Lakiery tworzą przezroczyste powłoki, które zachowują naturalny wygląd drewna. Nie kryją jego wad, takich jak sinizna czy przebarwienia, zatem lakierować można jedynie podłogi wykonane z drewna najlepszej jakości. Lakier warto dostosować do przeznaczenia pomieszczenia oraz rodzaju drewna, z którego wykonana jest podłoga.
Zależnie od rodzaju rozpuszczalnika wyróżnia się lakiery rozpuszczalnikowe oraz wodorozcieńczalne, czyli wodne. Wbrew powszechnej opinii o wytrzymałości powłoki lakierniczej decyduje nie rozcieńczalnik, ale typ zastosowanej żywicy.
Lakiery wodorozcieńczalne
Nie wydzielają szkodliwych oparów ani podczas malowania, ani po jego zakończeniu. Wymagają jednak dużej wprawy przy nakładaniu. Nieumiejętne naniesienie takiego lakieru powoduje podniesienie "włosków" drewna, co skutkuje obniżeniem wytrzymałości mechanicznej utworzonej powłoki.
AKRYLOWE
Właściwości. Nie zmieniają zabarwienia drewna, nie wymagają podkładu i bardzo dobrze rozprowadzają się po powierzchni podłogi. Uważa się je za nieszkodliwe - pomieszczenia, w których je zastosowano, mogą być użytkowane natychmiast po wyschnięciu i utwardzeniu powłoki.
Powłoka. Elastyczna, ale mało odporna na ścieranie i wgniecenia.
Przeznaczenie. Pokoje dziecięce, sypialne.
POLIURETANOWO-AKRYLOWE
Właściwości. Zawierają mieszaninę dyspersji akrylowej i poliuretanowej. Ich właściwości zależą od proporcji obu składników (te, które zawierają więcej poliuretanu, są twardsze). Czasem dodaje się do nich utwardzaczy, które wprawdzie polepszają odporność na ścieranie, lecz jednocześnie zwiększają toksyczność.
Powłoka. Dodatek żywic akrylowych sprawia, że lakier łatwo się rozprowadza, ale powłoka ma gorsze właściwości mechaniczne niż powłoki z lakierów produkowanych tylko na bazie żywic poliuretanowych, na przykład mniejszą elastyczność oraz mniejszą odporność na ścieranie i uderzenia.
Przeznaczenie. Pokoje dzienne, hole, korytarze.
POLIURETANOWE
Właściwości. Są bardziej odporne na ścieranie niż lakiery akrylowe i nie wydzielają szkodliwych oparów. Ich popularność ogranicza wysoka cena.
Powłoka. Odporna na ścieranie oraz uszkodzenia mechaniczne.
Przeznaczenie. Salony, pokoje dzienne, kuchnie i łazienki.
Lakiery rozpuszczalnikowe
Są łatwiejsze do stosowania niż wodne, ale podczas nakładania wydzielają szkodliwe opary. Pomieszczenia, w których podłogi pomalowano takimi lakierami, można zatem użytkować dopiero po zniknięciu nieprzyjemnego zapachu, a może się on utrzymywać nawet przez kilka miesięcy (np. po zastosowaniu lakieru chemoutwardzalnego).
POLIURETANOWE
Właściwości. Najpopularniejsze i uznawane za najlepsze przez fachowców. Mogą być: jednoskładnikowe, utwardzające się pod wpływem wilgoci z powietrza, oraz dwuskładnikowe, wymagające dodania utwardzacza. Lakiery jednoskładnikowe są nieco mniej twarde niż dwuskładnikowe, ale za to mniej toksyczne. Powodują ciemnienie drewna po lakierowaniu, dlatego konieczne jest stosowanie lakieru podkładowego (np. lakieru nitrocelulozowego potocznie nazywanego kaponem).
Powłoka. Twarda i odporna na ścieranie, o bardzo dobrej wytrzymałości; elastyczna, a więc dobrze współpracuje z drewnem.
