odpryśnie (na przykład, gdy upadnie na nią ciężki lub kanciasty przedmiot), uszkodzenie będzie bardzo widoczne. Szkliwo zabezpiecza też płytkę przed trwałym zaplamieniem (nasiąkliwość niektórych wynosi zaledwie do 0,5%).
Gres ten jest najpopularniejszą okładziną podłogową stosowaną zarówno wewnątrz pomieszczeń, jak i na zewnątrz. Idealnie sprawdza się w miejscach, gdzie ważne jest łatwe czyszczenie posadzek (w kuchniach, łazienkach, holach).
GRES NIESZKLIWIONY Nazywany jest też technicznym lub naturalnym, gdyż ma jednorodną strukturę. Dzięki temu nie zmienia barwy nawet, gdy ulegnie starciu lub obtłuczeniu. Gres techniczny jest obecnie dostępny w gamie różnorodnych barw. Choć nadal popularne są wzory typowe - "sól i pieprz" oraz "skalie", z widocznymi drobinami wysuszonej masy ceramicznej
Gres techniczny często stosowany jest jako okładzina posadzkowa w miejscach o największym natężeniu ruchu, takich jak centra handlowe, biura, hale w zakładach przemysłowych i urzędach. W budownictwie indywidualnym używany jest najczęściej w pomieszczeniach technicznych (garaże, kotłownie, piwnice), ale dobrze sprawdza się też jako elewacja budynków oraz okładzina schodów (dlatego w większości kolekcji są płytki stopnicowe, z powierzchnią dodatkowo zabezpieczoną antypoślizgowo).
GRES POLEROWANY Jest odmianą gresu nieszkliwionego, ale często bywa mylony ze szkliwionym, bo oba mają gładką, błyszczącą powierzchnię. Powierzchnia tego typu gresu jest polerowana diamentową tarczą, dzięki czemu zyskuje efektowny wygląd, lecz traci nieco na walorach użytkowych. Proces polerowania, któremu poddaje się płytki, sprawia, że ich powierzchnia staje się mikroporowata, a przez to bardziej narażona na zaplamienie. Gres w wyniku polerowania staje się dość śliski i podatny na zarysowania.
Lappato jest odmianą gresu szkliwionego lub nieszkliwionego, który polerowany jest elastycznie osadzonymi tarczami. Dzięki temu płytki zyskują miejscami połysk, a miejscami mają nieco nierówną, pofalowaną powierzchnię. Są więc równie efektowne, a przy tym nieco mniej śliskie od polerowanych.
Choć gresy różnią się między sobą wykończeniem (połysk, mat, antypoślizgowa struktura) i poszczególnymi właściwościami, to wszystkie mają lepsze parametry użytkowe niż tradycyjne płytki ceramiczne.
Formaty gresów
W sklepach dostępne są gresy o rozmaitych wielkościach - od mozaik o bokach 1 × 1 cm, przez płytki o wymiarach 20 × 20 cm do nawet 150 × 300 cm. Parametry wytrzymałościowe gresu pozwalają na produkowanie płytek o formatach, jakich glazura czy terakota nigdy nie osiągnie. Stąd rosnąca popularność płytek wielkoformatowych - dotychczas wybierane były te o wymiarach 30 × 60 cm, jednak coraz częściej klienci wybierają większe - 60 × 60, 75 × 75 lub 60 × 90 cm.
Gresy mogą też mieć bardzo zróżnicowaną grubość - od 3 do 30 mm. Te najcieńsze noszą nazwę "slimów", i mają zazwyczaj od 3 do 6 mm grubości. Co ciekawe, im płytki większe, tym mogą mieć mniejszą grubość (wielkoformatowe na przykład zaledwie 4,5 mm).
Płytki rektyfikowane
Płytki wyjeżdżające z pieców, w których są wypalane, często nie mają identycznych wymiarów. Stąd konieczność sortowania ich na poszczególne wymiary, czyli kalibry. Innym sposobem na ujednolicenie wielkości poszczególnych płytek jest rektyfikacja. Polega na mechanicznym obcięciu lub zeszlifowaniu krawędzi płytek. Dzięki temu zyskują identyczny rozmiar (odchylenia wymiarowe nie przekraczają 0,2 mm, ich boki są równe i tworzą kąt prosty). Płaszczyzny ułożone z takich płytek są jednolite, a ich krawędzie mniej widoczne.
Mimo że płytki rektyfikowane mają równe krawędzie i często mówi się, że nadają się do układania bezfugowego, do ich łączenia zaleca się użycie fug, ale nieco węższych (ok. 1,5 mm). Dzięki zastosowaniu spoin, płytki nie będą pękać pod wpływem sił rozciągających i ściskających podłoża.
