Nowoczesne dywany: kwestia splotu

Dywany mają sploty, supły, kudełki. Lub idealnie gładkie powierzchnie, które jednak zdumiewają zaskakującymi, psychodelicznymi wzorami. Nowoczesne dywany były jednym z naszych największych odkryć podczas tegorocznych targów w Mediolanie. Wydawało się bowiem, że wielka miotła historii wzornictwa skutecznie usunęła dywany z designerskiej sceny. Tworzeniem kobierców przez ostatnie lata zajmowało się tylko kilkoro najbardziej wytrwałych projektantów. Znaleziono dla nich bezpieczną niszę i w niej mogli realizować swoje tkackie zapędy.

Tymczasem dywany wracają do łask projektantów i architektów wnętrz. I to, można powiedzieć, wracają z impetem. Kiedy już przyzwyczailiśmy się, że w nowoczesnych i postindustrialnych przestrzeniach królują gładkie podłogi, okazuje się, że zatęskniliśmy do ciepłej wełny pod stopami. Nanni Marquina, hiszpańska designerka, która od lat projektuje wyłącznie dywany i szefuje firmie produkującej je, nie jest tym zaskoczona. Mówi, że kobierce i ceramika to najstarsze przykłady „designu”, które towarzyszą ludziom już od tysięcy lat. Marquina uznaje potrzebę posiadania dywanu za zupełnie naturalną i dla niej dziwne było to, że ludzie zrezygnowali z niej kilkanaście lat temu.

Współczesne dywany zaskakują formą. Obserwujemy, że kobierce się „uprzestrzenniają”. Część ma wypukłe, rzeźbiarskie wzory, które płynnie łączą się z gładkimi powierzchniami, inne zaś stanowią komplety z pufami i stołeczkami o tych samych deseniach i zdobieniach. Ciekawym pomysłem są też prace holenderskiej grupy We Made Carpets, która tworzy prace efemeryczne. Jak to rozumieć? Designerzy układają wielkoformatowe kobierce np. ze spinaczy, słomek lub kapsli w salach wystawowych lub w plenerze. Ich prace wyglądają tak realistycznie, że trzeba naprawdę się natrudzić, by dostrzec, że to nie dywan, tylko artystyczna kompozycja. Nadzwyczaj przy tym udana.

Nowe dywany łączą w sobie dwa sprzeczne trendy: ultranowoczesność i powrót do tradycji. Fantazje współczesnych designerów realizują rzemieślnicy z Pakistanu i Afganistanu przy pomocy technik i narzędzi, które nie zmieniły się od setek lat. W nowych kolekcjach firm Nannimarquina, Amini Carpets nie znajdziemy tradycyjnych „persów”, choć dywany powstały na Bliskim Wschodzie. Z kolei projektanci współpracujący z marką Gan by Gandia Blasco szukają inspiracji na Bliskim Wschodzie, np. w Maroku. Często korzystają z tradycyjnych, pracochłonnych metod ręcznego wyplotu. To idealnie wpisuje się w trendy „slow” i „eko”. Sposób życia i sposób urządzania wnętrza stanowią przecież harmonię, a nowoczesne dywany wytwarzane tradycyjnie stanowią połączenie doskonałe.