Drewniany taras na gruncie

Kwestie szczegółowe związane z konstrukcją tarasu na gruncie

Konstrukcja nośna tarasu uzależniona jest od wysokości tarasu nad otaczającym dom terenem. Poziom nawierzchni powinien znajdować się nie wyżej aniżeli poziom podłogi w przylegającym do niego pomieszczeniu. Jeśli wyniesienie podłogi ponad terenem wynosi do 20 centymetrów to taras drewniany można ułożyć na legarach, bezpośrednio na utwardzonym podłożu. Przy większej wysokości należy naszykować ruszt nośny, jaki oprze się na betonowych słupkach albo bloczkach. Warto przemyśleć, jaki będzie materiał do wykonania tarasu, a więc rodzaj pokrycia. Najtańszym rozwiązaniem jest użycie drewna krajowego, zwłaszcza sosnowego. Można też zdecydować się na droższe drzewo modrzewiowe. Najtrwalsze i nie wymagające konserwacji jest poszycie wykonane z kompozytu, czyli tworzywa sztucznego z mączką drzewną. Najdroższe jest drewno egzotyczne. Można też zdecydować się na rozwiązania mieszane: konstrukcję z drewna krajowego z wykorzystaniem pokrycia z egzotycznych gatunków drzew.

Prace przy tarasie należy rozpocząć od wytyczenia miejsca pod budowę tarasu. Warto też wskazać na charakterystyczne punkty konstrukcji. Zarys tarasu wyznacza się przy użyciu zwijanej miarki lub sznurka, rozciąganego pomiędzy wbite paliki albo szpilki. Należy dokonać dokładnych pomiarów podczas obrysu. Na wytyczonym obszarze pod budowę tarasu można rozpocząć prace. Po pierwsze, należy usunąć warstwę roślinną gleby na głębokość od 15 do 30 centymetrów. Na piaszczystym podłożu głębokość wykopu może być mniejsza. Grunt powinien mieć równomierną grubość. Później należy wyrównać dno, ustalając wymagany poziom. W przypadku gleby gliniastej warto na dnie wyłożyć geowłókninę. Zabezpiecza ona podłoże przed mieszaniem się z kruszywem nasypowym.

Dołki pod słupki należy zrobić w rozstawie nie większym niż 1,2 x 1,2 m oraz głębokości około 30 centymetrów na gruntach niewysadzinowych oraz 90 centymetrów na pozostałych rodzajach gruntu. Kolejnym etapem jest betonowanie słupków fundamentowych. Słupki pod konstrukcję tarasu najłatwiej jest ułożyć przy wykorzystaniu tak zwanego szalunku traconego pod postacią kartonowej rury o średnicy od 25 do 30 centymetrów. Przycina się ją na wymaganą długość i opiera na listewkach spoczywających na ziemi. Szalunek też można zrobić ze zbitych desek lub płyt, jakie tuż po zabetonowaniu rozbierze się. Do wypełnienia szalunku używa się betonu z mieszanki żwiru, piasku i cementu w proporcji: do 25 kilogramów cementu dodaje się 30 litrów piasku, 70 litrów żwiru frakcji 2 do 8 milimetrów i około 15 litrów wody. Podczas betonowania można osadzić kotwy pod belki.

Prace wykończeniowe przy budowie tarasu

Następnie, należy ustalić poziom podłoża, w zależności od grubości płyt na jakich oparte będą legary. Rozmieszczenie podparcia musi umożliwić rozstawienie legarów co 50 centymetrów i oparcie ich w podobnych odstępach. Wierzch płyt należy wstępnie wypoziomować sznurem oraz długą poziomicą. Ostatnim etapem jest mocowanie konstrukcji. Montaż rusztu krzyżowego rozpoczyna się od przyczepienia uchwytów oraz wypoziomowania belek.

Na zamocowanych belkach należy długimi wkrętami przytwierdzić legary. Wtedy przychodzi czas na mocowanie deskowania. Deski tarasowe przytwierdza się przy pomocy wkrętów, przechodzących przez wierzch pokrycia. Jeśli montuje się deski kompozytowe to robi się to przy użyciu specjalnie zaprojektowanych do tego szpilek. Przed ułożeniem wszystkie elementy drewniane należy całościowo zaimpregnować. Ułożony taras warto zabezpieczyć dodatkowo olejem bezbarwnym lub koloryzującym. Solidne i estetyczne wykończenie tarasu sprawi, że będzie on funkcjonalny przez długi czas, a na dodatek będzie się idealnie prezentować.