Przeznaczenie. Pomieszczenia o dużej intensywności ruchu - pokoje dzienne, hole; kuchnie i łazienki; podłoża sztywne - podłogi drewniane przyklejane na całej powierzchni, takie jak parkiet i mozaika.
URETANOWE
Właściwości. Polecane do posadzek "pracujących", ponieważ nie sklejają brzegów elementów drewnianych (lamelek), ani nie potęgują naprężeń na powierzchni podłogi podczas rozszerzania i kurczenia się drewna.
Powłoka. Odporna na ścieranie, elastyczna.
Przeznaczenie. Pomieszczenia o niewielkim natężeniu ruchu, ale też kuchnie i łazienki.
URETANOWO-ALKIDOWE
Właściwości. Dobrze współpracują z kurczącym i rozszerzającym się drewnem.
Powłoka. Niewielka odporność na ścieranie i średnia elastyczność; dodatek zmodyfikowanych żywic alkidowych zwiększa twardość powłoki i jej odporność na uderzenia.
Przeznaczenie. Pomieszczenia o niewielkim natężeniu ruchu, ale też kuchnie i łazienki.
CHEMOUTWARDZALNE
Właściwości. Wydzielają dużo toksycznych oparów i dlatego wymagają długiego okresu karencji. Ich stosowanie jest powoli ograniczane.
Powłoka. Bardzo twarda, odporna na ścieranie, wilgoć i uszkodzenia mechaniczne.
Przeznaczenie. Pomieszczenia intensywnie użytkowane, na przykład hole.
Lakierowanie
Przygotowanie podłoża. Przed lakierowaniem podłogę trzeba wyszlifować zgodnie z kierunkiem włókien oraz oczyścić z pyłu. Dopiero na tak przygotowaną można nanieść pierwszą warstwę lakieru. Przed nałożeniem każdej kolejnej trzeba ponownie przeszlifować powierzchnię, aby zwiększyć jej przyczepność.
Nanoszenie. Użycie właściwego sposobu gwarantuje należytą grubość warstwy. Technika lakierowania zależy od rodzaju preparatu: jedne można nanosić szpachlą, inne - pędzlem lub wałkiem albo natryskiwać. Coraz popularniejszym narzędziem staje się podwójna szpachla metalowa.
Jej użycie pozwala już w trakcie nanoszenia lakieru na usunięcie nierówności oraz zlikwidowanie efektu tzw. uniesionych włosków (charakterystycznego dla lakieru wodnego). Ostatnią warstwę zaleca się jednak zawsze nakładać wałkiem.
Informację o liczbie warstw lakieru określa producent, ale trzeba pamiętać, że zbyt szybkie nakładanie kolejnej warstwy może spowodować zawilgocenie podłogi i wybrzuszenie jej elementów. I choć możliwe jest nanoszenie każdej kolejnej warstwy lakieru już po kilku godzinach, to lepiej zaczekać kilkanaście godzin - nawet gdy stosowane są szybko schnące lakiery wodne.
Nie należy też czekać z nakładaniem kolejnej warstwy zbyt długo, bo po upływie doby lakier jest utwardzony do tego stopnia, że nowa warstwa nie ma możliwości związania z nałożoną wcześniej. Zawsze jednak warto stosować się w tym względzie do zaleceń producenta.
Po nałożeniu ostatniej warstwy powłoka musi być sezonowana przez kilka dni. Na opakowaniu lakieru znajduje się też informacja, po jakim czasie można użytkować polakierowaną podłogę.
Uwaga! Pomieszczenie ze świeżo polakierowaną podłogą drewnianą należy często wietrzyć, ale dopiero wtedy, gdy do lakieru przestanie się przyczepiać kurz (czyli osiągnie on stan określany jako pyłosuchy). Do tego czasu trzeba otwierać okna w sąsiednich pomieszczeniach.