Trendy
Najmodniejszym trendem jest stosowanie płytek wielkoformatowych, zarówno w wersji polerowanej, półmatowej (lappato), jak i matowej. Zróżnicowanie struktury ich powierzchni na gładką, polerowaną czy strukturalną daje nie tylko efekt wizualny, ale też pozwala stosować takie płytki także w miejscach, w których wymagana jest antypoślizgowość (łazienki, tarasy). Płytki gresowe uzupełniają zwykle elementy dekoracyjne, często wykonane z innych materiałów - na przykład kolorowego szkła.
Obróbka płytek
O ile stosunkowo miękką glazurę można nacinać nożem szklarskim i łamać podobnie jak szkło, to w ten sposób nie da się przeciąć twardych płytek gresu. Używa się do tego przecinarki lub specjalnej maszynki, która najpierw zarysowuje powierzchnię płytki, a potem łamie ją wzdłuż nacięcia. Do przycinania dużych płytek i do wycinania prostokątnych otworów dopasowanych do gniazdek lub wyłączników lepiej używać piły tnącej na mokro. Ma ona diamentowe ostrze i nastawną prowadnicę, która zapewnia dużą dokładność cięcia.
Klejenie płytek
Ponieważ gres jest mało nasiąkliwy, do montażu trzeba stosować kleje o podwyższonej adhezji (zdolności klejącej) i podwyższonych parametrach wytrzymałościowych. Oznaczenie normatywne zapraw do gresu to C2.
Na podłożach poddawanych zmianom temperatury - takich jak tarasy i balkony, ogrzewane podłogi czy elewacje - płytki gresowe powinny być przyklejane za pomocą klejów odkształcalnych (oznacza się je symbolem C2S1 lub C2S2).
Specjalne kleje do gresu umożliwiają przyklejanie dużych i ciężkich płyt bez ryzyka ich osuwania się ze ścian. Mają też wydłużony czas otwarty, pozwalający na korygowanie położenia płytek, co ułatwia precyzyjne ustawienie elementów.
Płytki gresowe można układać zarówno na ścianach, jak i podłogach, ale to właśnie na posadzkach używa się go najczęściej. To dlatego, że jest wyjątkowo twardy: w mierzącej twardość skali Mohsa osiąga 9. stopień, wyższy - 10. - ma tylko diament. Gres jest też bardzo spoisty, a w zależności od nasiąkliwości w danej klasie odporny na chłonięcie wody i plamienie.
Przy zakupie gresu szkliwionego jak i nieszkliwionego należy kierować się oznaczeniami odcieni zamieszczanymi na opakowaniach. Gres nieszkliwiony, produkowany w technologii podwójnego zasypu, ma niepowtarzalny wzór na każdej płytce. Przed ułożeniem należy wymieszać płytki z różnych paczek
Rodzaje gresów
Powierzchnia płytek może być nieszkliwiona lub szkliwiona; bywa też fakturowana i ozdabiana w najróżniejszy sposób. W ten sposób powstaje kilka rodzajów gresów. Najpopularniejsze z nich to szkliwiony o różnym wykończeniu powierzchni oraz nieszkliwiony w wersji matowej, strukturalnej lub polerowanej.
GRES SZKLIWIONY Ma bardzo dobre parametry użytkowe i bogate wzornictwo. Powstaje po nałożeniu i zapieczeniu warstwy szkliwa na płytce z gresu naturalnego. Szkliwo nadaje mu wysoką odporność na ścieranie, ale jeśli płytka odpryśnie (na przykład, gdy upadnie na nią ciężki lub kanciasty przedmiot), uszkodzenie będzie bardzo widoczne. Szkliwo zabezpiecza też płytkę przed trwałym zaplamieniem (nasiąkliwość niektórych wynosi zaledwie do 0,5%).
Gres ten jest najpopularniejszą okładziną podłogową stosowaną zarówno wewnątrz pomieszczeń, jak i na zewnątrz. Idealnie sprawdza się w miejscach, gdzie ważne jest łatwe czyszczenie posadzek (w kuchniach, łazienkach, holach).
GRES NIESZKLIWIONY Nazywany jest też technicznym lub naturalnym, gdyż ma jednorodną strukturę. Dzięki temu nie zmienia barwy nawet, gdy ulegnie starciu lub obtłuczeniu. Gres techniczny jest obecnie dostępny w gamie różnorodnych barw. Choć nadal popularne są wzory typowe - "sól i pieprz" oraz "skalie", z widocznymi drobinami wysuszonej masy ceramicznej
Gres techniczny często stosowany jest jako okładzina posadzkowa w miejscach o największym natężeniu ruchu, takich jak centra handlowe, biura, hale w zakładach przemysłowych i urzędach. W budownictwie indywidualnym używany jest najczęściej w pomieszczeniach technicznych (garaże, kotłownie, piwnice), ale dobrze sprawdza się też jako elewacja budynków oraz okładzina schodów (dlatego w większości kolekcji są płytki stopnicowe, z powierzchnią dodatkowo zabezpieczoną antypoślizgowo).
GRES POLEROWANY Jest odmianą gresu nieszkliwionego, ale często bywa mylony ze szkliwionym, bo oba mają gładką, błyszczącą powierzchnię. Powierzchnia tego typu gresu jest polerowana diamentową tarczą, dzięki czemu zyskuje efektowny wygląd, lecz traci nieco na walorach użytkowych. Proces polerowania, któremu poddaje się płytki, sprawia, że ich powierzchnia staje się mikroporowata, a przez to bardziej narażona na zaplamienie. Gres w wyniku polerowania staje się dość śliski i podatny na zarysowania.
Lappato jest odmianą gresu szkliwionego lub nieszkliwionego, który polerowany jest elastycznie osadzonymi tarczami. Dzięki temu płytki zyskują miejscami połysk, a miejscami mają nieco nierówną, pofalowaną powierzchnię. Są więc równie efektowne, a przy tym nieco mniej śliskie od polerowanych.
Choć gresy różnią się między sobą wykończeniem (połysk, mat, antypoślizgowa struktura) i poszczególnymi właściwościami, to wszystkie mają lepsze parametry użytkowe niż tradycyjne płytki ceramiczne.
Formaty gresów
W sklepach dostępne są gresy o rozmaitych wielkościach - od mozaik o bokach 1 × 1 cm, przez płytki o wymiarach 20 × 20 cm do nawet 150 × 300 cm. Parametry wytrzymałościowe gresu pozwalają na produkowanie płytek o formatach, jakich glazura czy terakota nigdy nie osiągnie. Stąd rosnąca popularność płytek wielkoformatowych - dotychczas wybierane były te o wymiarach 30 × 60 cm, jednak coraz częściej klienci wybierają większe - 60 × 60, 75 × 75 lub 60 × 90 cm.
Gresy mogą też mieć bardzo zróżnicowaną grubość - od 3 do 30 mm. Te najcieńsze noszą nazwę "slimów", i mają zazwyczaj od 3 do 6 mm grubości. Co ciekawe, im płytki większe, tym mogą mieć mniejszą grubość (wielkoformatowe na przykład zaledwie 4,5 mm).
Płytki rektyfikowane
Płytki wyjeżdżające z pieców, w których są wypalane, często nie mają identycznych wymiarów. Stąd konieczność sortowania ich na poszczególne wymiary, czyli kalibry. Innym sposobem na ujednolicenie wielkości poszczególnych płytek jest rektyfikacja. Polega na mechanicznym obcięciu lub zeszlifowaniu krawędzi płytek. Dzięki temu zyskują identyczny rozmiar (odchylenia wymiarowe nie przekraczają 0,2 mm, ich boki są równe i tworzą kąt prosty). Płaszczyzny ułożone z takich płytek są jednolite, a ich krawędzie mniej widoczne.
Mimo że płytki rektyfikowane mają równe krawędzie i często mówi się, że nadają się do układania bezfugowego, do ich łączenia zaleca się użycie fug, ale nieco węższych (ok. 1,5 mm). Dzięki zastosowaniu spoin, płytki nie będą pękać pod wpływem sił rozciągających i ściskających podłoża.
Trendy
Najmodniejszym trendem jest stosowanie płytek wielkoformatowych, zarówno w wersji polerowanej, półmatowej (lappato), jak i matowej. Zróżnicowanie struktury ich powierzchni na gładką, polerowaną czy strukturalną daje nie tylko efekt wizualny, ale też pozwala stosować takie płytki także w miejscach, w których wymagana jest antypoślizgowość (łazienki, tarasy). Płytki gresowe uzupełniają zwykle elementy dekoracyjne, często wykonane z innych materiałów - na przykład kolorowego szkła.
Obróbka płytek
O ile stosunkowo miękką glazurę można nacinać nożem szklarskim i łamać podobnie jak szkło, to w ten sposób nie da się przeciąć twardych płytek gresu. Używa się do tego przecinarki lub specjalnej maszynki, która najpierw zarysowuje powierzchnię płytki, a potem łamie ją wzdłuż nacięcia. Do przycinania dużych płytek i do wycinania prostokątnych otworów dopasowanych do gniazdek lub wyłączników lepiej używać piły tnącej na mokro. Ma ona diamentowe ostrze i nastawną prowadnicę, która zapewnia dużą dokładność cięcia.
Klejenie płytek
Ponieważ gres jest mało nasiąkliwy, do montażu trzeba stosować kleje o podwyższonej adhezji (zdolności klejącej) i podwyższonych parametrach wytrzymałościowych. Oznaczenie normatywne zapraw do gresu to C2.
Na podłożach poddawanych zmianom temperatury - takich jak tarasy i balkony, ogrzewane podłogi czy elewacje - płytki gresowe powinny być przyklejane za pomocą klejów odkształcalnych (oznacza się je symbolem C2S1 lub C2S2).
Specjalne kleje do gresu umożliwiają przyklejanie dużych i ciężkich płyt bez ryzyka ich osuwania się ze ścian. Mają też wydłużony czas otwarty, pozwalający na korygowanie położenia płytek, co ułatwia precyzyjne ustawienie elementów.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>- Więcej o:
